Hallo,
Ik moet echt even zeuren dames sorry.
Wij zijn nu alweer 1,5 jaar aan het proberen zwanger te worden en nog steeds wil het niet gebeuren. Wordt er zo moedeloos van. Ik was hiervoor nooit aan de pil of een ander antieconceptiemiddel. Dus daar kan het ookal niet aan liggen. Mijn cyclussen zijn vrij regelmatig alleen de laatste paar maanden niet meer. Eerst was het een cyclus van 28 dagen, en nu wordt ik al 4 a 5 dagen eerder ongesteld. Dacht toen ook oh misschien is het nu gelukt? Maar nee hoor testen negatief, heb daar zo onderhand al wel heel wat eurootjes aan verspild. Heb dan ook een afspraak gemaakt bij de huisarts, en zij wilde eerst eens een uitstrijkje laten maken en vervolgens een inwendig onderzoek. Ik denk dan zelf ook heel sterk dat ik onvruchtbaar ben en nooit geen kindjes kan krijgen. 
Sorry voor mijn geklaag!! Maar zie het even niet meer zitten, alle vriendinnen om me heen hebben net een kindje of zijn zwanger en ben echt wel blij voor ze maar voor mezelf ben ik zwaar verdrietig. Waarom ik niet? Wil zooo graag een kindje. Mijn vriend zit er ook erg mee en denkt weer dat het aan hem ligt. Best een moeilijke situatie zo, en ik weet dat er dames zijn die nog wel langer dan 1,5 jaar bezig zijn maar denk dat we dan toch dezelfde emoties erover hebben, we willen tenslotte allemaal graag een kindje.
Nou deze maand maar weer afwachten dan, heb rond de 16e van januari mijn NOD. Maar dat zal wel weer een menstruatie worden.
Groetjes van Woman24
hey meis rottig hé dat zo lange wachtenen onzekerheid.
en klagen mag hoor inhoeverre je hetklagen kannoemen tis jou gevoel zo dus dan mag je toch zeggen ?
ik weet wat het is en het gevoel herken ik ook.
Heb je al eens bij een ha gevraagd n hoeverre je moet wachten of wil je zelf gene duidleijkheid nog,
het komt vanzelf hoor als de tij ddaar is,
onvruchtbaar zijn is nu helemala nog niet aan de orde, dat kunnen alleen onderzoeken bepalen ,
meis succes en sterkte :-* :hug:
Misschien leuk om hier dan ook wat positiefs neer te zetten. Mijn buurvrouw was ook al bijna 2 jaar bezig met zwanger worden en lukte dus ook niet.
Toen is ze begonnen met temperaturen en gelijk 2 ronde raak!
Ik elk geval zou ik in jou geval ook beginnen met naar de huisarts te gaan. Proberen en niet zwanger raken en niet weten waardoor dat komt, maakt je niet blij. Ik kan je gevoel dan ook heel goed begrijpen.
Heel veel succes.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Ja het is heel rot.
En heb al een afspraak gemaakt met mijn huisarts. Ze wilde eerst een uitstrijkje laten maken, omdat ik eerder ongesteld wordt steeds. En omdat ik het nog nooit eerder heb laten doen. En daarna een inwendig onderzoek en dan door naar de gynacoloog. Dus dat is ook nog maar afwachten. Mijn zus die was na 3 maand al zwanger en de rest van de familie heeft er ook nooit problemen mee gehad. Dus waarom ik wel dan?
Weet dat er meiden zijn die er nog wel veel langer over doen, en als ik lees van die vrouw die er 2 jaar over deed en pas toen ze ging tempraturen zwanger werd, dat betekent dus dat ze elke keer op het verkeerde moment vreeen? Ik vraag me soms wel eens af of mijn eisprong vroeger is dan normaal. Ik heb altijd vlak na mijn menstruatie een beetje buikpijn aan 1 kant wat dan doorslaat naar de onderrug, dat is maar eventjes 1 dag ofzo. De rest van de maand heb ik dat niet. En mijn borsten beginnen 1 week voor de menstruatie echt zeer te doen dat heb ik ook altijd standaard dus dat zijn geen dingen om op af te gaan neem ik dan aan. Pff ingewikkeld hoor allemaal vinden jullie niet? Bedoel hoe kan ik nu weten wanneer ik een eisprong heb? haha.
Groetjes Woman24
Eerst eens een knuffel :hug: om je wat beter te laten voelen.
