Amy zit in de ‘ik ben bijna 2 dus ik zeg NEE fase’ en ik word er :wall: van. Ze doet dingen die ze niet mag en ze doet de dingen niet die ze moet. Wij hebben hier het strafstoeltje (2x waarschuwen, 3e keer op de stoel) en dat lijkt te helpen, maar soms denk ik dat dit niet de oplossing is. Ik moet toch laten merken dat ik de baas ben in huis en niet zij.
Een paar situaties:
Ik geef een paar minuutjes van te voren aan dat we weggaan. Na die paar minuten zeg ik dat we gaan. Ik wil Amy de jas aantrekken, maar ze gooit zich dan slap op de grond en dan kan ik niets meer. Wat doe ik dan? Haar op de stoel zetten omdat ze niet luistert (maar dan krijg ik het gevoel dat zij gewonnen heeft omdat ze haar jas niet aan heeft, maar wel op de stoel zit) of gewoon doorgaan met de jas aantrekken met alle ‘vechtpartijen’ die daarbij horen?
Nog zoiets: ik ben in een winkel, maar wil weggaan. Amy niet natuurlijk en gooit zich wéér slap op de grond. Wat moet ik doen? Weglopen (met in je achterhoofd dat Amy alles uit de schappen haalt in de winkel) of haar oppakken en de winkel uitsleuren?
Wat doen jullie met driftbuien? Echt zo erg!!! Ze knijpt dan met beide handen in mijn armen bijvoorbeeld en soms wil ze bijten.
Hellup!! Wat zouden jullie doen?
Ik zou in het geval van de jas geen strafstoeltje gebruiken, hou dat voor ‘ergere’ zaken. Of om haar even af te laten koelen.
Ik zou haar afleiden, laat ze helpen met haar jas aandoen, vertel op een leuke manier over naar waar jullie gaan en waarom, wat jullie onderweg gaan passeren enzovoort…
Wat de driftbui betreft, dan zou ik ze wel even apart zetten. Bijten en knijpen mag je niet tolereren. Duidelijk zeggen dat ze jou geen pijn mag doen en apart zetten.
Doet ze het meteen daarna weer, dan terug apart zetten. Het is niet enkel een ‘straf’ omdat ze jou pijn doet maar ook een hulp voor haar om even te kalmeren en even te kunnen uitrazen en tot rust te komen.
Negeer haar dan ook als ze op de strafstoel zit en aandacht probeert te trekken door eraf te komen of te roepen ofzo.
In de winkel zou ik haar laten liggen en doorlopen. Kan je ze niet laten helpen met het karretje in te laten of iets te laten dragen of vasthouden en dan veeeeeel complimentjes geven dat ze het zo goed kan en dat ze zo sterk is enzo.
als ik wessel heb voorbereid (en hij heeft het goed begrepen) en hij gaat dwars lopen doen als ik de jas wil aandoen.
Dan leg ik de jas voor hem neer… en zeg… dat ie 'm moet aantrekken want dat ik NU wil gaan.
Ik draai me om en loop weg om de tas te pakken en blijf ernstig een soort van nonchalant.
Dit werkt erg goed… ik ben dus sinds kort gestopt met achter hem aanlopen met jas aandoen enzo.
In de casus winkel…
ik zou wessel oppakken en op het moment van krabben, knijpen… ACUUT op de grond zetten. dit heb ik thuis ook gedaan.
Slaan of iets dergelijke wordt NIET getolereerd… ook niet als ie boos is… en dan zet ik hem op de grond.
Komt eigenlijk niet meer voor nu. je ziet soms wel dat hij de beweging in zet… maar dan toch stopt.
als het in de supermarkt is, gewoon in de winkelwagen zetten en doorgaan met wat je aan het doen bent… boodschappen doen.
vooral neit van slag raken door het dwingende driftige gedrag.
ik hanteer voor mezelf:
De oorzaak negeer ik niet… het gedrag wel…
dus ik ga wel in op waarom hiuj zo boos is “Wessel je hebt al kaas op, je krijgt NIET een tweede stuk”.
maar niet in op gedrag dus ik zeg NIET “hou op met huilen, schreeuw niet zo… etc. etc.”…
en ik blijf niet herhalen… 1 hooguit 2 x zeg ik dat van die kaas… en dan is het over.
