je schrijft dit
Ze heeft wel dingen die ze heel leuk vind om samen met mij te doen, zoals een tafel schoonmaken. Vind ze echt prachtig maar dan heb ik ook gewoon de tijd voor haar… Maar als ik even met Djanel bezig ben dan kan ik geen kant op en dan begint het dus…
Maar dat van dat knippen kan ik wel proberen, misschien juist op de momenten dat ik bezig ben haar iets nieuws aanbieden
Ga ik proberen!
het begint dus vooral als je met haar kleine broertje bezig bent?..
wat nou als je haar een babypop geef???..
op de momenten dat jij met haar broertje bezig ben laat je haar het zelfde doen met de pop…en probeer haar dan vooral positieve aandacht te geven …
zo van “wat doe jij dat goed…en ow wat goed je kan jouw baby ook al een schone luier geven…net als mama…gaat jouw baby ook lekker in badje… wat ben jij een goede mama…”
Zo heeft ze toch jouw aandacht ook al ben je met de baby bezig…
ik vermoed namelijk dat ze een tikkie jaloers is op je zoontje WANT die krijgt nu alle aandacht die zij eerst kreeg… ze moet dus leren delen
best moeilijk hoor :mrgreen:
en ik denk ook dat het misschien wel slim is om met je man aan tafel te gaan zitten om te proberen om op 1 lijn te komen wbt de opvoeding…
lijkt me idd heel frustrerend om al je harde werk onderuit gehaald te zien worden…
hoe doet je oudste kind het? want voor hem lijkt het me ook best moeilijk…
heel veel succes hopelijk is het allemaal snel opgelost en heb je weer rust in huis… :hug:
@colle wrote:
het begint dus vooral als je met haar kleine broertje bezig bent?..
Ja meestal wel. Vanmorgen begon het al toen ze der bed uitkwam…
@colle wrote:
wat nou als je haar een babypop geef???..
op de momenten dat jij met haar broertje bezig ben laat je haar het zelfde doen met de pop…en probeer haar dan vooral positieve aandacht te geven …
Al gedaan. De eerste week vond ze dat inderdaad helemaal geweldig maar nu niet meer. Ze vind het nu veel leuker om mee te helpen met de verzorging van Djanel en dat mag van mij ook. Ze helpt mee als ik hem in bad doet, met verschonen helpt ze ook.
Jaloers is ze ook hoor en ik probeer haar toch overal bij te betrekken maar dat gaat niet altijd…
@colle wrote:
en ik denk ook dat het misschien wel slim is om met je man aan tafel te gaan zitten om te proberen om op 1 lijn te komen wbt de opvoeding…
lijkt me idd heel frustrerend om al je harde werk onderuit gehaald te zien worden…
Dit is een goed idee. Al een paar pogingen gedaan hoor maar dan kwam er elke keer wel wat tussen. Maar vanavond gaan we erover praten want dit gaat werkelijks nergesn over. Ik zeg Nee en hij komt thuis en het is Ja :?
@colle wrote:
hoe doet je oudste kind het? want voor hem lijkt het me ook best moeilijk…
Wat bedoel je hiermee? Wat is moeilijk, dat Samara zich zo gedraagt of zijn nieuwe broertje?
Tama: ik denk dat het en een fase is en alle veranderingen in haar leventje.
Kirsten zit nu ook midden in een dram- en mamaclaim fase. Hier wil de gang wel helpen. Ik hoef het nu maar te zeggen en ze wordt meestal dan weer rustiger. Maar dat is voor jullie geen optie heb ik gelezen.
Is er niet iets wat ze heel leuk vind en dat ze dat dan alleen maar krijgt als je met Djanel bezig bent?