Ik heb een dochtertje van bijna 2 weken. Het slapen ging redelijk goed maar het begint steeds meer een probleem te worden.
Gisternacht wilde ze niet in haar eigen bedje wat naast me staat. Ze heeft tussen ons in gelegen omdat het de enigste manier is om haar in slaap te krijgen. Nu heb ik haar net naar bed gebracht en huilt ze aan een stuk door. Ik wil haar er niet uit halen omdat ik bang ben dat ze straks helemaal niet meer in haar bedje wil. Ik vind het erg moeilijk om haar er niet eruit te halen maar wil het wel juist aanpakken. Ben nu al een beetje zenuwachtig voor de voedingen vannacht. Ik hoop dat ik haar daarna wel weer in haar bedje krijg en dat ze weer lekker in slaap valt.
Wat is het beste om te doen? Moet ik haar toch voortaan op haar eigen kamertje leggen of bij ons laten in haar eigen bedje?
Ik lees zoveel verhalen over probelem met slapen en ben daar dus een beetje huiverig voor dat zij dat ook gaat krijgen. Zelf ben ik nog wel relaxed en breekt het me nog niet op maar wil het wel voor zijn.
Alvast bedankt voor alle tips.
Groetjes
Karlijn
Ps de dingen die ik al doe zijn:
Warme kruik vooraf zodat de plek lekker warm is waar ze ligt
Doekje bij me gedragen zodat hij naar me ruikt
Muziekje (waar ze even stil van wordt)
Dekentje strak toestoppen
ik zou zeggen ze is PAS twee weken… pak haar nog even lekker bij je… ze heeft je in het begin nog zo hard nodig… Gaat ze wel slapen als je je hand in de wieg hangt, bij haar legt?
Joyce heeft de eerste maand ook heel vaak bij mij op de borst liggen slapen hoor… en dat ging pertect… op een of andere manier kun je toch slapen en draai je gewoon niet om, of je hersenen er rekening mee houden ofzo…
Maar als ze idd goed in slaap was en ik werd ook wakker dan legde ik haar lekker in haar bedje waar idd een kruik lag om het bedje lekker warm te houden… en dan sliep ze vaak goed door…
WIj legden haar altijd eerst gewoon zo in bed… of al slapend vanaf de arm… in een voorverwarmd bedje dat wel… anders werd ze meteen wakker door de kou… en ook ik heb de truc met het geurtje al vaker gebruikt…
UIteindelijk ging het steeds beter en nu slaapt ze heerlijk op haar eigen kamertje en in haar eigen bedje…
UIteraard is het belangrijk dat kindjes in hun eigen bedje leren slapen, maar dat komt heus wel goed…
Volg je gevoel en maak je niet teveel zorgen…
Probeer haar overdag wel gewoon echt op haar eigen bedje te laten slapen en kies snachts lekker voor de rust…
Probeer het even en gaat het echt niet… als het huilen erger wordt ipv steeds minder… gewoon lekker bij je nemen… en probeer haar dan evt als ze eenmaal diep slaapt alsnog in haar voorverwarmde bedje te leggen…en kijk hoe dat gaat… en lukt het niet jammer… gewoon lekker gaan slapen en morgen weer een dag…
Hoi Marieke,
Als ik bij haar ga zitten met mijn hand in de wieg dan gaat ze op een gegeven moment toch weer huilen tot ik haar eruit haal. Ze heeft dan geen honger maar wil gewoon bij me zijn.
Ik heb idd al gehoord dat je ze dan nog niet KAN verwennen maar vind het toch wel moeilijk om te kijken wanneer dat dan wel zo is. Zie om me heel zoveel kinderen die niet meer in hun bed willen slapen omdat ze altijd bij pap en mam geslapen hebben.
Hoe laten jullie de kinderen overdag slapen? Leggen jullie ze na iedere voeding weer in hun bedje of in de box? Eerst legde ik haar in haar bedje maar vandaag heeft ze veel in de box gelegen. Maar ja dan slaapt ze wel minder diep. Ze is vandaag veel wakker geweest.
Groetjes
Karlijn
eigenlijk is het meest voor de hand liggende ritueelte voor overdag…
wakker worden, eten, even ‘uitbuiken’ even zelf spelen in de box… en bij de eerste vermoeidheidstekenen weer naar bedje…
vermoeidheidstekenen zijn o.a. in de oogjes wrijven ( of een poging daartoe als ze klein zijn), gapen en huilen…meestal ook wel in deze volgorde…
het beste is dan op tijd erbij te zijn des te beter slapen ze in…
in het begin kan eht inhouden dat ze net een uurtje/ anderhalf uur wakker zijn met de fles erbij hoor…
Tot 6 maanden kun je ze niet verwennen maar wel laten wennen aan bepaald gedrag…
Het past niet bij iedereen, maar op advies van onze kraamhulp hebben wij de “10 minuten” regel toegepast. Simpelweg omdat heel veel kindjes even huilen voordat ze in slaap vallen. Het is een manier om te verwerken wat zij allemaal aan prikkels binnen krijgen gedurende de dag en nacht.
Zodra Lotte naar bed ging, controleerde wij of er geen knellende kleding was, geen vieze luier etc. (ook even bedenken wanneer ze voor het laatst gegeten heeft). Als ze dan toch ging huilen, dan even 10 minuutjes laten gaan. in de praktijk was dat bij ons nog geen 4 minuten en dan viel ze in slaap. Duurde het toch wat langer, dan na 10 minuutjes lekker uit bedje halen en bij je nemen en gewoon kwartiertje later nog eens proberen. Meestal gaat het dan wel meteen goed, de 2e keer.
Wat verder bij ons ook erg heeft geholpen, was het inbakeren. Vond ze echt heerlijk zo strak in een doekkie 
Oh, en beginnen met regelmaat zodat ze op een gegeven moment weet wat er komen gaat. Bij ons was dat: wakker worden, BV, verschonen, BV, even bij papa of mama hangen “spelen”, even in wippertje in de box naar de muziek luisteren of naar de mobile kijken of mee wandelen met de hond en weer naar bedje toe. (Goed kijken naar de signalen die de kleine zelf afgeeft. Bij Lotte was het oortje wrijven een teken dat ze moe werd. Nog steeds trouwens )