Slaan, krabben, bijten enz is hier wegzetten. Gaat ze door dan gaat ze op de gang (maar dat hoeft eigenlijk nooit).
In de winkel laat ik haar liggen maar blijf er wel bij. Als het me te lang duurt pak ik haar op.
Jas doe ik aan, altijd want ze kan het nog niet zelf.
ALs ze niet meewerkt dan zet ik haar klem.
Ik ga niet minuten lang achter haar aanlopen of praten als brugman.
Maar ze wil graag naar buiten dus dat komt eigenlijk nooit voor.
Ze mag wel kiezen welke jas ze aan wil. Dat helpt ook goed.
Als ze het gevoel heeft zelf beslist te hebben gaat het altijd sneller 
.
Ik blijf altijd rustig.
Maar dwing haar wel als ik wat wil. En zet haar bij echt onwenselijk gedrag op de gang.
ALs Maaike vervelend wordt is ze meestal gewoon moe dus dan gaat ze op bed. En in een winkel houdt ik dat in mijn achterhoofd en laat haar bijvoorbaat dan al niet lopen .
Zo kun je de meeste dingen wel voorzien vind ik 
.
Claud, lastig.
Niels is niet zo’n driftkikker maar roept wel nee en loopt snel weg als ik bv zijn jas of schoenen aan wil doen. Ik bereid ook altijd voor maar ondanks dat doet hij dit toch. Ik negeer dit negatieve gedrag,( hij lacht of huilt hier soms ook bij) gewoon en doe die jas aan(hij kan dat ook nog niet zelf) en we gaan. Voor mij niet leuk om een spartelend kind aan te kleden maar na 2 of 3 dagen is het over. Na een tijdje komt het dan soms weer 1 of 2 dagen terug maar als ik het blijf negeren en hem beloon als hij zijn jas netjes aan heeft gedaan zonder morren komt het toch weer goed.
Winkel, hier wordt nog in het karretje gezeten maar Niels mag altijd helpen. Soms gaat hij in zo’n klein wagentje en dan klimt hij daar uit als ik stil sta en wil hij er niet meer in. Hij mag van mij kiezen, helpen met boodschappen uitzoeken en bij mij blijven of we stoppen met boodschappen doen en ik breng hem naar de auto en ga alleen boodschappen verder doen. Nou dat laatste wil hij niet. Dit kan ik overigens alleen doen als ik op het dorp boodschappen doe omdat ik hem daar wel alleen in de auto durf achter te laten elders niet.
mijn les is wel dreig alleen met een straf die je waar kunt maken want anders heeft het geen effect.
Succes meid en net als alles het gaat over maar ja dat is nu makkelijk lullen.
Natas
En wat te doen als je in de winkel staat, er komt een driftbui, die afgesloten wordt met slaan… Lotte heeft er de laatste tijd echt een handje van om me te gaan slaan als ik haar bijvoorbeeld toch optil, omdat een ‘nee’ op dat moment gewoon echt niet kan… Maar ergens wegzetten kan dus ook niet in zo’n situatie…
Ik vind de tip van meteen neerzetten wel een hele goede. Ga ik eens proberen in de situaties waarin het lukt. Maar ik vrees wel dat ik er niet veel mee opschiet, want als ze eenmaal ‘nee’ in haar hoofd heeft…
Pas geleden naar de buurvrouw gelopen en dus ook weer naar huis. Halverwege had madammetje een ‘nee-aanval’ en wilde niet meer mee lopen. Dragen wilde ze ook niet, dat werd slaan. Toen meteen weggezet en gezegd dat mama wel naar huis ging en dat ze met me mee moest lopen, waarna ik gewoon doorliep en haar achterliet. Ik kon mooi naar huis lopen, naar binnen, door het raam wezen kijken waar ze bleef, maar ze stond dus nog gewoon op dezelfde plek… (kan hier wel, wonen op het platteland en was op een priveweg!!). Uiteindelijk kon ik er dus weer heenlopen om haar mee te nemen… Wat zouden jullie gedaan hebben?
