Hoop vervliegt langzaam...

Ik ben een beetje melancholisch vandaag geloof ik, maar ik heb de laatste dagen steeds sterker het gevoel dat het helemaal nooit zal lukken. De negatieve test is ook steeds makkelijker te handelen. Maar ik wil het zo graag!!! Pfff… nog twee dagen en dan hebben we voor deze ronde weer zekerheid.



:hug: voor jullie en ook een beetje voor mezelf…

:hug:

Ooh meid een dikke knuff!!!

Ik snap en begrijp je gevoel, maar probeer een beetje positief te blijven :-* Ooit zal jullie zo gewenste wondertje bij jullie komen. Ik :thumbup: :thumbup: voor jullie

hier van mij ook even een dikke knuffel :hug: :hug:

ik weet nu hoe hard je daar af en toe behoefte aan kan hebben!!



De moed mag je best af en toe opgeven hoor, maar de hoop nooit!!



zet m op meis :-* Jiska

dikke knuf :hug:

Ook van mij een dikke :hug: :hug: .



Ik ken het gevoel maar al te goed. Momenteel zit ik zelf ook (alweer) in deze fase. Ondanks dat wij 2 kindjes hebben (een adoptie-wonder en een bio-wonder), willen wij ons gezin graag verder uitbreiden. Helaas lukt het ook deze keer weer niet op de natuurlijke manier en de hoop neemt iedere ronde verder af.



Anke

hier ook dikke knuf, ook ik herken je gevoel zo goed. Die alsmaar negatieve testen :frowning:

Ook ik gaf de moed vaak op en de hoop ook, en ik weet dat dat niet moet, maar soms ben je er echt ff klaar mee.

Maar ondanks dat, is het hier allemaal gelukt. Heb jij niets aan, weet ik, maar is wederom een teken dat het misschien toch zomaar eens zou kunnen lukken meid.



Ik ken je situatie niet, maar duim voor je, kop op meid, enige wat ik kan doen is je een dikke knuf geven.



Ow en een tip, ik was die negatieve testen voort beu en had mezelf opgelegd ruim na mijn nod te testen, dan had mijn lichaam de kans me zelf te vertellen hoe of wat. Maar wel moeilijk hoor, als je een dagje overtijd bent ga je toch weer hopen…

Maar misschien iets om over na te denken, zodat je geen “testfobie” oploopt :-*

Weet je wat ik steeds meer en meer merk? Het gevoel van hoop/wanhoop heeft zoveel van doen met het moment in het jaar. Het nieuwe jaar beginnen we met goede moed en vol energie, nieuw jaar, nieuwe kansen etc. Dat heeft zijn hoogtepunt zeg maar met de zomer. Genoeg afleiding, genieten van mooi weer etc. En naarmate we hier meer rondom het einde van het jaar komen neemt alles weer af en de wanhoop toe. :shifty:

Het wachten is zooo vreselijk, en dubbel zo zwaar omdat je nooit weet of alle geduld en moeite beloond worden. Dus van hier uit wens ik jullie ook super veel succes en hopelijk een heeeel erg geslaagd kersvers nieuwjaar alvast!! :pray:

Ik begrijp je maar al te goed!

Ik zit zelf momenteel ook met dit gevoel…



Sterkte meid!!

herkenbaar :hug:

Heel herkenbaar ja… :hug:

Dank je wel meiden! Het doet me goed dat ik niet de enige ben! Het gaat nog steeds hetzelfde eigenlijk. Toch kan ik het me niet voorstellen kinderloos te blijven, tenminste… ik weet niet waar ik de kracht vandaan zou krijgen om een gelukkig leven te leiden zonder kinderen. Toen ik klein was zette ik in vriendenboekjes bij ‘wat wil je later worden’ stevast, moeder. Maar goed… hoop is nog niet helemaal gevlogen!



Voor iedereen :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

snap je gevoelens maar al te goed. Ik werd ook maar niet zwanger, met dit verschil dat wij niet in de medische malle molen wouden. Toen ik 40 jaar werd, is er een eierstok verwijderd en toen was bij mij alle hoop om zwanger te raken voorgoed weg.



Maar na ongeveer anderhalf jaar na de operatie is toch nog spontaan onze kleine meid geboren.



Dus kop op, wondertjes bestaan, ik heb het aan de lijve ondervonden.

Een maand verder, maar het gevoel is nog steeds hetzelfde! Ik vind het niet meer leuk zo! Jullie raden (of zien) het al, ik zit weer op het wachtbankje… ik ben weer tegen het misselijk aan en heb een zere rug, af en toe heb ik steken op de plekken van de littekens van de cyste operatie. Rationeel gezien zegt dit me dat ik ongesteld ga worden morgen of overmorgen… maar waarom houd dat ‘wat als’ gevoel dan zo sterk aan. Ik zit gewoon een partij te janken omdat ik gewoon gezellig zwanger wilde worden en niet met alle drama er om heen!!



Eerlijk gezegd voel ik me lichtelijk mislukt als vrouw en schaam ik me er zelfs voor. In mijn omgeving zijn 6 mensen zwanger, waaronder twee van mijn bestse vriendinnen. In zo’n bui als vandaag voelt het steeds als een confrontatie van mijn falen als vrouw.

och meis :hug: Ik herken je “wat als” gevoel zo goed… Je houdt er in je achterhoofd toch rekening mee met, wat als ik wel…dan kan ik dit beter niet doen/eten/drinken.



Ik zag aan je onderschrift dat deze maand gaat beginnen met IUI icm met clomid, ik hoop voor je natuurlijk dat het stiekem niet nodig is, en zo wel…dat het dan snel gaat helpen meis!! Ik duim voor je!! :pray: :-*



groetjes Jiska

herken het heel erg meis :hug: voor jou moeilijk 2 beste vriendinnen zwanger en jij niet :cry: het is allemaal zo oneerlijk!

door blijven vechten meis onze tijd komt ook! :inlove: (hoe moeilijk het ook is)

klinkt bekent allemaal.

Bij ons is er een explosie aan baby`s, deze maand zijn er 3 geboren.

Het enige onderwerp is nu alleen maar baby thuis en op het werk :?



ik weet dat ik blij moet zijn, (er zitten 2 neefjes bij) ik ben ook wel heel blij, maar ik ben het zat om steeds blij voor een ander te zijn, ik wil eens blij voor ons zijn.



Nu kregen we van de week ook het nieuws dat de zaadjes van manlief nog steeds niet goed zijn. :frowning:



nu worden we doorgestuurt voor de tweede lijn.



Weet iemand wat dat inhoud?

:think:

Inderdaad erg herkenbaar… In mijn omgeving worden ook ineens overal mensen zwanger / kindjes geboren… En iedereen vraagt “en, wanneer ga jij aan kinderen beginnen?” :wall:



Sterkte allemaal… :hug:

Schaap ik weet wel van ons eigen onderzoek dat eerst het sperma ansich werd getest en daarna werd er getest hoe goed het sperma het deed in mijn cerfixslijm. De term tweede lijn heb ik nog nooit gehoord. Jij ook sterkte!!



Bedankt voor alle reacties! Ben wel blij te weten dat ik niet de enige ben met deze gevoelens. Vanmorgen heb ik negatief getest, het enige voordeel van hoop verliezen is dat het negatief testen minder dramatisch is als voorheen. Maandag moeten we weer naar de gyn.