Bij onze eerste hebben we de grootouders een kaartje gegeven met de vraag of ukkie volgend jaar een keertje mocht komen logeren. (helaas is deze zwangerschap op een ma uitgedraaid)
Bij de 2de zwangerschap, hebben we de hulp van me neefje ingeroepen. Schoonzus en zwager waren al op de hoogte. Hij was nog net geen 1 en kreeg van ons een truitje aan met de tekst “Ik wordt een grote neef” Manlief en ik naar binnen met neefje op de arm, schoonouders lezen de tekst en me schoonmoeder vraagt gewoon doodleuk aan mij, wil je wat drinken. Schoonzus en zwager waren toen nog even buiten gebleven. Geloof dat me schoonvader de tekst wel 3 of 4 keer heeft gelezen en na meerdere hints van ons (mij, manlief en schoonzus en zwager) Viel het muntje, terwijl me andere zwagertje het las en het meteen doorhad, maar deze hield zijn mond.
Bij me huidige zwangerschap, wist me moeder dat er een kans bestond, was ze was mee toen ik de test ging kopen. Die heb ik dus ook gewoon later maar eventjes opgebeld met de opmerking dat ze dus 2 kleinkinderen in de auto had. Me zusje die schrijft ook hiermee op het forum heb ik maar gewoon even gebeld. Naar me schoonouders toe, hebben we het weer met een tshirt verteld zie foto. Deze keer viel het muntje wel direct 
Heb je niets meer aan, maar ik had een taartje gemaakt
Onze oudste heeft die heel trots de kamer in gedragen, eerste kerstdag bij mn ouders. Mijn broers en zus en mijn oma waren er toen ook.
Mn ouders wisten het toen overigens al… De rest nog niet!
@Liesbeth wrote:
Heb je niets meer aan, maar ik had een taartje gemaakt
Onze oudste heeft die heel trots de kamer in gedragen, eerste kerstdag bij mn ouders. Mijn broers en zus en mijn oma waren er toen ook.
Mn ouders wisten het toen overigens al… De rest nog niet!
Leuk!
Ik had voor mijn ouders een boekje “baby’s bistro” (kookboekje voor kinderen van 0-2) gehaald en geeen, mijn schoonmoeder kreeg een boekje “sokjes en slofjes breien voor baby’s”
Oh dat taartje is ook leuk!
Mijn ouders hebben we bij de eerste getrakteerd op gebak en meteen plompverloren gezegd met de echofoto van 6 weken erbij.
Bij nummer 2 vroeg ik of ze even op wilde passen omdat ik naar de tandarts moest… maar ik moest naar het ziekenhuis voor een echo.
Toen we terugkwamen ben ik als een soort boerin met kiespijn op de bank gaan zitten en gezegd dat mijn ouders maar op de foto van de tandarts moesten kijken wat er scheelde (dat was dus de echofoto).
Die arme mensen hebben echt zo’n tijd staan studeren op die foto :mrgreen: en nog eens bekeken of dit een verstandskies was of wat ook :lol: . “nee dat is je nieuwe kleinkind!”.
Ik moet wel zeggen,mijn ouders en schoonouders hadden het bij de tweede niet verwacht, hun reactie zou je kunnen uitleggen als beduusd. pas na 1 of 2 dagen was het muntje geland en waren ze heel erg blij. Ze voelden zich daar achteraf wat raar over maar ik begreep het wel, ik heb er zelf ook echt wat dagen aan mogen wennen dat we nog een cadeautje kregen!