Jim heeft gisteren zijn eerste echte aanvaring met het vrouwelijk geslacht gehad… Buurmeisje (van ruim 3) kwam spelen. Jim en zij kunnen elkaar behoorlijk op de huid zitten en ruzie maken en de andere keer spelen ze heerlijk samen. Gisteren was het niet zo gezellig helaas. Buurmeisje is nogal een bijdehante, pittige en vrije dame (loopt overal naar binnen, proeft van snoepjes van wildvreemden en loopt ook weg kan hilarisch zijn maar soms ook beetje genant :mrgreen: ), Jim kan heel heftig en huilerig reageren op haar als ze hem pest en tja dat is voer voor haar natuurlijk. Daar probeer ik dan niet te veel op in te gaan behalve hem te waarschuwen als hij te veel gaat staan zeuren en jengelen. Gisteren hadden ze in het zwembadje ruzie om echt alles, buurmeisje stond voornamelijk van alles in te pikken en Jim moet dan van mij zeggen dat hij dat niet leuk vindt in plaats van een mep of duw te geven. Dat deed hij dan ook echt recht in haar gezicht en heel erg hard. Dat stond haar niet aan en pets klap met een gietertje op zijn oog. Buuf bleef zitten, dus ik er op af, gieters afgepakt (Jim had er ook nog eentje vast dus problemen moet je voorzijn dan hè?!) en tegen buurmeisjes gezegd dat ze niet mag slaan ook niet als Jim zo schreeuwt. Tegen Jim gezegd dat hij niet zo mag schreeuwen dat dat ook niet aardig is. Hij stond te huilen maar is zo’n dramaqueen dus tja. Hij haalde zijn handje van zijn oogje en ja hoor, wenkbrauw gescheurd en bloed dus paniek (bij hem niet bij mij). Dus Jim even mee naar binnen om te kalmeren en even te kijken hoe het er uit zag. Ondertussen sprak de buuf buurmeisje even toe (lang niet streng genoeg vind ik eigenlijk maar goed). Buiten maar even met haar samen gekeken en besloten even de hap te bellen. Was einde middag dus druk maar konden gelukkig meteen komen. Ha liep rond en keek meteen even en heeft besloten er lijm op te doen. Dus arme Jim mocht vandaag en de komende warme dagen niet in het zwembadje.
Ik vind het wel moeilijk Jim was natuurlijk aan het schreeuwen maar dat is natuurlijk niet een reden om hem bijna een gat in zijn kop te meppen. Boven zijn oog is ook een beetje dik en rood en gisteren er onder ook rood. Dus ze heeft echt een flinke mep gegeven (ik heb het helaas niet goed gezien). Hub zag later toen ik met Jim bij de hap was overigens dat ze Sem ook een mep gaf met een gietertje. Het had net zo goed ook andersom kunnen zijn hoor, soms zijn ze zo aan het klieren samen, maar ik denk dat ik dan toch echt heel boos op Jim geworden was en me echt heel lullig naar buurmeisje en buren had gevoeld en tenminste mijn excuses had aangeboden. Nu werd er een beetje lauwtjes gereageerd eigenlijk, buurmeisje mag niet slaan werd gezegd maar wat mij betreft had het wel wat strenger gemogen eigenlijk.
Hoe zouden jullie in zo’n situatie reageren?
oh… daar kan ik echt niet tegen…
Ik ben niet zo heel tof denk ik als zoiets gebeurd in MIJN tuin en MIJN kinderbadje.
Als ouders dan zelf niet ingrijpen, dan grijp ik in.
1 vriendin van mij is vrij passief in hoe snel ze ingrijpt en tja… dan grijp ik dus in en zet haar dochter rustig op de gang of zo.
Ik zou dus heel heel heel waarschijnlijk, zeg maar gerust dat ik dat zou doen… dat meisje het gietertje hebben afgeropt en gezegd hebben dat ik dat geen manier van spelen vind, dat ze nu ter plekke dan ook niet meer in het badje hoeft te blijven en maar met mama mee terug moet naar huis tot ze weet hoe ze wel lief kan spelen.