Een vroegere collega van mij heeft ook 2 jaar “geklust” maar dat lukte maar niet. Van de zomer hebben ze toen de knoop doorgehakt en een puppy in huis genomen, onder het mum van: als een kindje al op zich laat wachten, dan kunnen we onze liefde tenminste hier kwijt 
. Ze hadden de hoop dus al opgegeven, MAAR toen gingen ze op vakantie en ja hoor: ze kwam zwanger thuis. Zo veel over positieve berichten
Er bestaan overigens ook ovulatie testen waarmee je kunt nagaan of en wanneer je een eisprong hebt, misschien is dat wel een idee…
En verder kan ik alleen maar een ding zeggen: laat het los. Hoe meer je het probeerd hoe minder het lukt. In mijn omgeving zijn op dit moment een heleboel zwangere vrouwen en ze vertellen allemaal hetzelfde: zo gauw de ‘druk’ eraf was lukte het in een paar keer…
Dus veel plezier met het ‘klussen’! En probeer te ontspannen: sommige dingen laten zich ook vandaag de dag niet plannen. Een kind houdt zich nou maar niet aan een agenda…
@woman24 wrote:
Weet dat er meiden zijn die er nog wel veel langer over doen, en als ik lees van die vrouw die er 2 jaar over deed en pas toen ze ging tempraturen zwanger werd, dat betekent dus dat ze elke keer op het verkeerde moment vreeen?
Groetjes Woman24
wb het langere wachten, ja ik ook nu 5 jaarverder samen met mijn partner maar dat mag je niet op een weegschal leggen nimmer, immersjou gevoel is nu op dit punt zo en zo is het dan, en of je nu een half jaar jaar of 5 of meer wacht het is rot en verdrietig. En onmachtig.
Wb het 2 jaar lang klussen dan temoen en plots zwanger…
nee hoeft niet perse te komen door op erkeerde moment te hebben getemd, immers als ze bij de 2e poging na 2e cyclus zwanger te zijn geraakt heb je nog geen volledige inzicht in je cycluis en beste klus moment dus op je antwoord nee.
ws toeval, of wat je wel kan creeeren bij tempen is rust ( voor somiige ook andersom meer onrust)
maar ms heeft die vrouw meer rust gehad het van der afgezet het tempen gedaan in de hoop… soms is zwanger raken echt iets wat je kunt tegenhouden geestelijk, onbewust.
rust en loslaten kan helpen zwanger te raken, alleen het is denk ik bijna onmogelijk en het moeilijkste doel voor een vrouw zijn… rust en loslaten van zwangerschapwens.
Meis sterkte. :-*
Je gevoel en angsten zijn herkenbaar. Goed dat je nu laat onderzoeken of er inderdaad iets aan de hand is bij jou of je parnter en dat er eventueel misschien iets aan te doen is. Mocht dat nodig zijn!
Suc6 en hoop dat je gewoon goede berichten zult krijgen, dat alles goed is of dat er iets aan te doen is!
Gr.
ineke
Wij hebben 2,5 jaar gewacht met naar de huisarts te gaan, maar nu ik ben geweest en ook allerlei onderzoeken heb gehad in het ziekenhuis heb ik spijt dat ik niet eerder die stap heb genomen.
Omdat ik zeer onregelmatig ongesteld was, dacht ik dat ik van alles zou hebben, maar niets is minder waar. Het enige is eigenlijk dat ik niet altijd een eisprong heb en daar slik ik nu met succes Clomid voor.
Nu is het voorlopig alleen maar afwachten, maar weet ik inmiddels wel dat er weinig in de weg staat.
Gewoon gaan dus naar die huisarts. Laat je maar doorverwijzen!
Succes meis!
Sen3
ps…en dat van dat weten van wanneer je je eisprong hebt…dat kunnen ze je in het ziekenhuis haarfijn vertellen!! Heel handig… :dance:
Hier nog iemand die dezelfde gevoelens heeft hoor.
Vind ook absoluut niet dat je klaagt, weet precies hoe je je voelt.
Wij zijn inmiddels ook al een poosje bezig, okt. 2005 en de teleustelling wordt steeds groter.
Vind het ook altijd zo makkelijk gezegd van mensen van je moet er niet teveel mee bezig zijn en afleiding zoeken.
Want als je iets zo graag wilt kun je dat niet zomaar loslaten en het lijkt ook of je er juist dan steeds meer mee geconfronteerd wordt met mensen om je heen die wel snel zwanger raken.
Wat betreft afleiding zoeken, ik doe genoeg leuke dingen en ben er ook niet constant mee bezig maar toch is het nooit helemaal uit je hoofd.
Veel mensen hebben dan ook hun werk nog als afleiding maar ik werk in de kraamzorg en zit er dus juist altijd middenin al het babygeluk.
