Ons dochtertje is nu 2 mnd oud en heeft al geruime tijd last van het dagelijkse ‘huiluurtje’.
Zo rond 17:00 begint ze onrustig te worden en even daarna is het volop krijsen en nauwelijks te troosten. Niks lijkt te helpen…
Dit duurt dan tot ongeveer 18:00 en dan slaapt ze heel onrustig in mijn armen tot ze haar voeding om 19:00 krijgt.
Eerder de voeding geven heb ik vanavond geprobeerd maar dat helpt niet want dan huilt ze daarna gewoon verder tot 19:00.
Verder doet ze het eigenlijk harstikke goed en begint er een steeds beter ritme in te komen. We mogen gewoon niet klagen.
Maar het is gewoon steeds onder etenstijd en dat maakt de avondmaaltijd nou niet bepaald gezellig voor een kleuter van 4 die ook haar verhaal kwijt wil tijdens het eten, vind het vooral voor haar zo sneu.
Gelukkig eet ze op donderdag altijd bij opa en oma zodat ze dan tenminste rustig kan eten.
Wat deden jullie tijdens het huiluurtje en wanneer ging het over?
Misschien verandert haar ritme. Zo gaat het vaak, denk je net een ritme gevonden te hebben, gooit mevrouw het om. 
Dus overdag andere tijden slapen kan helpen.
Hier hielp goed opletten wanneer ze moe werd. Dan eten erin en huppekee bed in! Of dat nu om 14.00 was, 15.15 of 16.30. Ook al was het elke dag verschillend voor een week of soms wel langer. Echt haar ritme aanhouden hielp hier heel erg goed en ook om weer in een lekker nieuw ritme te komen.
Bij ons had de jongste ook rond etenstijd huiluurtjes. Bekaf, maar slapen ho maar. De eerste avond hebben we hem gewoon in bed gelegd, maar dat hielp niet dus haalden we hem eruit, zette hem in de wipstoel op tafel en om de beurt bewogen we de wipstoel om hem rustig te krijgen en het hielp wel vaak. Hoe lang het duurde weet ik niet meer. Het was vervelend maar we hebben het overleefd en we waren allang blij dat hij niet net zoals zijn in de eerste paar weken zijn huiluurtje tussen 12 uur 'savonds en half 3 'sochtends had.
Sterkte
Wanneer het overgaat weet ik nog niet, want we zitten er hier ook middenin! :roll:
Moet zeggen dat ze inmiddels zichzelf wat beter kan vermaken in de box. In ieder geval de 15 minuten die ik nodig heb om mijn avond eten op te eten. Ik denk dat we een week of twee hebben gehad, dat eerst de een ging eten, dan Marijne overnam zodat de ander kon eten. Mevrouw wilde alleen maar op de arm. :roll: Maar dat is inmiddels wel geweest, wippertje of box vind ze dan even ook oke, maar niet te lang :inlove:
Ik ben zelf niet zo’n fan van een draagdoek, maar misschien een optie? Is ze wel stil als je haar vasthoudt? Of helemaal niet
Eten jullie met z’n vieren? Dus jij - je vriend/man - kleuter - baby? Misschien kun je afspreken dat één zich op je kleuter richt en één op de baby? Ik heb verder geen ervaring met twee dus helaas
succes ermee
Haha, was ze maar stil als ik haar op de arm hou dan kon ik gewoon met mijn vrije hand eten :mrgreen:
Heel soms lukt dat wel hoor!
De wipstoel, box , bed is ook allemaal drama.
Soms belandt ze dan toch gewoon een kwartiertje in bed hoor totdat we klaar zijn met eten. Maar ik vind dat heel moeilijk. Mijn man denkt daar heel makkelijk over: Als ik niks voor haar kan betekenen dan zoekt ze het maar even uit.
Weet nog wel dat mijn oudste dit ook had maar die liet zich dan tenminst nog troosten.
Kaya spartelt op je armen alle kanten in.
Mijn mannetje had het in zijn 2 en 3 de maand ook. Ik volg mijn gevoel, huilen mag, maar altijd in mijn armen. Huilen heeft een reden, soms kan je het niet verhelpen, maar je kan wel dichtbij zijn.
Ik denk dan maar hij is net een echt mensje 
Als ik het moeilijk heb of verdrietig ben kan het zijn dan iemand me niet direct kan helpen. Maar het is wel fijn als er iemand is waarbij je je gevoel mag uiten.
Nu geen huiluurtjes meer, maar nog altijd; huilen mag, maar wel in mijn armen.