Vervolgens met enige sorry, maar dit lijkt me niet de bedoeling, ze kunnen vandaag duidelijk niet samen spelen zonder mot, dochterlief bij moeder neergezet en ze huiswaarts gedirigeerd.
Zulke situaties gebeuren hier ook wel eens hoor, wij hebben een open verbinding met 2 buren en een trampoline in de tuin. Voor die trampoline hebben we regels en kinderen die zich er niet aan houden, worden door mij echt terug gedirigeerd naar hun tuin.
Buren weten inmiddels ook wel dat buuf niet zo heel veel pikt als het op wangedrag aankomt en ik haal mijn kinderen ook direct weg als ze zich misdragen hoor.
Overigens mogen buren daar ook best wat van zeggen…
Maar je kind een wond slaan die gelijmd moet worden vind ik echt zot… dan is zelfs met 3 jaar gewoon zeggen " niet slaan" wel een behoorlijk misser… :shifty:
Hey Cell ga jij eens even bevallen joh! Zie nu gewoon dat je al bijna 40 weken zwanger bent :shock: . Wat gaat dat snel joh!
Bedankt voel me altijd meteen een zeikerd omdat ik wel altijd heel (veel te) veel rekenging houd met de gevoelens van anderen enzo. Wil altijd alles graag netjes oplossen.
bevallen… met dit weer…? :shock: Nee joh… lijkt me nu effe niks om naar het ziekenhuis te sjezen… ze hebben daar geen airco :shifty:
Ik vind je geen zeikerd… eerder die moeder nogal passief.
Mijn buurvrouw was al helemaal overstuur toen Mies in een driftbui zichzelf op een scharnier had gegooid. Hij was namelijk in de gang geraakt via de garage en die had zij open laten staan per ongeluk.
Maar hij stond in de gang en ik zag hem daar staan. Stond zelf niet direct op en vond dus niet dat zij er ook maar iets aan kon doen.
Maar die buurvrouw voelde zich toch verantwoordelijk.
Mijn vriendin echter, blijft gewoon zitten aan haar kopje koffie als haar dochter zich misdraagt. Meestal sta ik dan op en dan is het, Ho maar weer Leine, nog 1 keer dan zet tante Cell je op de gang EN dat doe ik dus ook he.
Kom op zeg. Spelen moet wel leuk blijven.
Ik heb laatst ook een vriendinnetje van Aniek naar huis gebracht omdat MIJN dochter zich misdroeg. Dat vind ik dan heel sneu, ze krijgen dan ook duizend excuses van me mee… maar ik laat ze niet doorgaan en doorgaan terwijl kinderen elkaar soms alleen maar in de haren lijken te kunnen zitten.
Een zeikerd?!!!
Je kind heeft een scheur boven z’n oog zitten van een gietertje.
Moet ze hem een flinke mep hebben gegeven lijkt mij.
Ben bang dat ik d’r ook had opgepakt en bij moeders had neergezet.
Is je buurvrouw en meisje nog langs geweest met excuses en een supermooi of lekker cadeautje voor Jim eigenlijk?
Beterschap voor Jim, dat ie maar weer snel in bad mag met dit mooie weer. :hug:
Tsja… wat Cell zegt… :shifty: Hihi…
Ik had ook acuut het spelen gestaakt. En inderdaad ook zoiets tegen mijn buurvrouw gezegd; het gaat hem duidelijk niet worden helaas, jammer de bammer, volgende keer beter. :hug: Voor je ventje…
Ook in vind je absoluut geen zeikerd.
Ik vind het ronduit erg dat een kindje van nog maar 3 jaar oud een ander kind dusdanig slaat dat het een gat in zijn wenkbrauw heeft.
Ik vind het dan ook schandalig dat de moeder van het meisje alleen maar zegt dat ze niet mag slaan (misschien heeft ze uiteindelijk thuis nog straf gehad…maar dat is te laat).
Ik zou dus ook haar moeder hier op aanspreken.
