Mn dreumes van 13 maanden slaat, bijt en schreeuwt als ze boos is. Of haar gedrag vroeg is of niet weet ik niet maar het maakt me verdrietig dat het bij elke ‘‘nee’’ zegt gebeurd. Dan word ze boos en doet ze dat.
Als advies krijg ik van de 1 te horen dat ik haar in de hoek moet neerzetten, en bij de ander zeggen dat het auw doet en het niet mag maar Katie snapt helemaal niet wat dat betekend. Wat ik dan wel doe is haar op de grond neerzetten en weglopen! Maar handel ik het juiste?
Hoe reageert ze op jouw reactie van het wegzetten en weglopen? Daar zou ik naar kijken om te bepalen of je juist handelt of niet.
Ik doe trouwens wel hetzelfde, al zeg ik vooraf wel dat ze niet mag slaan en waarschuw ik dat ik haar, als ze niet stopt, op de grond zet. Als ze dan door gaat, dan zet ik haar op de grond en geef ik haar even geen aandacht.
Daarnaast probeer ik ook te kijken waarom ze het doet. Soms is het uit frustratie, soms is ze moe, soms wil ze mijn aandacht, soms doet ze het om te kijken hoe ik reageer of omdat ze mijn reactie leuk vindt, enz. Daardoor reageer ik soms anders dan haar wegzetten en even geen aandacht geven. Dan help ik haar bijvoorbeeld met wat er niet lukt of ik breng haar naar bed of wat dan ook.
Katie doet nu dingen wat niet mag. Ze weet dan dondersgoed dat het niet mag en dan zeg ik NEE… En vervolgens word ze kwaad en gaat ze schreeuwen. En zo dus vanmiddag dat ik haar maar even op mn schoot had neergezet met als gevolg dat ik een klap kreeg :lol: Toen heb ik haar op de grond gezet en ze is gaan huilen omdat ze der zin niet krijgt met dingen wat niet mag! Bijv… Mn mobiel (Iphone). Die wilt ze steeds maar alles gaat im haar mondje. Dan heb ik wel een kapotte maar is ze niet in geinteresseerd omdat die het niet doet.
Als ik met haar op mn schoot ‘‘talking kat’’ app die in mn iphone staat en daarmee met d’r ga spelen, is ze na 10 minuten wel uitgekeken en kijkt ze er niet meer naar om met als gevolg dat ik mn telefoon op de tafel leg… Dan gaat ze huilen. Het enige wat ze wilt is mn tel in haar handen hebben en vervolgens met haar tandjes erop gaat bijten. Dat zie ik helaas niet zitten! :?
Misschien is ze nog wat te jong om dan zelf iets anders te bedenken? Hier werkte in het begin afleiden heel goed. Ik wees haar dan op iets anders, hielp haar even op weg met spelen en dan ging het vaak weer goed. En boos zijn en even huilen en schreeuwen omdat je iets niet mag dat je graag wil, mag best, toch? 
Zolang je jezelf en anderen maar geen pijn doet, vind ik.
Hier ook eentje die behoorlijk driftig kan reageren in de vorm van slaan, huilen en bijten
Ik heb al advies gekregen duidelijk maken dat het niet mag door NEE te zeggen en als ze boos wordt negeren of afleiden.
soms lukt het afleiden wel maar echt niet altijd want als ze wat in haar hoofdje heb pffff…
en negeren vind ik zelf best moeilijk en dat verschilt ook ene keer is ze snel rustig en komt ze voor troost die ze dan ook krijgt, en de andere keer kan ze echt dorogaan en dan helpt niks heb ik het idee.
Ik lees even mee of er nog meer tips zijn hier 
ik reageerde nooit met nee oid. Zelf pakte ik haar op en zette haarin haar eigen hoek om haar ff op weg te helpen met spelen.
Moet zeggen dat mijn eerste in vergelijk met de tweede giga makkelijk was, dus weet niet of je wat hebt aan mijn bericht.
