Hoi meiden,
We zijn net met onze eerste IVF-poging begonnen. Ik ben nu een paar dagen aan het spuiten met Lucrin & Puregon. Aanstaande vrijdag heb ik de eerste fm (dag 10) en op dag 14-18 verwachten ze de punctie, als alles goed gaat. Natuurlijk zie ik daar erg tegenop! :shifty:
Dus aan jullie de vraag: Hoe hebben jullie de punctie ervaren? Is het meegevallen of tegengevallen? Misschien nog tips?
En zijn er misschien nog dingen die ik zelf kan doen om overstimulatie te voorkomen? Ik heb gelezen dat je veel water moet drinken, of is dat pas als je al overstimulatie hebt?
En hebben jullie een verdoving gehad tijdens de punctie? Ik krijg van te voren een infuus, waar je high van wordt. En de schedewand wordt verdoofd met een aantal prikjes. Ik hoop dat dat genoeg gaat zijn om het een beetje draaglijk te maken… :?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Groetjes,
Jippie
Vanaf de Puregon ben ik al begonnen met 2 a 3 liter water per dag te drinken.
En voldoende rust nemen, bij de 1e poging heb ik gesport, meer buikpijn gehad dan de 2e keer (totale rust)
De puncties (2x) zijn me erg meegevallen. De 1e keer had ik behoorlijk veel last van de Morfine. We mochten na een half uur al weg. De 2e keer minder Morfine gehad en een uur moeten blijven liggen. Toen had ik er veel minder last van!!
Ik vond het in de punctiekamer behoorlijk koud, dus ik zou als ik jou was zou ik dikke sokken aantrekken.
De 2e keer heb ik gebruik gemaakt van de pilletjes die ik meegekregen had (Oxazepam = Seresta)
Die werken rustgevend, dat vond ik toch wel prettig (1e keer niet gedaan)
En probeer het verder zoveel mogelijk op je af te laten komen. Het gaat zoals het gaat. Wij richten ons iedere keer zoveel mogelijk op elkaar. Marco heeft de 1e keer foto’s gemaakt van het beeldscherm, mooie foto’s van de follikels kunnen maken.
Naderhand heb ik 2 weken rust genomen, daardoor ook veel minder last gehad van mijn buik.
Succes meis!!!
Ik heb zelf de punctie als verschrikkelijk ervaren :? . Wil je echt niet bang maken hoor, maar bij mij was het gewoon erg pijnlijk. Mss voel jij er wel helemaal niets van 
.
Ik kreeg voor de punctie een tabletje om rustig te worden (heb ik gelijk weer uitgespuugd, werd er erg ziek van) en kreeg een injectie in me bil. Het gevoel daarvan was net of je dronken was zeg maar…
Toen begon de punctie, ik had zooooooooo veel eitjes (zat tegen overstimulatie aan), in het begin viel het me nog wel mee. Maar hoe meer eitjes ze aanprikten, hoe pijnlijker het werd. Ze hebben er in totaal 17 aangeprikt (vindt ik best veel).
Na de punctie werd ik weer naar de afdeling gebracht & daar heb ik gelegen tot hubbie weer terug was uit Zwolle!!
Net wat Nicje zegt: in de punctiekamer was het errug koud dus doe dikke sokken aan (en ik had een dik vest aan)!
Veel suc6 meis :-*
Groetjes Suus
bij mij was de 1e ook verschrikkelijk maar de 2e keer is me wel mee gevallen
hier ook een roes gekregen (tabletje) en een spuit in de been bij de 2e keer met de max dosis
laat je door de verhalen niet van de wijs brengen, het is niet fijn maar elk lighaam is weer anders kwa pijngrens en misscjhien ligt ie wel heel hoog bij jou
heel veel succes met je behandeling 
Hier de eerste keer meegevallen, de tweede keer iets pijlijker maar vind het goed te doen.
Ik heb net als bij Nicje ook morfine toegedient gekregen. De prik van de naald van de punctie door de schedewand voel je bijna niks van, ik niet tenminste, het aanprikken van de laatste eitjes die moeilijk te pakken waren door de endo was wat vervelender.
Het meest pijn vond ik nog die eendebektang die ze rond draaide zodat ze alles goed schoon konden maken.
De eerste keer was het meest pijnlijkst het toedienen van de Morfine moest toen in mijn hand ingespoten worden.
En wat verder hier al gezegd is veel drinken, rustig aan doen.
Ik ben de laatste keer drie weken in de ziektewet geweest omdat ik het lastig vond om elke keer aan mijn leerlingen uit te leggen dat ik de volgende dag er niet was. Krijg je toch waarom vragen die ik liever vermeed dus ben even ziek geweest als het ware.
Ik heb de eertse keer wel die pilletjes ingenomen die Nicje beschreef de tweede keer eigenlijk niet.
De eerste keer vond ik ook makkelijk omdat ik niet wist wat me te wachten stond en heb het toen over me heen laten komen.
Veel succes met je punctie en hopelijk een goede afloop :-*
Hoi,
Allereerst heel veel sukses met de behandeling :thumbup: 
dat jullie maar een kleine beeb in de armen mogen sluiten dit jaar !
Ik denk ook dat je niet teveel moet afgaan op de verhalen van anderen.
Ieder lichaam is anders
en per persoon kan het ook nog eens per punctie verschillen.
Ik heb drie puncties achter de rug,
(derde punctie heeft ons uiteindelijk Eva opgeleverd)
en eind deze maand beginnen we aan de vierde behandeling.
Laat ik het hierbij houden; ik heb voor de komende punctie
het verzoek bij de arts neergelegd voor een punctie onder narcose :shifty: .
Wbt overstimulatie; niet teveel zorgen over maken.
Mijn verhaal (niet schrikken):
Ik behoorde tot de zeer weinigen :roll:
die (bij derde poging) met een ernstige overstimulatie
via een spoedopname in het ziekenhuis belandde 
(na de terugplaatsing dus)
Ik bleek toen wel zwanger :dance:
en herstelde gelukkig snel.
Een zodanige ernstige OHSS komt echt zeer zelden voor hoor,
is me verteld, dus ga daar iig maar niet van uit.
Na de punctie veel drinken, rusten inderdaad,
laat je lekker verwennen
en houd je lijf goed in de gaten :
Opzwellende buik, snelle gewichtstoename
(ik kwam ongeveer kilo per dag aan)
extreme buikpijn (kon niet meer lopen)
en overgeven zijn alarmsignalen
Maar nogmaals; in deze ernstige vorm komt zelden voor
(1 op de zoveel honderd)
Ik was niet gespitst op OHSS
(dacht dat het alleen vlak na de punctie kon gebeuren…:wall: :roll: )
Veel sukses,
groetje,
Maaike
Jippie hier zijn ze alledrie reuze meegevallen.
Nee leuk zijn ze nooit, maar ik kan je alleen maar zeggen dat ik ze allemaal ‘te doen’ vond!
Manlief en ik zijn goed op elkaar ‘ingespeeld’ dus hij weet dat hij niets anders moet doen dan mijn handje vasthouden. Ikzelf concentreer me 100% op mijn ademhaling en ontspanning (hoe meer ontspannen hoe beter het gaat) en dat werkt goed. Hier krijg ik ook een morfiaat ter ontspanning voor en pijnstillend tja dat werkt het niet want eierstokken zijn niet te verdoven.
De koude kamer is ook hier bekend en gelukkig krijg ik ook altijd erna een warme kop thee en een deken. :mrgreen:
De kou die ik voel is vaak ook van de ‘spanning’ dus dat gaat niet over van een kopje thee maar dat duurt een uurtje of anderhalf.
En OHSS, hier dus de eerste keer gehad. Ernstig in de zin van erg veel eitjes (30-35 stuks) en gevoelige buik. Overgeven doe ik nooit, maar bloedwaardes waren ellendig volgens de arts. Net niet hoog genoeg zodat ik met de belofte veel te drinken, te rusten etc thuis mocht blijven en niet aan het infuus hoefde.
Sindsdien doe ik net als Nicje al vanaf het stimuleren extra drinken. Iedere follikel die je aanmaakt kost meer vocht van je lichaam en slecht is het nooit! Je nieren zijn beter af wanneer ze goed gespoeld worden en de Pregnyl kan wat verstopping in de darmen veroorzaken etc.
OHSS kan trouwens ernstiger vormen aannemen wanneer je zwanger bent na de poging ivm meer HcG in je lijf. Dus mocht je het vermoedden hebben dat je na een terugplaatsing overgestimuleerd raakt, gelijk bellen met je ziekenhuis en bloed laten prikken, voorkomen vinden zij ook vele malen beter dan genezen!
*ow jemig ik moet nu echt gaan slapen het is weer veel te laat, heel erg veel succes en je leest het hier al, allemaal puncties gehad van moeilijk tot makkelijk en allemaal zitten we er nog! :thumbup: jij kan het ook! *
Hoi Jippie,
Ik heb twee puncties achter de rug. En de tweede poging is geslaagd 
! Ik heb twee zoontjes gekregen vorig jaar. Ik vond de punctie erg meevallen. Ik kreeg van te voren een infuus waarvan je inderdaad lekker high werd. Ik merkte wel verschil tussen de twee artsen die de punctie uitvoerde. De eerste dokter was wat subtieler. Na de tweede punctie heb ik ook veel last gehad van mijn buik. Ik zat tegen overstimulatie aan maar deze puntie is wel geslaagd. De eerste keer had ik nauwelijks last van mijn buik de dagen na de punctie. De tweede keer heb ik het wat rustiger aan moeten doen, een dag of twee. Ik heb geen pijnlijke herinneringen aan de punctie. Wel goede aan het verdovend middel .
Gelukkig is de uitslag van het stemmen ook behoorlijk positief gestemd over de punctie. Ik hoop dat je volgende week een punctie heb ten dat het meevalt. :thumbup:
Succes!
Groetjes Kaatje
Bedankt voor de reacties!
We zijn vandaag voor de 2e fm geweest en woensdag hebben we de punctie. In totaal gaan er minimaal 16 follikels aangeprikt worden, dus wel even een klus… Ik hoop maar dat ik apestoned ga worden door alle medicatie, want ik zie wel tegen de punctie op. Maar goed, ik ben wel blij dat alles tot nu toe zo goed is gegaan! En als alles meezit, worden er zaterdag twee emmies teruggeplaatst, maar dat is allemaal nog even afwachten. Wel doodeng allemaal! Gaan jullie even duimen voor ons?
Iedereen heel veel succes met alles! :-*
Groetjes,
Jippie
Natuuuuurlijk!!!
Heeeeeeel veel succes en hopelijk kun je ook terugkijken op een rustige punctie.
Duimen draaien hard!!!
Bedankt, Nicje! :-*
Liefs,
Jippie
Hoi meiden,
Vanochtend de punctie gehad, dus hier even een klein verslagje voor wie benieuwd is hoe het gegaan is.
De punctie was heel anders dan ik verwacht had. Ik had gedacht dat ze voor elke follikel apart door je schedewand moesten prikken en dat je steeds die prik heel erg zou voelen. Dat heb ik op zich helemaal niet gevoeld, maar misschien kwam dat ook wel doordat het verdoofd was. De punctie zelf vond ik wel heftig. Van veel follikels heb ik niks gevoeld en zag ik op het scherm waar de naald zat en dat ze leeggezogen werden. Maar er was ook een rand, aan de onderkant van je eierstok op het echoscherm, die erg pijnlijk was! Ik heb wel een keer gevloekt van de pijn, was eruit voordat ik er zelf erg in had. :oops: Dat deed flink pijn, echt heel scherp en gemeen! Maar op zich vond ik het best nog wel snel gaan.
Alleen zijn er ontzettend veel follikels aangeprikt. Ik had er afgelopen maandag 16. Ze hebben nu alles aangeprikt wat er maar op leek, omdat ze niet meteen konden kijken of er een eicel in zat, dat gebeurde in een ander ziekenhuis. Dus hubbie belde later vanuit het andere ziekenhuis en ze hebben maar liefst 26 !!! eicellen gevonden! :shock: Dus ze hebben dan ook wel 30 follikels aangeprikt, denk ik. Ik kan het zelf nog niet geloven, eigenlijk. Beide ziekenhuizen stonden ook nogal perplex. Aan de ene kant erg mooi natuurlijk, maar aan de andere kant zijn ze nu ontzettend bang voor overstimulatie. Ik mag helemaal niks meer, alleen nog zitten en liggen en ik moet me helemaal suf drinken. Vrijdag moet ik het ziekenhuis bellen omdat ze willen weten hoe het dan met me gaat en er staat ook al een echo gepland voor volgende week dinsdag, dan gaan ze kijken of mijn eierstokken weer wat rustig geworden zijn.
Ik vind het zelf wel eng, moet ik zeggen. Ik ben echt bang dat de terugplaatsing niet door kan gaan omdat ik zo’n groot risico op overstimulatie heb. Dat zou wel balen zijn, want met zoveel follikels zou er toch zeker een goede emmie bij moeten zitten, zou je zeggen… Dus ik doe mijn uiterste best om dat te voorkomen!
Nou ja, ik ben blij dat we het gehad hebben & ik hoop maar dat er een fantastisch resultaat wordt geboekt!
Dan is het alle moeite meer dan waard geweest!
Groetjes,
Jippie
Hey Jippie,
Toppie dat het je toch enigzins is meegevallen! Ik :thumbup: dat je geen las hebt van overstimulatie en dat de terugplaatsing gewoon door kan gaan!
:-* Do
jippie, ik lees je berichtje nu pas :oops: maar zo te lezen heb je behoorlijk wat eitjes gekweekt :shock:
je hebt het heel goed gedaan hoor :thumbup:
hoe is het nu met je??? en heb je de echo al gehad en hoe is die gegaan
en hoeveel eitjes zijn er bevrucht???
groetjes kim
Hoi Kimmetje,
Ik had uiteindelijk 26 eicellen, de zaadjes waren ook goed genoeg. Maar helaas kregen we gisteren het bericht dat er van de 26 eicellen niet eentje bevrucht is, dus geen terugplaatsing. 
De tweede poging gaat nu ICSI worden, dus ik hoop dat we daarmee net zoveel geluk mogen hebben als jullie! Helaas komen we weer onderaan de wachtlijst en zijn we pas ongeveer in september aan de beurt. :wall: Al met al dus een hele heftige week gehad en we moeten het allemaal wel even laten bezinken.
Groetjes,
Jippie
oohhh nee he, dat is toch niet te geloven zoveelen dan helemaal niet…
tjonge jongen, meid wat heb ik met je te doen
en dan kun je pas in sept weer terecht dat vind ik ook nog wel heeel erg lang duren hoor, kan je eventueel niet bij een ander ziekenhuis terecht???
dikke :hug: :hug:
Hoi Kimmetje,
Bedankt voor je reactie! :-*
We denken er inderdaad wel over om over te stappen naar een ander ziekenhuis. Alleen zijn we op zich hartstikke tevreden over ons ziekenhuis, het is een klein fert.team, allemaal heel persoonlijk. Je bouwt toch een soort band met ze op en hebt vertrouwen in ze. We worden er altijd super behandeld. En daarbij komt nog dat als we overstappen naar een ander ziekenhuis, dat het een heel eind rijden is elke keer. Dus daarom wachten we nog “even” de volgende poging af. Als de volgende poging weer niet lukt (maar er wel een tp is), en we vervolgens weer een halfjaar moeten wachten, dan gaan we waarschijnlijk wel overstappen. Want elke keer een halfjaar ertussen is wel heeeeel erg lang. Op die manier ben je nog jaren bezig. :wall:
Ik las dat jullie over een halfjaartje ook weer willen beginnen met ICSI voor een derde kindje? Spannend, hoorrrr! Ik hoop natuurlijk dat het in de tussentijd op de gewone manier gaat lukken! Heel veel succes!
Groetjes,
Jippie