De titel zegt het al; hoe gaan jullie om met de frustraties van jullie baby die iets dolgraag wil kunnen maar het nog niet kan?
Hier een dochter die het liefst alleen maar wil zitten en dat kan ze ook erg goed. Ze kan alleen nog niet zelf gaan zitten en dat vind ik toch wel erg belangrijk. Ik leg haar dus vaak op haar buik ook ivm het leren kruipen e.d. maar ze wordt dan zooo boos en gefrustreerd. Nu ze zelf kan rollen vind ze het al minder erg, maar ze is het al snel beu, wil van alles pakken maar kan er niet bij om vervolgens weer vreselijk boos en verdrietig te worden. Zetten we haar op haar billen is mevrouw weer blij, tot ze merkt dat ze dan ook niet bij al die spullen in verte kan komen… Enz.
Ik vind het soms lastig om te bepalen hoe ik hier mee om te gaan… Moet ik haar wat meer laten mopperen tot ze zich zo kwaad maakt dat het lukt om te gaan zitten/kruipen oid of toch steeds maar weer pakken en troosten?
Daarom ben ik wel benieuwd hoe jullie dit doen/deden!
Een combi van troosten, afleiden en voordoen!
Eva wil erg graag kruipen om dichter bij de spullen van grote zus te komen :mrgreen: en kan daar ook behoorlijk boos van worden.
Met voordoen bedoel ik dat ik af en toe haar beentjes en armpjes in de juiste positie breng, zo van kijk zo moet het, nou jij.
Helpt ook niet altijd hoor maar ze probeert het zeker wel na te doen.
Ik laat af en toe wel mopperen, kan volgens mij geen kwaad en hoe meer ik haar oppak hoe langer het duurt voordat ze het door heeft, vind ik.
Eva moppert eerst een hele tijd en begint dan pas te huilen, dan pak ik op, lekkere knuffel en dan afleiden met andere dingen.
En een interessant speeltje probeer ik wel zo neer te leggen dat ze er met een beetje moeite bij kan. Dus niet helemaal buiten bereik maar ook niet gewoon geven.
S had een voorkershouding en zou daardoor zijn motoriek niet goed ontwikkelen. Hij heeft vanaf begin erg sterk willetje, wat prima is maar niet zo handig.
We moesten hem dus gaan uitdagen om te zorgen dat hij zich correct zou gaan ontwikkelen. Daarbij moesten we hem juist enige frustratie laten ervaren.
Alleen deden wij dit door oefeningen spelenderwijs en uiteindelijk hem wel zijn doel laten behalen maar juist door in te pelen op zijn wil (de frustratie) kwam hij steeds stukje
Ik zou zeggen los niet alles voor haar op maar begeleidt haar, doe het voor en laat haar met mate frustratie ervaren maar ook overwinningsgevoel door haar met begeleiding het zelf laten doen.