Hallo,
Finn is morgen vier weken oud en waar we bang voor waren (omdat Jula een huilbaby was, uiteindelijk hielp osteopaat) gebeurde… ook Finn huilt veel, is onrustig, overstrekt zich, heeft last van darmkrampjes en spuugt.
Nu ben ik al twee keer met hem bij de osteopaat geweest en daar heb ik ook echt vertrouwen in. Door mijn vlotte bevalling zit het inderdaad niet goed in zijn nekje, hij zoog ook niet goed aan de fles en perst naar zijn navel bij het poepen. Vorige week werd het na de eerste behandeling alleen maar erger (schijnt te kunnen gebeuren bij gevoelige kindjes), maar na de tweede afspraak zie ik wel verbetering.
Alleen… hij heeft ondertussen zo veel gespuugd, dat de osteopaat vermoedt dat hij een geirriteerde slokdarm heeft. Want sinds een aantal dagen huilt (krijst) hij gelijk na de fles. Hij spuugt dus, kokhalst, boert waarbij je het idee hebt dat alles omhoog komt, ruikt zuur. Je ziet dat mijn mannetje pijn heeft. Vandaar dat ze me aanraadde als het een paar dagen aanhield om de huisarts te bellen zodat aan de geirriteerde slokdarm wat gedaan kan worden met medicijnen.
Nou… vanochtend dus gebeld, maar er gebeurde dus waar ik al bang voor was… Zijn reactie: ‘hij is nog maar vier weken oud, geef hem de ruimte, ze huilen allemaal, geef liever geen medicijnen et cetera et cetera’. Hij heeft nu wel toegezegd de kinderarts te bellen om te overleggen en belt eind van de middag terug maar ‘ik moest niet zo snel een oplossing willen’.
We wachten even af, de huisarts belt mijn vriend terug, want die kan met dit soort dingen beter omgaan, ik word al snel emotioneel als het niet gaat zoals ik hoop dat het gaat. Maar mijn vriend zegt zelf al dat hij er niet mee akkoord gaat als ze verder niks doen (maar of dat wat uitmaakt…). Maar wel een flinke tegenvaller dus, ik snap ook wel dat je liever niet medicijnen geeft aan een kindje van vier weken oud, maar dat liever dan hem zo’n pijn zien te hebben.
Zijn er meer kindjes bij wie al vroeg reflux is geconstateerd en al vroeg medicijnen kregen? En hoe ging je huisarts daar mee om? En wat moeten we doen als hij er niks aan wil doen, proberen een verwijzing naar de kinderarts te krijgen (al zou ik niet weten hoe)?
Want als Finn volgens mij geen geirriteerde slokdarm meer heeft, is er echt verbetering na de bezoeken aan de osteopaat (volgende week gaan we nog een keer). Zijn krampjes zijn minder, hij drinkt zijn fles beter (deed er wel drie kwartier over, nu zo’n twintig minuten) maar ja, aan de slokdarm kan de osteopaat niks doen natuurlijk, behalve dat het spugen minder wordt.
Wat moet ik nu met zo’n huisarts… :wall:
Groetjes Hilda
Wat vervelend dat je nu weer een huilbaby hebt 
, ik hoop dat je mannetje zich snel beter in zijn velletje voelt . (heb zelf ook een huilbaby gehad en weet dus wat het met je doet) sterkte.
Mijn jongste zoontje wat een enorme spuger, met hem zijn we ook al vrij snel naar de huisarts gegaan, maar omdat deze ook niets deed zijn we ook naar een osteopaat gegaan, die hielp toen wel iets. Maar omdat het spugen op een gegeven moment weer erger werd, zuurder rook en het spugen projectiel werd. Zijn we doorverwezen naar de kinderarts. Daar namen ze ook niet meteen actie en uiteindelijk werd er een diagnose gesteld pylorus hyperrofie (afsluiting van de maaguitgang) en hier is hij aan geopereerd. Toen ging het even goed.
Maar omdat ze Pepijn zo lang onnodig hebben laten spugen had hij er een reflux aan over gehouden, maar hier moest hij maar overheen groeien… :shock:
Pas toen hij 9 maanden oud was kregen we medicatie van de huisarts en toen ging het zichtbaar beter. Ik weet ook niet waarom huisartsen zo terughoudend zijn.
Sterkte!
Hoi mailmeat,
Ik weet het niet, maar kan het ook niet zo zijn dat je huisarts zich
misschien ‘gepasseerd’ voelt?
Het ligt er natuurlijk aan hoe jullie het verhaal bij de arts gebracht hebben, als je hebt gezegd dat de osteopaat jullie dit advies gaf(medicijnen e.d.) wil hij daar misschien niet gelijk gehoor aan geven, omdat hij het liever zelf wil beoordelen of had willen beoordelen.
Begrijp je wat ik bedoel? 
Groetjes
mama_jeanet: jeetje, pas met negen maanden! Ja, wat laten ze het dan lang aanzien, dat is vaak het beleid lijkt het wel. En ik snap ook wel dat medicijnen niet de voorkeur hebben, maar liever daar kort gebruik van maken zodat het beter gaat i.p.v. je kindje pijn te zien hebben.
Gelukkig weet ik van Jula dat alles wel goed komt, maar makkelijk is het niet.
Ik weet het niet, maar kan het ook niet zo zijn dat je huisarts zich
misschien 'gepasseerd' voelt?
Ja, ik denk ook dat ik al een bepaalde verwachting had hoor (door de ervaring met Jula bij de huisarts), dus dat heeft ook meegespeeld. En ik hoorde hem al 'hmm, hmm' zeggen (was telefonisch), dus ik ratelde maar door... Had beter mijn vriend kunnen laten bellen, maar die spreekt hem dus vanmiddag gelukkig.
UPDATE: krijgt terwijl ik dit berichtje net typ een telefoontje van mijn vriend, de huisarts heeft al teruggebeld... en we krijgen wat om de slokdarm te kalmeren :clap:. Ik mag het recept nu al bij de assistente ophalen of na 12.00 uur bij de apotheek en hij zet erop dat het haast heeft (anders kun je het vaak pas na vijven ophalen). Heeft mijn toch vrij emotionele telefoontje toch effect gehad :oops:, hij bedoelde het natuurlijk ook goed...
wel top dat je nu wat hebt gekregen :dance:
Dat is inderdaad raar dat hij nog niets wilde geven. Gelukkig heb je er nu iets voor. Arm ventje.
Mijn hubbie zijn middelste dochter is in nov’07 bevallen van een dochter die ook last heeft van reflux. Die had binnen twee maanden medicijnen. Er bleef echt niets in en ze bleef huilen. Gelukkig reageerde haar huisarts wel alert.
succes 
We hebben nu dus Losec gekregen en het helpt gelukkig :dance: ! Volgende week nog een keer naar de osteopaat en dan hopen we dat het steeds beter gaat, we zien nu gelukkig wat vooruitgang, dat konden we wel even gebruiken!
Bedankt voor jullie reacties.
Groetjes Hilda
wat fijn dat het helpt joh…
ik herken je reacties hoor… aan die telefoons… ik heb ook wel eens jankend opgehangen … domweg omdat ik het gevoel had niet serieus genomen te worden.
Vind het ook eigenlijk van de zotte dat wij rekening moeten houden met gepasseerd-worden-voelende artsen… het gaat niet om mij, niet om hem, maar om de baby toch.
Nou, goed dat het goedgekomen is…
ennuh…
Wat een mooie naam heb je voor je kereltje!!!