Afgelopen week kwamen wij erachter dat R. Zijn vriendje L. waar hij sinds hij bij de peuters zit (nu bijna een jaar) , weggaat.
Vanaf ak. Woensdag zal hij voor het laatst zijn.
Nu hebben we vandaag met hetzelfde te maken gehad, zijn andere vriendje J.
Weg is gegaan, als afscheid kreeg elk kindje iets leuks.(wij wisten vandaag pas dat hij wegging…)
Nu heeft zijn ’ Juf’ ( ik kom gewoon niet op die andere naam stom…) gezegd dat J. Niet meer terug zal komen en dit zijn laatste dag was, ze hebben heel lang gespeeld en voor J. Naar bed ging uitgebreid geknuffeld.
R. Zei vanmiddag dat hij verdrietig was, J. Was weg en kwam niet terug, ontroostbaar gehuild, dat hij J. Erg ging missen.
Nu gaat L. Dus woensdag weg, het vriendje die hier thuis een hit is, het is L. Voor L. Na. Heel lief natuurlijk maar moeilijk.
Hij zei vanmiddag tegen ‘juf’ L. Is mijn beste vriend. Vanmiddag heeft hij dit herhaald.
Zo blijven zijn ’ beste vriendjes ’ niet meer over en blijft hij van dit 3 tal in zijn eentje over. Juf gaf ook aan het keten te gaan missen, het kwajongens gedrag… Ze waren echt met zijn 3e de musketiers, zoals de juf zegt hoe jong ze ook zijn beste vriendjes lijken.
Hij heeft wel contact met een paar kindjes maar hij wil niet met ze spelen (ook als L, en J. Er niet zijn) hij vind ze ’ leuk’ maar niet lief…
En ik denk zelf dat het wel los zal lopen, het komt wel goed het zal misschien even duren…
ik geef L. Een briefje met ons telefoonnummer ( heb vaak met zijn mama gepraat) en we zien wel, maar hoe leg ik R. Nou uit dat ook L. Weggaat…
Ik zei het vanmiddag tussen neus en lippen door en schijnbaar begreep hij mij voldoende en begon weer te huilen , L. Mag niet weg mama, hij is mijn beste vriend…
Zelf zou ik het heel los houden, en gewoon zeggen dat L weggaat, maar dat ze over een poosje misschien best nog wel eens kunnen spelen samen. En dat er gelukkig nog heel veel lieve kindjes zijn om mee te spelen.
Zo hebben wij het met onze zoon ook gedaan toen hij van het kdv af ging en naar een gastouder ging. Het heel makkelijk gehouden. Je gaat nu voor het laatst naar het kdv, en dan mag je na de vakantie lekker naar E (gastouder), en die heeft ook heel leuk speelgoed etc etc. Vooral vooruitkijken naar de toekomst, en niet teveel terugkijken over hoe leuk het wel niet was op het kdv. Hier heeft het prima gewerkt, en vond hij het helemaal prima. Maar hij is ook wel een heel makkelijk kind in dat opzicht, dat met alle kindjes contact maakt, binnen 5 seconden speelt hij bijvoorbeeld met een kindje die hij net in een winkel tegenkomt ofzo. Hij maakt nog niet echt heel erg vriendjes denk ik, al vindt hij de een zeker leuker dan de ander, maar voor hem is het al snel best. als je kind al wel echt vriendjes maakt, en daar gevoelig voor is, is het denk ik wel lastiger.
Lastig. Mits je misschien afspraken kunt maken met die ouders voor een speeldate, zou ik er anders niet teveel ‘drama’ van maken.
Er gaan namelijk in zijn leven nog heeeeeeeeeeeeel veel meer kindjes en mensen afscheid nemen. De eerste (of 2 zoals nu kort op elkaar) zijn de moeilijkste lijkt me,maar er komt een moment dat ook R. degene is die afscheid gaat nemen.
Eli zat in een hele hechte groep. Ineens werd de een na de ander 4 jaar en vertrok, toevallig vrijwel al zijn vriendinnetjes. Die laatste maandjes/weken na hun vertrek was niet leuk. Je merkte dat het teveel werd.
Heb meer de focus gelegd dat ook hij een keertje 4 gaat worden en naar de grote school mag. Dat is nu dus het geval en tenminste 3 van zijn oude groepsgenootjes zitten in zijn klas nu.
Bij Jo vertrok ook de 1 na de ander incl. juffen die om beurten een andere baan hadden. Pfff…geen leuke periode. Heb hem zelf laten invullen wat hij er mee wil. Gewoon het afscheid laten beleven. Tegenhouden gaat toch niet. Pas geleden zei een vriendje van hem doodleuk hier aan tafel dat zij (zijn familie en hij) voordat hij naar groep 4 gaat (dit jaar dus), uit NL weggaat. Of het waar is weet ik niet,maar het zou zomaar eens kunnen. Ai. Weer eentje…
Ik zou goed kijken wat je kind er mee wilt. Kijken of er nog een afspraak te regelen valt na het afscheid,maar anders de boel omdraaien. Kindjes nemen wel eens afscheid en er komen nieuwe kindjes bij.
Kinderen (zeker in die leeftijd) zijn daar over het algemeen heeeel snel weer overheen (algemeen genomen dan, voor Jo werkt dat anders).
In no time staat de volgende beste vriend alweer op.
Zou gewoon luisteren naar wat hij er zelf over gaat zeggen. Op de groep zal er vast aandacht aan besteed worden,maar zo niet,dan is lang van te voren voorbereiden niet altijd handig. Het moment van afscheid veranderd er niet door,maar hoe zwaar je kind er aan gaat tillen misschien wel.
Veel succes.
L. Heeft geen afscheid kunnen nemen, hij was ziek. Tot dusver accepteert r. Dat wel. " l. Is ziek mama dus kan niet spelen" ze zijn wel van plan afscheid te komen nemen…
Wel zit het " ze zijn mijn vriendjes " best diep. Vanmiddag kwamen we J. Tegen ( ongepland…) ze andere vriendje, die dus eerst weg is gegaan. En wij weer verder gingen, wilde hij niet meer mee. Ook al was het onwennig, hij wilden blijven wachten. ( had al eerder gezegd dat hij super verlegen was, en wat moeilijk is met zichzelf te zijn en wat op de voorgrond te treden enz. J. Heeft precies zo dus J. En R. Stonden elkaar beetje knullig aan te kijken. )
Toen we weggingen zei r. Meteen " j niet meer bij de kindjes hè mama?"
Nee j. Gaat nu naar een andere omdat het makkelijker is.
Hij begint toch hysterisch te huilen… :shock: en was ontroostbaar, hij wilden niet zonder j. Hij wilden dat j. Terug kwam…
Kind werd helemaal blauw na beetje water in zijn gezicht uit een flesje die ik mee had, ( gewoon water in kommetje over zijn hoofdje stromen) kwam ie een beetje bij, voor hij wel gevloerd ging midden in winkelstraat…
Arm ding…
Hij heeft wel al een nieuw vriendje gemaakt, hij vind F. Leuk. Hij is aardig, maar niet zijn beste vriend, aldus r.
Ach gossie arme R :hug:
Het hoort bij het leven maar breekt wel je hart als je het ziet he :hug: :hug: