Hai dames(en heren)
Ff een vraagje.
Ik ben de laatste tijd erg emo, ik weet dat dat bij de zwangerschap kan horen.
Maar sinds dit weekend lijkt het nog erger te zijn.
Huil erg veel en twijfel aan mijn kunsten als moeder en partner.
Voel alsof ik gefaald heb!!
Word hierdoor zo onzeker.
Hebben meerdere mama’s en mama’s to be dit?
Of moet ik toch maar naar de ha met dit soort klachten?
Alvast heeeeel erg bedankt voor jullie reacties.
tsja moeilijk :think: Ik heb ook een periode gehad in mijn zwangerschap dat de waterlanders leterlijk erg hoog zaten.
Ik ben zelfs in een schoenenzaak in huilen uitgebarst omdat ze mijn maat niet meer hadden terwijl ik die schoenen zo graag wilde :oops:
Oh effe een dikke knuffel wijffie :hug: :hug: :hug:
Weet je wat het is, je moet zoveel vanjezelf, ik hoor je niet anders dan ik moet dit doen en ik ga dat doen,
Relax en geniet meid, het kastje schilderen kan na de zwangerschap ook nog wel het hoeft niet allemaal perse nu.
Maak nu gewoon de afspraak met hub en jezelf, jullie maken de kamertjes in orde en daarna doe je gewoon helemaal niets meer, dus geen deurtjes kastjes of tuintjes opknappen.
Enkel gewoon nog de hele dag op je luie gat en genieten van het mooie meisje in je buik en op je buik 
Afgesproken 
En blijf je na dat je dit hebt gedaan je nog steeds zo voelen zou ik inderdaad eens naar de ha gaan, maar ik weet gewoon zeker dat de dokter ook zal zeggen dat je het gewoon rustiger aan moet doen.
Ik wil echt niet belerend over komen, maar ik sta soms echt te kijken wat jij allemaal in 1 dag doet, je bent superwoman toch niet?
nou dikke :-* en als er wat is weet je me te vinden :hug:
thnx voor de reacties.
@dragon wrote:
tsja moeilijk :think: Ik heb ook een periode gehad in mijn zwangerschap dat de waterlanders leterlijk erg hoog zaten.
Ik ben zelfs in een schoenenzaak in huilen uitgebarst omdat ze mijn maat niet meer hadden terwijl ik die schoenen zo graag wilde :oops:
Ja dit heb ik ook gehad, ik stond met nog minder dan een week te gaan in de c&a waarbij die trut me van klantenservice naar kinderafdeling liet hobbelen. Het zweet stond op m’n rug en de tranen in m’n ogen.
@Bri wrote:
thnx voor de reacties.
En je vooral niet onzeker voelen meis, dat is nergens voor nodig, je bent een supermamma en ook hub mag in zijn handjes knijpen met je.
Ik hoor neits anders dan dat je dingen voor hun doet, alleen nu moet je eventjes aan jezelf denken.
Ga lekker met de kleine meid naar buiten het is nog mooi weer lekker eendjes voeren ofzo.
Dat zet je gedachte ook weer effies op wat anders.
Je bent een schat mamma van sharondenise
dank je wel…
(amy is op het kdv zodat ik tijd voor mezelf heb, alleen ga ik dan weer schuren en schilderen!!!)
Maar dat zal woensdag anders zijn, dan ga ik smorgens lekker aan mezelf denken en smiddags naar mijn zus en moeder met amy saampies.
helaas maar waar het hoord bij zwanger zijn ik herken het heel erg hoor ik heb het ook ik word alleen ook nog eens boos om niets echt heel erg vervelend voor mijn gezin.
ik huil echt om niets en alles.
dank jullie wel voor de reacties.
ben toch stiekem blij om te horen dat ik niet de enigste ben
nee hoor meid is heel erg normaal
thnx :oops:
hoihoi
Volgens mij hoort het er gewoon bij hoor. Al zal iedereen wat anders ervaren. Ik heb het zelf ook bij vlagen. Dan kan ik om niks huilen.
Veel sterkte en denk aan jezelf
groetjes
marlies