Hallo,
Na veel ‘gedoe’ na de vroeggeboorte van Kees * m.b.t. buikpijn o.a. (veel naar gynaecoloog, al weer bijna 7 weken buikpijn, verlies van ‘troep’, Primolutkuur om een chemische curretage op te wekken) heb ik vanmiddag een hysteroscopie.
Mijn gynaecoloog zag op de inwendige echo verleden week nog wel ‘iets’ zitten en heeft zoiets van, meid, dat moet gewoon even lekker schoon worden, dit is ook niets. Ben ik het helemaal mee eens, daar niet van. Maar de reden waarom dan geen curretage is dat dat haar inziens niet nodig is; wat ze ziet is heel klein en kan ook middels deze ‘manier’ weggehaald worden (mocht dat nodig zijn). En ze kan gelijk even kijken of het allemaal wel goed zit daar van binnen.
Maar ik schijt in mijn broek ineens! Pfffff. Zat de folder nog eens te lezen. Ik begrijp dat je door het inbrengen ineens een hele trage hartslag KUNT krijgen en daarvan onwel kan worden. Komt dat vaak voor dan?
Ook las ik dat je door het inspuiten van dat ‘gas’ om je baarmoeder te vergroten pijn in je schouders kunt gaan voelen wat een paar dagen blijft hangen…eh, pijn in schouders? Longen ofzo?
En natuurlijk kun je een allergische reactie krijgen op één van de middelen die ze gebruiken (jodium, vloeistof die ze in kunnen gaan spuiten). In het ‘gekste’ geval kun je ook thuis pas dan hartkloppingen krijgen, een gevoel van onwel worden en dan moet je ook direct weer terug want blijkbaar moeten zij daar dan iets aan doen.
Waarvan krijg je die hartkloppingen dan enzo, werkt dat zo door op je ‘hart’? En wat dan, wat krijg je daar dan van?
Of zijn dit ‘complicaties’ die uiterst zeldzaam zijn?
Bibber bibber…hoop zo op de valreep nog op een reactie!
Puk
Baba, dat klinkt niet prettig…
ik wens je heel veel sterkte, je slaat je er wel doorheen!! :thumbup: :thumbup: :thumbup:
succes vanmiddag. ik hoop dat je weinig last zult hebben van bijwerkingen.
Suc6 hopelijk is het allemaal goed gegaan en heb je geen nawerkingen :-*
Dat je last van je schouders krijgt na het inspuiten van gas in je buik, komt eigenlijk door een soort foutje.
Zodra je buikvlies geprikkeld wordt op een bepaalde plek, geeft het een pijnsignaal in je schouders.
Die zenuwen zitten met elkaar verbonden ofzo, is wat mijn Gyn aan me uitlegde in elk geval…
Ik ben nu 2x geopereerd d.m.v. een kijkoperatie en daarbij wordt ook gas ingespoten.
Ik heb inderdaad 3 dagen last gehad van schouders en ribben.
Ff vervelend, maar het gaat wel over.
Lekker rustig aan doen daarna!!!
Waarschijnlijk heb je het achter de rug, maar ik wens je alsnog succes en sterkte met het verwerken van het verlies van Kees :**: en alle nare bijkomstigheden die je erna hebt gekregen!
Groetjes, Mirjam
Kan je helaas niet echt aan uitleg helpen mbt de redenen voor de hartkloppingen etc hopelijk kon je gyn dat wel voor hij/zij begon.
Enige tip die ik je wel kan meegeven; dat gas waar je zere schouders van kunt krijgen…neem een extra kussen mee op de bank en in bed zodat je hoger kunt gaan liggen dus je schouders hoger dan je billen. Dit ‘verzacht’ het pijnlijke gevoel en zo kun vaak ook beter slapen.
Hopelijk kom je snel posten dat het mee is gevallen!! :thumbup:
Thanx voor alle reacties 
Inmiddels zit het er op en het was niet leuk :-/. Zeer pijnlijk maar goed, dat ben je dan ook zo weer vergeten.
Alles waar ik bang voor was is niet gebeurd overigens :-). Dat gas is niet gebruikt, alleen vulden ze steeds mijn baarmoeder op met vloeistof. Het was nogal een ‘troep’ van binnen begreep ik en al snel zagen we iets ‘wits’ in beeld. Dat was dus de boosdoener volgens mijn gynaecoloog (had ze zelf ook niet helemaal verwacht om dat aan te treffen). Aangezien ik de pijn redelijk verdroeg (aiiii…maar het ‘ging’ inderdaad) besloot ze om met een iets groter ding door die hysteroscoop te gaan om het toch op deze manier proberen weg te halen. En dat lukte, ze liet het me ook zien. Dus het is toch ook een curretage geworden (wel onder lokale verdoving gewoon). Hopelijk zal dit het einde zijn van al deze nasleep! Het waren in ieder geval wel haar woorden. Hopen maar…
Alleen, ik was gisteren een uurtje thuis en het ging links in mijn buik (hoogte taille en daarboven) ‘rommelen’ en zeer doen. Dat bleef aanhouden, later op de avond heel mijn bovenbuik (dus alles op mijn navel eigenlijk) opgeblazen gevoel, pijnlijk (niet om uit te gillen hoor, maar echt niet lekker). Vannacht een paar keer wakker geweest en pijn was er nog steeds, nu ook.
Ik weet ook niet wat hier nu van te denken, voel me ook wat gammel en die buikpijn is niet lekker. Voor de rest, geen buikpijn meer in mijn onderbuik, ik vloei niet, net ontlasting gehad die er normaal uitziet, dus dat is denk ik allemaal wel goed.
Iemand enig idee waardoor ik zo’n buikpijn heb juist in de rest van mijn bovenbuik…ook misschien omdat de baarmoeder toch met die vloeistof ‘groter’ is gemaakt heel tijdelijk en alles even een ‘duw’ krijgt? Of moet ik me zorgen maken (eh…misschien heel gek gesproken: zou het kunnen dat er een gaatje ofzo in de baarmoeder gemaakt is waardoor er iets kapot is ofzo en naar ‘boven’ stroomt?..pfff, ik weet het, maar het stond in de folder als eventuele complicatie. Ik denk zelf dat je dan, bij zo’n perforatie, tegen het plafond moet zitten van de pijn en veel bloedverlies hebt enzo…?)…
Liefs, Puk
ik denk dat het een nasleep is van de ingreep…
Ze heeft er toch wel in zitten rommelen en je baarmoeder kan daar sterk op erageren.
Maar bij elke twijfel, gewoon bellen hoor!!!
Beter te veel dan te laat zeg maar!
Beterschap en doe het rustig aan!!! :hug:
Puk, ik ben blij dat je er redelijk goed doorheen bent gekomen. Hopelijk voel je snel weer beter!
En idd, als het aanhoudt, gewoon dokter bellen.
Sterkte.