Hoe gaan jullie om met een (jonge) baby die huilt?
Ik kan Kaya namelijk nooit wegleggen zonder dat ze begint te huilen. Ze is alleen stil als ze bij mij of soms bij mn vriend is. Nu is dat heel leuk en gezellig voor haar, maar ik moet soms ook wat anders doen en kan moeilijk de hele dag met haar op mijn arm op de bank liggen.
Als ze bij me is, is ze altijd stil eigenlijk, tenzij ik net met dr uit bed kom en ze drinken wil. Nu kan ik haar met sommige dingen wel in een draagdoek doen, maar ik kan haar toch moeilijk in een draagdoek doen als ik aan het koken of met de was (wasbare poepluiers) bezig ben.
In de box laten liggen werkt niet komen we vandaag achter, ze blijft gewoon huilen.
Hoe doen jullie dat? Lekker laten liggen, of?
Hoe ik dat deed was met een draagdoek…
Zo had ik mijn handen vrij, en Luna was op de plek waar zij wilden zijn :inlove:
lastig he :hug:
heb je het idee dat ze echt véél huilt? dan is het misschien handig om te proberen te achterhalen of er een reden voor is? (misschien bezoekje aan osteopaat oid?)
En verder wat concreter als antwoord op je vraag: ik vind ze zo jong echt nog te jong om ze te laten huilen.
Hier dus ook veel in de doek gehad als ze huilde. Maar idd: koken gaat dan niet (tenzij je op je rug zou dragen). En babies hebben er een handje van om altijd tijdens kooktijd en etenstijd te gaan huilen…Wat ik de eerste tijd dus deed, was vooruit koken: als ze even lag te slapen ergens overdag, dan begon ik met koken. Had ik dat iig gedaan.
Succes!
Kaya weet inderdaad precies wanneer ik wil eten :roll: Afgelopen week hebben we al een paar keer “samen” gegeten, als het even kon. (Hoewel, die taco’s werden nogal een knoeiboel!)
Ze huilt niet veel als ik er maar de hele dag ben om dr vast te houden. Als ze bij me is, is het in orde voor haar en is ze lekker rustig. Het enige moment waarop ze echt huilt is als we haar verschonen of uit bad halen, en dat telt niet echt in mijn ogen.
Mn schoonvader zei vorige week al een keer toen ze lag te huilen “is goed voor de longetjes” maar ik kan daar zo niet tegen! Ben het met je eens dat het nu nog echt te jong is om haar gewoon te laten huilen. 't is niet alsof ze er maar iets van snapt waarom, of dat ze zichzelf kan troosten.
Ik heb nu nog het voordeel dat mn vriend thuis is, die heeft vanaf de geboorte gelijk al zijn vakantiedagen opgenomen. Maar na volgende week moet hij toch echt weer werken. Nuja, we zien dan wel hoe het gaat. Dat wordt komende week een hoop oefenen met de draagdoek gok ik
Mijn eerste kon ik ook niet laten huilen, maar bij nummer 2 heb ik er toch minder moeite mee. Op rustige dagen weet ik dat ze een minuut of 10 nodig heeft om in slaap te komen en helaas brengt ze die minuten huilend door. Het gaat wel tegen mijn gevoel in, maar als ik haar constant bij me houdt, dan raakt ze enorm overprikkeld (en ik ook).
Op drukkere dagen kan ze haar rust helemaal niet vinden. In bed niet, maar bij ons ook niet. Daarom hebben wij ervoor gekozen om haar in te bakeren overdag. We zijn er vandaag mee begonnen en tot nu toe gaat het super goed. Ze huilt bijna niet bij het in slaap komen en is helemaal ontspannen en relaxed als ik haar ui bed haal.
maar ik vind het super zielig uitzien en moet aldoor aan Hannibal Lektor uit Silence of the Lambs denken
dat klinkt idd als gewoon gezonde moederhuid-honger
draagdoek is dan echt wel een uitkomst (bij meeste gevallen dus) (en we hebben hier ook een draadje over draagdoeken he, mocht je nog vragen hebben)
En ja, opa;s die roepen dat het gezond is voor de longetjes…generatieverschil zullen we maar zeggen (al had ik een zus die er ook een handje van had dat soort dingen te roepen… :? ). Ben bang dat bijna niemand er aan ontkomt dat anderen je zullen duidelijk maken dat zij eea heel anders hadden aangepakt als zij iets over jouw kind hadden te zeggen…
@fiep klophout wrote:
Ben bang dat bijna niemand er aan ontkomt dat anderen je zullen duidelijk maken dat zij eea heel anders hadden aangepakt als zij iets over jouw kind hadden te zeggen…
Waarom vind ik dit nou zo’n geweldige opmerking??? waarschijnlijk had ik die op dit moment ook even nodig :shifty:
hier hebben ze in het begin allemaal veel tegen mij/ ons aangeplakt gezeten.
Hun behoefte, maar net zo goed de mijne.
Eten koken ging hier in etappes. Net als Fiep dan vaak als het even rustig is vast wat voorbereiden… al stonden de aardappels dan vast maar geschild onder water klaar.
En heb een man die op tijd thuis is (doordat hij erg vroeg begint) en dus konden we daar ook in delen.
Maar die eerste weken/maanden heb ik veel toegegeven bij allemaal.
Ook al waren hier ook een opa en kinderloze generatie genoten die riepen dat het goed voor de longen was… met de longen van allemaal is niks mis gezien het volume dat ze kunnen produceren dus dat gaat niet op die reden .
enige die ik wel bewust heb laten huilen in de 1e 3 maand was de oudste… maar die huilde gewoon bijna de hele dag, ook grootste deel van de tijd dat hij wel bij iemand op de arm lag… dat ging echt op een gegeven moment zo door merg en been dat ik hem veilig op zijn kamertje heb gelegd en zelf jankend beneden zat en mijn moeder heb gebeld of ze kon komen, want ik moest WEG! :oops:
Overigens hier geen ‘verwende’ kinderen, ze sliepen allemaal ontzettend goed in hun eigen wiegje/bedje etc, daar schijnen veel mensen ook bang voor te zijn, maar dat is denk ik grotendeels ook gewoon karakter/ kind eigen.
Misschien met een draagconsult leren rugdragen? Er zijn ook veel you tube filmpjes te vinden.
B. heb ik veel gedragen, maar pas later op de rug. Dat wil ik straks met buikbaby wel eerder gaan doen, omdat ik ook nog m’n handen voor heb aan B.
Waar ik bij de eerste veel aan heb gehad is een aflevering van Oprah :shifty:, waarin ze het over de Dunstan baby language(Google maar…) hadden. Daarmee had ik toch een soort van houvast- een idee- van waarom hij huilde en wat ik voor’m kon doen nog steeds probeer ik bij elk huiltje te ontdekken waarom. Bij honger leg ik voor zover mogelijk meteen aan, boertjes betekend rechtop houden en moe wil wel eens betekenen dat ik d’r een paar minuten laat huilen- om in slaap te vallen- lukt dat niet, heb ik idd nog altijd de draagdoek succes en sterkte :-*