Mijn oudste heeft knikkers voor zijn verjaardag gehad en ik heb een knikkerputje voor hem en ik wil hem nu wel leren knikkeren. Maar ik heb het zelf nooit als kind gedaan (wel knikkers gehad, maar nooit gespeeld, alleen geruild) dus ik heb geen idee hoe je het doet.
Ik neem aan dat het net zoals bij midgetgolfen is dat je moet proberen in zo min mogelijk ‘slagen’ de knikker in het putje te krijgen, maar wanneer heb je gewonnen en ben je je knikker kwijt?
wat ik mezelf nog kanherinderen van vroegah:
je hebt een putje. je bepaald samen de afstand.
je hebt geloof ik ook nog een manier wie het eerst mag beginnen maar die weet ik niet meer :? ik was zo slecht dat ik altijdt moch beginnen :mrgreen:
en daarna ga je op een taktische manier alle knikkers in het putje te krijgen en wie de laatste knikker in het putje heeft gekregen mag ze hebben en heeft gewonnen.
maar of het nu nog zo gaat weet ik niet…
je kon ook de knikkers van je tegenstanders er nog uitbonken toch, met van die groter (bonkers en later waren er zelfs mega-bonkers… daar was helemaal geen winnen aan)
ik ben toch ook wel benieuwd, want ik heb het vroegâh heel veel gedaan en ik vind het erg dat ik dat nu niet meer weer…
ik ga ff googlen
hm, ik kan niks vinden over uitbonken…
zou ik dan de verkeerde spelregels hebben gespeeld? :think:
Op woensdag 11 januari 2006 geschreven door Bart 66
In het speelkwartier gingen we vroeger vaak knikkeren. Op onze school knikkerden we in putjes. Wie de laatste knikker in het putje schoot had gewonnen en mocht de knikkers hebben. We hadden knikkers in verschillende maten en soorten.
De gewone glazen waren 1 punt waard, de grote gewone was 5 punten waard die noemde wij een “lodder“. De kleine mooie geglazuurde noemde wij “spoken� en die waren 5 punten waard en de grote geglazuurde waren “spooklodders“, die waren 25 punten waard.
Dan had je ook nog de hele kleine glazen knikkers die waren 2 punten waard en die noemde we “ukkies“. Later kwamen er ook van die goedkope klei knikkers, niemand wilde die knikkers als tegenpartij hebben. Later kwam ik er achter bij neefjes of vriendjes van andere scholen dat daar knikkers heel andere namen hadden, en op een heel andere manier werd geknikkerd.
wij hadden inderdaad andere benamingen: eentjes, tweetjes, chineesjes (die parelmoer knikkers) en bonken, superbonken
@Ziet wrote:
wij hadden inderdaad andere benamingen: eentjes, tweetjes, chineesjes (die parelmoer knikkers) en bonken, superbonken
deze benamingen hadden wij ook zo ongeveer mega bonken en mega mega bonken.
dat uit bonken kan ik me niet herinderen.
maar zo heeft ieder plaatsje, dorpje, schooltje zijn eigen spelregeltjes erbij verzonnen.
wij haddan ook nog echie en neppie. bij echie was je ze kwijt en bij neppie hield je gewoon je eigen knikkers
ja en alleen echie spelen als de ander erg mooie knikkers had
maar die durfde dan niet :mrgreen:
ja indd.
of ze zeiden tegen mij we doen eerst neppie en dan echie kan je even oefenen. en dan liet die gene me altijdt winnen met neppie en gingen we voor echie dacht ik even vol goede moed te winnen niet dus!
lekker naief he :mrgreen:
eigenlijk was het een rotspel :mrgreen:
eigenlijk wel :evil:
pff, als ik dit zo lees, moet ik maar van mijn plannen afzien om het hem te leren, straks leer ik het hem verkeerd aan en hij is zo standvastig dat ie slecht nieuwe spelregels aan wil leren!
Ehhh, ik heb vroeger best vaak geknikkerd, maar ik waag me er nu niet meer aan hoor… Er zijn allemaal nieuwe spelregels, en volgens mij worden ze ook ter plekke bedacht als het moet! :silenced: De kinderen uit mijn klas wilden me opgeven voor een kampioenschap voor juffen en meesters, maar ik denk dat ik daar maar voor bedank :shifty:
Maar de basisregel blijft: die knikker moet in dat potje. Een beetje oefenen in mikken enzo kan dus geen kwaad :mrgreen:
Wij deden altijd knikkeren zonder potje:
Je gaat met je benen wijd op de grond zitten als het ware als vangnet voor de knikkers. Je zet een mooie knikker (die anderen wel willen hebben) voor je neer. Dan gaan andere kinderen proberen met hun eigen knikkers, jouw mooie knikker te raken. De knikkers die missen mag je houden, en als je knikker geraakt wordt moet je die uiteraard weggeven.
De knikker waar omgespeeld werd was meestal wel een joekel of een bonk, verder weet ik geen namen meer…
Ik zou met mijn zoontje niet teveel regels hanteren en gewoon proberen wie de meeste knikkers in het potje krijgt, mocht het ooit weer ‘knikkertijd’ worden op school leert ie vanzelf de regels wel die verschillen inderdaad per school 