Ik laat L niet huilen, ze heeft alleen een 5 minuten nodig om in te slapen (ze word boos als wij haar op bed leggen) maar ik zie wel aan haar koppie hoe ze die draait in bed of ze gaat slapen of niet.
@Koda wrote:
Wij laten nooit alleen huilen, de kleinste van 2 maanden niet, maar ook de oudste van 2 jaar niet. Huilen mag, maar alleen met de aanwezigheid en warmte van papa of mama
Dit zouden mijn woorden kunnen zijn. Ik laat niet huilen (tenzij ik idd net even met iets bezig ben wat niet kan wachten zoals net op de wc zitten, onderweg al naar boven om te gaan slapen). Maar dan nog zo snel mogelijk er naartoe zodat ze bij mij kan huilen en troost kan vinden bij mij. Veelal aan de borst maar goed daar heb ikzelf ook voordeel van.
En met 2 maanden liet ik niet huilen. Ik heb het toen ze iets ouder was 1x geprobeerd met telkens na 5 min er naartoe maar na een half uur nog net zo overstuur dus dat dus noooooit meer.
@romata wrote:
Wij laten niet huilen, bij het eerste huiltje gaan wij naar boven. Ik hou er niet van om kindjes te laten huilen. Mijn kindjes zijn daardoor niet extra verwend etc, want vind dat je een baby niet kunt verwennen en al zeker niet door niet te laten huilen.
En je kindje is trouwens nog zo klein, misschien heeft ie wel gewoon mamahonger. Of krampjes/vieze luier/honger of gewoon verdrietig dat ie alleen is.
Even offtopic.
Maar wat doe jij dan als je kindje huilt als je erbij blijft, op schoot huilt, in zijn bedje huilt? Dus eigenlijk nergens tevreden is en overal huilt.
Je ziet dat het kindje moe is, maar waarschijnlijk moeite heeft met inslapen?
Wat is er dan erg aan om even te laten huilen?
@missmelody wrote:
@romata wrote:Wij laten niet huilen, bij het eerste huiltje gaan wij naar boven. Ik hou er niet van om kindjes te laten huilen. Mijn kindjes zijn daardoor niet extra verwend etc, want vind dat je een baby niet kunt verwennen en al zeker niet door niet te laten huilen.
En je kindje is trouwens nog zo klein, misschien heeft ie wel gewoon mamahonger. Of krampjes/vieze luier/honger of gewoon verdrietig dat ie alleen is.
Even offtopic.
Maar wat doe jij dan als je kindje huilt als je erbij blijft, op schoot huilt, in zijn bedje huilt? Dus eigenlijk nergens tevreden is en overal huilt.
Je ziet dat het kindje moe is, maar waarschijnlijk moeite heeft met inslapen?
Wat is er dan erg aan om even te laten huilen?
Ik was dit topic haast vergeten… Toevallig denk ik weer aan.
Dit laatste zouden mijn woorden kunnen zijn.
Ik heb dit topic geopend omdat ik erg twijfelde aan mezelf, en me afvroeg hoe anderen dat doen.
Ondertussen ben ik er achter dat mijn zoon gewoon veel meer huilt dan gemiddeld, en zal het er volgende week bij het cb over gaan hebben.
Ik snap de antwoorden dan ook wel, als je kindje niet veel huilt en dan ineens in bed wel een ‘keertje’ dat je em er dan uithaalt.
Nog steeds laat ik em wel huilen, in bed, in de box. Puur omdat ik, als ik em echt iedere keer op zou moeten pakken, ik hem heel de dag in mn armen heb. Veelal maakt het niks uit of ik em bij me heb of niet, of ie al gegeten heeft, een schone luier heeft, papa en/of mama in de buurt is etc…
Vind het wel een beetje jammer dat een aantal antwoorden er erg veroordelend staan. Net of ik het slecht doe door mn kind even te laten gaan. Ik heb in de beginpost jullie niet gevraagd me te vertellen of ik mn zoontje mag laten huilen…
:hug: :hug:
@EstHe wrote:
@missmelody wrote:@romata wrote:Wij laten niet huilen, bij het eerste huiltje gaan wij naar boven. Ik hou er niet van om kindjes te laten huilen. Mijn kindjes zijn daardoor niet extra verwend etc, want vind dat je een baby niet kunt verwennen en al zeker niet door niet te laten huilen.
En je kindje is trouwens nog zo klein, misschien heeft ie wel gewoon mamahonger. Of krampjes/vieze luier/honger of gewoon verdrietig dat ie alleen is.
