Hallo allemaal,
Ik vraag me af wat iedereen bij wie zwanger worden langer duurt vertelt aan de omgeving en hoe de omgeving erop reageert.
Toen wij met IUI begonnen hebben wij dat aan enkele vrienden en onze familie verteld. Mijn vriend zou zich alleen niet op zijn gemak voelen als mensen hem zomaar vragen gaan stellen erover. Ik kan er best over praten met anderen, maar hij houdt dat liever wat meer prive.
Dus we hebben verteld dat we ermee bezig waren maar dat het geen gespreksonderwerp “voor bij de koffie” is, omdat hij het meer een prive-onderwerp vindt. Mij kun je altijd alles vragen en verder beginnen we er zelf wel over. Prima, begreep iedereen. Iedereen houdt er rekening mee. Men vraagt mij hoe het gaat, of laat ons erover beginnen, en snijdt het onderwerp niet aan op verjaardagen ofzo.
Mijn broer wist toevallig dat wij vorige week naar de kliniek moesten en de eerste keer dat hij ons daarna zag riep hij direct “En, gaan jullie er over 9 maanden een kind uitpoepen?”. Hij houdt ervan om mensen te shockeren met dit soort opmerkingen, en dit was dus precies de reden waarom wij een grens aan hebben gegeven. Wij hebben geen zin in dit soort flauwe grappen. We reageerden amper, we blokkeerden gewoon.
Ik heb hem later gebeld met de vraag of hij dat soort opmerkingen achterwege kon laten omdat wij dat niet fijn vinden. Als hij wil weten hoe het met ons gaat, dan kan hij dat ook gewoon vragen. Of je dan antwoord krijgt, weten wij ook niet, maar het is in ieder geval een fatsoelijkere manier dan dit.
Hij vond dat wij er te beladen mee omgingen, we moesten er maar wat luchtiger mee omgaan. Hij kende ook andere mensen die moeilijk zwanger werden en daar kon hij ook dit soort dingen zeggen.
Ik ben daar zo pissig om.
Iemand anders bepaalt niet voor ons hoe wij ergens mee om gaan! Bovendien gaan wij er in het geheel niet beladen mee om, ik vertel er heel open over. Alleen het hoeft wat ons betreft niet een algemeen gespreksonderwerp te worden als de familie met elkaar aan tafel zit. Hoe moeilijk is het om dat te respecteren?
Heeft iemand anders ook iets dergelijks meegemaakt? Hoe doen jullie zoiets?
Grt, Monne
Herkenbaar :-
Alle cliche’s worden uit de kast getrokken als je verteld dat je moeilijk zwanger kunt worden.
Probeer voor jezelf heel duidelijk te houden hoe jij het wilt en zeil niet mee op hoe het moet volgens een ander.
:-
Wow, wel wat ongevoelig van je broer. Voor sommige mensen kan zo’n grapje misschien prima, maar die grens bepaal jij hoor. Jeetje, ik zou niet weten hoe hier mee om te gaan. Ik denk inderdaad zeggen dat je het niet fijn vind. Meer kan je niet doen.
Hier idem hoor, wij zijn best heel open maar met grenzen. WIJ zijn bv degenen die bepalen of er grapjes gemaakt worden over wat we meemaken. Niemand anders kan aanvoelen tot hoever die grapjes nl kunnen en mogen gaan. En ook onze eigen stemming weten ze niet altijd.
Geef je grens aan, als ze erover gaan aangeven, wat ze ermee doen heb je helaas weinig tot geen invloed op, anders zorgen dat degene (in dit geval broer) niet weet wanneer er afspraken zijn. Succes!!
Wat een rare opmerking van je broer !!
Wij gaan nu ook starten met de medische molen, maar mijn vriend wil dat zo weinig mensen het weten, omdat hij dus bang is voor reacties en opmerkingen ( en ja hij kent zijn familie het beste hoe ze er mee om zullen gaan)
Ik heb het wel aan mijn ouders, nichtje en 1 schoonzusje verteld.
Als ze mij een keer zien vragen ze heel subtiel hoe het nu gaat , en als ik er niet over wil praten op dat moment, dan snappen ze dat ook en ze zeggen dat ik ze maar op moet zoeken als ik me hart wil luchten…