maar met 6 kan je toch jezelf wel aankleden?
Dat je die van 2 helpt lijkt me eigenlijk nog wel logisch.
Onze 3e is net 3 en help ik ook nog (al trekt hij wel al zelf zijn pyjama uit en lukt een trui aantrekken hem ook redelijk zelf). En de jongste natuurlijk helemaal.
Juist het aan en uitkleden vind ik iets waar je zo makkelijk mee kan beginnen om zelf te doen.
Oeps, was dit topic alweer ietwat vergeten! :oops:
Wie mijn lijst wil, moet maar even mailadres PBen. 
PAS 6 :shock:
Ik denk dat mijn kinderen op die leeftijd pislink zouden worden als ik zou bedenken ze te gaan helpen :lol: Nou is mijn dochter een meisje dat zich graag aankleed en oudste vrij zelfstandig/makkelijk met zulke dingen dus die twee deden het vanaf hun 2,5 jr al zelf. Middelste heb ik langer geholpen.
Ik snap ook niet goed hoe je kind van 6 kan helpen met aankleden? Broek voor hem houden ofzo?
Bij mij pakt die van 6 zelf zijn kleren uit de kast, wast zich, en trekt zijn kleren aan. Die van 4 leg ik de kleren klaar, en kleedt zich ook zelf aan. Heel soms vraag ie om hulp als zijn trui binnenste buiten zit of nek te strak. De jongste help ik wel helemaal met aankleden, maar die is twee (en dan nog trekt ie vaak zelf zijn trui aan, of zijn sokken…
Ik maak bijna altijd pap, sowieso voor mezelf 's ochtends. Als we ruim tijd hebben, dus aangekleed en wel om 7.40 beneden, dan mogen ze ook zelf kiezen wat ze willen eten, maak ik dat. Als de oudste als eerste beneden is, smeert ie zelf zijn brood. (anders doe ik het omdat ik niet met zijn allen in de keuken wil staan Of hij neemt het mee naar de tafel…)
Ik zet de spullen klaar op het aanrecht, maar ze moeten zelf de tas in pakken. Di en do heeft de oudste gym, dus die spullen moet hij ook in zijn tas doen, maar daar help ik hem wel altijd aan herinneren.
Oudste zelf schoenen aan en strikken, middelste help ik soms, hangt van de schoenen af. Jongste zoekt zelf zijn schoenen die die aan wil, en help ze aandoen.
Jas doen de oudste twee zelf aan, jongste help ik. Middelste nu ook even met de sjaal goed doen, maar vanmorgen ging dat ook al zelf…
Om 8.10 gaan wij hier de deur uit.
Ach, ik moet mijn oudste van 9 soms nog helpen met een polo die binnenste buiten zit of een rits aan zijn jas die niet omhoog wilt.
Mijn jongste van 3 probeert alles zelf uit te trekken, en de onderkant (schoenen/kousen/broek/onderbroek) gaat prima, maar ze probeert dan ook polo/hemd op dezelfde manier uit te trekken…armen door het nek gat en over de billen naar beneden trekken. :roll:
En vanmorgen kwam ik er achter dat ik mijn pyjama broek EN binnenste buiten EN achterste voren aan had.
Mijn kinderen hebben geen schijn van kans… :shifty:
@Nefarious wrote:
maar ze probeert dan ook polo/hemd op dezelfde manier uit te trekken…armen door het nek gat en over de billen naar beneden trekken. :roll:
:lol:
Is toch op zich ook heel logisch vanuit een kind gezien
.
@Lune wrote:
PAS 6 :shock:Onze jongste van nog geen 2 wordt ook al boos als je haar helpt met aankleden.
Ik denk dat mijn kinderen op die leeftijd pislink zouden worden als ik zou bedenken ze te gaan helpen :lol: Nou is mijn dochter een meisje dat zich graag aankleed en oudste vrij zelfstandig/makkelijk met zulke dingen dus die twee deden het vanaf hun 2,5 jr al zelf. Middelste heb ik langer geholpen.
Ik zeg ook niet dat hij het niet kan he Want net gym op school doet hij het ook zelf. En PAS 6 klinkt wel erg overdreven hoor :roll: Net alsof ik iets vreselijks zeg. Zo komt het in elk geval over.
Het zegt meer iets over mij. Laat ze het liefst zo lang mogelijk op bed liggen en dan help ik hem ff snel. Is slechts 30 sec werk. Shirt open houden zodat hij zijn armen erdoor kan doen, en broek omhoogtrekken.
T stelt maar weinig voor. Zijn pyama doet hij gewoon zelf al uit.
Haren met gel doe ik sowieso, zodat ze niet met een halve pot gel op hun hoofd de deur uit gaan :lol: En ik vind het belangrijk dat ze er netjes en verzorgd uitzien.
Dus misschien lijkt het meer dan dat ik doe. Vind het een kleine moeite en ik voel me er prettig bij.
@Nefarious wrote:
Mijn jongste van 3 probeert alles zelf uit te trekken, en de onderkant (schoenen/kousen/broek/onderbroek) gaat prima, maar ze probeert dan ook polo/hemd op dezelfde manier uit te trekken…armen door het nek gat en over de billen naar beneden trekken. :roll:
Doet onze jongste ook precies zo, en zeker bij hemden past dat prima. Ze is nogal dunnetjes. Ik laat het lekker zo, komt vanzelf goed.
Wij hebben hier een oudste die nogal lui is aangelegd, dus aankleden is hier ook nogal een strijd. Ze wil het liefst dat ik haar aankleed. Dat vertik ik dus, ze is 6 dus dat kan ze prima zelf. Maar het kost wel eens wat boze woorden, helaas. De vraag of ze dan in haar pyama naar school wil, helpt hier altijd prima. Ik denk dat ze heel goed door heeft dat ik haar dus rustig in haar pyama naar school zou laten gaan. Manlief trapt er wel in en helpt haar. Hij zucht elke keer ‘‘jaja’’ als ik hem vraag om dat niet meer te doen, maar ik verdenk hem van enige herkenning…Die luiheid heeft ze nl. niet van mij :mrgreen:
Onze jongste kleed ik zichzelf aan, maar ik zit er wel altijd even bij. Ze heeft nog steeds wat moeite met voor en achter, dus ik moet haar af en toe even helpen om haar uit te leggen hoe ze haar t-shirt moet neerleggen voordat ze hem aantrekt.
Tassen dragen ze zelf, als ik zie hoeveel moeders met de tas van kindlief sjouwen…Ik begin er niet aan. Als we naar buiten gaan, zeg ik nog wel even dat ze hun tas moeten meenemen. Oudste is zo snel afgeleid, dat die rustig van alles vergeet. Die stapt bijvoorbeeld heel op haar gemak bij het zwembad uit de auto zonder haar zwemspullen. Pas in het zwembad bedacht ze wat ze hier ook al weer ging doen…Oja zwemles! Ik weet nog niet wat dat gaat worden als ik ga vinden dat ze er zelf aan moet denken.
@marloes vip wrote:
(ik weet niet of het in discussies of relaties moet, mijn excuus als het fout staat).
Wij hebben drie kinderen van elf, negen en vier jaar jong. De jongste is nog in de leeftijd van ik doe braaf wat ik moet doen. Middelste en oudste niet. Ik roep ze om kwart voor zeven om zich te wassen, aankleden, zeg evt. of ze gymspullen mee moeten nemen en dan ga ik naar beneden.
Om half acht zitten manlief, ikzelf en onze jongste die ons elke morgen het idee geeft dat we hem uithongeren, aan de ontbijttafel en gaan eten. Zijn de jongens nog niet beneden, jammer dan wij eten vast. Geregeld presteren ze het pas om vijf voor acht beneden te komen. En dus in tien minuten moet er een compleet ontbijt weg gewerkt worden. Twee boterhammen in stukjes en als je dan nog trek en tijd hebt mag je crackers, beschuit of een plak ontbijtkoek.
Tien over acht gaan we naar school toe. En het gebeurt dus wel dat er dan eentje zijn haren niet gekamd heeft, de tanden niet gepoetst zijn, dat de gymspullen vergeten zijn of dat de hele tas nog thuis staat.
Ik ben niet zo dat ik het honderd keer ga zeggen, van eet door, schiet op, kam je haren, poets je tanden enzz… dat zeg ik elke morgen één keer en dan moet je het zelf weten.
Dit resulteerde er dus in dat middelste te laat op school was. En hij heeft al in zijn ondergoed moeten gymen, een glas water in de pauze moeten nemen omdat hij zijn tas was vergeten enzz…Ik heb dit aan juf uitgelegd en die gaf me groot gelijk. Er stonden echter wat moeders bij die hevig verontwaardigd reageerden. Zo van: ja maar jij kan toch de gymspullen pakken, tas nog nabrengen en het kind dus honderd keer zeggen: doe dit, doe dat…
En ik heb dan het idee van het is goed. Hoe leer je zelf je zaken te regelen als je steeds maar alles word aangedragen en voor je wordt opgelost. Ik vraag me af hoe doen jullie dit.
Overigens, als ik naar buiten wil gaan en ik struikel nog net niet over een tas die een kind wat al buiten loopt heeft laten staan dan zeg ik wel: moet jij je tas niet mee?
Marloes, ik vind dat je het prima doet hoor, die van 11 gaat al naar de brugklas bijna. tuurlijk breng je ze dan de spullen niet na.
Een stuk eigen verantwoording kan absoluut geen kwaad. Hier gebeurde het ook wel eens, gymtas of brood of drinken vergeten, nou dan hadden ze maar iets meer honger of dorst. geen haar op mijn hoofd die er over nadacht om ze het na te brengen.
Daar leren ze van, niet van moeders die alle dingen maar achter hun kont aan lopen te sjouwen.
Heb hier een puber van bijna 15 in huis, die moet kwart over 8 beginnen op school, 5 voor 8 komt hij zijn bed uit, raced naar beneden, smeert brood en zet thee, voert zijn konijnen springt op de fiets en weet het meestal op tijd te redden. zo niet, dan volgen er na 3 waarschuwingen strafcorvee op school. Eigen schuld.
Maar als ik naar mezelf keek vroeger, was ik net zo! moet er dus stiekem wel een beetje om lachen.
Dank voor jullie reacties.
Cell, ik vrees dat ik je man gelijk moet geven. Hier een echtgenoot die echt elke dag zijn portemonnee, sleutels en gsm (waar hij altijd het geluid van uit heeft staan, irritant) wel minstens één keer kwijt is. Ik heb zo de hoop dat het bij de jongens anders gaat. Want waarom kan onze jongste het wel? En onze oudste kan zo opdreunen wanneer en door wie Willem van Oranje vermoord is maar weet niet waar hij zijn schoenen gelaten heeft terwijl we toch echt een schoenenkast hebben staan.
Annelieske, ik vrees dat mijn kroost het alleen maar makkelijk zal vinden wanneer ik hun brood klaar maak. Die schuiven het zo naar binnen.
Mandala, ik had de hoop dat als de juf ze er op zou aanspreken dit meer indruk zou maken maar vooral onze middelste laat zich nergens door van de wijs brengen en banjert vrolijk verder, is een kind wat ook niet te straffen is met nablijven, geen ds, eerder naar bed of wat dan ook. Maar goed dat is een ander verhaal.
Jildau, ik denk dat jij er aardig hetzelfde over denkt als dat ik doe. Fijn om te lezen.
HanB, de jongens moeten hun eigen brood smeren en aan tafel eten we met vork en mes. 
Maar dat is de extra tijd niet. Graag ontvang ik van je het schema wat jullie gebruiken. ik denk dat ik Sint maar eens lief aankijk zodat hij voor alle drie de kinderen een wekker mee neemt. Zag een leuke die weg loopt als hij af gaat, daar moet je achteraan maar mijn man kennende ligt die dag twee in de dakgoot. :lol:
Oh onze jongste is echt de kleinste. Die kan nu pas zijn broek uit en aan doen, jas ook zelf maar truien en hemden die doe ik nog aan en uit. :oops: Hij is ook pas vier en ik heb zo vaak onder tijdsdruk zelf alles vlug vlug gedaan, intussen zijn broers manen tot opschieten dat hij nog niet gewend is veel zelf te doen, al stimuleer ik het steeds meer. Ach, voor hij op zichzelf gaat zal hij het wel kunnen denk ik zo.