Mijn hoofd loopt over…ik weet het is mss wel snel maar zoals sommigen mss hebben gelezen, gister een echo met 7+4 en een leeg vruchtzakje, over 2 weken opnieuw een echo maar wsl gewoon wachten op een mk… 
NU heb ik (en mijn man lag dat ook te doen dus toen zijn we er maar over gaan praten) echt heel de nacht liggen denken dat het tijd wordt , tijd om afscheid te nemen van de wens voor een 2e kindje…
We hebben zoveel kans dat het steeds misgaat, ik heb clomid nodig voor een eisprong, mijn man zijn zwemmers zijn niet snel en vertonen afwijkingen, ik ben >35, dit is mijn 3e mk…
Ik heb enorme bewondering voor mensen die het steeds opnieuw proberen maar ik geloof dat ik echt tevreden moet zijn met 1 kindje en de babytijd definitief af moet sluiten.
Zijn er mensen die die beslissing ook hebben (moeten) nemen, kwestie van tijd heelt alle wonden of iemand nog tips, voel me vooral heel alleen staan en weet zeker dat dat niet zo is dus KOKkers helppppp
natas
Zoals je misschien weet, heb ik net een mk gehad. Ook voor een 2e bezig. Ik ben 39 en ik heb van tevoren de grens gesteld omdat ik weet dat als ik eenmaal een wens heb, ik ver kan gaan. Ik doe nog 1 keer een ICSI-poging en mochten daar cryo’s uit komen, ik raak niet zwanger van de ICSI, dan zou ik die cryo tp ook nog wel een kans willen geven en daarna houdt het op. Dan worden we met z’n 3-en ook heel gelukkig.
Ik wens je sterkte met de beslissing. Ik vond deze mk al heel moeilijk, laat staan 3, maar de knoop doorhakken is ook zeker niet makkelijk. Doe waar je je goed bij voelt, voor iedereen is het weer anders, maar als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je het eigenlijk zelf al weet en ben je bezig met afscheid nemen (stukje rouw dus, neem er de tijd voor).
Sterkte!
heb er helemaal geen ervaring mee maar ik wil jullie heel veel sterkte toewensen met een goede beslissing te nemen :hug:
Beste Natas,
Wat enorm verdrietig voor jullie!
Ik kan je niet helpen met tips, ik wens jullie wel veel sterkte met dit verlies.
Zou het zo kunnen zijn dat het nu allemaal even veel te veel is en dat je het over een jaar nog eens bekijkt of jullie nog steeds achter de beslissing staan?? Dan is het tenminste niet zo’n definitief afscheid.
En 35+ is helemaal nog niet zo oud hoor! (ben ik ook, en wij gaan voor de 1e)
Lieve groetjes!
Natas, deze gedachten gaan ook wel eens door mij heen, zeker als ik weer een teleurstelling moet verwerken. Ik ben dan nog net niet 35+, maar ik herken het gevoel wel. Het enige wat ik kan zeggen is dat je er goed over moet nadenken. Zorg dat je in elk geval later geen spijt krijgt in de zin van, “had ik toch nog maar een poging gedaan”. De mk is nu nog kort geleden en dan zie je, weet ik uit ervaring, alles niet even helder meer. Het is allemaal heel verdrietig :hug:.
Natas,ik loop ook soms met die gedachten rond…
MIsschien is het handig om even alles op een rijtje te zetten met je gyn?
Dan word misschien de keuze ook wat makkelijker(of niet).
Ik zelf ben ook al 39 en zoals je weet,al een hele tijd bezig voor een 2e.
Wij hebben nu zo iets van,we gaan tot 1 poging iui/icsi(mocht het nodig zijn) en verder niet.
Ik wens je heel veel sterkte met je keuze,.
Je staat niet alleen hoor meis :-*