Ik weet het even niet meer

schoolgaande-kids leeftijdscategorie-basisschool-groep-1-2
#1

Hallo,



Thijs is op 11 september 4 jaar geworden en gaat sindsdien naar de kleuterschool.



Voorheen ging hij 2 dagdelen naar de PSZ.



Dat het de eerste week huilen geblazen is dat snap ik nog wel, want ze moeten aan heel veel dingen wennen.


  • niet nog even spelen, maar direct in de kring
  • luisteren naar de juf en doen wat er van je verlangt wordt
  • hele dagen naar school, ipv 2 ochtenden.
  • een klas hebben van 6 kinderen, en nu 24



    Het is natuurlijk allemaal wat, maar ik maak me toch wel een beetje zorgen (begin gewoon weer emotioneel te worden).



    We hebben Thijs de eerste week halve dagen naar school gedaan. In eerste instantie was het huilen geblazen, maar in de loop van de tweede week ging alles goed. We hebben Thijs toen ook op maandag en donderdag een hele dag naar school gedaan en ook dat ging hartstikke goed.



    Nu zijn we met zijn 3e week bezig, en vanaf maandag is het gewoon weer drama. Huilen, geen gebrek. Nu werken wij allebei fulltime en wordt Thijs gebracht en gehaald door opa en oma. Nu was het gewoon zo erg dat wij om half 10 al gebeld werden, kom Thijs aub maar halen, want hij is niet meer te troosten.



    Gisteren heb ik hem zelf naar school gebracht omdat we eerst bij de tandarts moesten zijn en ook toen was het weer huilen, maar gelukkig ging het daarna goed.



    Vandaag ben ik vrij en heb hem dus weer zelf naar school gebracht. Een gesprek met de juf gehad en ik weet gewoon niet wat ik er aan moet doen.



    Ik kreeg te horen dat zodra ze in de bouwhoek of dergelijk aan het spelen waren dat Thijs alles sloopte wat de anderen kinderen aan het maken zijn. Thijs wordt daar op aangesproken maar een paar minuten later doet hij het weer. Op dit moment krijg ik dus het gevoel dat hij niet lekker in de groep ligt en dat niemand met hem wil spelen.



    Ik herken dit gedrag absoluut niet, thuis doet hij dit niet. Als hij met de buurkinderen speelt gaat alles goed, het moet soms wel op de manier die hij wil, maar hij sloopt niets van wat andere kinderen maken.



    Ook geeft hij echt aan 's ochtends bij het wegbrengen dat hij het niet leuk vind dat wij weg gaan. Maar aan de andere kant komt hij wel met enthousiaste verhalen thuis.



    Wie o wie herkent mijn verhaal en kan mij weer wat moed geven. Nu zie ik het even niet zo zitten en hou ik hem het liefst thuis.



    We hebben trouwens nu afgesproken dat hij morgen een dagje thuisblijft en dan tot aan de herfstvakantie halve dagen naar school gaat om echt goed aan het naar school gaan te wennen.
#2

ik reageer even alleen als juf. Niet al smoeder, want als mama heb ik nog geen ervaring met de kleuterschool.



Ik denk dat de oplossing die jullie nu gezocht hebben een hele goede is. Halve dagen tot te herfstvakantie.

Het is echt ontzettend zwaar voor kindjes die net 4 zijn geworden omop school te wennen. Je omschrijft zelf al wat er zo moeilijk aan is. Daarom is de beste oplossing vaak om rustig aan te doen en halve dagen aan te houden.



Is het een combinatiegroep? of alleen groep 1?

#3

Hellen,



Bedankt voor je reactie. Ik snap het ook wel hoor dat zo’n overgang heel moeilijk is, maar af en toe heb ik het gevoel dat ik het niet goed doe en dat ik hem bijv. naar de verkeerde school heb gedaan.



Ze hadden hier ook geen wendagen.



Thijs zit in een combinatieklas van groep 1 en 2. En hij is een van de jongste. Dus ook dat zal wel een verschil zijn, op de PSZ was hij de oudste.

#4

Jij geeft zelf precies aan waar de knelpunten zitten.

Hij was de oudste, stoerste, grootste. Nu is hij de kleinste (zeker in een 1-2combi merken ze dit). Ze zoeken een manier om een plekje te veroveren.

Dat wordt ook geprobeerd met negatief gedrag. Zoals in de bouwhoek. Hij probeert eigenlijk gewoon contact te krijgen met die kinderenin de bouwhoek. Maar zeker grotere vinden dit heel vervelend en dan loop thet mis.

Je zou eventueel thuis nog eens dit soort situaties kunnen bespreken (terloops) en een andere manier van contact zoeken kunnen aanbieden. Misschien pikt hij dit op en probeert hij een volgende keer leuk mee te spelen in een bouwhoek.



De juf zou dit ook in goede banen moeten kunnen gaan leiden.



Maak je niet teveel zorgen. Als jij je goed voelt bij de schoolkeuze, is die echt niet heel slecht voor je kind.

Het is alleen een hele grote verandering. En dat heeft tijd nodig.



Probeer eens op te letten of je ziet of er bepaalde kinderen in de kring zijn 's ochtends waar hij naar toe trekt, of die naar hem toe trekken. Misschien kun je hem daar dan wat in stimuleren. (Naast laten zitten of hem erbij betrekken als je een boekje aan het lezen bent)

#5

Ik herken een klein stukje van je verhaal. Ik heb een heel onzeker zoontje … wisten we wel een beetje, maar thuis en op het KDV viel het eigenlijk wel mee.



Toen hij 4 werd ging het redelijk in de klas, wel veel huilen en dat doet hij nu hij 6 is nog. Maar de BSO en het overblijven was een ramp. Ik heb vaak van andere moeders gehoord dat hij weer zo liep te huilen en dat dat zooo zielig was. Toch hebben wij doorgezet (soms echt met pijn in het hart hoor) en het heeft lang geduurd, maar hij wende er langzaam aan. Hij heeft nog heel lang gezegd “ik wil niet overblijven en naar de BSO” maar wij zeiden, er is niemand thuis, dus het kan niet anders. Inmiddels is hij bijna 6 en trekt hij met “de kleintjes” op. Ik ben blij dat we hebben doorgezet. Hij zit nu bij een nieuwe juf en die sprak me ook aan op zijn onzekerheid en veel huilen. Ik was ook direct weer bezorgd, maar hij is enthousiast en heeft het naar zijn zin. Alleen kan hij nog niet zo goed met emoties als teleurstelling, boosheid en onzekerheid omgaan en dat resulteert in huilen…



Ik weet zeker dat het goed komt en dat zal bij jouw zoontje vast ook zo zijn.



Sterkte ermee !