Iedereen kent het wel, de kinderen gaan kruipen en lopen en willen overal aan zitten.
Hoe laten jullie merken als ze ergens niet aan mogen zitten?
Ik zeg nee en leg uit waarom iets niet mag. Daarna zet ik N.oah ergens anders neer. Als hij het blijft doen, dan zet ik hem in de box of ga even een rondje met hem lopen.
Meestal is afleiding genoeg. Je kunt ze niet echt wat leren en ze begrijpen het ook niet helemaal, maar je kunt ze wel afleiden.
Verder vind ik het zelf naar om alleen maar nee, nee, nee te zeggen. Door het uit te leggen, hoop dat ik dat hij er iets van snapt. Waarschijnlijk niet, maar het klinkt vriendelijker.
Ik leg de gevaarlijke dingen wel weg, maar de rest laat ik liggen. En als ik pech heb, dan heeft het gepakt en gaat het stuk of kwijt.
Liefs Suzanne
Ik zeg inderdaad ‘Nee Riley, mag niet!’… En leg dan uit wat niet mag (door aan te wijzen) en waarom het niet mag.
Gevaarlijke dingen staan waar hij niet bij komt.
Overigens, ik blijf ‘Nee’ zeggen, hij zal het misschien NU niet begrijpen, maar later wel (hij schudt wel al nee!:))
Bij Y.uri zei ik ook continu nee niet doen! En haalde hem er weg. Dit bleef ik ook volhouden. Heb nooit dingen weg gehaald oid. Vond echt dat hij het gewoon moest leren.
Kost in het begin veel energie, maar je word er uiteindelijk reikelijk voor beloond. Hij liet alles netjes op tafel staan en luisterde heel goed.
Belangrijk is wel om zo kort en krachtig mogelijk te zijn. Hele verhalen slaan ze niet op… 
hier zo weinig mogelijk nee… heb daar gewoon niet heel veel mee.
Vanaf dat Mies begon met onderzoeken is het " oh… de lade open? doe hem maar weer dicht voor mama, kijk zo…"
En daarna zette ik hem elders neer met een speeltje, boekje of iets om hem af te leiden.
Ik gebruik dus vaker een positieve ombuiging naar wat ik wel wil.
Zit hij aan de beeldjes in de kast, dan laat ik hem ze weer netjes terugzetten en beloon hem voor het terugzetten.
trekt hij aan de plantjes, dan leer ik hem aaien, trekt hij de dvd’s uit de kast, dan laat ik ze hem weer terugstapelen enz.
Hier werkt die positieve benadering wel, bij de oudsten werkte dat ook.
Op dagen dat ik het zelf niet op kan brengen, loop ik steeds nee te zeggen en voel ik me een zeur. Dat komt de sfeer niet ten goede en daarbij werkt het niet omdat hij gefrustreerd raakt. Oke… op veel krijg ik nee, mag niet, maar WAT mag dan wel.
Dat voorkom je door direct aan te leren wat je wel wil.
Michel vind nu niets leuker dan mij " helpen" en dus de plantjes nog verder naar achteren te duwen op de vensterbank ipv ze eraf te trekken.
Hij is ook vaak druk met alle dvd’s herschikken, maar hij smijt ze niet meer over de grond.
Hij aait de plantjes (gaf er laatst zelfs een kusje aan :lol: ) en zo verder.
Maar kies wat het beste bij je past en probeer daar zo consequent mogelijk in te zetten. Ze zijn kien en 1 keer afwijken of toch toegeven of niet ingrijpen omdat je het zat bent steeds achter hem aan te vangen… dat kan al genoeg zijn voor je kind om toch te proberen de grens nog wat verder te proberen te duwen.
ik zeg nee en leg uit waarom… gaat het kind door, dan haal ik het kind weg (niet het voorwerp)
op den duur krijgen ze heel goed door dat iets niet mag (al duurt het een stuk langer voordat ze door hebben waarom niet )
dingen die echt gevaar op leveren, die haal ik wel weg.
wij hebben overigen met elkaar afgesproken wat we en niet mag…
somige dingen zijn wellicht niet super wenselijk, maar we wilden niet overal nee op blijven zetten.
dingen die hier echt niet mochten zijn:
keukenkastjes
de dvd speler en aanverwanten
de gaskachel
de rest van de dingen die niet geweldig waren (aan planten terkken enzo) probeerden we een positieve draai aan te geven (mooi plantje he? als je voorzichtig doet dan blijft hij mooi!)
Wij hebben het meeste weggehaald, verder blijven we ‘nee’ zeggen (vaak inderdaad met uitleg). Zo hoeven we niet heel vaak ‘nee’ te zeggen, maar kan ze wel leren dat niet alles mag. Nu begrijpt ze dat nog niet, maar dat komt vanzelf (als het goed is ;)). Verder inderdaad proberen af te leiden.
Bij veel dingen werkt het omdraaien, zoals Cell zegt, denk ik ook erg goed. Precies om de reden die zij beschrijft. Toch denk ik niet dat af en toe gewoon enkel ‘nee’ heel slecht is.
Af en toe nee is ook helemaal niets mis mee, maar als dat verzand in elke tien minuten nee roepen komt dat de sfeer (en je humeur) niet ten goede.
Valkuil bij dingen verbieden is dat veel mensen dan iets zeggen als Nee Pietje, je mag niet aan de dvdspeler komen.
Kindje slaat alleen maar de laatste drie woorden op en zal voornamelijk onthouden dat die dvdspeler reuzeleuk is, waardoor jouw terechtwijzing juist een averechts effect heeft. Net als wanneer je gefrustreerd raakt en echt boos wordt; dat is leuk, een mama die zo gek doet/zo krijg je aandacht, dus dat doen we nog een keer.
Dan kan je beter alleen nee zeggen of nee, zo gaat het stuk oid.
@suzusuzu wrote:
Ik zeg nee en leg uit waarom iets niet mag. Daarna zet ik N.oah ergens anders neer. Als hij het blijft doen, dan zet ik hem in de box of ga even een rondje met hem lopen.
Meestal is afleiding genoeg. Je kunt ze niet echt wat leren en ze begrijpen het ook niet helemaal, maar je kunt ze wel afleiden.
Verder vind ik het zelf naar om alleen maar nee, nee, nee te zeggen. Door het uit te leggen, hoop dat ik dat hij er iets van snapt. Waarschijnlijk niet, maar het klinkt vriendelijker.
Ik leg de gevaarlijke dingen wel weg, maar de rest laat ik liggen. En als ik pech heb, dan heeft het gepakt en gaat het stuk of kwijt.
Liefs Suzanne
@Lune wrote:
Af en toe nee is ook helemaal niets mis mee, maar als dat verzand in elke tien minuten nee roepen komt dat de sfeer (en je humeur) niet ten goede.
Hier is het ook nee. Nee, dat mag niet en dan inderdaad uitleggen. Ik moet eerlijk zeggen dat die fase meestal niet zo lang duurt hoor. Mijn dochter is nu 14 maanden en heeft de fase van spulletjes pakken waar ze niet aan mag komen redelijk gehad.
We kunnen nu ook weer bekers met drinken op tafel hebben staan. Ze maait het er niet meer af. Ik heb veder niets opgeborgen… buiten de normale kinderveiligheid bij stopcontacten, traphekjes ed ga ik niet. Ze moeten ook leren dat er dingetjes in huis staan waar ze niet aan mogen komen.
Afleiden is ook vaak een goede. Wat al eerder gezegd is…de hele dag nee zeggen geeft ook geen vrolijk sfeertje, maar het helpt je uiteindelijk wel.
Nou hier betekend ‘nee’ geloof ik, ‘dat ga ik nog een x doen!!!’
