onze dochter had heel veel emotionele problemen en ze hadden snel de oplossing gevonden, toen deze niet werkte weer wat anders en ga zo maar door, maar ECHT uitzoeken wat er nu speelt en hoe ze goed geholpen wordt zit er niet in.
Ze proberen gewoon maar uit.
Dus ik denk dan ook, misschien proberen ze wel ‘even’ uit hoe het is als kids uit huis geplaatst worden, niet nadenkend wat voor veel meer gevolgen daar aan vastkleven.
de opmerkingen: kinderen worden niet zomaar uit huis geplaatst vind ik niet juist, vaak zal er wel goede aanleiding zijn maar ook niet altijd denk ik. niets is zwart of wit
Ik ben gisteren bij de familie langsgeweest.
Ze zijn heel open in alles wat er gebeurd is, ik heb alle papieren gelezen.
Naar mijn idee is bovenstaande van toepassing op deze situatie.
Ik heb mijn brief geschreven over hen, veel hebben ze er niet aan denk ik, maar ze waren blij met de (morele) steun, meer verwachten ze ook niet. Nog een andere oud-buurvrouw ontmoet daar, die om dezelfde redenen van buitenaf die er spelen een paar jaar geleden verhuisd is met haar gezin.
Er was veel familie (broers en zussen van de moeder), ik denk dat ze dag en nacht mensen om zich heen hebben om hen te steunen.
Moeder zat tijdens mijn bezoek te kolven, om de bv op gang te houden voor de baby…
De familie (niet alleen gezin) is eigenlijk verbijsterd dat dit gebeurd is, hoe je leven van de ene de andere dag totaal op de kop staat.
Ik kan verder niet schrijven wat er allemaal aan de hand was, maar het zijn dingen die in ieder gezin zouden kunnen gebeuren, had het er daarna met mijn zussen over (die beide kinderen hebben), over voorvallen met hun kinderen dat die misschien ook wel in de ‘worst case scenario’ zo’n staartje zouden kunnen krijgen…
ik zou idd eerst bij de buurvrouw aankloppen om te horen wat er nou precies aan e hand is… net zoals jij gedaan hebt…
morele steun kunnen ze volgens mij wel gebruiken als ik je laatste post zo lees…
bjz grijpt vooral nu onder druk van het publieke oog naar mijn idee soms wel heel snel in… puu vanwege angst dat ze worden aangesproken op hun gemaakte beslissingen en een foute afloop…
ik had voor de buren zeker nu je weet wat er aan de hand is willen getuigen… het is de vraag in hoeverre het helpt maat niet geschoten is altijd mis…
Dus ik denk dan ook, misschien proberen ze wel ‘even’ uit hoe het is als kids uit huis geplaatst worden, niet nadenkend wat voor veel meer gevolgen daar aan vastkleven.
de opmerkingen: kinderen worden niet zomaar uit huis geplaatst vind ik niet juist, vaak zal er wel goede aanleiding zijn maar ook niet altijd denk ik. niets is zwart of wit
het zou zomaar kunnen dat dit het geval is.
maar als dat zo is vind ik dit net zo erg als het optreden bij savanna en het meisje van de maas(weet ff niet meer hoe ze heet)
bij deze 2 gevallen wordt er helemaal niet tot nauwlijks gereageerd op de noodkreten van mensen van buiten af.
en bij dit gezin is er geen noodkreet van buiten af door omgeving, familie enof vrienden (en school?). dit is vresselijk voor die kinderen om dit mee temaken. hier kunnen ze toch ook een trauma van over houden als er werkelijk nietz aan de hand is althans niks bedreigends?
bjz werk niet goed op deze manier ze zoeken niks uit tot op de bodum om alle feiten boven tafel te halen. op deze manier lijkt het net of ze maar wat doen op een zeer onproffecionelle manier!
bjz werk niet goed op deze manier ze zoeken niks uit tot op de bodum om alle feiten boven tafel te halen. op deze manier lijkt het net of ze maar wat doen op een zeer onproffecionelle manier!
Mijn ervaring is nu dat ze op elk mogelijk potentieel gevaar(wat ze zelf in stand houden) heel heftig gaan reageren. Ze schieten totaal een extreme kant uit… Zekerheid voor alles, ook al blijkt er geen probleem meer te zijn… (of er wordt struktureel en gedreven aan een probleem gewerkt).
Vandaag hoorde ik weer dat ze nu beloofden dat hulpbehoevende kinderen niet langer meer dan 2 maanden hoefden te wachten op hulp… Aan de ene kant een goed streven, aan de andere kant beangstigt het me… Nu hebben ze dus minder tijd om goed doordacht de zaak te bekijken, en gaan ze dus maar lukraak reageren zodat ze in elk geval zeker weten dat ze niks over het hoofd zien?? Eerst uit huis halen en dan het probleem eens goed bekijken, waardoor ze dus weer nieuwe problemen creeeren(kinderen uit huis halen, trauma’s die daarbij komen, gezinnen volledige ontwrichten en overhoop halen… )
De pest is dat NIEMAND hier iets aan kan doen… een rechter gaat in 99% van de gevallen uit van het rapport van BJZ… en als je ziet wat ze daar allemaal in verzinnen… :wall: (en ja, die dingen konden we nagenoeg allemaal weerleggen, en TOCH negeerde de rechter dat volledig)
Mijn ervaring is nu dat ze op elk mogelijk potentieel gevaar(wat ze zelf in stand houden) heel heftig gaan reageren. Ze schieten totaal een extreme kant uit… Zekerheid voor alles, ook al blijkt er geen probleem meer te zijn… (of er wordt struktureel en gedreven aan een probleem gewerkt).
De pest is dat NIEMAND hier iets aan kan doen… een rechter gaat in 99% van de gevallen uit van het rapport van BJZ… en als je ziet wat ze daar allemaal in verzinnen… :wall: (en ja, die dingen konden we nagenoeg allemaal weerleggen, en TOCH negeerde de rechter dat volledig)
Het rapport barst van de vermoedens, gesponnen rond een aantal feiten. Herhaal een term als bijvoorbeeld ‘misbruik’ 100 keer in een rapport op een suggestieve manier, laat ‘vermoeden van’ en 'door… ’ weg na de eerste paar keer en het wordt vanzelf een zogenaamd op zichzelf staand feit met een op suggesties gebaseerde invulling.
Ook hier zijn vermoedens weerlegd, echt officieel.
Er blijven heus wel problemen over, maar niet genoeg voor een OTS (naar mijn mening).
Over de concrete problemen wil ik verder niets zeggen, zou het wel willen delen en ‘uiten’, maar vind het niet gepast dat ik dat doe, het is hier toch een openbaar forum en niet mijn gezin.
Mv2kids, ik begrijp uit je berichtjes hier dat je er zelf ook mee te maken hebt. Ik ken je verhaal verder niet, maar wens je heel veel moed toe! Het lijkt me dat je je zo ongeloofelijk onmachtig voelt in zo’n situatie…
ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet…ik krijg er helemaal kippevel van. En dan dat de moeder zit te kolven om de bv op gang te houden…
Ik geloof overigens niet dat BJZ de wijsheid is pacht heeft, dus om zomaar aan te nemen dat kinderen niet voor niets uit huis worden geplaatst? Ik denk dat het best wel eens voor kan komen dat kinderen wel ‘zomaar’ uit huis worden geplaatst en ook wel eens kinderen niet waar het wel zou moeten. Hulpverleners zijn ook maar mensen en dan al die bureaucratie er om heen.
Ik zou op mijn eigen gevoel afgaan. Sterkte ermee!
@ mint… ja helaas zit ik er middenin… Mijn oudste is anderhalf jaar geleden uit huis gehaald toen wel min of meer terecht(Had niet echt gehoeven, maar de vermoedens die er toen lagen waren daar grond toe), maar nu allang niet meer nodig, overbodig en volstrekt onzin, zeker met al het werk wat ik al verzet heb, verhuizingen, rechtzaken etc… en toch blijven ze voet bij stuk houden, dat de situatie toen niet gezond was, en hij daarom NU niet terug mag komen…
Dat wat je vertelt over vermoedens die een eigen leven gaan leiden heb je 100% gelijk in!!!
Wat ik wel wil zeggen, een OTS is nog niet het einde van de wereld… als ze niks te verbergen hebben en BJZ wil dat perse, so be it… maar een UHP is echt iets heel anders!!!
zelf roepen ze keihard dat UHP het laatste redmiddel is, dat ze eerst vanuit de thuissituatie willen kijken(zie hun eigen site) maar in de praktijk denken ze juist omgekeerd… eerst uithuis halen, en dan zullen we wel verder kijken… niet wetende dat dat zo’n ontzettende impact heeft op heel het gezin…
