Op zich wel heel herkenbaar! Maar ik ben gestopt me druk te maken over het huishouden. Er lopen hier 3 kids rond en netjes houden is gewoon geen doen. Alles is schoon maar het is hier altijd rommelig. Stofzuigen, stoffen, wc’s e.d. dat wordt allemaal bijgehouden, maar het is eigenlijk nooit aan kant zeg maar.
dat snap ik wel, maar ik vind het hier niet schoon, op een of andere manier is de vloer altijd smerig, mijn man is een kei in het mee naar binnen lopen van zooi, de kat werkt ook niet mee en jolijn knoeit nogal. Ik kan er niet tegenop poetsen, als het alleen maar rommelig was zou ik er een stuk rustiger mee om kunnen gaan, denk ik.....
Ach hier ziet het er momenteel uit zeg… de hele bank ligt vol met wasgoed is geen plek meer om te zitten :oops:
Ik was het vrijdag ook allemaal goed zat en voelde me beroerd en heb het allemaat maar zo gelaten.
Zaterdag hebben we Steven even naar mijn ouders gebracht, zijn daarna gaan uit eten even naar de film daarna even lekker uit geslapen, met zijn tweeen gebadderd en weer naar mijn ouders gereden vandaag om Steven weer op te halen. Hebben er dus geen last van gehad dat we niet op de bank konden zitten :lol:
Betekend alleen dat ik er morgen weer aan moet geloeven en een hoop op te ruimen heb. Maar hadden dan wel een heerlijk weekend voor ons tweeen :thumbup: :inlove:
Ja hier is het na het eten ook altijd een bende. Maar ik haal 1 keer per dag de stofzuiger erdoor en vaak na het eten even met een zachte bezem alles bij elkaar vegen en klaar is kees haha!
Oei, daar zou ik wel korte metten mee maken: óf je trekt je schoenen uit bij de deur óf hij is degene die iedere avond mag stofzuigen en dweilen :shifty:
maar ja, sta ook wat onder invloed van zwangerschapshormonen geloof ik :twisted:
geef je hem gelijk als hij binnenkomt de stofzuiger in handen :lol:
aah flauw he…
nee maar ik zou ook vragen of hij ze gewoon uit wil doen want zo blijf je aan de gang he… heb het ook weleens dat ik net alles gedweild heb en mn lief met zn besmeurde schoenen van de autowerkplaats naar binne wandeld… maarja dan denk ik ach hij heeft dat echt niet zo door… als ik het hem vraag doet hij ze vaak wel uit… of hij dweilt de zooi ffe gauw op haha… tis een schat :inlove:
Op het dressoir ligt een beetje stof, wel gestofzuigd gisteren, maar nog nog steeds dweilen.
Wat ik belangrijker vind is dat mijn wassen gedaan zijn en in de kasten liggen, dat de kids schoon zijn en dat we te eten hebben.
Tuurlijk baal ik er ook van dat het hier niet opgeruimd en schoon kan blijven. Maar aan de andere kant, mijn kids zijn nog steeds gelukkig hier ook zonder alles schoon en opgeruimd te hebben.
En als ik geen zin heb om te stofzuigen, nou, dan blijft Levy maar lekker in de box :mrgreen:
verder heeft het hier ook geen nut om alles elke dag helemaal te soppen en dergelijke aangezien we nog midden in een verbouwing zitten (al ruim 1 jaar). Ik doe mijn best en dat is meer dan genoeg vind ik.
Nou ik werk niet buitenshuis en eigelijk kan ik dat alleen maar vertalen naar… dus heb ik er nog meer dagen bijzitten waarbij ik en de kinderen de gelegenheid hebben om er een zooi van te maken.
Op de dagen dat een andere mama werkt en de kinderen naar een kdv gaan, gebeurt er naast stof wat valt niet zo heel veel denk ik zo.
Daaruit kan je dan weer concluderen dat iedereen ELKE dag dat men thuis is, zooi achterlaat, haren, stof, drinken word gemorst, koek word gekruimeld.
Maar ik mors ook koffie, kruimel ook brood als ik 3 plakjes zonder bord in de micro gooi en dan zwijg ik nog maar over de haast die ik heb als ik op t randje van schooltijd met een bemodderde buggy door de gang raas…
Het IS gewoon geen doen om alles spik en span te houden en ook nog eens kinderen te hebben die zich vrij voelen en gelukkig en creatief omdat er zoveel kan.
Prijs jezelf dan maar gelukkig met die zooi, het zegt mij altijd dat er bij die persoon in huis MEER belangrijkere zaken prioriteit krijgen.
Ik ken namelijk OOK een moeder van 2 kinderen waar het dus wel altijd netjes is. Die kinderen kunnen zich niet ZELF vermaken, slurpen aandacht en mogen dan ook niets want stel je voor.
Dan denk ik… ohhhh wat ben ik blij dat mijn vloer smerig is en ik me niet drukmaak om die paar kruimels stroopwafel meer of minder.
De kinderen gaan wel vrij aan de knutsel met papier en lijm en eten met een dikke lach hun bakje vrijdagmiddagchips op.
En die andere moeder… die verzucht alleen maar dat ze vind dat ik zulke makkelijke kinderen heb.
Er zitten dus zeker veel voordelen aan makkelijker worden voor jezelf.
rommel is niet zo erg en een beetje vuil ook niet.
Hier zijn de wcs altijd schoon, tenzij Peter net is geweest en weer eens verkeerd afveegt. Hier is de keuken altijd netjes… savonds na bedtijd van de kinderen en na het moment van 5 minuten puf om te dweilen Hier ligt het speelgoed altijd netjes op hun plek, tenzij de kinderen er lustig mee spelen of gespeeld hebben en ik moe ben.