Zelf denk ik dat ze het nog niet begrijpen waarom wel of niet, net als oorzaak-gevolg, begrijpen ze ook niet.
Als ze mal is van telefoontjes of afstandsbedieningen, even eentje bij de action oid halen. Daar kunnen ze soms uren mee spelen, of lepels/pannen uit je kastje. Is een keer wat nieuws.
Met het voorbeeld dat je geeft over de telefoon denk ik dat je het haar ook best moeilijk maakt; eerst mag ze wel, samen met jou, de telefoon, daarna opeens niet meer! Dat is moeilijk te begrijpen voor zo’n kleintje.
In zo’n geval zou ik er voor kiezen het object wat zoveel frustratie geeft, je telefoon dus, uit zicht te houden een beetje. Gewoon ergens hoog leggen waar ze hem niet ziet, of inje tas houden ofzo.
Verder zou ik bij slaan haar handje pakken en zeggen dat we dat niet doen, dat doet zeer (ik heb echt een aversie tegen niet bestaandebabywoordjes als auw gebruiken, waarom zou je ze niet meteen gewoon het goede woord leren?). Of iets zeggen als doe maar zachtjes (hier was het naar de katten en dan pakte ik het handje en aaiden we de kat samen).
Als ze heftig reageerd op alleen het woordje nee, kan dat ook een teken zijn dat ze dat misschien wel erg veel hoort op een dag, mijn oudste heeft dat een poosje gehad (al had ik toen helemaal niet het idee dat ik vaak nee zei overigens). Ik ben de boodschap toen anders in gaan pakken ‘dat doen we niet’ ‘dat is gevaarlijk’ ‘zo gaat het kapot’ dat is van mama’ etc.
En verder idd afleiden!
Hier werkte het bij beide jongens toen het beste om het handje te pakken, ermee te ‘aaien’ en te zeggen: “Zachtjes doen!” Na een paar maanden zei ik dan “Nee, niet slaan, zachtjes doen!” Kinderen (en volwassenen) reageren, naar wat ik heb begrepen, niet zo goed op het woordje ‘niet’ of beter gezegd weten ze niet wat ze ermee moeten. Je kunt ze beter meteen een alternatief geven…
Wegzetten deed ik meestal pas als die kleine er dan mee door ging. En dan niet alleen zo maar op te grond maar echt in de hoek van de kamer. Daarbij zei ik dan: “Je mag weer mee komen spelen/lezen/… als je zachtjes doet!”
In jouw geval zou ik de telefoon net als Lune gewoon buiten zicht houden, vaak zijn ze het al vergeten als ze het niet meer zien 
Overigens was een oude niet meer gebruikte gsm van mijn vriend een van de favoriete speeltjes van beide jongens Dus wie weet heeft iemand er een oude over die je nog wel aan kunt zetten(voor de geluidjes) maar waar je simpelweg geen simkaart in stopt :mrgreen:
@eisblume wrote:
Hier werkte het bij beide jongens toen het beste om het handje te pakken, ermee te ‘aaien’ en te zeggen: “Zachtjes doen!” Na een paar maanden zei ik dan “Nee, niet slaan, zachtjes doen!” Kinderen (en volwassenen) reageren, naar wat ik heb begrepen, niet zo goed op het woordje ‘niet’ of beter gezegd weten ze niet wat ze ermee moeten. Je kunt ze beter meteen een alternatief geven…
Ja, dat niet alleen, hele kleintjes schijnen vooral het niet niet-te horen. Dus als je zegt, Nee, je mag niet aan de telefoon, dan horen ze vooral heee leuk, mama zegt pak die mooie telefoon
Dank jullie wel voor jullie reactie’s!
@ Nienke: ze kan zichzelf heel goed vermaken. Das het punt niet maar enige punt is dat ze dingen die ze wel mag, niet leuk vind dan dingen die ze niet mag juist wel leuk vindt!
