Op dit moment zit ik echt ff in zo’n “moederdip” (klinkt dramatischer dan het is hoor!).
Ik heb twee dochters (5 en 2 jaar) die een behoorlijk pittig karaktertje hebben allebei.
Ik vind het echt heel moeilijk om mijn aandacht te verdelen tussen die twee. En ook van die dingen:
De oudste wil puzzelen, alleen zonder haar zus, maar die gooit iedere keer alles door elkaar. En als mama even helpt krijsen dat ze ook “mee wilt doen” dan zeg ik ga jij die andere puzzel maken dan, ook niet goed: schreeuwen/huilen.
De oudste wilt kleuren met stiften. De jongste wilt dat ook, maar ja dat gaat nog niet goed (kleren en handen onder). Maar ja haar met de potloden laten kleuren, dat wordt weer schreeuwen/huilen, dus laat ik het maar.
Een spelletje spelen met mijn oudste dochter? wordt 1 groot drama want mevrouw gooit weer alles door elkaar.
Slapen doet ze niet meer overdag dus spelen met mijn oudste als de jongste slaapt gaat ook niet meer op.
Het is bij ons thuis echt huilen/schreeuwen en ruzie maken de hele dag door.
Het voelt alsof er een steen drukt op mijn maag, niet fijn!
Hoe doen jullie dat met meerdere kinderen?
En ook: hoeveel aandacht krijgen jullie kinderen op een dag?
Ik zit echt in zo’'n negatieve spiraal op het moment. Ik moet het anders aan pakken zodat de dagen weer wat leuker worden, maar hoe? Wie heeft er een tip voor mij?
Mijn kinderen hebben misschien niet de leeftijd van die van jouw maar hier was het een tijdje geleden ook enorme strijd.
Ik laat Mateo vaak aan tafel spelen waar Micah niet bij kan.
Hij zit dan op zijn stoel aan tafel en Micah mag best kijken, maar ik zet hem altijd vast in de stoel en dan kan hij er dus niet bij…
Vaak als Mateo alleen wil spelen leidt ik Micah af met iets wat hij heel leuk vind. Of ik ga samen spelen, een verhaaltje voorlezen etc etc
Kleuren en verven mogen ze allebei. Dan maar vies.
Uit je korte verhaaltje krijg ik het gevoel dat je kleintste veel niet mag wat je grootste wel mag.
Waarom geef je kleine ook niet een puzzel en laat haar gewoon (aan tafel of waar dan ook) zelf tutten. Of help je haar ermee?
Ik zou dus iets losser worden wat je kleine betreft en ook meer aan je oudste uitleggen dat haar zusje nog klein is. Zij hoeft niet altijd alles maar te mogen. Desnoods laat je haar op haar kamer even spelen.
Dat doen wij vaak.
Mateo even een uurtje voor het naar bed gaan even zelf nog laten spelen…
Veel succes, ik werd ook helemaal gek van het gegil en gehannes…
Ik maak uit je verhaal op dat jij graag bewust tijd aan de oudste wil besteden, maar dat je jongste daar steeds doorheen probeert te breken. Klopt dit?
ik herken het allemaal wat je opschrijft, ik heb dat ook met bijde kinderen. als ethan iets doet wil levi het ook maar die kan het nog niet goed kortom gillen en krijsen. heel soms ga ik dan met ze meespelen en stuur levi met het spelen met ethan en ook zo andersom, vaak werkt het ook niet omdat mijn oudste weer onrustig wordt van levi omdat ethan zijn systeem heeft waar niemand zich mee mag bemoeien.
hier slaapt levi nog wel dus dat scheeld alweer een boel.
ik heb verder geen tips maar ik herken je frustratie wel heel goed.
Het is toch een fase waar je door moet. De dingen die Biebels zegt werken wel trouwens, maar meestal maar van heel korte duur.(hier tenminste) Het is gewoon een heftige tijd, met 2 van die kleintjes thuis.
Ik merkte dat het beter ging toen de oudste naar school ging.
O, ik zie nu dat jouw oudste al op school zit!!! :oops: :oops:
Ik herken het, heel lastig soms. Wij laten Anyk er vaak bijzitten. Sommige spelletjes kunnen we niet spelen als zij er bij is, dat doen we dan 's avonds als Anyk op bed is. Dat is de speciale tijd die we voor haar reserveren. Maar met zijn drieën kunnen we ook hele leuke spelletjes doen. Soms laten we Anyk bijvoorbeeld met de dobbelstenen gooien als we yahtzee spelen. Het grote voordeel hiervan is dat ze al redelijk door heeft hoe een spelletje werkt. Eerst was het drama als iemand anders aan de beurt was, nu kan ze even wachten.
Anyk mag hier ook gewoon met stiften kleuren, dan maar vieze kleren. Het is geen doen om haar constant dingen te verbieden die Yoni wel mag. En ze vinden het prachtig om samen te kliederen met verf of klei.
Hier werkt het ook wel om de aandacht te verdelen. Even samen met Anyk iets doen en daarna even samen met Yoni bijvoorbeeld een spelletje. Maar het is ingewikkeld om de tijd goed te verdelen. Ik zou soms meer tijd aan Yoni willen besteden. En eigenlijk zou dat ook nodig zijn, het lukt alleen niet. Soms voel ik me daar wel wat schuldig onder, maar er is op dit moment ook niet veel aan te doen.
Soms zit ik gewoon echt in zo’n negatieve spiraal waar ik dan weer moeilijk uit kom. Eigenlijk voel ik me dan de hele dag door schuldig (volgens mij ben ik zo geprogrameerd ). Voelt de oudste zich wel goed, wordt zij ook niet helemaal goed van dat gejank (sorry voor mijn taalgebruik). Een uitje naar de kinderboerderij bijv. is voor haar ook al gauw niet zo gezellig (en dat is nog zacht uitgedrukt!).
Maar volgens mij is het inderdaad zo dat ik ook meer tijd met de jongste moet doorbrengen.
Vandaag vol goede moed begonnen de oudste is logeren bij opa en oma.
Eerst samen kleuren (20 min) en daarna gaat mama want anders doen. Dan weer na een poosje met haar wat doen (puzzelen) en daarna weer zelf wat doen.
Opzich gaat ze niet schreeuwen maar wel 100 keer in een uur maaaaammmaaa. En als ik niet op alle 100 keren reageer blijft ze net zo lang doorgaan tot ik reageer.
Maar heel eerlijk gezegd: Nu ik jullie reacties zo lees en ik erovernadenk:
Ik vind er gewoon geen bal aan om te kleuren/stempelen blokkies bouwen of boekie lezen! Erg he? :oops:
Begrijp me goed ik ben gek op mijn kleine meissie hoor! Maar dat is gewoon echt zo. Weinig geduld. Ik probeer wel te genieten van het spelen maar het lukt gewoon niet! ( ja 5 min.).
Maar ik ga me leven beteren en mijn aandacht beter verdelen!
Ben i.i.i.g. blij dat ik niet de enige ben!
Maar waar ik nog wel nieuwschierig naar ben: hoeveel/hoevaak op een dag spelen jullie samen met jullie kinderen?
Ik heb dat geduld ook niet hoor… noem me maar een slechte moeder, maar ik doe het dus ook gewoon niet.
Wel ben ik van het wandelen, naar de speeltuin, voorlezen (aan beiden) en meekleien… dat doe ik wel samen met ze.
Aniek is gek op memorie spelen, Peter ziet het nog als “mooie kaartjes” dus we hebben hen allebei een spel gegeven, zij kan echt spelen, hij kan met de zijne gooien en smijten.
Verder ben ik nogal consequent, 100 x mama roepen heeft hier weinig zin want ik zeg na 4 x dat het nu klaar is en als ze door gaan met jammeren dan mogen ze even op de gang gaan jammeren.
Dat werkt hier prima.
Staat wel tegenover dat ik veelal direct reageer als ze gewoon normaal iets vragen of willen.
Kleien mogen ze beide, Aniek aan de grote tafel, zij maakt echt dingen. Peter aan de kleine tafel, hij knoeit er enkel mee.
Soms is het ook echt niet verkeerd om gewoon te zeggen… Aniek gaat daar mee spelen want Aniek is 3, Peter is 2 dus jij speelt ergens anders mee, geen gemaar en geen gehuil, je kan niet altijd je zin hebben.
Dan bokt hij even maar vervolgens speelt hij wel verder.
Andersom ook hoor, Peter heeft bv een eigen speelgoedvliegtuig, daar is hij helemaal weg van. Hij word echt laaiend als Aniek er aan zit en ik vind dat Aniek ook best mag leren dat Peter nou ook weer niet ALLES hoeft te delen. Hij is vliefd op zijn plane, laat hem.
Maar heel eerlijk gezegd: Nu ik jullie reacties zo lees en ik erovernadenk:
Ik vind er gewoon geen bal aan om te kleuren/stempelen blokkies bouwen of boekie lezen! Erg he? :oops:
Begrijp me goed ik ben gek op mijn kleine meissie hoor! Maar dat is gewoon echt zo. Weinig geduld. Ik probeer wel te genieten van het spelen maar het lukt gewoon niet! ( ja 5 min.).
Je bent niet de enige hoor!! Wat knap dat je het gewoon op durft te schrijven… Ik schaam me er vreselijk voor, want ik voel me superslecht… Maar ook ik ben niet zo’n freubelmoeder…
X
Ikenmama maakt gebruik van cookies
Om je bezoek zo optimaal mogelijk te laten verlopen maken wij gebruik van cookies. Wat wij bijvoorbeeld voor je doen:
✓ Inloggegevens voor Ikenmama voor invullen
✓ Personaliseren van content en advertenties
✓ Onderzoek naar de gebruiksvriendelijkheid v/d website
Cookies en privacy
Natuurlijk zorgen wij goed voor je privacy. De gegevens die Ikenmama op basis van de geplaatste cookies verwerkt, vallen onder onze Privacyverklaring.
Stel je cookies zelf in
Bedankt!
Je kunt ervoor kiezen om van minder cookies gebruik te maken:
). Voelt de oudste zich wel goed, wordt zij ook niet helemaal goed van dat gejank (sorry voor mijn taalgebruik). Een uitje naar de kinderboerderij bijv. is voor haar ook al gauw niet zo gezellig (en dat is nog zacht uitgedrukt!).