Even offtopic.
Maar wat doe jij dan als je kindje huilt als je erbij blijft, op schoot huilt, in zijn bedje huilt? Dus eigenlijk nergens tevreden is en overal huilt.
Je ziet dat het kindje moe is, maar waarschijnlijk moeite heeft met inslapen?
Wat is er dan erg aan om even te laten huilen?
Ik was dit topic haast vergeten… Toevallig denk ik weer aan.
Dit laatste zouden mijn woorden kunnen zijn.
Ik heb dit topic geopend omdat ik erg twijfelde aan mezelf, en me afvroeg hoe anderen dat doen.
Ondertussen ben ik er achter dat mijn zoon gewoon veel meer huilt dan gemiddeld, en zal het er volgende week bij het cb over gaan hebben.
Ik snap de antwoorden dan ook wel, als je kindje niet veel huilt en dan ineens in bed wel een ‘keertje’ dat je em er dan uithaalt.
Nog steeds laat ik em wel huilen, in bed, in de box. Puur omdat ik, als ik em echt iedere keer op zou moeten pakken, ik hem heel de dag in mn armen heb. Veelal maakt het niks uit of ik em bij me heb of niet, of ie al gegeten heeft, een schone luier heeft, papa en/of mama in de buurt is etc…
Vind het wel een beetje jammer dat een aantal antwoorden er erg veroordelend staan. Net of ik het slecht doe door mn kind even te laten gaan. Ik heb in de beginpost jullie niet gevraagd me te vertellen of ik mn zoontje mag laten huilen…
:hug: L huilde ook heel veel de eerste maanden, ik heb haar veel gedragen in een draagdoek waar wel redelijk tot rust kwam. Bij ons is er uiteindelijk verborgen reflux en overstrekking geconstateerd, met fysio en de juiste medicijnen hebben we nu gelukkig een heel ander kind. Dit heeft me wel heel veel bezoekjes aan het cb gekost en telefoontjes omdat het niet erkend werd en ik niet doorgestuurd werd naar de kinderarts,
Ik hoop voor jou dat ze er snel achter komen wat er aan de hand is, want al dat huilen breekt heel erg op :hug:
hopelijk komen ze er snel achter. Hier heeft onze zoon ook uitzonderlijk veel gehuild door veel oorontstekingen al vanaf drie maand en koemelkallergie. Waar we later achter kwamen.
Soms moest hij gewoon ff huilen, die pan emt aardappelen moest afgegoten worden ed. Maar de meeste tijd als het mogelijk was, pakte ik hem toch bij me.
Moet zeggen dat ik aan het eidn ook behoorlijk bijna doordaaide dat ik het gewoon absoluut niet meer wist waar ik he moest zoeken, en de buren maar zeggen dat ik een verwent kind had gemaakt :oops: :?
volg je gevoel!! Ik ben nog altijd blij dat ik hem altijd gepakt heb omdt er achteraf altijd wel wat aan de hand was!
Sterkte joh! En eh, meerdere van de mama’s die hier hebben geantwoord (met niet laten huilen) hebben ervaring met veel huilen trouwens…
Hier is trouwens ook de draagdoek een fijn hulpmiddel als niets werkt…
@mereltje85 wrote:
Sterkte joh! En eh, meerdere van de mama’s die hier hebben geantwoord (met niet laten huilen) hebben ervaring met veel huilen trouwens…
Hier is trouwens ook de draagdoek een fijn hulpmiddel als niets werkt…
Heb ook niet willen zeggen dat de antwoorden fout zijn, of vanuit onwetendheid. Misschien staat het er een beetje rot…
Sommige antwoorden komen op mij ietwat belerend over, en gaven me een nog onzekerder gevoel. Mn reactie kwam vanuit emotie, is niet rot bedoelt.
Als het zo over is gekomen, dan sorry daarvoor.
Iedereen bedankt voor de antwoorden. Als ik wat meer weet van een evt oorzaak laat ik het nog wel even weten.
Mijn antwoord ging uit van normale omstandigheden (mijn eigen meisje), niet van wanneer kindjes maar blijven huilen en het niet zomaar over gaat. De openingspost leek me gaan over een normale situatie (of anders gezegd, niet gespecificeerd), vandaar dat ik ook reageerde vanuit mijn eigen situatie.
Als je kindje meer huilt dan normaal kan ik begrijpen dat dat erg moeilijk is en moet je je van mijn post niet onzeker gaan voelen. De paar keer dat Kaya maar bleef huilen werd ik er ook moedeloos van, laat staan als het altijd zo is.