@mama76 wrote:
En wat te doen als je in de winkel staat, er komt een driftbui, die afgesloten wordt met slaan… Lotte heeft er de laatste tijd echt een handje van om me te gaan slaan als ik haar bijvoorbeeld toch optil, omdat een ‘nee’ op dat moment gewoon echt niet kan… Maar ergens wegzetten kan dus ook niet in zo’n situatie…
Ik vind de tip van meteen neerzetten wel een hele goede. Ga ik eens proberen in de situaties waarin het lukt. Maar ik vrees wel dat ik er niet veel mee opschiet, want als ze eenmaal ‘nee’ in haar hoofd heeft…
Pas geleden naar de buurvrouw gelopen en dus ook weer naar huis. Halverwege had madammetje een ‘nee-aanval’ en wilde niet meer mee lopen. Dragen wilde ze ook niet, dat werd slaan. Toen meteen weggezet en gezegd dat mama wel naar huis ging en dat ze met me mee moest lopen, waarna ik gewoon doorliep en haar achterliet. Ik kon mooi naar huis lopen, naar binnen, door het raam wezen kijken waar ze bleef, maar ze stond dus nog gewoon op dezelfde plek… (kan hier wel, wonen op het platteland en was op een priveweg!!). Uiteindelijk kon ik er dus weer heenlopen om haar mee te nemen… Wat zouden jullie gedaan hebben?
Ook al zullen veel mensen met mijn methode het niet eens zijn. Het bovenstaande is mij ook al gebeurd. Ik liet haar in het bos staan. Andere mensen wilden naar haar toe, want ze zagen een huilend meisje en door de bomen heen zagen ze mij niet. Ik heb hen toegeroepen haar met rust te laten. Uiteindelijk krijgt ze 3 tellen om naar me toe te komen (om te beginnen met lopen), als ze dat niet doet loop ik naar haar toe, krijgt 1 corrigeerende tik tegen haar billen en dan loopt ze door. Dit is een enkele keer gebeurd en gebeurt nu niet meer.
In een winkel heeft ze een keer een driftbui gehad en ging op de grond liggen. Ik heb haar laten liggen, betaald en liep de winkel uit. Ik zei tegen Anne: loop je mee? En toen stond ze op en kwam achter me aan. Tja de mensen in de winkel kijken stom, maar het heeft wel gewerkt, ze heeft het nml nooit meer gedaan.
Hier helpt het tot 3 tellen erg goed in situaties dat iets ‘snel’ moet gebeuren. In andere ernstige gevallen gaat ze de gang op (ook al zijn we ergens op visite).
Maar we hebben het geluk dat we een kindje hebben die wel haar buien heeft, maar toch nog goed luisterd.
Keuzes geven wij haar ook trouwens. Ze heeft 2 winterjassen waaruit ze kan kiezen. Af en toe mag ze kiezen met de fiets of te voet, zulk soort dingen. Of de kant op waar we met de hond gaan wandelen. Ze wordt met veel dingen betrokken, ze mag overal meekijken en/of meehelpen. Als het niet kan geef ik minstens 2 alternatieven waar ze uit mag kiezen of ik beloof dat als ik bv klaar ben met de badkamer poetsen we iets gaan doen wat zij leuk vind en dan is het al snel goed.
veel succes
jas aantrekken; dan mag ie op de tafel gaan zitten om zijn schoenen aan te doen daarna, als ie meteen mee werkt, zo niet, dan gaan we naar de commode om alles aan te doen (en dit is al straf zat)
driftbui in winkel? op voeten zetten en loslaten
ziet er een beetje hardhandig uit, maar zodra hij voelt dat ie getilt wordt gaat ie hangen (zoals zo veel kinderen)
door hem op zijn voeten te zetten en los te laten, voelt ie dat ie zelf moet lopen.
ik neem hem altijd aan de hand mee, want geslinger op de grond vind ik vies.
knijpen, bijten of slaan = zonder waarschuwing en zonder woorden op de stoel.
na 2 minuten kijken we of we erover kunnen praten
streng ben ik eigenlijk geworden zeg… :think:
is mee gegroeid met tygo denk ik
en qua voorbereiden…
Hier werkt een eierwekker heel erg goed… als het belletje gaat, gaan we … in bad… aankleden… tanden poetsen… noem maar op…
@preggie wrote:
en qua voorbereiden…
Hier werkt een eierwekker heel erg goed… als het belletje gaat, gaan we … in bad… aankleden… tanden poetsen… noem maar op…
Hé, da’s een slimme. Die moet ik onthouden.
