Mijn zoontje van drie klaagt de laatste maanden veel over vermoeidheid (“Sander is een beetje moe, mama”) en zegt vaak dat hij bijna niet meer kan lopen. Hij vindt het heerlijk om gedragen te worden.
Maar het valt ons op dat wanneer je hem vervolgens iets leuks in het vooruitzicht stelt (“kom, we gaan naar de keuken om een dropje te halen”), hij ineens als een speer naar de keuken sprint. :think:
Niks aan de hand dus.
Toch zit het me niet lekker. Op vakantie wilde hij ook steeds in een buggy zitten, want hij wilde geen lange stukken lopen.
Hoe serieus moet ik dit nemen? Is dit gewoon een kwestie van luiheid, een peuterfase, of zou er meer aan de hand kunnen zijn? Ik heb al hele visioenen van spierziektes enzo… Voordat ik met deze doemscenario’s aan de haal ga, wil ik graag weten hoe jullie hiermee om zouden gaan.
ik weet niet of ie vaak ziek/verkouden is geweest?
anders zou je ook ff zijn ijzer kunnen laten checken.
Femke is ook zeer vaak heel erg vermoeid, futloos en klaagt veel. Met haar bloedbeeld is niets aan de hand, maar nu gaat ze ineens afvallen. In de laatste 2 maanden is ze 2.5 kg afgevallen.
Eindelijk neemt de huisarts ons nu serieus. Wij vonden al maanden dat het niet goed ging. Dat Femke niet meer zichzelf was. Mijn advies is er toch naar te laten kijken en op je gevoel afgaan.
Mijn eerste gedachte is de keel… Laat eens goed naar de amandelen kijken…
Mijn dochter van 3 roept ook wel eens dat ze heel moe is maar als ze weer afgeleid is door haar speelgoed is de vermoeidheid ook ineens wer over :? :lol:
@miekske wrote:
Mijn eerste gedachte is de keel… Laat eens goed naar de amandelen kijken…
Nou, daar zeg je wat… Sander heeft binnen een jaar al 3 keer amandelonsteking gehad. Zou het daar aan kunnen liggen? :think:
Ik zou het wel seriues nemen hoor.
Charity klaagde steeds over buikpijn maar was ook zo weer over en dan speelde ze weer vrolijk.
Ze poepte wel slecht maar volgens de HA niks aan de hand.
We zijn naar een osteopaat geweest en die dacht aan koemelkallergie dus dat krijgt ze niet meer en ze klaagd niet meer over buikpijn.
Je kan beter voor niks wat test laten doen dan dat je ze niet doet en er is toch iets
:think: Melissa zegt ook heel vaak dat ze niet kan lopen
Simpel gezegd ligt het eraan hoe een kind iets zegt.
En jij bent moeder en jij zal het beste aanvoelen of het iets betekent.
Als jij je er zorgen over maakt zal ik er aktie op ondernemen.
Tuurlijk zeggen kinderen wel vaker iets maar nogmaals jij bent de mama en jij hoort hoe je kind iets zegt dus als je je zorgen over maakt dan moet je jezelf gerust stellen.
Al heeft je kindje achteraf toch niks alleen maar goed maar dan ben je wel gerustgesteld maar misschien ook wel dan is het ook alleen maar goed dat je het weet toch.
@oessie wrote:
:think: Melissa zegt ook heel vaak dat ze niet kan lopenPepijn ook, maar die wil echt overal gedragen worden :roll: .
En als je hem niet op wilt tillen dan gaat hij op de grond liggen.
@Helena wrote:
@miekske wrote:Mijn eerste gedachte is de keel… Laat eens goed naar de amandelen kijken…
Nou, daar zeg je wat… Sander heeft binnen een jaar al 3 keer amandelonsteking gehad. Zou het daar aan kunnen liggen? :think:
Ik zou er iig even naar laten kijken… Vaak zijn ze daar ook moe…hangerig en zeurderig van…
Succes!