Liv moet alleen maar heel hard lachen om dingen die ze niet mag. Als ik haar weg haal rent ze er meteen weer naar toe. Erg handig met de stopcontacten die nu favoriet zijn :roll:
Als ze het een paar keer achter elkaar blijft doen, dan zet ik haar in de box. Dat vind ze gelukkig ook leuk, en dan gaat ze andere dingen doen. Lees: Alles uit de box op de grond gooien :roll: :lol:
Ik merk dat afleiden het best bij haar werkt. Maar ja alle voorwerpen die ze niet mag pakken hebben toch wel een erg grote aantrekkingskracht!
Hier is nee gewoon nee hoor verder geen verhalen of dergelijke… en dat houd ik consequent vol.
In het begin als hij ergens aan zat en ik zei nee dan haalde ik hem weg en dit herhaalde ik keer, op keer, op keer net zo lang tot hij er mee op hield
Ik vondt/vindt dat niet vervelend dat hoort er nu eenmaal bij
Onze Bink is bijna 10 mnd en als ik zijn naam noem met nee er achter kijkt hij mij aan en gaat de andere kant op
Nu hoef ik maar 1 of hooguit 2 keer nee te zeggen en dat is genoeg.
Ik haal ook niets weg en laat alles liggen (mits het veilig is he)
hier is het soms nee/ uhuh en soms ombuigen.
Wat ik in elk geval noooooit wil is zoals de achterburen die hier paar jaar terug nog woonden… dat jochie werd nooit bij zijn naam genoemd het was altijd Jasonnee in een woord door.
Heb ze hem nooit positief horen benaderen, zelfs ik werd er al gek van… kan je na gaan hoe dat voor zo’n uk moet zijn.
Sommige dingen zijn hier echt nee (dvd speler bijv) en andere dingen zijn ‘ja dat is leuk he, maar doe maar dit of dat…’
En laatst was het NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE toen meneer een groot glas drinken even lekker over zichzelf heen trok. Alsof het nog wat uitmaakte dat ik NEEEEEEEEEEEEEEEEEE riep. Nat en plakkerig waren hij en de vloer toch al wel :lol:
Hoi,
hier ook een duidelijk “nee” bij iets wat echt niet mag (dvd-speler, lamp, planten, stopcontact). Dan pak ik hem op, zet hem op zijn speelmat en ga meestal even met hem spelen. Dat hoeft maar kort te zijn, maar dan is ie weer geprikkeld door zijn speelgoed en dan blijft hij weer een possje heel lief daar spelen.
En als ie op ontdekkingsreis gaat door het huis, dan hobbel ik er gewoon een beetje achteraan, en als ik in de gaten krijg dat ie iets wilt gaan doen wat ik niet wil, dan leid ik hem af. Je ziet gewoon aan hem als ie iets in het vizier heeft!
Maar kan me voorstellen dat dat lastiger wordt als er meer kindjes zijn.
Ik moet zeggen dat we eigenlijk verder niks hebben weggehaald.
Alleen hub heeft de neiging om elke keer de laptop aan het stopcontact te leggen, en DAT is ook raaaazend interessant natuurlijk; dat snoer over de grond.
Dat moet hub dus wel steeds van mij weghalen, want ik vind dat dat de verantwoordelijkheid is van de ouder.
Geduld is een schone zaak, zullen we verder maar zeggen
Groetjes, Marieke
Ik zeg nee als ze iets niet mag en alsik geluk heb luisterd ze…
Ik blijf herhalen en desnoods zet ik haar ergens anders neer…
Slaan corrigeren we me AU en Nee en aaien…
Hier werkt de “nee” goed. En dan blijven herhalen, soms wel 10 keer in een half uur :mrgreen: ! Maar ik leg bij sommige dingen wel kort uit waarom het niet mag. Bijv. bij hete koffie zeg ik… “nee Lars, auw”!
Soms kan ik Lars afleiden, maar een duidelijke nee werkt hier beter.