Goh, T is dat Peter al een zusje genaamd Aniek heeft… maar eh… anders…
Hier dus ook hechtingsproblematiek door zijn slechte start als huilbaby.
Daar kunnen de signalen die wijzen op ADHD ook weg komen idd.
Ook hier een kind wat op school zooooo ontzettend zijn best doet om te luisteren, te presteren en mee te komen dat thuis zijn emmertje even leeggegoten moet worden.
Peet moet vandaag voor het eerste deel van een capaciteitsonderzoek. Dinsdag is dan het vervolg.
De doorverwijzing voor Wikili ligt er ook, dus ben benieuwd wat daar uit komt.
Ook gaan we toch in op de home videotraining.
Ze overwegen nog om een dag op school ook te filmen. Zodat ze vergelijk hebben.
We zullen het wel zien, ben allang blij dat we niet gek zijn… Peter is gewoon echt anders dan gemiddelde leeftijdsgenoten en het is voor ons ook erg fijn handvatten aangereikt te krijgen over hoe we hem het beste kunnen benaderen.
Peter heeft dus nog best wat onderzoeken voor de boeg. Fijn dat er iig grondig naar gekeken wordt, want jullie zullen ook wel de nodige stress ervaren binnen jullie gezin door zijn gedrag.
Ik las nog even terug en jij maakte een opmerking over zijn motoriek. Bij de sensorische testen van Aniek kwam dit zeker wel te sprake. Sowieso wisten we al dat ze hypermobiel is wat zich bij haar uit in extreme lenigheid en zij voelt geen ‘diepe’ druk in haar lichaam. Dat maakt ook dat de prikkelverwerking van haar lichaam onvoldoende is. Zij zoekt altijd de grenzen van haar lichaam op en dat zorgt vaak voor gevaarlijke situaties die wonderwel tot nu toe altijd goed aflopen.
Bij onze oudste die ook hypermobiel is, uit die hms zich vooral in traagheid en ‘lompheid’; zij is veel stijver en lijkt onhandig.
Wat peter heeft met geur, heeft Aniek met geluid. Wij gaan binnenkort verbouwen, dus we houden ons hart vast. Iig gaan we voor haar oorbeschermers kopen (van die gele bouwdingen :mrgreen: ) zodat zij zich meer voor het lawaai kan afsluiten.
Aniek eist ook heel veel van zichzelf; ze wil dingen kunnen die eigenlijk nog niet bij haar leeftijd horen, maar het is geen kind van opgeven, dus ze loopt op veel zaken haar leeftijdsgenoten wel vooruit.
Gelukkig herkent Aniek wel wanneer haar emmer gaat overlopen en dat geeft ze vaak al aan. Op school trekt ze zich ook wel eens even terug en gaat dan heel bewust iets alleen doen. Dat kan 5 minuten zijn, maar ook veel langer. Ik ben blij dat ze wel juffen heeft die haar daar in tegemoet komen en haar soms even laten en niet koste wat het kost op zo’n moment bij het groepsproces willen betrekken.
Ik ben allang blij dat ze de knop op school wel om kan zetten en goed mee kan komen en het naar haar zin heeft, want de vakantie was een hele beproeving voor ons dit jaar. Volgende week word ze geobserveerd in de klas.
Bij ons op school (meervoudig gehandicapte kinderen) wordt sensorische integratie gegeven tijdens de ergotherapie, daar is het een “onderdeel” van indien nodig.
Ik weet niet wat voor therapeut jullie hebben voor deze therapie?
Het gaat hier om kinderen met verstoorde motoriek, het slecht kunnen voelen en plaatsen van gevoelens (wat voel je aan je vingers) maar ook kinderen die inderdaad overpirkkeld raken en moeite hebben met het verwerken.
Ik ga niet mee naar de therapie, maar weet dat er wel degelijk successen mee worden geboekt. Al is dit een heel andere doelgroep. Maar in de revalidatiewereld is dit volgens mij een veelgebruikte therapie.
@marietje wrote:
Bij ons op school (meervoudig gehandicapte kinderen) wordt sensorische integratie gegeven tijdens de ergotherapie, daar is het een “onderdeel” van indien nodig.
Ik weet niet wat voor therapeut jullie hebben voor deze therapie?
Het gaat hier om kinderen met verstoorde motoriek, het slecht kunnen voelen en plaatsen van gevoelens (wat voel je aan je vingers) maar ook kinderen die inderdaad overpirkkeld raken en moeite hebben met het verwerken.
Ik ga niet mee naar de therapie, maar weet dat er wel degelijk successen mee worden geboekt. Al is dit een heel andere doelgroep. Maar in de revalidatiewereld is dit volgens mij een veelgebruikte therapie.
Bij ons wordt het door een fysio en ergotherapeute gegegeven. Zij heeft een tijd in Amerika gestudeerd op sensorische integratie technieken. Daar zijn ze veel verder ermee. Hier zit het nog in de zweverige hoek.
Hoe is het met Peter en zijn onderzoeken? Hebben jullie al home videotraining gehad?
Inmiddels zijn we 9 dagen bezig met borsteldruk therapie en we merken duidelijk verschil in haar gedrag. Aniek is rustiger, opener, vrolijker en kan driftbuien door overprikkeling voorkomen door zelf in te grijpen en haar grenzen aan te geven.
Alleen de komst van de schoolfotograaf gaf dergelijke spanningen (met de hele klas in het gymlokaal om de beurt op de foto moeten terwijl de rest wacht en toekijkt, gaf bij een hoop kinderen ‘stress’ en die pikt zij feilloos op) dat ze direct 's middags en 's avonds driftbuien had waar ze heel moeilijk weer uit te halen kwam.
Ook het feit dat ze tussen 8:00 en 18:00 uur om de 2 uur geborsteld moet worden, ook tijdens schooltijd, vind ik heel heftig. Ik ben alleen maar de tijd bezig de hele dag. Elke borstelbeurt neemt alles bij elkaar (met aan- en uitkleden) zo’n 15-20 minuten in beslag.
Als het goed gaat dan mag ik a.s donderdag 1 sessie laten vallen en daarna iedere week 1 zolang Aniek goed reageert. Hopelijk zijn we half november klaar.