Dus om er dan niet mee bezig te zijn gaat lastig.
Vinden jullie het ook zo vervelend al die mensen om je heen die vragen stellen en grapjes maken :x kunnen ze ook niks aan doen maar soms denk ik wel eens, kunnen jullie niet gewoon lekker je mond houden.
Bij ons weet ook bijna niemand dat we bezig zijn dus dat is dan gewoon lastig, de mensen weten niet beter en zeggen echt niks om te kwetsen.
Wij zijn nu toch maar naar de huisarts gegaan want ondanks dat ik aan de ene kant erg bang ben voor een evt. negatieve uitslag heb ik ook zoiets van stel dat er iets is en er kan iets aan gedaan worden dan moeten we natuurlijk zo snel mogelijk beginnen.
Vorige week heeft mijn vriend zijn potje weggebracht voor de spermatest, vrijdag moet ik terug naar de huisarts om mijn templijstje te laten zien en gelijk dan de uitslag te horen dus dat wordt erg spannend.
Dan zullen we ook wel bespreken wat er nu verder gaat gebeuren met onderzoeken voor mij denk ik.
Slaap heel de week al slecht en alle slechtste dingen zie ik bij wijze van al gebeuren want wat als je te horen krijgt dat je droom niet uit gaat komen?
Weet wel dat ik niet al van het negatieve uit moet gaan maar dat is wel eens lastig vooral toen ik vandaag weer ongi werd.
Sorry is een beetje een lang verhaal geworden maar lucht wel even op :oops:
:oops: Ik wilde niemand kwetsen door te zeggen dat ze het ‘los moet laten’, ik geef alleen de bevindingen van anderen door…
Ik snap best dat het niet niet gemakkelijk is om uit je hoofd te krijgen en omdat ik er ook zelf geen ervaring mee heb, hou ik nu mijn mond :silenced:
Dus bij deze sorry als ik iemand gekwetst heb, dit was niet de bedoeling…
Hallo dames,
Veel reacties en velen met hetzelfde gevoel.
wat betreft het loslater ervan snap ik best hoor! En daarvoor hoef je echt je mond niet te houden meis… Het is goed bedoelde raad, maar idd het is erg moeilijk iets te leren loslaten wat je eigenlijk heel de dag bezig houdt ondanks dat je bezig bent met je werk, hobby’s en huiselijke sfeer, mannetje natuurlijk niet te vergeten hihi… Het blijft moeilijk en voor mij vooral als ik zwangere dames om me heen heb of meiden die het erover hebben. Ik gun het iedereen begrijp me niet verkeerd maar ik wordt dan vaak zo onzeker en ga ik denken, ja zie je wel is voor mij niet weggelegd. Dus toch maar de stap gezet om ons te laten onderzoeken… Morgen is het zover dan gaan we naar de huisarts en die stuurt ons door naar de gynacoloog. Dus het is maar weer afwachten en tot die tijd gewoon blijven proberen en in het achterhoofd houden dat het nog wel eens heel erg lang kan gaan duren. Na zo’n lange tijd van proberen ga je echt wel aan jezelf twijfelen ondanks alle lieve berichtjes hier en goeie moed die mensen je inpraten is dat toch moeilijk aan te nemen. Niet omdat je het niet waardeerd maar juist omdat je onzeker bent! Vindt het heel lief dat jullie elkaar hier een hart onder de riem komen steken echt heel sympathiek!!
Groetjes van woman24
Eisblume: was absoluut niet tegen jou bedoeld hoor, hoop niet dat je me verkeerd begrijpt. :oops:
Ik bedoelde eigenlijk gewoon dat mensen in het algemeen als ze horen dat je bezig bent al snel zeggen van joh laat het los geef het wat tijd en wees niet ongeduldig.
Mijn huisarts zei dat een paar maanden geleden ook van ben je er erg mee bezig???
Dus zeker niet je mond houden en ik weet wat je bedoeld hoor het is ook gewoon zo, als je leuke afleiding hebt scheelt dat heel veel.
Dus nog wel komen he sorry als je je aangevallen voelde was echt niet de bedoeling :hug:
Woman 24: succes bij de huisarts ben benieuwd wat ze bij jullie als eerst gaan doen
Misschien is het toch handig om wel wat mensen te vertellen waar jullie mee bezig zijn. bij ons kwam dat vanzelf omdat ik dus 2x een miskraam heb gehad maar mensen leven heel erg mee en dat is wel fijn. Zo heb ik ook een collega die ook al 2 jaar bezig is en hebben we veel steun aan elkaar. Tevens helpt het ook om er met mijn andere (zwangere) collega over te praten, ze houdt echt rekening met mijn gevoelens.
Hoop op goede uitslagen voor jullie!
Ineke
ff off topic en voor de duidelijkheid: ik ben niet beledigd of zo, ik denk alleen dat mensen die het misschien zelf mee hebben gemaakt beter advies kunnen geven dan ik, vandaar :silenced: maar ik wilde iedereen die het moeilijker heeft nog even een :hug: geven en sterkte :thumbup: wensen
Ik kan me voorstellen dat je onzeker wordt als je het al zo lang probeert en je wordt maar niet zwanger. Ik had precies hetzelfde toen ik pas na een jaar zwanger was van Sander (is achteraf nog best snel).
Mijn vriendin heeft er ook ruim 2 jaar over gedaan om zwanger te raken. Wat bleek? Zij had al op dag 9 haar ovulatie en ze hadden al die tijd op het verkeerde moment geklust! Op een gegeven moment dacht ze: Toch maar een keer ovulatietesten gebruiken. En ja hoor, prompt de maand erop was ze zwanger! Zo zie je maar weer dat niet iedere vrouw keurig op dag 14 haar ovulatie heeft…
Veel succes met de onderzoeken… Ik hoop voor je dat je snel zwanger zult zijn…
Hoi Woman24,
Ik weet ook wat je voelt, even een lekkere knuffel van mij :hug:
Jullie mogen niet opgeven hoor.
Dit is wat wij hebben meegemaakt
Wij zijn ook na ongeveer 1 jaar klussen naar de Ha gegaan. We zijn toen beland in de MM en die leek een eeuwigheid te duren. Ik heb die tijd zovaak en zoveel gehuild want het wachten duurde en duurde maar. Maar uiteindelijk hebben wij een IVF gehad, meteen de eerste keer raak. Wij hebben nu een gezonde meid van bijna 10 maanden. Toen zij 5 maandjes was, eerder al hoor begon het weer te kriebelen bij ons. Wij hadden nog 2 cryo’s(= bevroren embryo’s) in het AMC. En nu zijn we wederom zwanger van ons tweede kindje. Wachten is nooit leuk maar echt je mag de moed niet verliezen.
Wij duimen :thumbup: met jullie mee, hou je ons op de hoogte
Hallo Dames,
Een tijdje geleden, maar heb nu pas alle reacties gelezen.
Echt lief hoor!
Wij zijn onlangs bij de gynacoloog geweest en ik moest mijn temperatuur gaan bijhouden en ze hebben het zaad van mn man bekeken. Het bleek dat hij niet zulk sterk zaad had maar het was niet verontrustend. Verder konden ze zien dat mn beide eileiders goed in orde waren en dat ik die maand wel een eisprong zou hebben!! Wel een beetje gerustgesteld hierdoor hoor!! Nu ben ik dus elke dag aan het temperaturen, maar jeetje wat een gedoe is dat zeg! Ik denk dat een vrouw er dan juist veel meer mee bezig is, ik kijk het nog 1 maand aan en anders stop ik hiermee en dan zien we wel hoe het gaat lopen want als je je er zoveel mee bezig houdt lijkt me dat ook niet echt bevordelijk. We zijn nu alweer een hele poos verder en nog steeds geen postieve test? Hoe kan dat dan toch? Wel een eisprong maar het wordt niet bevrucht? Moedeloos wordt je ervan!
Hoi Woman
Het is inderdaad wat gedoe dat tempen, maar je krijgt hierdoor toch echt wel inzichtelijk wanneer je eisprong is. Want er wordt wel eens gezegd dat je die voelt, nou ik heb dat nooit gevoeld hoor en ik denk velen met mij niet. Zet gewoon ff elke dag de wekker op dezelfde tijd en tempen maar.
En als je dat teveel gedoe vindt bestaan er inderdaad ook ovulatietesten, dan weet je in elk geval rond welke dag je ff flink moet klussen. Die testen zijn geloof ik wel redelijk duur. Dus probeer gewoon 2 of 3 maanden te tempen. En ja, je bent er dan wel heel erg mee bezig, maar als de eitjes en zaadjes gewoon hun werk doen, zou het haar vruchten moeten gaan afwerpen.
Wij hebben zelf ook 2 maanden getempd, na die 1e maand wisten we dat de ovulatie rond dag 11 lag en in de 2e maand dus flink geklust rond die tijd en voila !
Succes meid, hoop dat het nog gewoon op de natuurlijke manier gaat lukken zo :thumbup:
heeyz woman 24… vraag me af hoe het nu is??
ik lees mee :think: