Hoe ons zoontje voorberijden op de komst van de baby

ik vroeg me af hoe we ons zoontje voor kunnen berijden op de komst van de baby.

hij is nu nog maar 7 maanden oud en zal 16 maand zijn als de baby komt maar hoe kun je nu aan zo’n jong kindje duidelijk maken dat hij een broertje of zusje krijgt.

Gefeliciteerd!



Als jouw buik aan het groeien gaat, kun je hem de buik laten aaien, voelen en knuffelen.

Hij is nog wel heel klein, maar tegen de tijd dat het babytje geboren wordt, zal hij bijna 1,5 zijn en het knuffelen gaan begrijpen. Mijn neefje was 5 en zelfs hij snapte er niks van. Hij vroeg of zijn broertje weer weg moest, of blijft? :shifty: :wink:



Bij zo’n kleintje zou ik vnl gebruik maken van de zintuigen waar hij nu mee bezig is. Kijken, voelen.

Lastig, mijn zoontje is straks 19 maanden als hij een boertje krijgt. Hij vind het heel leuk om baby’s te zien, in het echt en op plaatjes. Daar doe ik ook maar extra enthousiast over. En ik leer hem zachtjes te aaien en niet te slaan en ‘voorzichtg’. Verder vertel ik hem dat er een baby in mijn buik zit enzo, maar hij snapt er natuurlijk niks van. Maar beter meeverlegen dan onverlegen, he? Je weet nooit wat die kleintjes allemaal snappen…



En ik ga een pop voor hem kopen tegen de tijd dat het kindje komt. Hij doet me nu al graag na, dan kan hij dat met een pop ook doen, straks.



Maareh, eerlijk gezegd heb ik geen idee of die dingen wat uitmaken, hij is zo klein… We zullen zien, straks, en dan proberen om zo goed mogelijk met de situatie om te gaan…



Groetjes,

Femke

Weet je dat gaat uteindelijk gewoon heel natuurlijk.

Elk kind reageert anders.

Bovendien is die van jou nog zo jong!



Mijn oudste was 21 maanden toen ik zwanger was. Toen ik echt een flinke buik begon te krijgen (rond 6 a 7 maanden) hebben we het een keer gezegd (“Mama heeft een baby in de buik.”)

Vond ze heel interessant voor 1 seconde! :lol:

Daarna af en toe verteld en toen haar zusje geboren was, was het meteen goed.

Ze heeft veel geholpen met het verzorgen van de jongste. Ik heb haar overal bij betrokken en zo, maar op een gegeven moment wilde ze dat niet meer; het nieuwtje was er af. Toen ging ze liever spelen dan meehelpen.



Ze heeft dus wel moeten wennen aan het feit dat er minder snel aandacht voor haar was dan normaal, maar het verliep allemaal heel natuurlijk.



Ik zou mij daar niet zo druk om maken als ik jou was. Bij jou kleintje komt dat ook vast helemaal goed! :thumbup: