Hier veeeeel ervaring met niet etende kindjes… heb er al eens een heel topic aan gewijd in de tijd dat ons meisje ook veel ziek was en niet aankwam… ze had geen weerstand meer en wat veel te dun na 2 jaar stelselmatig niet eten…
Ook zij at alleen maar macaroni met tomatenketchup… dus zelfs groenten verwerken in saus had weinig zin.
Hier is de aanpak uiteindelijk geworden… wij eten gewoon waar we zin in hebben, dan ziet ze dat wij gevarieerd eten. Ze moet aan tafel blijven ook al eet ze niks en ik kookte om de dag voor haar apart macaroni. De andere dag mocht ze een broodje en anders maar niks.
Toen ze 3,5 was en we beter met haar konden praten en ze goed begreep wat we wilden zijn we begonnen om een bord macaroni neer te zetten met ketchup, daarvoor een bord waar een hapje aardappel, een hapje groenten en een hapje vlees op lagen. Echt van alles 1 hapje.
Dan zeiden we… je mag je macaroni opeten als je eerst die hapjes opeet.
Dat zijn we stug en heel consequent blijven volhouden.
Gooide ze het bord met hapjes op de grond, kreeg ze niks, alleen drinken en hup naar bed.
Nam ze maar 1 hapje… dan bleven we volhouden, wel applaudiseren dat we er al heel blij mee waren, maar dat ze dan nog niet haar macaroni mocht.
Het heeft wel een week of 6 geduurd voordat ze zover was dat ze (weliswaar standaard met wat gemok) haar hapjes nam van wat we aten.
Aten we dan zelf ook pasta, dan was het natuurlijk feest, hoefde ze geen andere hapjes te nemen.
Uiteindelijk is ze nu zover dat ze aardig wat eet en nieuwe dingen nog steeds in elk geval probeert.
Ik kook nu geen pasta meer apart, ze probeert wat van het eten en als ze dat doet, mag ze daarna een bak yoghurt met muesli.
Ze is nu gezond, heeft weerstand en een normaal gewicht.
Maar ze is nu zover dat ze gisteren zelfs VROEG of we sperziebonen gingen eten met salieaardappeltjes 8) :thumbup:
Ze word 6 in september…
Bij Peter heeft dezelfde aanpak gewerkt en we doen het nu bij Mies ook al… soms staat hij dan 8x op de gang met de mededeling " eerst een hapje nemen, dan pas toetje" maar tot op heden winnen wij, gaat hij toch wel het hapje nemen.
Ik vind hem dan in vergelijk een goede eter, want meestal is het na dat ene hapje… bord leeg :lol:
Het is machtstrijd en als je 4x in de week pasta gaat eten (deden wij ook hoor op den duur) dan geef je toch als ouder in op de wil van je kind.
oh en nou niet het idee hebben dat die 6 weken " makkelijk waren" ze trok alles uit de kast om maar niet die hapjes te hoeven nemen… :shifty:
Gillen, krijsen, onbedaarlijk huilen dat het snot uit de neus kwam, overgeven… de hele rattaplan.
Als het ons te veel was ging ze naar de gang… heeft ze wel eens de hele boel staan onderspugen (gewoon omdat ze zichzelf hysterisch maakte)
En ik heb zelf nog nooit zoveel gehuild als toen, voelde me zooooo schuldig soms en kon het zelf maar amper hebben. Maar toch.
Zij had ons zover gekregen dat ze haar zin kreeg en ze kon niet zo maar accepteren dat wij de teugels weer in handen namen.
Ze is een behoorlijk pittige tante, kan nog steeds hysterisch worden en compleet stampvoetend staan driften. Dus voor haar was niet eten, of in elk geval… alleen eten waar zij haar zinnen op had gezet… haar macht spel.
Geen enkele ouder wil dat zijn kind slecht eet of drinkt. Je maakt je direct zorgen om gezondheid en toekomst.
Omdat eten haar machtsmiddel is, maak ik me soms wel eens zorgen om eetstoornissen in de toekomst…
Dus we proberen wel alle signalen in de gaten te houden en op die 6 weken na, is eten bij ons doorgaans een redelijk ontspannen bezigheid. Wil je echt niet, dan niet. We worden niet boos.
Pete eet al sinds hij 10 maanden is bijna geen avondeten…
Hij at altijd zonder moeite een 8+ of 12+ groentehapje, maar sinds hij een buikgriep heeft gehad (en moest overgeven) is het drama geworden. Het werd een beetje prijzig om elke avond een bijna vol groentehapje weg te gooien, dus hebben we geprobeerd om hem met ons mee te laten eten. Het probleem is dat wij geen aardappelen eten, maar vooral Italiaanse en Mexicaanse en Oosterse maaltijden. En dat vond Pete dus niet te eten? We hebben vanalles geprobeerd, zelfs dwingen (handen vasthouden en lepel in zijn mond :oops:) en dat werkte alleen averechts en leverde bij ons alleen stress op. Op een gegeven moment hebben we de strijd opgegeven.
Mijn schoonouders wonen in ons dorp en eten wel aardappelen, dus Pete mag 1 of 2 keer per week bij hun eten. Meestal krijgt hij dan spinazie of bloemkool of witlof en daar eet hij zonder problemen zijn bord leeg. In het begin at hij ook geen vlees, maar de laatste 3 a 4 maanden eet hij ook gehakt of kipfilet of worst erbij.
Meestal proberen we 2 keer per week dat hij een paar hapjes van ons eet, de laatste weken eet hij een paar slierten bami of spaghetti en soms ook een paar stukjes vlees.
De overige dagen eet hij een uitsmijter met brood of poffertjes of gewoon brood met beleg en dan wel iets gezonds zoals kaas of kipfilet of achterham.
Luc en Stan eten gelukkig wel alles mee, zelfs hot ajam en tortilla’s. Laatst waren ze een weekje bij mijn schoonouders en daar kregen ze voor het eerst aardappelen, maar daar zijn ze (net als ons) geen voorstander van haha.
Mijn tips:
- 2 a 3 keer per week eten geven wat hij lekker vindt
- 2 keer per week makkelijk doen en brood e.d. geven
- 2 a 3 keer per week proberen met de pot mee laten eten
- in ieder geval geen strijd maken, maar ook niet te vaak hem plezieren
Hier een meisje dat alleen maar potjes wil (en dan het liefst nog merk, geen a merk van de supermarkt…). Of ons vlees. Zet ik een bordje neer met vlees aardappel en wat groente, dan zit ze te vissen tot ze al het vlees op heeft en de rest gooit ze op de grond. Als we het met een lepeltje willen voeren (terwijl ze zelf druk is met het vlees af en toe een hapje geven) dan spuugt ze het gewoon uit en gaat huilen… Brood vindt ze heerlijk, maar krijgt ze echt alleen 's morgens (1 boterham) en tussen de middag (anderhalf). Maakt niet uit wat er op zit, dat gaat achtertelkaar naar binnen. Fruit ook en yoghurt mag ik ook echt niet overslaan… Ze is nu 13 maanden en dit duurt al zo’n 4 maanden denk ik. Af en toe proberen we het gewoon; alles zit in hetzelfde bordje of het nu een potje is of zelfgemaakt. We geven het haar voordat we zelf eten, anders hoeft ze niets, ook geen potje (alleen ons vlees, maar dat vind ik niet altijd geschikt). Als ze niet hoeft, dan krijgt ze ook niets anders. Als ze wel gegeten heeft doe ik meestal nog wel iets van ons eten op een bordje voor haar, om toch te wennen. Ook om bezig te zijn, want anders is het alleen maar jengelen tijdens het eten. Soms stopt ze iets in haar mond, en spuugt het weer uit, maar meestal gooit ze het direct naast haar bordje of op de grond… Ik vind het vervelend, maar probeer me er niet druk om te maken. Vitaminen krijgt ze overdag wel binnen via het fruit en echt honger heeft ze ook niet blijkbaar anders eet ze wel…
Fijn om herkenning te horen. En tips.
het is echt niet zo dat meneer hier de ‘baas’ is ofzo, en de andere 4x per week probeer ik ook iets anders. Hij krijgt het op zijn bord, maar eet er dus niet van. Hij krijgt ook niks anders dan. Maar ook al houd ik dat dagen vol, hij doet toch precies wat hij wil. En een strijd wil ik er inderdaad zeker niet van maken. Maar een week ofzo vind ik persoonlijk wel erg lang :think:
Potjes eet ie helaas ook al lang niet meer. Uitleggen en een paar hapjes moeten eten vind ik zeker een goede tip, als ie wat ouder is. Hij snapt er nu nog zo weinig van.
:-*
hier zijn erwtjes en pasta favoriet. overigens vlees ook. Ze krijgt een bordje voor haar neus en lepelt eraf wat ze wil, de rest gaat weg.
Ik probeer altijd de ene dag iets te eten wat ze erg lekker vind, dag erna wat wij lekker vinden, zodat ze wel een keer in de twee dagen een goede maaltijd heeft.
Overignes brood vind ze heerlijk, dus… geen problemen mee
Zou gewoon doen wat jou het beste lijkt kwa moedergevoel. Zou ten alletijde strijd met eten vermijden!
Mmmm, hier wordt er inmiddels steeds minder goed gekeurd… Nu al 3 dagen achter elkaar geen warm eten op… Gisteren en eergisteren een potje gegeven, maar dat hoefde mevrouw niet. Meteen bij de eerste hap met haar handjes de lepel wegduwen. Handje vasthouden en hapje in de mond stoppen werkt ook niet, wordt meteen uitgespuugd. Dus zonder proeven hoeft ze al niet! Vanvond broccoli gemaakt met kip (kip is normaal favoriet), maar ook dat wilde ze niet eens proeven :x Zelfs de kip wilde ze niet, maar wel toen ze zag dat papa en mama ook een stukje kip hadden. Alleen dan moest die kip wel van ons bord komen… Maar ja, die was net iets te veel gekruid voor een meisje van bijna 14 maanden dus gaven we iets uit haar eigen bordje. Eerst dacht ze dat het van ons bord kwam, dus ze at het op, de tweede keer had ze in de gaten dat dat niet zo was, dus hoefde ze niet meer! Het is gewoon pure koppigheid. Ik probeer me niet druk te maken, maar ondertussen zit ik met toch op te winden… Het is nu echt al maanden tobben, vanaf een maand of 10. Daarvoor at ze echt alles wat je haar gaf, behalve als er vis door zat. Ze is keurig op gewicht, wordt wel dunner maar is altijd aan de dikke kant geweest, veel babyvet; dat is het probleem niet, maar ik word er gewoon zo moe van; iedere keer weer dat gezeur… Fruit gaat nog steeds heel goed, brood is even wat minder geweest maar ook dat gaat weer goed. Ze krijgt dan ook wel genoeg binnen, denk ik, maar toch…
Hoe doen jullie dat als kindjes met de pot mee eten? Krijgen ze dan niet te snel te veel zout binnen? Als je macaroni eet, eet je kindje dan dezelfde macaroni (gemaakt met macaroni mix ofzo?) Nu krijgt ze eigenlijk alleen hetzelfde als wij als we groente eten, aardappels en groente zonder zout (en zonder sausje). Macaroni maak ik met verse groente en macaroni mix en in die zakjes zit vrij veel zout… En ze is nog zo klein…
Daarom gebruik ik dus geen mixjes meer en kook ik ons eten vrijwel zoutloos. Alleen ongezouten vlees vind ik echt :sick: , dus daar doe ik wel een beetje op :mrgreen:
Hier overigens ook nog steeds een slechte eter, al is het niet zo zeer in het weigeren van bepaalde voedselgroepen(hij eet alles behalve sausjes…), maar meer in de hoeveelheden die hij eet. Maar omdat hij genoeg energie heeft om de hele dag te rennen en te spelen ga ik er maar vanuit dat hij genoeg binnenkrijgt 
Hier kook ik dus gewoon wat wij lekker vinden en Jasper krijgt het dan zonder saus. Ik ga echt niet dubbel koken heeft mijn moeder jarenlang gedaan voor mijn broers maar ik weiger :snooty: Alleen heel soms als wij bijvoorbeeld spinazie eten en dat vind hij echt niet lekker, dan zet ik gewoon ook wat rauwkost aan tafel, zo krijgt ie toch wat groenten binnen. Maar ik geef toe dat wij de afgelopen 2 jaar nog maar amper spinazie hebben gegeten, hoewel ik er gek op ben :oops:
Ik vraag overigens wel altijd of hij even een hapje wil proeven en gelukkig wil hij dat nu ook wel soms. Zo lust ie intussen champignonsaus en ratatouille :dance:
@colle wrote:
dave eet al bijna 3 jr niet veel anders dan bonen en spaghetti…
iets anders eet hij niet…
tja dan maar wat vaker bonen of spaghetti eten…
ik vind het belangrijker dat hij wat eet dan dat hij andere leert eten.
kijk we proberen het wel… maar als hij een paar avonden niet eet wordt hij sjachie omdat hij dan niet goed slaapt… dit werkt door op de rest van ons gezin… dat willen we niet.
dus hier wordt spaghettie ingevroren voor ingeval van nood- hij heeft al een paar avonden niet goed gegeten…
jade eet tot nu toe nog bijna alles… we hopen dat ze neit Dave zijn eetpatroon overneemt…
Ik was vroeger net zo… mijn ouders dwongen mij te eten… nou die fout ga ik niet maken. het komt vanzelf goed… ik eet nu ook veel meer dan vroeger. ( nog niet alles hoor :mrgreen: maar dat geeft niet)
sinds vorige week hebben we een kookwekker aangeschaft…
hij krijgt elke maaltijd 20min. om te eten… gaat de wekker, dan gaat zijn bord weg…klaar of niet.
als hij klaar is (bord leeg) mag hij een toetje of ijsje…niet klaar betekend geen toetje of ijsje…
de eerste dag had hij met 5min zijn bord leeg :lol: :lol: :lol: wij waren zelf net klaar met opscheppen hahahaha…hij kan het dus wel
maar goed…als we niet opletten staat de wekker ineens op 59min hahahahah grapjas he :inlove:
en hij heeft zondag uienhachee gegeten :shock: :o :dance: ( ‘mama het smaakt naar vlees!’ :lol: :lol: :lol: )
hij gaat steeds meer proeven, er begint bij ons een vlammetje hoop te branden dat alles toch nog goed komt…
)
@Liesbeth wrote:
Mmmm, hier wordt er inmiddels steeds minder goed gekeurd… Nu al 3 dagen achter elkaar geen warm eten op… Gisteren en eergisteren een potje gegeven, maar dat hoefde mevrouw niet. Meteen bij de eerste hap met haar handjes de lepel wegduwen. Handje vasthouden en hapje in de mond stoppen werkt ook niet, wordt meteen uitgespuugd. Dus zonder proeven hoeft ze al niet! Vanvond broccoli gemaakt met kip (kip is normaal favoriet), maar ook dat wilde ze niet eens proeven :x Zelfs de kip wilde ze niet, maar wel toen ze zag dat papa en mama ook een stukje kip hadden. Alleen dan moest die kip wel van ons bord komen… Maar ja, die was net iets te veel gekruid voor een meisje van bijna 14 maanden dus gaven we iets uit haar eigen bordje. Eerst dacht ze dat het van ons bord kwam, dus ze at het op, de tweede keer had ze in de gaten dat dat niet zo was, dus hoefde ze niet meer! Het is gewoon pure koppigheid. Ik probeer me niet druk te maken, maar ondertussen zit ik met toch op te winden… Het is nu echt al maanden tobben, vanaf een maand of 10. Daarvoor at ze echt alles wat je haar gaf, behalve als er vis door zat. Ze is keurig op gewicht, wordt wel dunner maar is altijd aan de dikke kant geweest, veel babyvet; dat is het probleem niet, maar ik word er gewoon zo moe van; iedere keer weer dat gezeur… Fruit gaat nog steeds heel goed, brood is even wat minder geweest maar ook dat gaat weer goed. Ze krijgt dan ook wel genoeg binnen, denk ik, maar toch…
Hoe doen jullie dat als kindjes met de pot mee eten? Krijgen ze dan niet te snel te veel zout binnen? Als je macaroni eet, eet je kindje dan dezelfde macaroni (gemaakt met macaroni mix ofzo?) Nu krijgt ze eigenlijk alleen hetzelfde als wij als we groente eten, aardappels en groente zonder zout (en zonder sausje). Macaroni maak ik met verse groente en macaroni mix en in die zakjes zit vrij veel zout… En ze is nog zo klein…
Vanaf 12 maanden mogen ze volgens mij met de pot mee-eten, dus ook gewoon zout? Nu eten wij weinig toegevoegde zout, dus hier geen extra rekening mee gehouden.
Wij maken zelf pastasaus: Meestal 1 potje tomatenpuree van Del Monte (is volgens mij de enige zonder zout) en dan 1 of 2 tomaten erbij, wat basilicum en oregano, een theelepel bouillonpoeder en wat witte peper. Een ei erbij (om de saus te binden bij opwarmen) en dan mixen met de staafmixer.
Vanaf 12 maanden mogen kindjes inderdaad met de pot mee eten, maar met zout moet je nog uitkijken, dat moet nog met mate. Maar geen idee hoeveel met mate is! Als we gewoon hollandse pot eten is alleen het vlees gekruid, maar geen zout door aardappels en groente. Voor mn dochter bak ik een apart stukje vlees zonder kruiden/ zout, wel in hetzelfde pannetje. Maar we eten ook regelmatig wereldgerechten of macaroni of nasi ofzo en daar gebruik ik dus de mixen voor. Hollandse pot hoeft mn dochter niet, al heel lang niet. Niet als ik het met de staafmixer glad maak, niet als ik kleine stukjes laat zitten en ook niet als ik het gewoon in stukjes op haar bordje leg en het met haar handjes laat eten. Vlees wil ze meestal nog wel, dat vist ze er uit en de rest gaat ze mee spelen of op de grond gooien. Dan haal ik haar bordje weg (=jengelen/zeuren). Van potjes alleen olvarit, en niet alle smaakjes. Dan eet ze een half potje (12 maanden). Stukjes aardappel spuugt ze uit…
Op zich vind ik weinig eten niet zo erg, maar ik wil wel graag dat ze alles leert eten en het in ieder geval proeft, maar ja maak dat een dreumes van bijna 14 maanden maar eens wijs… Ze groeit en ontwikkelt goed, dus dat is het probleem ook niet, maar we hebben gewoon geen zin in iedere keer een jengelend kind aan tafel dat eten wil hebben, maar als ze dat dan krijgt het op de grond gooit en nog bozer wordt…