Hi meiden,
twee weken terug, na een zwangerschap van 3 maanden een mk gehad en een dag daarna een curretage.
ik merk dat ik nu heel erg loop te piekeren over wanneer we er weer voor kunnen/willen gaan. “is het nou iid handig om een eerste cyclus te wachten, maar dan wete ik dat als we gemeenschap willen, we met condoom moeten gaan vrijen. zeg maar gedag tegen de spontaniteit (voor mijn gevoel dan) enz…”
Zou eigenlij kvooral wat verhalen van jullie “ervaringsdeskundigen” lezen. Hoe is de beslissing bij jullie gekomen en waarom er meteen voor gegaan of waarom juist niet…
hoop dat mn verhaal een beetje duidelijk is.
gr, tiene
Hoi,
Als eerste, sterkte de komende tijd met het verwerken hiervan. na 3 maanden is toch niet niks. neem vooral de tijd. Ook voor de beslissing om er weer voor te gaan.
Ik vond het idee na de 2e mk om weer zwanger te worden eng. Ik wilde het zo graag, maar hoe hard zou de klap aankomen bij een 3e mk? Al gauw wist ik dat een 2e kind zo gewenst is, dat we het er voor over hebben. Een nieuwe zwangerschap zal spannend zijn, maar ook des te bijzonder.
Wat het medische aspect betreft. De meningen zijn er (ook onder de deskundigen) over verdeeld. In principe mag je er direct weer voor gaan. Maar je cyclus kan iets in de war zijn.
Ik werd de 2e ronde na de curretage weer zwanger en dat eindigde in een miskraam. Ik heb zelf een idee dat dat kan komen omdat alles misschien nog niet helemaal hersteld was van binnen. Maar dat is puur gevoel.
Succes en sterkte!
Nienke
Hoi Tiene,
Allereerst sterkte. Wat komt een miskraam hard aan, hè?
Wij kregen het advies van de vk om iig 1 ronde over te slaan, i.v.m. je geestelijke herstel. Zij gaf aan dat je ronde 1 best al weer zwanger zou kùnnen raken, dus dat je lichaam zo snel kan herstellen.
Wij wilden ons verdriet eerst alle ruimte geven. Ik begon zelfs te twijfelen of ik uberhaupt nog wel een 2e kindje wilde. Deze twijfels wilden we ook eerst de ruimte geven. Manlief was er eigenlijk wel klaar voor om het weer opnieuw te proberen, maar we besloten om rustig af te wachten. Maar uiteindelijk bleek ik, heel onverwacht, zwanger van Nikkie. Toen we dit ontdekten, was de miskraam 2,5 maand geleden. Ik moest er in het begin erg aan wennen. Toen ik eenmaal gewend was èn het tijdstip voorbij was waarop het de keer daarvoor mis ging, kon ik langzamerhand blij zijn met de zwangerschap.
Dus achteraf kwam de zs voor mij nog wel wat vroeg, maar ben ik blij dat het op deze manier is gegaan. Ik denk dat ik anders nog heel lang was blijven twijfelen. En misschien hadden we dan nooit onze o zo grappige en mooie 2e dochter gehad!
Veel sterkte met jullie verwerking en jullie beslissing!
Hoi Tiene,
Ik had je al sterkte gewenst in de andere topic, maar hierbij nogmaals, het is niet niks, zeker omdat je al zover was :hug: .
Wij hebben twee miskramen kort op elkaar gehad. Bij de eerste mk ging het mis na ruim 11 weken, maar was waarschijnlijk na 6 weken al mis gegaan zonder dat ik het gemerkt had. Het is toen vanzelf losgekomen, nadat ik een paar dagen thuis was gebleven, maar het duurde best lang voordat ik van het bloedverlies e.d. af was dus we zijn er pas weer voor gegaan na de eerste ongesteldheid (de reden was dus met name het lang aanhoudende bloedverlies) en het was 2 maanden later weer raak.
Toen ging het helaas weer mis, nog eerder en kreeg ik meteen ook de signalen. We werden nog wel door elkaar geslingerd door een echo met hartactiviteit na de eerste echo zonder enige activiteit maar er was geen hoop. Tussen die vreselijke echo’s door ben ik gewoon blijven werken, zelfs nog een korte buitenlandse reis en dat heeft me er echt door gesleept, thuis (met hubbie, vrienden en familie) uithuilen samen en op je werk je gedachten ergens anders op zetten, veel afleiding en geen mensen die zielig naar me keken. Dat werkte voor mij naar omstandigheden goed. Toen voelde ik me lichamelijk ook veel sneller goed en dat was de reden om er meteen weer voor te gaan, de zwangerschapswens was eerder nog groter (voor zover mogelijk). De gyn wilde graag dat ik zou bellen als ik ongesteld zou zijn (zodat hij mijn dossier kon sluiten) maar gelukkig waren we meteen weer zwanger.
De reden die de gyn kan aangeven om te wachten is dat je zicht hebt op je cyclus. Ik heb bijna 2 weken na het doorzetten van de mk een zwangerschapstest gedaan om zeker te weten dat die nu negatief zou zijn en heb eerlijk gezegd ook ovulatietesten gebruikt om te kijken of ik weer een eisprong had en zo ja wanneer.
Waarschijnlijk zit er nog wel hcg in je lichaam wat een zwangerschap wellicht kan helpen.
Heel veel sterkte nogmaals, ga ervoor als je hart je dat ingeeft, ik hoop dat jullie op één lijn zitten. En als jullie er weer voor gaan hoop ik dat je heel snel zwanger zult zijn en dat het dan allemaal goed zal verlopen :-*
Allereerst sterkte met het verdriet. Ik heb het net zelf aan de hand gehad, vruchtje gestopt met groeien met 6 weken maar pas bij ruim 9 weken een echo waar we dat zagen. Mijn gevoel was zo snel mogelijk weer zwanger te willen zijn. Van de gym mocht dat ook, ze doen tegenwoordig toch altijd een echo om de uitgerekende datum te bepalen. Inmiddels ben ik 1 keer ongi geweest, gewoon niet gelukt om zwanger te worden (verkeerde dagen geklust bleek, door drukte op het werk). Deze ronde zijn we er voor gegaan en ik hoop dat het raak is. Dat weer ik dan vrij precies 2 maanden na de slechte echo.
Je moet eigenlijk dus gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt. Ik hoop voor je dat je het daarover eens bent met je partner en dat het, als je weer voor een zwangerschap gaat, ook snel weer raak is.
Hoi,
Eerst even een dikke :hug: en sterkte!
Wij hebben 2 menstruaties gewacht tot we weer gingen proberen. we wilden 3 wachten maar het ging toch kriebelen… en het was meteen raak, ook. Volgens mij is er medisch geen reden om te wachten, en moet je op je eigen gevoel afgaan. Ik wilde eerst weer een klein beetje vertrouwen in mijn lichaam krijgen, en zekerheid dat alles het nog deed. Dat deed het; we hebben een pracht van een zoon, nu.
Sterkte!
Femke
Hi meiden,
dank jullie wel voor de lieve woodren en de “strektes” Vind het altijd wel erg prettig om de herkenning bij anderen te lezen/horen
vrijdag moet ik naar degyn voor nacontrole. eigenlijk pas 6/6 maar wilde ceht niet langer wachten, wil dit stukje afronden. dus ben blij dta ik vrijdag kan. hoop dat ze dan ook kijken en dat ik te horen krijg dat alles ok is. ik denk dat ik het dan makkelijk vind om de knoop door te hakken. wel heb ik juist nu al het heldere cervix slijm… en moet zeggen vind t wel lastig om te beseffen dat mn ei nu misschien gaat springen, maat dat we het laten gaan, aan de andere kant ik twijfel ook zo veel dat ik ook niet echt toe durf te geven, dus misschien mara goed ook zo… t komt allemaal wel weer goed…
liefs, tiene
Het kan heel goed, Tiene, dat je nu al weer een ei hebt. Mijn gyn zei dat tussen de 4 en 6 weken na de miskraam de meesten weer ongi werden.
Aan je twijfels te horen is het denk ik goed nog even te wachten. Gewoon volgende maand er voor gaan, als je de mk hebt kunnen aflsuiten. Fijn trouwens dat je vrijdag al bij de gyn terecht kan als dat voor jou belangrijk is voor het afsluiten. Nogmaals sterkte :hug:
@ludje wrote:
Het kan heel goed, Tiene, dat je nu al weer een ei hebt. Mijn gyn zei dat tussen de 4 en 6 weken na de miskraam de meesten weer ongi werden.
mijn verhaal; 4 keer zwanger binnen 1 jaar.
In februari, mei, september (buitenbaarmoederlijk) en in oktober...
De laatste werd Lev trouwens ;-)
Ik was iedere keer direct weer zwanger, meer met het idee van: je kunt het maar beter gehad hebben, maar achteraf was het misschien niet zo gezond, ik weet het niet.
Ik moet wel zeggen dat het lichamelijk prima ging, maar ik werd er wel vreselijk onzeker van. Ik denk dat dat bij de meesten nog moeilijker is dan het lichamelijke stuk.
Hoi,
Ik heb eergister een m.a gehad en gelijk een curretage.
Wij wachten even de nacontrole af en ik heb blaasontsteking dus die moet ook over zijn.
Daarna ( als blijkt dat alles goed is natuurlijk) zullen we er waarschijnlijk wel weer voor gaan.
Betekent trouwens niet dat ik geen verdriet heb natuurlijk 
Veel sterkte.
Groetjes Chico.
Wow chico. heel veel sterkte jullie ook!! wat vers ook nog allemaal.
verdriet blijft idd nog wel even. het overvalt mij op de stomste momenten nog.
Ik heb dus morgen de nacontrole en als dan alles goed is willen wij er toch ook weer voor gaan.
Naast het verdriet blijft die wens ook zo enorm aanwezig.
Wat vervelend dat je een miskraam hebt gehad. :hug:
Veel sterkte met de verwerking hiervan.
Ik heb zelf in maart een curettage moeten ondergaan na een miskraam en ben daar toch wel verdrietiger van geweest dan ik dacht.
Mijn man en ik hebben besloten even te willen wachten. Waarschijnlijk gaan we er volgende maand weer voor. Dan heb ik 3 ongi’s gehad.
Aan de ene kant een gevoelsmatige beslissing: mijn lichaam weer de tijd geven om te herstellen en om de miskraam echt een goed plekje te geven. Aan de andere kant een praktisch besluit: mocht het weer meteen raak zijn dan zou ik in een onhandige periode uitgerekend zijn (heel veel verjaardagen 
)
Voor ons is het goed zo.
Veel sterkte en succes.
Ik hoop dat morgen alles goed is.
Ik heb in december een miskraam gehad met 6,5 week, hoefte van de gyn niet te wachten. De cyclus erna was ik gelijk weer zwanger. Ze zeggen weleens dat je vruchtbaarder bent na een miskraam of dit waar is weet ik ook niet, maar je hoort het wel vaak.
Sterkte in ieder geval :hug:
Hallo,
Meis, als eerste een :hug: . Helaas herken ik je verdriet. Ik heb in december bij de termijnecho te horen gekregen dat het niet goed zat. Het vruchtje was waarschijnlijk rond 6 wk gestopt met groeien. Omdat na 13 wk nog steeds geen teken van MK was, ben ik gecurreteerd. Uiteindelijk heeft het 8 wk geduurd voordat ik eindelijk weer ongi werd… en daarna was het meteen weer raak :shock: Ze zeggen vaak dat je vruchtbaarder bent na een MK, geen idee of dat echt waar is, maar bij mij was het tenminste bij de eerstvolgende cyclus raak.
Wat betreft wel of niet wachten. Volgens mn gyn hoeft dat niet. Ik denk dat je gewoon goed je hart moet volgen. Ik had zelf niet het gevoel een kindje verloren te hebben, maar kan me voorstellen dat andere vrouwen dat gevoel wel heel sterk kunnen hebben. Ook heb ik al een gezond kind rondlopen en we weten dus dat we het kunnen. De beleving van een MK lijkt mij ook anders als het je eerste kindje is.
Kortom, volg je hart die zegt wel wat goed voor jullie is :-* Sterkte en veel suc6 bij de volgende rondes
Hallo,
nou, vanmorgen bij de gyn geweest. alles was goed. uit het onderzochte weefsel was niet sbijzonders gekomen (was ook niet de verwachting…) ze heeft, op mijn navraag ook even gekeken en alles zag er mooi uit. ze zag ook een ei die aan het rijpen is en verwacht dat, als ik wacht, ik binnen een aantal weken wel ongesteld zal zijn.
Merk dat ik nu nog wel meer twijfel… een ei die aan het rijpen is… heb nu zelf aan de ene kant ook wel zoiet van… misschien moeten we maar gewoon gaan genieten van de seks en zien wat er gaat komen. als t zo is, dna is het mooi en anders had het nu nog niet zo mogenzijn ofzo…
wat ik ook wel meeneem is dta mijn cyslus steeds zooo lang was, tegen de 7 weken en als ik dan daar steed so pmoet gaan wcahten gaat het weer vreleijk lang duren…
en dan die emotionele kant. heb vandaag weer even verschrikkelijk een dip. heb gewoon teveel gedaan van de week en teveel emotionele dingen gehad (termijn echo van vriendin die goed was, andere vriendin kraam visiste…)met hun meegeleefd en denk ik te weinig met mijzelf.
wij hadden ook wel echt het idee dat we een kindje zijn verloren. hadden het ook al op de echo gezien als heel kindje en na de miskraam dus ook: compleet met de 5 vingertje sen teentjes
k denk zelf dat het ook wel moeilijk blijft of ik nu zwanger zou raken of over twee maanden. maar dat zal ook wel persoonlijk zijn denk ik.
nou, ja…
liefs, tiene
wow, k zie dat ik een beetje snel en met veel typfouten heb geschreven. oeps
we hebben de keus gemaakt om het mara op zijn beloop te laten. we gaan niet actief doen aan anti conceptie in welke vorm dan ook, en ook niet actief de vruchtabre dagenind egaten houden. we zien het dus wel. is het raak, dan zijn we heel blij en is het nog niet meteen raak, dna is het misschien te vroeg…
gr
Nou, k wete niet hoe goed de gyn heeft gekeken, maar er is gene ei gesprongen, of mijn ongesteldheid en de eisprong hebben heel dicht op elkaar gezeten. ben namelijk dinsdag ongesteld geworden. lekker vlot dus al. K ga er iig vanuit dat het mijn ongesteldheid is. Dus vanaf nu weer een hele nieuwe start met nieuwe kansen.