Vind het ook heel goed van je dat je het meisje op dat moment hebt aangesproken op haar gedrag en het gietertje hebt afgepakt. Ook al zat haar moeder erbij.
je bent geen zeikerd hoor…
denk dat ik nog een slagje verder zou gaan dan Cell…
wangedrag tolereer ik niet… van mijn kinderen niet en van kinderen die hier spelen niet ( of als de mijne ergens anders spelen)
dus ik zou moeders ook nog aan hebben gesproken :oops:
tja ben echt een leeuwin wat betreft mijn kids…
maar goed ik werk met kinderen dus ben gewend om andermans kinderen te corrigeren… helaas ook wanneer er ouders bij zijn…
idd helaas, het gebeurt echt vaak dat ouders niets ingrijpen als kindlief iets uitvreet… tja dan doe ik het…
Dus eigenlijk heb ik een beetje passief gehandeld achteraf gezien :think: . Nou ja, ik was uiteraard met Jim bezig toen het wat meer dan een schrammetje was.
We gaan verder goed met elkaar om en de kids ook Jim was ook verder niet boos op haar of zo vroeg ook of zijn vriend nog thuis op hem aan het wachten was :inlove: .
Het is de verantwoordelijkheid van buurvrouw, helemaal als ze er zelf bijaan zit. Wij zitten ook wel eens lekker te beppen en dan corrigeert mijn buuf gerust mijn kind wanneer ze ziet dat ik ff een momentje van wangedrag mis (om welke reden dan ook) en ik doe dat ook bij haar kids. Hebben we afgesproken, werkt prima. Je houd je aan de regels die in het buurhuis gelden. En daar mag, mits binnen de perken, ook door anderen wat van gezegd worden als ik dat moment zelf mis.
Je buurvrouw moet zich in mijn ogen schamen, je hoeft je kind niet af te meppen maar een flinke correctie (mondeling) mag er naar mijn mening wel gegeven worden. En dan reed ik per defenitie ook nog even naar de action voor een kleinigheidje. Geen drama, maar wel even welgemeend excuus en daarna lekker doorspelen.
Ik hoef echt geen knieval van de buren, maar zij vinden het geloof ik allemaal niet zo heftig. Hebben er ook niet meer naar gevraagd of zo, ze zullen wat makkelijker denken blijkbaar, mensen verschillen nou eenmaal, maar wat nou als het eens omgekeerd gaat hè? Maar goed ik heb mijn lesje geleerd, ik houd ze goed in de gaten als ze samen spelen en als ze elkaar weer zo in de haren zitten dan is het gewoon meteen einde, ieder naar zijn eigen huis.
Een knieval is anders dan opvoeden 
We zijn het wel eens in elk geval, gelukkig is het niet erger en hopelijk zie je er straks weinig meer van.
Er zijn wel eens momenten dat kinderen slaan, daarvoor zijn het kinderen. Ze zien de consequenties van iets nog niet. Dat moeten ze doen door te leren. Dus het is heel goed dat je boos bent op het kind dat slaat, net zo goed als je niet niet goedkeurt dat een kind schreeuwt. Wel is mijn mening dat je kind dat slaat ook uitlegt wat de consequenties zijn van als ze slaat.
Ik zou haar hebben uitgelegd dat slaan niet lief is en dat het heel erg pijn doet. Haar laten zien dat je zoontje huilt/verdriet heeft en nu een wondje heeft door haar gedrag.
Ik zou haar dus niet bij moeder neerzetten en naar huis delegeren…
Dat haar moeders reactie vind ik ook ‘te lief’. Maar als mijn zoon dat zou doen, zou ik hem ook rustig toe spreken en uitleggen waarom hij dat niet mag doen. Ik zou hem dus niet toe schreeuwen dat hij stout is of een tik verkopen…
schreeuwen heeft ook NIEMAND hier geroepen he…
Maar bij een 3 jarige uitleggen dat het pijn doet en Jim een wondje heeft… eh… boeie… die is al afgeleid bij het 4e woord.
