hallo,
ilse word in in feb 4 jaar, en ze speelt graag buiten achter ons huis.
dan speelt te met de buurtkinderen. varieerend van 4 tot 8 jaar.
in het begin dat ilse buitenspeelde waren ze leuk met haar, maar nu de laatste weken komen ze vragen dat ilse komt spelen en dan naar een kwartier komt ze huilend thuis of bedroefd. dat ze aan het pesten zijn.
laasts was mijn schoonmoeder aan het oppassen en toen was ze buiten in de sneeuw aan het spelen, tot ze kletsnat en huilend binnen kwam dat twee jongens haar in de sneeuw had gerold. later toen we thuis waren vertelde ze dat het twee meisjes waren waar ze altijd mee speelt 7 en 8 jaar.
toen ik dit hoorde had ik het er best moeite mee.
maar nu moet ik wel zegen dat ze toch al snel huild en ze laat altijd over zich heen lopen. hoe los ik dit op.
of gaat dat straks beter als ze naar de basisschool gaat.
op de peuterspeelzaal gaat het heel goed en vind ze het leuk
ik denk dat het leeftijdsverschil nog iets te groot is… ze is ‘pas’ 3 he… Ik zou de volgende keer even mee naar buiten gaan en de meisjes/jongens aanspreken dat je het heel leuk vindt dat ze met haar spelen, maar dat ze het wel gezellig moeten houden, dat het niet eerlijk is om zo’n klein meisje te pesten. Op school zal het een ander verhaal zijn, ze zal daar met leeftijdsgenootjes zitten, het verschil is nu wel heel erg groot…
Ik wilde maar net gaan zeggen…
Nu al helemaal alleen buiten spelen met kinderen die ouder zijn dan zij? :shifty:
Ze zijn op die leeftijd nog helemaal niet zo sociaal vaardig dat ze dat kunnen.
Hun eigen wil staat nog erg voorop en ze moeten nog leren dat andere kinderen wel eens andere plannetjes hebben.
Door haar nu al alleen dit soort zaken te laten handelen leert ze niet, puur omdat die capaciteit er nog niet is en doordat ze dan gaat huilen word ze nu al het pispaaltje… Zeker als ze er iets flinker uitziet dan haar leeftijd eigelijk is.
Aniek is nu 4 en op school krijgen we ook advies hierover en werd mij gezegd dat Aniek nog niet goed kan anticiperen op wensen van andere kinderen. Zij wil A, kind B wil B en als dat andere kind meer achterban vergaart kan ze niet aanpassen en dan ook meedoen met B, dan is ze gewoon teleurgesteld en gaat staan mokken. Iets waarmee ze zich buiten de groep plaatst en dan het mikpunt word van plagerijen.
Zij heeft daar dus echt nog begeleiding in nodig en dat is heel normaal.
Dat kan nog wel tot ruim 5 duren, eer ze dat een beetje onder de knie hebben.
Ik ga dus altijd mee naar buiten, ik hoef niets te doen, enkel er maar te zijn en als er dan zo een situatie is, dan help ik haar aanpassen door te zeggen dat de meeste stemmen gelden en bijna alle kindjes wat anders willen doen dan zij, dat mokken niet helpt, maar ze wel kan vragen of ze dan misschien straks alsnog haar spel willen doen. Dan lacht ze weer en meestal pakt dat goed uit.
Wat ik dan zo lees komt het wel een beetje over alsof je meer verwacht dan ze aankan en haar maar een beetje laat darren… :shifty:
he bedankt voor jullie antwoorden, hier kan ik veel mee.
in het begin ging ik wel mee naar buiten, toen ging alles ook goed, maar het is van de laaste weken.
er ijn ook kinderen bij van 4 jaar, als ze daar alleen mee speelt gaat het ook beter, het valt me ook wel op dat ze met een grote groep kinderen zich meer afzeidig houd.
meestal speelt ze met twee zusjes een van 8 en een van 4 en dat gaat heel goed.
het is me wel wat duidelijker geworden.