Vanmorgen gebeurde er iets op het crèchje tussen mijn dochter en een ander jongetje uit haar klas, waarvan ik totaal niet wist hoe ik erop moest reageren.
We stonden te wachten voor de klas om naar binnen te gaan. Daar staat een glijbaan waar natuurlijk kinderen op mogen spelen. Mijn dochter stond op het trapje van de glijbaan (op de eerste tree) toen dit jongetje eraan kwam. Voor ik het wist (geen aanleiding ertoe gezien) waren ze mekaar aan het duwen. Niet hard ofzo, gewoon hele zachte duwtjes. Vervolgens zie ik die jongen mijn dochter een harde duw geven waardoor ze op op haar billen valt, maar ze staat vrolijk weer op, niets aan de hand en ging weer haar eigen weg. Ik knikt naar die moeder dat het allemaal niet zo’n drama was, maar die moeder vond van wel.
Ze zegt tegen hem dat ze dat niet goed vindt en zegt dat hij zijn excuses aan moet bieden. Natuurlijk wilde hij dit niet doen, maar na 5 minuten en wat gemopper en gesteun, deed hij het toch. Mijn dochter was al weer lang weg en bezig met andere dingen en stond er totaal niet bij zijn excuses stil. Volgens mij heeft ze het niet eens gehoord en gezien.
Afijn, nu mijn vraag; wat had ik nou moeten doen? Had ik mijn dochter erbij moeten halen terwijl hij zijn excuses aan haar maakte, of kon ik haar gewoon laten lopen zoals ik nu heb gedaan? Ik weet het echt even niet. Het was ook allemaal geen drama!!
Maar ja… wat vinden jullie? Wat hadden jullie in mijn plaats gedaan?
Drama of niet. Die moeder die weet precies of haar zoon te ver is gegaan of niet. Je weet niet hoe het thuis gaat dus ik vind dat ze (waarschijnlijk) goed gehandeld heeft.
Dat jij en je dochter het niet zo erg vonden is niet zo relevant in dit geval.
Maar wel voor HAAR opvoeding.
Ik doe ook wel eens wat op straat ofzo, dan zie ik mensen kijken.
Vaak zeg ik, ja mevrouw/meneer. Maar ik moet er verder mee leven he? Als ik nu niet ingrijp dan blijft hij het doen. Dan kijken ze nog vreemder.
Maar mij interesseert het dus niet wat andere mensen van mijn ingrepen vinden. Ik ken mijn zoons het beste en ik weet wanneer ik ze moet aanpakken en wanneer niet.
(ik kom fel over, maar zo bedoel ik het absoluut niet hoor)
ben ongesteld
Aansluitend op Madre:
in dit geval had ik mijn dochter erbij gehaald.
Zo leert zij ook meteen wat excuses is.
Ik vind dat die moeder het goed heeft opgelost. Er zijn genoeg mensen die dit hun kinderen niet aan leren helaas.
ik niet ongesteld maar ik ben wel wat korzelig :?
ik zou hetzelfde doen als Lydia
En als we dan toch de cyclus erbij halen :mrgreen: Ik ben niet meer ongesteld en helemaal happy :mrgreen:
Oh dat was ook mijn conclusie na mijn relaas natuurlijk:
Ik had mijn kind er dus ook bijgehaald. 
Ik vind het juist ook heel netjes van die moeder en idd had ik Anne er ook bij gehaald. Hetzelfde doe ik bij Anne ook, als ze iets doet zoals bovenstaande moet ze haar excusses maken, zo leert ze sorry zeggen en leert ze ook dat het gedrag niet acceptabel is. Ook al was het in jou ogen geen ernstige duwpartij, toch is het niet netjes een kindje zo hard te duwen dat het op dr billen valt.
ben net ongesteld geweest en heb tegelijk een buikgriep gehad, dus ben nog niet te pruimen 
ik had dave er ook bij gehaald…vind ik wel zo netjes…
ik wil ook dat hij zijn excuses aanbied als hij iets doet wat ik niet goed vind…
ach ieder doet het op zijn eigen manier toch…
ik is zwanger en heb een slechte nachte gehad …telt dat ook mee???
Emely,
Ik vind het knap dat je durft toe te geven dat je niet wist hoe te handelen in deze situatie en hoop dat je iets hebt aan onze antwoorden.
Ik sluit me eigenlijk bij de anderen aan en vind dat je idd je dochtertje er even bij had moeten roepen en uit had moeten leggen dat duwen niet leuk en niet nodig is en dat dat jongetje even sorry tegen haar wilde zeggen.
Maar net als wat je zegt, het was geen drama, dus maak het er ook maar niet van hoor :-*
natas
en om mee te doen aan het spoiler ritueel, ik ben niet zwanger en niet ongi maar zit wel in de stress of ik een van de 2 zou kunnen zijn… hoop natuurlijk op zwanger…
Ik had waarschijnlijk hetzelfde gereageerd als jij en ook niet echt geweten wat ik moest doen Vind inderdaad dat de moeder van het jongetje bepaald of een excuus nodig is of niet. Zelf had ik geen excuus aan laten bieden, vooral als het andere kindje er totaal niet reageert.
Ik ben aan het ontzwangeren van een tweeling, dus ik mag 18 maanden mopperen vind ik :mrgreen:
Ik had Kyan of Mila ook erop aangesproken dat hij/zij sorry moet zeggen. Wel of niet op de billen gevallen, wel of niet veel duwen en trekken, het hoort gewoon niet. 
Ik heb het thuis ook regelmatig hier dat ze samen zitten te ruzieen. En dan zeggen ze sorry tegen elkaar. Meestal laat ik ze zeggen, Sorry Mila, ik mag niet … (wat ie dan had gedaan). Mila volstaat nog met Sorry Kyan, niet meer doen (meer kan ze nog niet zeggen :lol: ). Om hun even na te laten denken over de situatie. En niet het snel af doen met sorry om ervan af te zijn. Dat werkt hier heel goed.
Dus geen drama, want dat is het niet, maar wel even de omgangsnormen aanleren. Dat gaat op deze leeftijd nog heel gemakkelijk vind ik zelf.
zit hier hardop te grinniken om de spoilers hihihihihihi
@assie wrote:
Ik had Kyan of Mila ook erop aangesproken dat hij/zij sorry moet zeggen. Wel of niet op de billen gevallen, wel of niet veel duwen en trekken, het hoort gewoon niet.
Ik heb het thuis ook regelmatig hier dat ze samen zitten te ruzieen. En dan zeggen ze sorry tegen elkaar. Meestal laat ik ze zeggen, Sorry Mila, ik mag niet … (wat ie dan had gedaan). Mila volstaat nog met Sorry Kyan, niet meer doen (meer kan ze nog niet zeggen :lol: ). Om hun even na te laten denken over de situatie. En niet het snel af doen met sorry om ervan af te zijn. Dat werkt hier heel goed.
Dus geen drama, want dat is het niet, maar wel even de omgangsnormen aanleren. Dat gaat op deze leeftijd nog heel gemakkelijk vind ik zelf.
En hoe zit het me je cyclus Assie??? :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Ik had Wessel ook zo aangepakt zoals die vrouw deed.Hij komt bij mij ook niet weg met dit soort gedrag. En als andere mama, had ik wel even mijn dochter erbij gehaald. Ook zij moet weten dat hij sorry heeft gezegd omdat ze dan weer “vrienden” worden… toch?
ik word niet ongesteld, slik continu de pil…
Sorry maar ik moet zo lachen om al die spoilers… :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Maar emely, heb je wat aan onze reacties?
@Madre wrote:
Sorry maar ik moet zo lachen om al die spoilers… :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Maar emely, heb je wat aan onze reacties?
Ja zeker heb ik wat aan de reactie. Ik had dit nog nooit bij de hand gehand namelijk, maar nu ga ik voortaan mijn dochter er even bij halen als weer zoiets gebeurt. En trouwens… iemand hier zei dat haar kinderen moeten zeggen: sorry, ik mag niet … Die vond ik ook wel goed, en gaat dus zeker mee in mijn leerproces!!