Soms maakt de toon dan meer indruk…
Ik zou dus echt wel, weet ik zeker omdat het ook al wel eens is voorgekomen, het kind uit bad hebben getild (dat maakt al indruk en is een directe consequentie die je kan linken aan het slaan) en gezegd hebben "DAT doen we dus niet, slaan is niet lief en als jij en Jim weer lief samen kunnen spelen kom je maar terug. Maar NU ga je met mama mee.
Mijn ervaring is dat sommige kinderen (en dat maak ik ook op uit het verhaal van soes) gewoon doorgaan omdat ze niet in de kont hebben wat er in dat koppie zit.
Praten en laten is dan in mijn ogen stilzwijgend toestemming geven om het nog een keer te proberen.
Ook voor mijzelf als moeder met bonkend hart van irritatie en zorg om mijn kind is het beter als desbetreffende slaankop zo snel mogelijk naar huis gaat.
Uitleggen is prachtig, maar zeker niet voor elke leeftijd de beste manier. Ze moeten wel enig besef hebben van wat ze doen en begrijpen wat er is gebeurt en waarom ze daarvoor een standje krijgen.
Gelukkig heeft iedereen z’n eigen manier van opvoeden…
@colle wrote:
wangedrag tolereer ik niet… van mijn kinderen niet en van kinderen die hier spelen niet ( of als de mijne ergens anders spelen)
dus ik zou moeders ook nog aan hebben gesproken…
Ik ook zekers ja!
Ik liet dit niet zomaar gebeuren.
Ben het met je eens.
@Tante Soesa, hoe gaat het nu met hem? :hug:
Kinderen kunnen inderdaad lomp zijn naar elkaar toe.
Hier jongens en dus voornamelijk ook jongens over de vloer.
Soms denk ik, moet ik ingrijpen, gaat dit mis…?
Ze kunnen dus echt ontzettend gemeen zijn als de één een autootje pakt dat de ook ander wilde.
Laatst ging ik Robin ophalen bij een vriendje waar ze onder de tuinslang stonden.
Ik was aan het kletsen met de moeder en op een bepaald moment waren ze aan het stoeien, toen begonnen ze elkaar met de handdoeken te slaan, toen dus al gezegd ‘niet doen, dat doet zeer’, vervolgens kwam de oudere broer (12) en begonnen ze elkaar echt pijn te doen.
Dus toen was het gewoon afgelopen, klaar.
Ik begrijp niet dat de moede in kwestie niet ingegrepen heeft.
Oké, dat ze de klap met de gieter niet had voorzien, dat kan.
Maar als het mijn kind was zou ik me vreselijk l*llig voelen.
Ik zou vreselijk boos worden, laten zien wat hij gedaan had (bij 6 jaar werkt dat wel, zeker wanneer er bloed aan te pas komt) en hem onmiddelijk zijn excuses aan laten bieden.
Vervolgens zou ik zélf opstappen en mijn kind straf geven (nadat ik natuurlijk heb gevraagd of ik iets kan doen).
En ik zou meteen 's avonds of de volgende dag gaan vragen hoe het ging (en nog 100 keer excuses maken).
Onvoorstelbaar die reactie…
Wat ik had gedaan als ik jou was?
Geen idee.
Er is een aantal keer een voorval geweest dat iemand mijn kind pijn deed, en hoe rustig, lief en aardig ik normaal vaak ben, dan kun je je beter bergen. De drang om mijn kinderen te beschermen word dan ineens heel erg sterk.
Heftig verhaal, en zielig voor je mannetje! :hug:
Ik zou ze niet meer samen laten spelen en het meisje is in jouw tuin, toch? Dan zou ik haar toespreken als die moeder dat zelf niet doet. Ik zou gewoon zeggen dat ik slaan heel stout vindt en dat mijn zoontje dan ook niet meer met haar wil spelen (oh ja, dat fluister ik hem dan in :oops: ).
Thanx voor alle reactie! Het gaat goed hoor met Jim, en hij wil ook nog steeds graag met buurmeisje spelen, dat mag ook gewoon van mij uiteraard, ik houd ze vanaf nu wat scherper in de gaten.