@ Lune: Misschien maak ik het haar wel moeilijk op die manier Dan hou ik het voortaan uit het zicht!
@ Konijn: Dan zet ik haar wel in de hoek als ze echt door blijft gaan.
@Eisblume: Ik fix wel een oud telefoon die aankan zonder dat een simkaart inzit!
Kindjes van 1 weten nog niet ‘dondersgoed’ dat iets niet mag. Ze hebben namelijk geen intern geweten. Dat iets niet mag geldt ook alleen maar als papa of mama in de buurt is. En ze vergeten het ook zo weer. Hun hele leven draait nog alleen om hunzelf en om lust en onlust. Dus ze willen graag met iets spelen of niet. Of het wel of niet mag zit er nog niet echt in. Dat wil niet zeggen dat je alles toe moet laten. Je moet ze helpen en ondersteunen bij hun ontwikkeling en ze dus sturen. Maar ga wel uit van de ontwikkeling van je kind en verwacht geen dingen wat ze nog niet kan.
Ik heb hier ook nooit in termen van ‘auw’ gesproken. Iets doet gewoon pijn. Ben een beetje allergisch voor ‘babytaal’. Onze oudste sloeg ons altijd op die leeftijd. We hebben het heel lang volgehouden om elke keer haar handen te pakken en te zeggen dat dat pijn deed. Net als Lune schrijft. Afleiden en een alternatief aanbieden werkt over het algemeen ook goed.
En drift heeft niet zo zeer te maken met ‘de zin niet krijgen’. Niet in de zin zoals wij dat invullen. Niet zoals oudere kinderen dat doen. Ze kan zich nog niet bedenken dat het vanzelf wel mag als ze maar blijft huilen. Door inconsequent de ene keer wel toe te geven en de andere keer niet kun je haar dat wel aanleren.
Ze wil iets en als dat niet mag of kan wordt ze boos. Denk meer in termen van lust en onlust of het gewoon heel simpel niet snappen. Als je vanuit dat oogpunt het gedrag van dreumessen bekijkt is het een stuk logischer om niet in de vorm van straf te reageren, maar je kind te helpen door bijvoorbeeld iets anders aan te bieden. Als je dat consequent doet zal je kind er meer van leren dan dmv straf. Dan doet zij iets niet meer omdat ze anders straf krijgt. En het is heel onlogisch straf te krijgen, omdat je iets niet snapt. Door iets anders aan te bieden leer je je kind ander gedrag aan. Door bijvoorbeeld te zeggen (en samen doen) dat je zachtjes moet aaien leert je kind te aaien ipv te knijpen. Bedenk wel dat die dingen niet van de een op de andere dag geleerd worden. Heb geduld en doe het elke dag weer. Dát heet opvoeden.
@bianca68 wrote:
Kindjes van 1 weten nog niet ‘dondersgoed’ dat iets niet mag. Ze hebben namelijk geen intern geweten. Dat iets niet mag geldt ook alleen maar als papa of mama in de buurt is. En ze vergeten het ook zo weer. Hun hele leven draait nog alleen om hunzelf en om lust en onlust. Dus ze willen graag met iets spelen of niet. Of het wel of niet mag zit er nog niet echt in. Dat wil niet zeggen dat je alles toe moet laten. Je moet ze helpen en ondersteunen bij hun ontwikkeling en ze dus sturen. Maar ga wel uit van de ontwikkeling van je kind en verwacht geen dingen wat ze nog niet kan.
Ik heb hier ook nooit in termen van ‘auw’ gesproken. Iets doet gewoon pijn. Ben een beetje allergisch voor ‘babytaal’. Onze oudste sloeg ons altijd op die leeftijd. We hebben het heel lang volgehouden om elke keer haar handen te pakken en te zeggen dat dat pijn deed. Net als Lune schrijft. Afleiden en een alternatief aanbieden werkt over het algemeen ook goed.