Mik heeft deze fase nu ook echt heel erg, zo erg dat ik er zelf soms knettergek van word en aan het eind van de dag als hij in bed ligt denk: ik was echt geen leuke mama vandaag en dan ben ik best verdrietig.
Mik gooit zich niet op de grond als hij iets niet wil maar loopt vlliegenvlug van mij weg in tegenovergestelde richting.
Ik loop hem nu niet meer achterna en draai me om en loop de andere kant en en zeg, dag Mik, ongeacht waar ik ben, al moet het wel veilig zijn natuurlijk.
Dat helpt wel want dan draait hij zich om en zegt: OOOH!! en rent heel hard op mij af.
Zo laat ik hem nu ook regelmatig voor de voordeur staan als hij niet naar binnen wil.
Ik doe gewoon de deur dich en blijf zelf een paar tellen achter de deur staan, dan kan hij ineens wel heel snel naar binnen komen, want mama speelt het spelletje niet mee en alleen voor een dichte deur staan vind hij echt niet leuk.l
(nu wonen wij wel aan een hele rustige straat dus het kan en ik heb glas in de voordeur)
Het is wel een fase waar ikzelf heel veel moeite mee heb, ik merk dat ik mijn geduld steeds slechter kan bewaren en dan uit de school klap, waar ik dan ook gelijk weer spijt van heb, immers hij doet het niet om mij express te pesten maar om zijn grenzen te verleggen en zijn wereld te verbreden.
Mijn man heeft er veel meer moeite mee als ik en hem moet ik dan ook af en toe sommeren dat Mik nog maar een kind is en hij het niet bewust doet om papa te pesten.
Ik werk op een kdv, wellicht dat ik daarom beter kalm kan blijven als mijn man.
Desalniettemin hoop ik dat deze fase gauw voorbij is, want het is er hier niet gezelliger op geworden…
Ã?k hoop met je mee dat het snel verbeterd… Ik vind het knap dat je zo kunt reageren op Mik, je hebt natuurlijk inderdaad wel wat ervaring vanuit je werk. Maar toch… Als het je eigen kind is, kan het lontje ineens een stukje korter zijn. En hoe langer de periode duurt, hoe moeilijker dat het is om je te beheersen. Ik had daar ook vreselijk veel last van… Maar nu gaat het gelukkig al weer stukken beter. Ik heb het slechte gedrag kunnen doorbreken en vooral ook mezelf ertoe kunnen zetten om toch zo kalm mogelijk proberen te reageren. En dat werkt. Natuurlijk heeft ze nog wel haar ‘buien’, maar dat hoort inderdaad gewoon bij de leeftijd en de fase van ontwikkeling. Ik heb altijd gezegd dat Lottes ‘humeur’ of bui, of hoe ik het noemen moet, erg afhangt van mijn humeur. Dat was als babytje al en dat vind ik eigenlijk nog steeds. De afgelopen maanden heb ik erg last gehad van zwangerschapshormonen en ben ik ook echt niet de makkelijkste geweest, ook al had ik dat niet altijd zelf in de gaten. En dat viel ongelukkigerwijs samen met haar uitprobeerperiode.
Joy, jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn. Kijk even naar de leeftijd van onze peuters… Ik werk ook op een KDV, maar ik merk toch dat ik erin trap en mezelf toch te vaak laat gaan. En inderdaad, een spijt dat ik dan heb. Getver! Ik heb al menigmaal zitten janken. Ja, komt ook door de zs-hormonen en de kraamtranen, maar de spijt is er niet minder om. En ik zeg elke keer weer tegen manlief dat hij z’n stem niet moet verheffen, omdat dat alleen maar averechts werkt…en dan doe ik het vervolgens zelf… :naughty: :wall: :oops:
En mama76, mijn lontje is op het werk een stuk korter hoor. Thuis heb ik er 2 en op het werk 14…Daar kan ik vaak toch minder hebben, ook omdat er nog veel meer bezigheden bij komen kijken. Thuis heb ik de kinderen en als ik door dit soort buien niet aan iets toekom…jammer de bammer. Dan niet.
Op het werk is het anders, moelijk uit te leggen, ik hoef daar de kinderen niet op te voeden en hier thuis wel.
Op het werk gebeuren dingen die kinderen doen (gedrag) die prima door de beugel kunnen, maar die ik van mijn kind niet zou accepteren (gewoon een andere opvoeding), dus op zich, maak ik me daar minder druk, lastig uit te leggen, maar begriijp je wat ik bedoel???
Ik voel me ook erg rot als Mik een dag op dreef is geweet en ik alleen maar het politievrouwtje uit heb gehangen en het aller vervelendste is dan ook nog een vb zoals van de week…
Mik was alweer de hele dag vervelend en aan het uitdagen en ik had hem al een aantal keren toegesproken.
Onze kat zit buiten en Mik doet dus de deur open om Simba binnen te laten en laat ik dus net op dat moment dat stukje missen en vlieg de pan uit, omdat hij weet dat hij niet de deur mag openen als hj geen jas aan heeft (tel dus de hele middag vervelend zijn daar boven op)
Toen hij me dus zei dat hij alleen Simba naar binnen wilde laten, heb ik hem dan ook een dikke knuffel gegeven en gezegd dat ik hem een hele grote jongen vond, dat hij Simba naar binnen had gelaten en dat het me speet dat ik zo uitviel.
Even afgekust en toen was het voor Mik ook weer goed, maar bij mij bleef het hangen…
Dit had hij op dat moment gewoon niet verdiend en ik voelde me er echt rot onder.
Als hij nou verder die dag goed te pas was geweest dan had ik in eerste instantie al heel anders gereageerd, maar nu was het weer de opeen stapeling van conflicten die dag…
Ik vind het gewoon rot dat het soms zo gaat, ik weet wel dat ik niet altijd maar een leuke moeder kan zijn, maar opvoeden en daarbij vooral consequent zijn valt me soms zo zwaar, omdat ik nu het idee heb dat ik totaal geen indruk op Mik maak, ongeacht op welke manier ik hem aanspreek.
Ik heb hem ook “nergens mee” niet op de gang zetten, niet in de kinderstoel zetten, niets niet.
Daar komt bij dat ik nu aan mezelf merk dat ik nu veel te snel dreig met de woorden: wil je naar de gang?!
Meneertje zegt dan ijskoud ja en gaat rustig hoor…
SJUGT… gaat wel weer over, verder is het gewoon een lekker ding, maar zo af en toe ben ik geneigd om een spoedritje naar de gamma te maken voor een rolletje behang :mrgreen:
Meid, ik snap helemaal wat je bedoelt, echt! Ook wat het werk betreft; het geldt voor mij net zo hard.
Hier heeft de gang nog wel effect, tenminste ze huilt er flink van. Maar en volgende keer gaat het weer net zo. Zucht…
Vandaag weer een enorme aanvaring gehad. Ze zegt natúúúrlijk de hele dag nee, vooral om het nee-zeggen. Dus al wil ze iets wèl, dat zegt ze nog nee. Dus ik neem haar tegewoordig letterlijk en zeg: “Dan niet.”, als het weer eens ‘nee’ is.
Het was al drama bij het naar boven gaan vanmiddag. En toen ik vroeg of ze nog een verhaaltje wilde lezen, mag jij één keer raden wat haar antwoord was. Dus ik heb haar d’r bed in gebonjourd. Gillen!! Zo erg, dat ze een beetje gespuugd had. Ik heb haar echt laten uitrazen, omdat ik vond dat het welletjes was. Toen ik haar kwam halen na het slapen, was ze wel onder de indruk en een beetje beduusd. Gelukkig, want het had dus effect, maar ik voel me nog steeds bezwaard hoor. Maar ik heb zo’n pittige tante rondlopen, die moeten we echt aanpakken anders is het einde zoek… Moeilijk!!!
@mamalena wrote:
Maar ik heb zo’n pittige tante rondlopen, die moeten we echt aanpakken anders is het einde zoek… Moeilijk!!!
Hier precies hetzelfde, alleen dan de mannelijke variant :mrgreen:
Weet je ik denk maar zo, je kan niet altijd een leuke mama zijn enej weet zelf ook heel goed wanneer je te ver bent geaan.
Als ik dat ben dan geef ik ookmijn excuses aan Mik, net als met dat incident met de achterdeur.
Ook ik heb fouten, ook naar mijn kind toe en als het direct betrekking op hem heeft, dan krijgt hij gewoon excuses van mij, ik ben niet bang om mijn fouten naar Mik toe toe te geven.
Komt allemaal wel weer goed, tis alleen een lastige leeftijd, die me vervroegd grijze haren bezorgd (laat staan als hij straks 16 is :eh: :roll:)
Liefs bianca
:mrgreen: hier nog zo een
soms helpt negeren nog het meest
maar niet alles kun je negeren he
oja, doet die van jullie ook zo stom als papa (of mama, dat maakt niet uit) thuis komt?
dan is ie eindelijk een dag echt superlief geweest,
gaat ie dán beginnen… :wall:
@Ziet wrote:
oja, doet die van jullie ook zo stom als papa (of mama, dat maakt niet uit) thuis komt?
dan is ie eindelijk een dag echt superlief geweest,
gaat ie dán beginnen… :wall:
Jep gebeurd hier ook en papa mij dan maar aan kijken: en die is lief geweest vandaag???
Net alsof alle overgebleven energie er in 1x nog even uit moet.
hahaha geweldig om te lezen…
ieder zijn eigen aanpak…
hier ook zo’n lastpak hoor…ontkom je denk ik bijna niet aan…
ook hier in de winkel op de grond laten vallen ed
ben ik al klaar met btalen…dan grijp ik hem bij zijn jas en sleur hem de winkel uit…eenmaal buiten krijgt hij de kans om netjes mee te gaan met mama en anders laat ik hem staan… waar hij staat…en loop dan rustig naar de fiets (die staat altijd binnen een paar meter )
heb zo al menig boze blikken ontvangen, maar het werkt wel…want als ik dan de fiets heb gepakt dan stapt hij ook rustig achterop en het is klaar…
ben ik nog niet klaar met winkelen, dan gaat hij direkt in het zitje (voor zolang dat nog kan… :? ) en ik kijk hem heel boos aan en zeg heel zachtjes dat hij gelijk moet ophouden…dat werkt ook nog wel eens (hij weet dat hij dan TE ver is gegaan)
is er geen winkelkarretje dan geef ik hem gewoon een standje en grijp hem bij zijn kraag en loop zo de winkel door zo snel mogelijk…
thuis met jas aan trekken… ik ga gewoon door met aantrekken hij werkt dan toch wel mee :mrgreen: …al is het onder protest
en keer ben ik gewoon de deur uitgegaan…en hij MOEST meelopen zonder schoenen en jas…was koud buiten dus hj wilde gelijk zijn jas en schoenen aan :mrgreen: tja OK beetje gemeen…maar hij heeft het toen heel lang niet meer gedaan…want als ik zeg dat het koud buiten is…dan zegt hij gelijk muts, sjaal en jas aan :thumbup: hij moest het dus echt ervaren…
koud wat is dat eigenlijk…mama zegt het wel…maar wat is het
nu weet hij het, net als warm…(heet zegt hij) de kachel is heet en dus blijf je daar van af…eerst voelen om te weten wat het is heet(was lauw, maar in zijn handjes voelde dat al als warm aan)
dus als we zeggen dat iets heet is dan blijft hij er ook vanaf
leuk he opvoeden :mrgreen:
Meiden, wat ben ik blij dat ik dit topic gevonden heb!!
Ik zit hier sinds een dag of 14 geregeld met mijn handen in het haar. Wat is mijn grote man soms vervelend zeg… En de geboorte van zijn kleine broertje maakt het er natuurlijk ook niet makkelijker op.
Ik heb nu al veel kunnen lezen en merk dat alle (of bijna) kinderen dus zo zijn rond deze leeftijd.
Maaruh hoe hebben jullie dat "straf"stoeltje geintroduceerd? Het jammere is dat ik hier geen dichte hal/gang heb, ik ben dus bang dat hij gewoon van die stoel afkomt richting mij.