@romata wrote:
Wij laten niet huilen, bij het eerste huiltje gaan wij naar boven. Ik hou er niet van om kindjes te laten huilen. Mijn kindjes zijn daardoor niet extra verwend etc, want vind dat je een baby niet kunt verwennen en al zeker niet door niet te laten huilen.
En je kindje is trouwens nog zo klein, misschien heeft ie wel gewoon mamahonger. Of krampjes/vieze luier/honger of gewoon verdrietig dat ie alleen is.
had ik kunnen schrijven :mrgreen:
Dat.lag aan het huiltje en het tijdstip en de Omstandigheden.
Mijn zoon huilde voordat hij ging slapen om alles te verwerken en daarna ging hij lekker slapen. In het begin ging ik wel naar hem toe maar hij bleef huilen. Op een gegeven moment hem laten huilen en hij was na een paar minuten stil. Hij had het gewoon nodig om alle indrukken te verwerken. Nu nog steeds alleen loopt hij dan in zijn bed te kletsen. Ik laat hem ook huilen en ga niet naar hem toe als hij boos is want hij wil me dan ook niet zien en ook niet getroost worden en wordt alleen maar bozer als ik dat doe. Andere momenten en huiltjes ga ik wel altijd kijken want dan is er wat aan de hand maar als ik hem niet kan troosten en/of helpen en hij blijft huilen laat ik hem huilen.
Hetzelfde verhaal bij mijn dochter
Onder het jaar: NIET. Of ik moet er zo doorheen zitten van vermoeidheid dat ik de neiging krijg om tegen haar te schreeuwen ofzo, dan loop ik weg. Maar dat moet dan al heel ver zijn gegaan en het gebeurd zelden. Maar anders, gewoon niet.
Zie ook artikel: de misleiding van het gecontroleerde huilen: http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=94072&highlight=
Ik ben het dus met je vriend eens. Te lang op een te jonge leeftijd.
Bij dingen die er aan de hand kunnen zijn, vind ik “mamahonger”, “niet alleen willen zijn” en “de dag verwerken” géén redenen om kindjes te laten huilen, ook niet als ze ouder dan 1 jaar zijn.
Als ik er door heen zit, omdat ik een heel drukke week heb gehad en ik moet ontladen, wil ik ook niet in mijn eentje huilen. Dan heb ik mijn man, waar ik lekker tegenaan kan liggen/zitten en die me dan troost.
Als ik hem gemist heb, wil ik niet met een knuffel in bed liggen, maar hem zoveel mogelijk knuffelen en kussen. Als ik me alleen voel, wil ik niet alleen in huis zijn. Rudie zegt op dat soort momenten zelfs afspraken met bijv. vrienden voor me af, omdat hij weet hoe fijn ik het vind dat hij dan bij me is.
Als ik dit als volwassene al zo ervaar, met mijn begrip van de wereld. Waarom zou ik een pasgeborene, een baby, een kindje dan minder willen geven?
Wetenschappelijk onderzoek onderbouwt, wat veel moeders instinctief al voelen; laten huilen is schadelijk.
@EstHe wrote:
Iedereen bedankt voor de antwoorden. Als ik wat meer weet van een evt oorzaak laat ik het nog wel even weten.
Inmiddels gaat 't een stuk beter!
Zijn doorgestuurd naar de ka, mannetje is 4dagen opgenomen geweest op de kinderafdeling.
Nu met medicijnen tegen reflux is het een heel ander kind! :inlove:
Veel vrolijker, lacht meer, stuk rustiger en ontspannen.
En huilt veel minder
gelukkig…Achteraf zat ik er gewoon doorheen. Het huilen werd de laatste weken steeds meer en meer…
Van een leuk ontspannen mannetje, veranderde hij in een paar weken in een hysterisch huilend, totaal ontroostbaar kind
Maar nu gaat 't weer goed!
Wat fijn!!
Ja dat huilen gaat echt door merg en been. En dat wéken lang, dan moet je echt wel stevig in je schoenen staan om je daar niets van aan te kunnen trekken. Je wilt je kindje gewoon tevreden zien.
Fijn dat je de oplossing hebt gevonden!
Hier de 1e drie maanden ook alleen maar huilen, huilen. Volgens de HA hoorde het bij de 1e drie maanden. Tsja het wordt wel minder nu.
Maar EstHe, ben zo blij voor je dat ze er nu achter zijn. Heerlijk je mannetje weer vrolijk. :thumbup: