Als moeder van een peuter is je leven iig niet saai…
Ons Robin is nu al sinds een aantal weken rond 6.30 wakker 's ochtends. Terug naar bed is geen optie, en na een poging in ons bed is het na een aantal knietjes en wat ellebogenwerk, bedspringen en klimpartijen wel duidelijk…opstaan dus.
Nu zijn hubbie en ik de laatste tijd een beetje moe. Moe opstaan, moe naar bed en gedurende de dag ook niet veel waard. We zijn ook nog maar net verhuist, en die warmte doet ook niet veel goeds. Over 4 weken hebben we vakantie, en ik denk dat we daar ook ernstig aan toe zijn.
Vannacht had ik erg slecht geslapen en heb ongeveer ieder uur op de klok voorbij zien komen. Vanochtend vroeg boodschappen gedaan, met Robin een boterham gegeten en toen een tekenfilm gaan kijken op de bank omdat ik even geen puf had om iets anders met hem te doen.
Samen hadden we ons lekker op de bank genesteld, wat te drinken en een koekje erbij.
En ineens staat er een vreemde man in onze kamer…
Wat blijkt, tijdens de tekenfilm ben ik in slaap gevallen…
Robin is de voordeur uitgelopen, en mijn overbuurman zag dat.
Die ging dus even kijken waar papa of mama was…
Op de bank dus, in een diepe slaap… :oops:
(Ik hoop overigens van harte dat ik niet met mijn mond open sliep) :shifty:
O, wat voelde ik me enorm stom zeg!
Gelukkig dat die man buiten zijn auto aan het wassen was, god weet wat er anders was gebeurd… 
Nu wonen wij in een hofje met amper verkeer. Alleen het verkeer dat er moet zijn. Maar aan beide uiteindes van de straat is het toch ietwat drukker met verkeer. En hij was al bijna aan het einde van de straat…
Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat dit gebeurd is, en schaam me ook dood voor die buurman…
Durf echt niet meer naar buiten hoor. Die zal ook wel denken, “lekker oplettende mensen zijn er in dat huis komen wonen…”.
Voel me even een slechte moeder nu…
ooow wat erg…hahahah maar moet el wel een beetje om lachen 
Gelukkig heeft die man je zoontje gezien en is er niks ergs gebeurd…mssn voortaan de voordeur op slot??
Of de deur op de knip.
Zulke dingen gebeuren, je voelt je heel stom en schuldig, en de volgende keer doe je het niet meer.
Gelukkig liep het goed af joh!
:lol:
Dacht je eindelijk weer rustig te kunnen wonen na 2x buiten gesloten te zijn geweest, doe je dit…
Ik zou me er niet zoveel van aantrekken, reageerde hij vreemd dan?
En een slechte moeder ben je niet, je hebt alleen wel een heel ondeugend zoontje 
:-*
Op deze deuren hebben we geen knip (en daar was ik erg blij mee, werd ik iig niet meer buitengesloten… :oops: ).
En op slot doen we idd vaker. Nu gewoon niet echt aan gedacht.
In het vorige huis hadden we een heel ander slot, en kon hij het niet. Hier dus gewoon een klink…
Echt, voel me zo’n schaap!
En dan moet ik het straks ook nog aan hubbie vertellen… :oops: :?
Vreemd…, ik zou het niet weten eigenlijk.
Eerst dacht ik dat het mijn oom was, maar toen sliep ik geloof ik nog half, en daarna schrok ik omdat mijn zoon weg was…
En ik had die man eigenlijk nog geen handje geschud, dus ik zag hem voor het eerst van “dichtbij”. Kon niet echt inschatten of dit zijn normale doen was, of dat hij vreemd deed… 8)
Ik moest ook wel even lachen om je verhaal.Ach 1 ding is zeker je woont in een buurt met aardige mensen die je kind willen thuis brengen.
vervelend hoor, je maakt wat mee zo…
maar troost je je bent niet de enige die dat meemaakt…
laatst twee buurkindertjes die bij de supermarkt werden gesignaleerd… gingen even naar mama toe ( die was even boodschappen doen)
willemijn stond laatst ook bij de buurvrouw binnen… had ik ook niet gemerkt…
Wat een dondersteen heb je toch ook!!
@Anneke wrote:
(Ik hoop overigens van harte dat ik niet met mijn mond open sliep) :shifty:
hahaha wat heb je het weer leuk beschreven :mrgreen:
Zie het helemaal voor me, mond open, snurken en kwijl :silenced:
Voortaan de deur op de knip dus. En voor al die moeders die wel eens buitengesloten zijn, omdat hun kind de knip erop gedaan heeft…wij hebben de onderste knippen van de buitendeur af gehaald zodat zulke dingen niet kunnen gebeuren.
@victoria wrote:
@Anneke wrote:(Ik hoop overigens van harte dat ik niet met mijn mond open sliep) :shifty:
hahaha wat heb je het weer leuk beschreven :mrgreen:
Zie het helemaal voor me, mond open, snurken en kwijl :silenced:
:lol: De eerste keer dat A. bleef slapen… Werd ik 's ochtends wakker en hij keek zo lacherig…
‘Weet je dat je net een hamster bent als je ligt te slapen’
Ik lag op mijn rug, met lippen wat omhoog denk ik… Voortanden flink bloot iig :mrgreen:
Als je geen nat plekje, nu misschien wat wit opgedroogd hebt kunnen vinden op je bank, dan viel dat kwijlen vast wel mee… Of zat je rechtop, hoofd naar achteren :mrgreen: Want dan is de kans dat je snurkt weer groter…
haha! Wat een verhaal zeg! Ik lig helemaal in een deuk hiero. Maar je hebt inderdaad mazzel gehad, er is niks gebeurd en het overkomt je vast geen 2e keer!
Kan me voorstellen dat je er enorm van baald!
Maar het maakt je geen slechte moeder.
Zulke dingen gebeuren.
Al zou er vast niet een volgende keer komen.
Maar ik las je verhaal en moest erg lachen, wat beleef je wat met die lieverd van jullie :mrgreen:
@Kaar wrote:
Als je geen nat plekje, nu misschien wat wit opgedroogd hebt kunnen vinden op je bank, dan viel dat kwijlen vast wel mee… Of zat je rechtop, hoofd naar achteren :mrgreen: Want dan is de kans dat je snurkt weer groter…
:lol: :mrgreen:
Oh wat genant. Maar het belangrijkste is dat er niets gebeurd is. Ik doe de voordeur vaak op slot maar nu ga ik het echt altijd doen heb ik me voorgenomen.
Toevallig ben je de tweede van wie ik zo’n verhaal lees deze week. Andere was een oma (ja, die kan het ook overkomen ondanks alle ervaring) in de Libelle ofzo (eh…lag bij m’n schoonmoeder op tafel hoor :oops: )
Ik ben dus gewaarschuwd zodra Stan goed kan lopen…
Heb je ondertussen al echt kennisgemaakt met de buurmam? :mrgreen: