Mijn laatste maand is ingegaan. 
De bevalling van mijn eerste, ging opzich best redelijk, ware hij er niet uitzichzelf uit wilde komen. Ik moest op t laatst nog naar het ziekehuis, waar het uiteindelijk toch nog gelukt is.
Ik zeg niet snel dat ik iets zwaar vind, maar misschien dacht ik er gewoon te gemakkelijk over. Ik vond t best tegenvallen, zo’n bevalling.
Binnen niet al te lange tijd mag ik dus weer. M’n hele zwangerschap heb ik er niet aan willen denken, maar nu lijk ik niets anders meer te kunnen.
Ik ben zo onzeker.
Lag het misschien aan mij, perste ik niet goed genoeg?
Kan ik het dan nú wel??
Straks wil het weer niet.
Zal ik weer uitscheuren?
Ik heb dus nu t idee dat ik t niet kan.
Waren jullie ook onzeker?
geloof me nummer 2 is appeltje eitje , de 1e heeft al ruimte gemaakt , je lijf weet wat ze moet doen , maak je niet druk ! het komt helemaal goed !!! en je zal het fantasitsch doen :inlove: :thumbup:
edit : nummer 1 was drama om eruit te krijgen , de vacuum is er voor aan te pas gekomen , meneer was best groot en hij paste niet door mij eigenlijk , met trek en duwwerk is hij eruit getrokken.
nummer 2 is in 2 persweeen geboren 4x persen en ze gleed als een mes door de boter , heel rustig zo uit me… en ze scheelde helemaal niet veel in gewicht !
Hoi!
Volgens mij kennen we elkaar nog van de juni 2006-stoppers! Leuk dat jullie ook bijna een 2e hebben.
Ik was ook heel onzeker vlak voor de 2e bevalling.
Mijn 1e bevalling duurde niet lang (7 uur), maar het lukte mij dus ook niet om Jesse eruit te krijgen. Vol in de persweeen met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan, waar hij mbv de vacuumpomp is geboren.
Tijdens mijn zwangerschap van Thomas dacht ik dat het vast veel makkelijker zou gaan en dat ik het deze keer wel thuis kon afmaken, maar helaas…
Ook Thomas kreeg ik er niet uit, dus weer met persweeen in de ambulance naar het ziekenhuis. Onderweg voelde ik hem al zakken en uiteindelijk is hij in het ziekenhuis alsnog spontaan geboren. Wel ben ik flink uitgescheurd…totaalruptuur
Qua gewicht scheelden ze 5 gram, qua lengte 1cm, het waren allebei flinke jongens.
Toch maakte het me tijdens de 2e bevalling weer totaal niks uit dat ik naar het ziekenhuis moest, dat het evt. weer een vacuumbevalling zou worden, ik was alleen maar blij dat er actie ondernomen werd!
Ik weet wel dat het totaal anders was dan ik gehoopt of gedacht had.
Je kunt je er niet op voorbereiden, je moet het “gewoon” over je heen laten komen. Meestal gaat een 2e bevalling soepeler dan de 1e, ik had gewoon pech. Mijn 2e bevalling duurde 3,5 uur.
ik had dezelfde onzekerheid, vooral van heb ik het niet goed gedaan? komt me bekend voor.
De eerste duurde 20 uur en ook met vaccuum en knip eruit geduwd en getrokken :silenced:
De tweede zag ik er tegenop, maar dwong mezelf ook om dit keer relaxed te blijven, rustig te puffen en niet in paniek te raken.
De vliezen braken spontaan met 36.5 week dus had niet veel tijd om te piekeren gelukkig haha.
Enne, van de eerste wee totdat hij er uit was: 4 uurtjes :dance: Helemaal op eigen kracht en slechts een klein scheurtje!
Dit terwijl het gewicht een kleine 300 gr scheelde slechts.
Het KAN dus heel erg soepel gaan een tweede keer, tenslotte is alles al een keer opgerekt 
Sterkte!!!
Ben vandaag uitgerekend en heb precies hetzelfde gevoel…
Bang voor de pijn, die ik de eerste keer niet kende.
Bang voor het uitscheuren (het overgeven, diarree, niet weten waar je heen moet met je lichaam :roll: ).
Ik zie op tegen de slapenloze nachten.
Nr 1 was wel heel makkelijk, het kán toch niet weer zo makkelijk gaan? (Sliep met 3 weken door)
Zal het met de borstvoeding weer zo moeizaam gaan?
Dus ik begrijp hoe je je voelt…zucht…
@nathaliehvdominique wrote:
geloof me nummer 2 is appeltje eitje!
Gaat niet voor iedereen op hoor!
Tis altijd anders dat wel maar dat het nou makkelijker gaat, hoeft niet altijd. :thumbup:
Ik wil t graag geloven hoor, dat nr 2 appeltje eitje is… Veel zeggen het . Maar ja… niet iedereen, en dan denk ik…Zal bij mij wel weer niet. :s
Ja Ellisss… Dat heb ik dus ook. Ik was ook misselijk, en overgeven erbij… Dat komt allemaal weer oven, nu t zo dichtbij komt.
BV lukte ook niet bij mij, nu hopenlijk wel.
Zie ook wel wat tegen de drukte op, omdat mijn zoontje best veel aandacht vraagt…
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.
ik heb er geen last van heel soms eens dat ik denk au weeën gaan zeer doen maar heb in me hoofd dat de 2e alleen maar mee kan vallen na de 1e
en ik bedenk me dat ik dan eindelijk me meisje zie en geen harde buiken meer heb niet meer zoveel hoef te plassen enz enz
en het hierna NOOIT meer hoef te doen :lol:
nee ik kijk er juist naar uit :inlove:
wij zijn zover dat wij voor een 2de willen gaan
en nog hoor ik de vk zeggen…
maak je niet druk er is er nog nooit een blijven zitten :mrgreen:
nou ik kan het wel beamen omdat ik op het moment dat het zover was dat ik maar 1 ding dacht
GA ERUIT JONG! EN WEL NU! :lol:
ik was echt verbaasd over mijn drang in die zin
toen ik eenmaal klaar was was er ook echt een oase van rust
had nergens meer pijn en leek totaal te zijn hersteld
ja ik was wel moe maar kon grapjes maken met mijn man
en de vk en haar ass. die waren aan het gniffelen terwijl ze beneden een paar kleine haarscheurtjes aan het hechten waren
ze zeiden dat ze het ongelooflijk vonden dat ik zo in ene om kon slaan
ja uh als ik geen pijn heb dan is er ook geen rede toe toch om door te blijven jammeren dat het zo’n pijn deed?
pijn doet het toch wel… dat is iets wat zeker is
Ik herken het ook. Mijn tweede was 10 dagen te laat en ik dacht, heb iok een trauma ofzo? waarom komt ie niet?
Uiteindleijk kwam hij heeeel snel (binnen 2 uur geboren vk net op tijd) en dat was uiteindleijk stressvoller dan nummer 1 vond ik.
Ik had al persweeen maar meost het tegen houden, wanneer kwam de vk nou? En het deed gewoon heel veel pijn omdat het zooooo snel ging!
Nummer 3 was wat relaxter, toen waren vk en ik voorbereid op een snelle bevalling :mrgreen:
ook ik zie nu op tegen nr 3.
nr 1 en 2 waren zeer gemakkelijk:
nr 1:
totaal duur 5 uur
5 min persen
na 12 minuten placenta
niet uitgescheurd
(was een rustige bevalling)
nr 2:
totaal duur 2,5 uur
5 min persen
na 12 minuten placenta
niet uitgescheur(was wel een heftige bevalling)
maar toch, het kan toch niet altijd goed blijven gaan… het is gewoon niet in te schatten hoe de bevalling gaat verlopen, en dat maakt dat ik het toch wel heel erg spannend vind… (mijn moeder vond b.v. nr. 3 heeeeeel erg tegen vallen)
ik wil heeeeel graag bevallen hoe me bevalling ook is maar ben het ZO zat :oops:
alles doet zeer kan geen 5 minuten lopen of me buik is de rest van de dag hard,
last van me bekken
snachts niets kunnen slapen,maagzuur,veel plassen nou laat mij maar bevallen kan ik me meisje zien en daarna herstellen