En drift heeft niet zo zeer te maken met ‘de zin niet krijgen’. Niet in de zin zoals wij dat invullen. Niet zoals oudere kinderen dat doen. Ze kan zich nog niet bedenken dat het vanzelf wel mag als ze maar blijft huilen. Door inconsequent de ene keer wel toe te geven en de andere keer niet kun je haar dat wel aanleren.
Ze wil iets en als dat niet mag of kan wordt ze boos. Denk meer in termen van lust en onlust of het gewoon heel simpel niet snappen. Als je vanuit dat oogpunt het gedrag van dreumessen bekijkt is het een stuk logischer om niet in de vorm van straf te reageren, maar je kind te helpen door bijvoorbeeld iets anders aan te bieden. Als je dat consequent doet zal je kind er meer van leren dan dmv straf. Dan doet zij iets niet meer omdat ze anders straf krijgt. En het is heel onlogisch straf te krijgen, omdat je iets niet snapt. Door iets anders aan te bieden leer je je kind ander gedrag aan. Door bijvoorbeeld te zeggen (en samen doen) dat je zachtjes moet aaien leert je kind te aaien ipv te knijpen. Bedenk wel dat die dingen niet van de een op de andere dag geleerd worden. Heb geduld en doe het elke dag weer. Dát heet opvoeden.
Wauw, Amen! :thumbup:
@bianca68 wrote:
Kindjes van 1 weten nog niet ‘dondersgoed’ dat iets niet mag. Ze hebben namelijk geen intern geweten. Dat iets niet mag geldt ook alleen maar als papa of mama in de buurt is. En ze vergeten het ook zo weer. Hun hele leven draait nog alleen om hunzelf en om lust en onlust. Dus ze willen graag met iets spelen of niet. Of het wel of niet mag zit er nog niet echt in. Dat wil niet zeggen dat je alles toe moet laten. Je moet ze helpen en ondersteunen bij hun ontwikkeling en ze dus sturen. Maar ga wel uit van de ontwikkeling van je kind en verwacht geen dingen wat ze nog niet kan.
Ik heb hier ook nooit in termen van ‘auw’ gesproken. Iets doet gewoon pijn. Ben een beetje allergisch voor ‘babytaal’. Onze oudste sloeg ons altijd op die leeftijd. We hebben het heel lang volgehouden om elke keer haar handen te pakken en te zeggen dat dat pijn deed. Net als Lune schrijft. Afleiden en een alternatief aanbieden werkt over het algemeen ook goed.
En drift heeft niet zo zeer te maken met ‘de zin niet krijgen’. Niet in de zin zoals wij dat invullen. Niet zoals oudere kinderen dat doen. Ze kan zich nog niet bedenken dat het vanzelf wel mag als ze maar blijft huilen. Door inconsequent de ene keer wel toe te geven en de andere keer niet kun je haar dat wel aanleren.
Ze wil iets en als dat niet mag of kan wordt ze boos. Denk meer in termen van lust en onlust of het gewoon heel simpel niet snappen. Als je vanuit dat oogpunt het gedrag van dreumessen bekijkt is het een stuk logischer om niet in de vorm van straf te reageren, maar je kind te helpen door bijvoorbeeld iets anders aan te bieden. Als je dat consequent doet zal je kind er meer van leren dan dmv straf. Dan doet zij iets niet meer omdat ze anders straf krijgt. En het is heel onlogisch straf te krijgen, omdat je iets niet snapt. Door iets anders aan te bieden leer je je kind ander gedrag aan. Door bijvoorbeeld te zeggen (en samen doen) dat je zachtjes moet aaien leert je kind te aaien ipv te knijpen. Bedenk wel dat die dingen niet van de een op de andere dag geleerd worden. Heb geduld en doe het elke dag weer. Dát heet opvoeden.
Helemaal mee eens eigenlijk! :thumbup: