Ons spruitje is nu is3 weken en is natuurlijk nog compleet ritmeloos :mrgreen:
Hij heeft altijd honger wanneer het eigenlijk niet handig is… 
Bijvoorbeeld net als we aan tafel willen gaan, waardoor ik later eet en manlief en de oudste eerder eten. We hebben namelijk een enorm raam waarvoor we eten en voor de buren vindiik dat nou niet zo handig :mrgreen:
Ook een mooi hongermoment is als ik de oudste in bad/debed wil doen of zn verhaaltje wil lezen.
Hoe doen jullie dat soort momenten oplossen? Ik heb nu echt het gevoel dat ik alleen maar met spruitje bezig ben, en dat de oudste erbij inschiet,ik vind het echt nog moeilijk om mn tijd te verdelen.
Ik ben nu ook aan het kolven maar hoe doe ik dat rustig met 2 kindjes die allebei tegelijk aandacht willen :think:
Kortom, hoe doen jullie dat!
Eh ja, hier hetzelfde :mrgreen:
Vayènne van 2,5 maand heeft ook geen ritme en vraagt ook te pas en te onpas. Waaronder trouwens ook áltijd als we aan tafel willen gaan. Of je nou om 5 uur eet, 6 uur of 7 uur, ze net heeft geslapen/gedronken of niet… Maakt niets uit. Wij aan tafel = zij wil drinken.
Als het even kan voed ik haar aan tafel. Zit ik op de stoel, voedingskussen op schoot en zij er bovenop in de madonna-houding.
Maar soms komt ze er ook bij liggen op een dekentje op tafel en krijgt ze een flesje (afgekolfd) met de ene hand terwijl wij met de andere hand zelf nog kunnen eten.
Sowieso combineren wij hier nu live BV en fles BV. Niet echt ideaal maar aangezien ik nog een 19-maander heb rondhobbelen heb ik niet altijd de mogelijkheid/tijd om stil te zitten en V. op de bank live te voeden. Soms krijgt ze dus een flesje in de kinderwagenbak, waarbij de fles dus geklemd staat tussen de rand van de kinderwagenbak en in haar mondje (maar wel zo los dat hij bij de minste beweging valt zodat ze niet stikt ofzo, maar wel blijft staan zolang ze drinkt). Niet ideaal, niet knus; I know. Maar met nog een 19-maander en spits-tijd als VL werkt moet je wat.
En tja, als je alleen staat heb ik ook moeten leren accepteren dat er regelmatig eentje ‘in de wacht moet staan’ als ik nét met de ander bezig ben. Dat is gewoon niet anders met een dreumes/peuter en nieuwbakken baby.
Ehm tja, veeeeeel uitbesteden aan manlief :oops: en de eerste twee maanden heb ik zelfs hulp gevraagd aan mijn ouders en zus als manlief er niet was :oops: :oops: ik vond het gewoon zooooo wennen aan twee.
En ja als ik alleen met ze ben en ze huilen allebei, dan is het jammer maar helaas dan moet er een wachten.
Dus ja Marijne heeft wel wat aandacht van mij moeten missen. Maar ik heb ook bewust wat tijd voor haar vrij gemaakt en Eva aan papa gegeven.
En rustige momentjes heb ik ook wel eens gecreeerd met een tv momentje
Herkenbaar hoor.
Niet alleen tijdens eten of badderen, maar ook van en naar school. De ene keer zal T.hijs moeten wachten (bij brengen-halen naar school), de andere keren zullen de andere kids moeten wachten.
Gelukkig heb ik een beebje die altijd de borst wil pakken, ook al moet ik hem iets eerder voeden dan hij zelf aangeeft. Dat is handig als het qua planning niet uitkomt. Ook pakt hij een speentje als ik het even moet uitstellen.
Met eten:
De kids en hub eten dan aan tafel en ik eet op de bank en voed daar dan. Dat is nog maar twee keer voorgekomen in twee maanden.
En qua badderen/bedtijd: hub brengt de andere twee kids dan naar bed.
Het is even wennen, maar het is niet anders dan dat de oudste moet gaan leren dat hij soms even op zijn beurt moet wachten, de jongste trouwens ook.
Idd, voorlezen/tv kijken en voeden tegelijk, voeden aan tafel (en je niks aantrekken van buren… kom op zeg, het is verdikkeme je eigen huis als je daar al niet kan voeden waar/wanneer je wil :shock: ). Je wordt echt handiger in eten met een baby aan de borst Als ze iets groter is vindt ze het misschien ook wel oke om er in een wipstoeltje bij te zitten, dat deden wij graag.
En met naar bed brengen van de ander kan je ook voeden toch, gezellig op het grote bed kussens kleintje naast je, kleinste aan de borst en lekker boekjes lezen.
Als ik zou moeten kolven als ik alleen thuis ben, dan zou ik de oudste even voor de tv zetten bijvoorbeeld. Of even met een leuk werkje aan tafel.
Als het niet nodig is, zou ik alleen kolven wanneer hub thuis is.
Hier ben ik op een gegeven moment (niet met 1 maand al, maar met 2-3 maanden lukte dat wel langzaam) de voedingsmomenten te beinvloeden. Elise moest gehaald worden, dus kreeg thijs de borst voor we haar gingen halen. Zo ook met brengen, hij kreeg gewoon wat drinken voor we weggingen, dan hoefte hij niet direct daarna als we onderweg waren. Verder kan je idd op veel plekken voeden, daar word je steeds makkelijker in. Zelfs bij het spoorwegmuseum bijv 
Natuurlijk wil je kleintje eten als je aan tafel gaat … Ruikt de kooklucht… Niet dat ie weet wat het inhoud maar volgens mij gewoon een psychisch iets
Dat door reuk de hersenen de maag triggert … :think:
Hier nu helaas kv maar Ranomi heeft ook wel eens dorst op momenten dat ik bijv. In eens met hoge nood zit
Dan leg ik haar in de wagen en laat de fles steunen onder de kin of pootjes van een knuffelbeertje :mrgreen:
Ik zou trouwens gewoon voeden aan tafel hoor (als je dat kwa houding prettig vind) idd de buren horen niet naar binnen te kijken dat is niet netjes heb ik altijd geleerd van mijn ouders
En als je zelf het idee niet prettig vind… Heb met tygo ook in openbaar gevoed maar loste dit op met een hydrofiel luier over mijn schouder en dan beetje voeden in een tentje idee :mrgreen:
En je bord in de oven of magnetron doen en na het voeden pas eten is ook een optie die ik vaaaaaak gebruik hebt
Heel erg herkenbaar! :lol: Het gaat inmiddels beter. Maar ik zit ook nog wel eens te voeden tijdens het eten hoor. En dochter heeft de eerste maanden zeker minder aandacht van mij gehad. Alles lekker doorgeschoven naar papa. Maar het komt goed. Iedere keer als F. rond bedtijd van C. een beetje rustig was, bracht ik haar naar bed zodat ze ook even alle aandacht van mij had. In het begin was dat maar af en toe. Nu kan het steeds vaker. Wat bij ons tijdens het eten de oplossing bleek, was om F. in de wipstoel op de eettafel te zetten. In de box ging hij liggen mopperen. Maar als hij ons dan rustig kon zien tijdens het eten was het goed. Dat bracht een hoop rust tijdens de maaltijden. Het gaat nu weer veranderen omdat hij interesse krijgt in ons eten, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Ik heb in het begin heel vaak zitten voeden aan tafel, bij de oudste al en bij de tweeling helemaal, was een expert in 1 handseten (en knoeien :mrgreen: )
Het is in het begin behelpen maar alles went en als ze een beetje ritme krijgen en minder vaak drinken wordt het echt een stuk makkelijker hoor. En tsja, als ik met de een bezig ben dan moeten de andere 2 eventjes wachten en dat vinden ze niet altijd even leuk. Maar heb gemerkt dat je beter even kunt afmaken waar je mee bezig bent dan stoppen, want dan heb je binnen no time alles aan het gillen :roll:
Ik ben geen fan van laten huilen maar de tweeling heeft toch wat vaker moeten wachten/huilen dan hun zus toen zij zo klein was, niet altijd leuk maar het zij zo, ik geloof niet dat ze er een trauma aan over hebben gehouden.
Zo ga ik ook echt eerst zelf douchen en aankleden voordat ik 's morgen de tweeling uit bed haal, zeker als we weg moeten, ook al breekt de pleuris uit, anders kan ik in pyjama de deur uit
Oh ja Emmeken daar ben ik ook al eens mee de mist in gegaan altijd eerst zelf helemaal klaar en dan de meiden.
Wat heerlijk dat heg bij jullie dus ook zo ging hihihihi! Inmiddels heb ik inderdaad ook aan tafel gevoed. Ging inderdaad prima. Het laten huilen vind ik ook vreselijk. Maar soms kan het niet anders. Gisteren stond ik voor een enorme poepluier van de oudste, dus dan moet de kleinste echt even wachten.
Maar het wordt dus beter hihihi!
Het wordt zeker beter! :thumbup: :dance: Gewoon even volhouden… Al is het idd niet altijd even makkelijk.
Ik was vooraf vooral bang voor de momenten dat ze allebei iets moeten. Achteraf is dat 1 keer voorgekomen, heb ik Eva even neergelegd en snel Marijne geholpen. Dus achteraf veel te veel zorgen gemaakt
Gewoon voeden wanneer ze honger heeft. Als ik honger heb wil ik ook graag eten, mijn dochter ook. Laat de buren lekker kijken, lekker belangrijk! Jouw kind, jouw huis.
Allereerst: fluppie, van harte gefeliciteerd!! :dance: :inlove:
En sja, mijn tweede huilde 20 uur per dag (lactoseintolerantie, dus altijd buikpijn…) dus dan is het sowieso altijd moeilijk. Ik vraag me nog steeds af hoe ik die periode heb weten te overleven… :roll:
Maar toen het huilen eenmaal over was, viel het mij niet tegen en vond ik de tweede eigenlijk makkelijker dan de eerste… juist omdat de tweede meer mee moest in het ritme van de eerste.
Je weet op den duur wel ongeveer wanneer je kleine honger zal hebben en bijvoorbeeld de etenstijd en slaaptijd van de oudste kun je daar wel wat op instellen zodat het handig uitkomt.
En anders de voedingen van de kleine wat proberen te manipuleren. Net iets eerder wakker maken en voeden ofzo… ach, je wordt er echt handig in!
Hoe gaat het nu? 