hm…
Ik heb geantwoord 1 x per week… er gaan namelijk ook zo 2 of 3 weken voorbij dat er eigelijk niks gebeurt.
Die 2 van mij maken met elkaar wel ruzie, maar ik heb eigelijk altijd geroepen als ze dan bij mij kwamen jengelen, "JULLIE maken ruzie, mama heeft niet gezien wat er gebeurde, dus JULLIE lossen het zelf maar op, maak het maar weer goed.
In het begin gingen ze ieder huns weegs in huis en lieten ze elkaar met rust, tegenwoordig komen ze niet meer beneden, of 1 die dan piept en dan geef ik mijn antwoord en gaat die ene weer naar boven en dan hoor je een “sorry Peter” of een "sorry Aniek (waarop Aniek als bijdehandte 3 jarige dan altijd nog even moet zeggen “niet meer doen he, dan word ik hele boos” :roll: ) En dan is het weer oke.
Maar met die ruzies die dus wel dagelijks zijn, heb ik als moeder niet zo veel van doen, ze verpesten niet de sfeer en ik ben altijd neutraal gebied “zwitserland” :mrgreen:
Die ene keer in de week dat ik een aanvaring heb met 1 van de 2 is het omdat Aniek 3 jaar is en rare fratsen uithaald (koekjes pakken als ik boven de was vouw en dan rustig 3 of 4, wetend dat ze zulks eerst moet vragen, of de hele toiletrol in de wc kiepen, of de wc verfrisser lospeuteren :sick: en omkeren op de vloer, leuk met vloeibare verfrisser) Ze krijgt dan een uitbrander en is weer zo een paar dagen ontzettend braaf. Of het is Peter die naast zijn normale “ik val op de grond want ik ben boos” techniek, nog wat verder gaat en maar niet ophoud van drift. Dan pak ik hem zo op en zet hem op de gang. Dat zijn dan vaak meteen dagen dat hij er zo 3 x op staat en ik af ben aan het eind van de dag. Maar dat gebeurt dus niet zo heel vaak.
Normaal negeer ik zijn enkele val en speel boos bui en is hij binnen een paar seconden gewoon weer aan het spelen.
1x per week dus en ik prijs mezelf dan gelukkig mee 8)
Hier écht zelden :inlove:
Maar nu is mijn meisje ook een heel tevreden kindje.
Ze is heel lief en als ik iets zeg wat niet mag (gewoon normaal) dan zegt ze heel lief “sorry mama”.
hier was het tot een week of drie geleden prima, lief en braaf meisje…maar sinds kort :roll: …Ik heb al meerdere malen aan diverse mensen gevraagd of ze een rolletje behang over hadden :mrgreen: …vreselijk… zo klein als ze zijn…en dan al zoooo boos. Nu helpt het niet dat wij thuis niet voldoende nachtrust krijgen en dus ons lontje ook te kort is…zucht.
maar zoals onze kinderarts laatst zei: ‘er zit dus wel een kop op!’
Ben benieuwd wat onze zoon over 2 jaar doet…
een paar keer per dag…
Het duurt meestal niet zo lang maar het is wel heel erg sfeerbepalend en ik moet er zelf erg om denken om niet heel erg in zo’n stemming te blijven hangen ophet moment 
.
In de clinch … zo ervaar ik het niet. We hebben nog wel eens een meningsverschil (of beter gezegd, meneertje is het niet met mama eens) en dan is het vaak brullen of meneer gaat op de grond zitten of liggen en vertikt het om verder te lopen, maar het is net zo snel weer opgelost eigenlijk en ik weet dat het erbij hoort en kan er inwendig vaak wel om lachen. Ik vind het zo leuk om te zien dat hij een eigen wil en mening aan het ontwikkelen is, hoe vermoeiend het soms ook is. Ik merk ook dat ik ontzettend veel geduld met hem heb terwijl ik een heel ongeduldig type ben.
Maar goed, op sommige dagen ben ik het ook wel zat hoor en ben ik blij als papa thuis komt. Dan vind ik het zelfs heerlijk om in een drukke supermarkt in een lange rij te staan.
Hier ook een paar keer per dag momenteel :shifty:
Maar ik merk wel dat mijn eigen gemoed van invloed is - en ik ben nu soms gewoon heel erg moe (zoals van de week na meerdere dagen werken wat mij zo op het laatst erg zwaar valt en hij wordt dan om vier uur wakker) en dan wordt ik niet geduldiger en dan versterken we elkaar enorm.
Maar los daarvan heb ik volgens mij een kind met een zeer sterke eigen wil en hij kan flink doordrammen en dan moet ik blijkbaar erg duidelijk NEE zeggen want al die aanloopjes van me om iets uit te leggen of gewoon nee komen gewoon niet aan. Maar ik heb er soms gewoon de kracht niet voor om met zoveel tegenwicht tegen hem in te gaan maar het is blijkbaar wel nodig :roll:
En tja het is dus momenteel wel een paar keer dag raak en dan is het even niet zo gezellig maar ik merk wel dat als ik dan even heel streng ben (en hem desnoods maar even op stoeltje zet of gewoon in winkelwagentje prop met veel gedoe) en flink doorzet hij het daarna wel even opgeeft.
Bedankt voor je poll Fiep - het wel iets waar ik momenteel mee worstel en me dagelijks afvraag waar ik nu goed aan doe of niet.
Mensenkinderen - hier was het dus de hele tijd ongezellig sinds lasse terug is van GO :evil: Bij GO vond ik hem al druk en eenmaal thuis bleef het maar gedoe (tegen ons schreeuwen, in het gezicht spetteren, op mijn buik slaan). Zo begon het vorige week donderdag ook na opgehaald te hebben. Eindelijk samen een ritme gevonden en nu is het dus weer pet.
Nu hebben haar grotere kinderen vakantie en ik weet niet of dat bijdraagt aan de feestvreugde :wall:
Ik vind dit niet leuk
Het is hier dagelijks ongezellig :?
Ik heb er nog een topic over geopend, lees die maar door want dan weet je genoeg 
Nou tot een week of wat geleden was het zelden. Maar Kirsten heeft nu zo’n fase dat we meerdere keren per dag even een cooling down moment moeten inschakelen. En het is altijd op de momenten dat ik het even niet hebben kan :x 
maar het bepaalt niet de sfeer van de hele dag. Maar op zon moment :wall: