lastig is dat hè! Ik heb me hier ook zooo druk om gemaakt tijdens mij zwangerschap.
Wij hebben op het geboortekaartje gezet, ‘graag even bellen’ en 'moeder en dochter rusten van…tot… dat is hier in Frankrijk helemaal niet gebruikelijk maar daar had ik sch**t aan
Mijn familie en vrienden wonen in NL dus dat was vrij simpel, die waren er niet (mijn ouders konden na 2 weken komen, hoewel ik mijn moeder wel erg gemist heb die eerste week!!)
Zijn ouders wonen 300km verderop en waren er de dag erna en zijn een paar dagen gebleven, ik lag in t ziekenhuis en als ze tè lang bleven zei ik gewoon ‘ehm ik wil haar nu graag voeden’ en dan gingen ze weg.
Na een aantal weken kraamfeest gegeven in NL, erg leuk!
Maar t kan zo anders, zeker als je niet duidelijk bent, tegelijkertijd beviel een vriendin hier in Frankrijk en zij had soms 30 :shock: mensen op bezoek in het ziekenhuis!! belachelijk! zowiezo ook belachelijk dat t verplegend personeel dat toeliet maar goed.
Geef dus goed aan in het ziekenhuis of aan de kraamhulp wat je wil, wanneer je mensen weg wilt hebben enz. Een buitenstaander kan dat makkelijker zeggen en daarbij als je net bevallen bent is alles zowiezo emotioneler en moeilijker om te zeggen misschien dus helemaal fijn als iemand anders dat doet.
Heel herkenbaar!!! Mathis heeft de eerste week op de kinderafdeling gelegen en ik dus alleen op de kraamafdeling. Mijn “buurvrouwtje” had de hele dag door visite en 's nachts huilde haar kindje erg veel. Erg vermoeiend lijkt me dat.
Ik geef nu al aan dat ik in het ziekenhuis geen visite wil, vijf dagen is al kort genoeg om een beetje bij te komen. En thuis moeten we het gewoon weer allemaal zelf doen. Als je dan al gebroken thuis komt…
En inderdaad een feestje in Nederland een paar weken later!
O mar wat slim van je om hier nu al over na te denken en als ik zie hoe je mening nu is, tel daar de hormonen, je bevalling en gebroken nachten bij op nou dan heb je echt GEEN zin in drukte.
Wij hebben een babyborrel gegeven, bij Sam na 8 wkn en bij Julia na 5 weken, ik zou het zo weer doen, wel na 5 weken want bij Sam kwamen er nog een hoop al eerder ff kijken.
Bij Julia in de kraamweek alleen opa’s en oma’s, tantes en ooms, en een paar hele goede vrienden gehad en ook de geboortekaartjes pas na een week op de post gedaan.
HEERLIJK!!! Bij Sam werd ik ook helemaal gek van de drukte in de kraamweek.
Tips; als je bv gaat geven heb je altijd een mooi excuus: sorry ik ga nu voeden :mrgreen: en in je kraamweek je bezoek boven ontvangen, jij lekker in bed, is stukken minder gezellig als beneden op de bank met een biertje erbij :mrgreen:
Met je zusje zou ik nog even praten hoor, ik zou zoiets gewoon kunnen zeggen tegen mijn zusje, die was ook door het dolle maar als ik zei: nou vanmiddag hoef je niet te komen want ik ben moe dan was daar alle begrip voor.
Ik zou idd ook heel duidelijk zijn in wat je wel en niet wilt…
Van Ruben en Esmee heb ik ook tot een half jaar na die tijd met kraamvisite gezeten…in het begin hadden we soms 2 visites per dag…dit wil ik dus ook echt niet weer…
ook hier een kraamborrel…gewoon thuis…net als een verjaardag maar dan met beschuit met muisjes…
Ik stop de uitnodiging daarvoor in de kaart…alleen aan de mensen die we er willen hebben natuurlijk…
Hebben we alles in 1 x gehad…
Mensen waar we echt veel mee hebben (vrienden, familie dichtbij) komen tussendoor toch wel vaker aan…en dat vind ik dan ook leuk…
Het laten vast houden door iedereen heb ik geen problemen mee…maar de kleine ervoor uit bed halen doe ik dus niet…
Wat ik ook niet doe is iedereen op de foto zetten met baby op schoot…sommigen hebben babyboeken vol met vage kennisen met hun kindje op schoot…dat vind ik jammer van het boek…
dierbaren komen natuurlijk wel in het babyboek met baby op schoot…