Hier is de vloer een lust voor het oog, je krijgt toch gewoon trek als je al dat lekkers voor het oprapen ziet?
Tenslotte… het is hier schoon genoeg om te leven en vuil genoeg om nog gezond in te zijn en kinderen roepen altijd vergenoegd dat het bij ons zo’n gezellige zooi is.
Heerlijk toch, omarm het, accepteer het en ga lekker in bad liggen.
Nou ik werk niet buitenshuis en eigelijk kan ik dat alleen maar vertalen naar… dus heb ik er nog meer dagen bijzitten waarbij ik en de kinderen de gelegenheid hebben om er een zooi van te maken.
Op de dagen dat een andere mama werkt en de kinderen naar een kdv gaan, gebeurt er naast stof wat valt niet zo heel veel denk ik zo.
Daaruit kan je dan weer concluderen dat iedereen ELKE dag dat men thuis is, zooi achterlaat, haren, stof, drinken word gemorst, koek word gekruimeld.
Maar ik mors ook koffie, kruimel ook brood als ik 3 plakjes zonder bord in de micro gooi en dan zwijg ik nog maar over de haast die ik heb als ik op t randje van schooltijd met een bemodderde buggy door de gang raas…
Het IS gewoon geen doen om alles spik en span te houden en ook nog eens kinderen te hebben die zich vrij voelen en gelukkig en creatief omdat er zoveel kan.
Prijs jezelf dan maar gelukkig met die zooi, het zegt mij altijd dat er bij die persoon in huis MEER belangrijkere zaken prioriteit krijgen.
Ik ken namelijk OOK een moeder van 2 kinderen waar het dus wel altijd netjes is. Die kinderen kunnen zich niet ZELF vermaken, slurpen aandacht en mogen dan ook niets want stel je voor.
Dan denk ik… ohhhh wat ben ik blij dat mijn vloer smerig is en ik me niet drukmaak om die paar kruimels stroopwafel meer of minder.
De kinderen gaan wel vrij aan de knutsel met papier en lijm en eten met een dikke lach hun bakje vrijdagmiddagchips op.
En die andere moeder… die verzucht alleen maar dat ze vind dat ik zulke makkelijke kinderen heb.
Er zitten dus zeker veel voordelen aan makkelijker worden voor jezelf.
rommel is niet zo erg en een beetje vuil ook niet.
Hier zijn de wcs altijd schoon, tenzij Peter net is geweest en weer eens verkeerd afveegt. Hier is de keuken altijd netjes… savonds na bedtijd van de kinderen en na het moment van 5 minuten puf om te dweilen Hier ligt het speelgoed altijd netjes op hun plek, tenzij de kinderen er lustig mee spelen of gespeeld hebben en ik moe ben.
Hier is de vloer een lust voor het oog, je krijgt toch gewoon trek als je al dat lekkers voor het oprapen ziet?
Tenslotte… het is hier schoon genoeg om te leven en vuil genoeg om nog gezond in te zijn en kinderen roepen altijd vergenoegd dat het bij ons zo’n gezellige zooi is.
Heerlijk toch, omarm het, accepteer het en ga lekker in bad liggen.
Heel herkenbaar - we hebben toch aardig wat ballen in de lucht te houden.
Maar ik probeer het deels los te laten dat het hier nooit helemala spik en span is maar we werken allebei en we doen ook sam sam in het huishouden.
Ik moet er niet aan denken om een vent te hebben die het erger maakt en niet evenredig meehelpt :naughty:
Maar mochten wij het financieel ooit wat ruimer krijgen dan hoop ik ooit toch wel een keer een schoonmaakster te kunnen betalen om ons ergens af en toe een break te geven.
Een bende? Hier bijna standaard hoor. Dweilen? Zou elke dag ‘moeten’ hier met een gezellig Rapley-ende zoon. Maar ik vind billenpoetsdoekjes wonderbaarlijk. Die ruimen echt meer op dan smerige toetjes en billen.
Stofzuiger? Ik heb niet voor niets laminaat! Swiffer roeleert hier. :mrgreen:
En toegegeven soms irriteer ik me ook mateloos aan mijn ‘slechte’ huidhoudmanage gebeuren, maar een hulp kan ik me ook niets bij voorstellen als ik er iets langer dan 2 minuten bij nadenk. Ik wil helemaal niet dat ‘iemand’ mijn zooi opruimt, wast, vouwt, dweilt etc want ze/hij doet het toch anders dan ikzelf en ik zou het dus zo overdoen. Idem geldt overigens voor alles wat manlief doet. Een heel slechte gewoonte van me of een superslechte eigenschap. :silenced:
En verder, zoonlief is gezond, dartelt heerlijk door de kamer, al neig ik er wel eens naar om van die swifferdoekjes aan zijn broek te maken. 8)
Opruimen vind ik overigens helemaal niet erg want opruimen is zo gebeurd het poetsen is wat me het meeste tegenstaat. Juist omdat het ‘zoveel werk’ is en het maar zo kort is dat je ervan kunt genieten.
Het enige waar ik tzt wel ‘iemand’ voor zou wensen is ws mijn ramen. Glazenwasser om het 2 x per jaar oid allemaal te doen. Dat is ‘maar’ de buitenkant van mijn huis.
Hahahaha, sinds gisteren niet meer gekeken en 33 berichten verder. Heerlijk om te merken dat ik niet de enige ben die zich af en toe zo druk kan maken. Kindlief zit nu naast me op papa’s toetsenbord te rammen. We gaan zo maar eens lekker naar buiten.
Hier ligt het speelgoed altijd netjes op hun plek, tenzij de kinderen er lustig mee spelen of gespeeld hebben en ik moe ben.
