Maaike is nu bijna 5 jaar en blijft heel slecht eten. Alles wat ze vroeger nog wel luste is nu ook voorbij.
Geen aandacht schenken… een kind zal zichzelf niet doodhongeren … het werkt niet.
Ik schenk er geen aandacht aan, maar ze met de tijd eet steeds minder.
Op brood lust ze alleen maar zoet. Appelstroop of chocolade hagelslag.
Werkelijk waar, helemaal niks lust ze aan hartig broodbeleg.
Geen boter, geen fruit (alleen mandarijntjes), gene vlees, geen groenten.
Het enige wat ze aan warm eten lust is pannekoeken. Zelfs patat wil ze niet.
Ze leeft nu echt alleen maar op rooibosthee, limonadesiroop, mandarijntjes en brood met hagelslag en appelstroop. En bij het avondeten twee hapjes omdat ze van ons moet proeven.
Dat kan niet langer zo. Op deze manier komt ze echt belangrijke voedingsstoffen tekort.
Ik heb nu verteld dat er vanaf nu helemaal niet meer gesnoept mag worden, totdat ze een aantal dagen gezond en goed eet.
Ik wil dus een schema met stickers maken en bij, bijvoorbeeld 3 stickers, mag ze iets te snoepen hebben.
Maar ik vraag mij af of ik dit zo moet doen, en zo ja hoe?
Bij elke goede maaltijd een sticker? Of bij elke dag goed eten?
En hoe doe ik dit met de naschoolse opvang? Daar krijgen alle kinderen na het eten van fruit iets te snoepen (en vaak veel ook)
heeft iemand tips? Ideeen hoe ik dit aan moet pakken?
Want deze manier van eten is zo slecht… ze krijgt veel te veel suiker binnen.
Vervelend hoor, moeilijke situatie!
Hoe is ze er verder onder dan? Valt ze af, heeft ze genoeg energie?
Ijzertekort?
Heb eigenlijk niet zoveel tips verder.
Mijn kinderen eten allebei vanaf hun tweede jaar alleen maar zoet op brood, maar heb me daar nooit druk omgemaakt omdat ze dol zijn op allerlei groenten en fruit.
Veel succes, hoop dat er gauw wat verandering in komt.
(Medische oorzaken al uitgesloten? Bijv. erg grote amandelen of opgezette keel?)
Ik heb ook moeilijke eters,
of moeilijk, ze lusten genoeg ze eten alleen niet veel.
Echt babyhapjes. Zoon heeft wel periodes dat hij veel brood eet, trouwens altijd met aardbeienjam of boter met komkommer en heel soms chocopasta. Het is ook geen kind die zelf snel zal aangeven dat hij honger (trek) heeft ofzo, met drinken net zo.
Mede door zijn eczeem bleef hij het afgelopen jaar heel erg achter in groei (hij groeide sowieso altijd al traag), wij zijn bij de kinderarts gekomen en die houdt nu goed in de gaten.
Als je je echt zorgen maakt en ze niet groeit dan zou ik naar de huisarts gaan en zonodig je door laten verwijzen naar een kinderarts (die bekijkt dan of er een medische oorzaak is, of ze tekorten heeft) of voedingsspecialist?
Ik zou eerst (medische) oorzaken willen uitsluiten voordat ik met het straffen van geen snoep zou beginnen denk ik… straks is het iets waar ze niks aan kan doen?!
Sterkte en succes in elk geval!
Ik zou ook zelf niet zomaar wat gaan proberen. En iig ook niet zonder dietist.
Als je nog niet naar de huisarts/kinderarts bent geweest, zou ik dat zeker als eerste doen, zoals mijn voorgangers al aangeven.
Hoe zit het met haar gewicht en groei dan? Want als ze niet eet, dan komt ze toch ook niet aan/valt ze af?
eten dwingen heb ik nooit gedaan…
lijkt me juist negatief werken…
maar ik merkte wel als ik de borden leuker opmaakte,
bijv met gezichtjes, sponge bob pasta ect ze veel makkelijker eten…
ook geen tv aan…
probeer er juist een feestje van te maken, mee te helpen in de keuken?
leuk de tafel te dekken…
geef ze een leuk kookschortje ?
hier ook een super moeilijke eter, ik was gewoon boos, teleurgesteld,
maar merkte dat dat echt niet hielp…
gelukkig gaat het nu super goed!
Ik ben echt heeeel erg tegen het belonen met voedsel, dat is wel echt de manier om een verkeerde relatie met eten waar ze de rest van dr leven last van kan hebben, in de hand te werken.
Als je al wilt gaan belonen voor goed eten zou ik dat doen met alleen de stickers plakken en evt een leuke activiteit of ander klein kadootje ofzo. Maar nogmaals, ik denk dat belonen als er gegeten wordt zowiezo niet echt heel handig is. Het eten is dan wel niet de beloning, maar nadat er gegeten wordt komt er wel een beloning, terwijl eten iets vanzelfsprekends zou moeten zijn. Omdat het lekker is, omdat ze zo haar buikje vult en sterker is enz.
Daarnaast is het denk ik zowiezo goed om snoepen te beperken, zeker als dat gewone maaltijden gaat vervangen. Maar het moet dan niet een straf zijn, lastig hoor als dat al een gewoonte is. Hier is snoepen nooit een gewoonte geweest dus dan is dat toch makkelijker. Limonade niet in huis halen om te beginnen, dan kan je gewoon zeggen dat het op is (zou je ook met het zoete beleg kunnen proberen, al is het om een beetje te minderen in zoet beleg en dan een droog/met boter boterhammetje geven als ze echt weigerd iets anders te nemen).
En pannekoeken lust ze wel dus daar zou ik heeeel creatief mee zijn 
Volkorenmeel gebruiken om te beginnen en lekker beleggen met appeltjes en kaneel, paprika, kaas en champignons, boontjes & tauge met beetje chilisaus, enz. En pas na de (halve?) groentepannenkoek eet je natuurlijk een zoete.
@Gab wrote:
eten dwingen heb ik nooit gedaan…
lijkt me juist negatief werken…
maar ik merkte wel als ik de borden leuker opmaakte,
bijv met gezichtjes, sponge bob pasta ect ze veel makkelijker eten…
ook geen tv aan…
probeer er juist een feestje van te maken, mee te helpen in de keuken?
leuk de tafel te dekken…
geef ze een leuk kookschortje ?
hier ook een super moeilijke eter, ik was gewoon boos, teleurgesteld,
maar merkte dat dat echt niet hielp…
gelukkig gaat het nu super goed!
Borden leuk opmaken helpt niet. Dan zegt ze “wat ziet dat er leuk uit mama!” waarna ze nog steeds niet eet…
Met aardappelgezichtjes gaat ze spelen, maar eten niet.
We eten altijd aan tafel met zn allen, zonder de tv aan, maar ook dat werkt niet.
Meehelpen met eten wil ze niet, ze vind het niet leuk om te doen. En de tafel dekken al HELEMAAL niet. Daar hebben we hier juist grote discussies over. Ik wil dat ze helpt, omdat ze ook taakjes in huis heeft. Maar dat gaat altijd met een hoop gemopper.
Ik wil haar ook niet dwingen, maar op den duur moet je toch wat proberen…
Ze is dun. Ze is bijna 5 jaar en kan qua breedte makkelijk een maat 92/98 broek of shirt aan. (ze had afgelopen zomer een lange zomer broek van haar kleine zusje aangtrokken… dat zal zo’n beetje maat 68 zijn geweest en het paste…het was een leuke short :roll: )
Ze is vaak ziek en klaagt vaak over pijntjes ed.
Ik denk niet dat het iets medisch is. Want als ik met pannekoeken met stroop en suiker, of met snoep aan kom dan eet ze dat prima.
Ik was altijd erg vast in mijn overtuiging dat het onzin is om apart voor je kind te gaan koken. Gewoon niet meuten en met de pot mee eten. Als je het niet lekker vind, ook goed, dan eet je niet. Wel een toetje en morgen beter…
Maar deze opvatting werkt dus niet…
ik vrees dat ik inderdaad voorlopig pannekoeken ga bakken met gezonde dingen er op.
(met het risico dat ze dat ook niet wil en uiteindelijk ook haar neus op gaat halen voor pannekoeken)
Mijn nichtje at ook niks vroeger, of niks… pannenkoeken en pizza (Margarita) luste ze dan wel, en Fristi, maar voor de rest at ze gewoon niet, hoe mooi, lekker, gewoontjes, bijzonder het ook was. Ze at gewoon niet en dat al vanaf heel erg jong. Als ze wel iets moest proeven kwam dat er gewoon weer uit, en dat waren minihapjes, een kidneyboon bijvoorbeeld.
Inmiddels is ze 18 en eet wel meer, maar nog steeds geen prutjes/sausjes, geen dingen door elkaar en of ze er nou van genieten kan vraag ik me af. Maar het is verder een hele vrolijke lieve mooie meid. Als kind was ze lang en dun, nu is ze nog steeds gewoon dun.
Mijn kinderen zijn ook geen grote eters en mede daardoor dun, mijn zoon wordt 7 in juni en draagt nog altijd maat 110/116 maar broeken met van die verstelbare tailes moeten op het aller strakst en dan nog zakken ze wel eens af. Hij heeft nog zomerbroekjes maat 68 (ja echt!) in de kast liggen en die zijn lekker kort maar sluiten van boven tenminste mooi af!
Vorig jaar heeft hij een heel jaar stil gestaan met groeien (daarvoor groeide hij ook minimaal) en dat in combinatie met hele heftige eczeem zorgde er voor dat we bij de kinderarts kwamen.
Mijn dochter is ook een kleintje, bijna 4 en gaat nu net langzaam uit maat 86, ook hier veel afzakbroeken al heeft ze wel dikkere billen dan haar broer.
Houdt ze naast de pannenkoeken ook van fruit?
Ik zou er verder dan geen aandacht meer aan geven en haar gewoon de dingen eten die ze eet met altijd de kans om een hapje van jullie mee te eten (maar niet dwingen, misschien gewoon jij en je man tegen elkaar zeggen “oh dit is echt lekker” ofzo) en wieweet wordt ze binnenkort eens nieuwsgierig als die pannenkoeken haar neus uitkomen 
.
En daarnaast is misschien toch een bezoekje aan de huisarts raadzaam? Zeker weten dat er niets medisch is is toch fijner dan denken dat het zo is.
In het geval van mijn nichtje is ze meerdere keren doorgelicht zowel lichamelijk als psychisch maar ze konden niks vinden. Ze at gewoon niet.
Als ze vaak ziek is en klaagt, dan zou ik toch de huisarts raadplegen.
Zelf heb ik 2 kinderen die bijna niets eten, en de jongste is daarbij ook nog klein en heel tenger. Ze zijn echter levendig en bijna nooit ziek. In jouw geval is dat wel zo, en zou ik dus toch wat dingen laten nakijken, bijvoorbeeld het hb-gehalte.
Het blijft een lastig probleem :?
Buiten de tips om die hier al staan weet ik niets extra’s. En niet te veel aandacht aan besteden. Wij hebben hetzelfde probleem. Dochter is 5,5 jaar en 12,5 kilo. Licht zijn past wel bij haar, alleen wordt het nu extreem. Zo ondertussen is er al een diëtiste ingeschakeld, maar dat helpt niets. We hebben allerlei middelen in huis die we haar als extra mogen geven, maar ze lust niets. We proberen toch maar gewoon lekker eten te koken en aan tafel is het gewoon gezellig. Soms eet ze dan toch ineens een kwart aardappel op. We geven haar tussendoor regelematig ‘gezonde’ dingen. Stukje banaan, hapje brood, yoghidrink etc. We hebben nu van de diëtiste iets gekregen wat door het drinken kan waardoor ze toch de noodzakelijke stoffen binnenkrijgt. Maar wij willen wel nog gaan onderzoeken of er niet een lichamelijke oorzaak aan ten grondslag ligt. Bij onze oudste hebben we het ook gehad, al was dat in veel mindere mate. En zij bleek wel degelijk hele opgezette amandelen te hebben. Sinds die er uit zijn eet ze als een slootgraver.
Enne, de jongste heeft hier nog nooit hartig op brood gelust. Wij zijn al lang blij dat ze eet, dus ze mag op brood wat ze wil. Dat zijn dingen waar ik me al lang niet meer druk om maak.
En belonen voor eten ben ik ook geen voorstander van. Daar heb ik al een hele discussie over gehad met de diëtiste en de arts die A.nyk onder behandeling heeft. Dat ze veel te licht is kan ik niet onderuit. Ze moet ook aankomen. Maar ik ga niet belonen. Ik wil niet op die manier met eten omgaan. Net als Lune vind ik dat je dan een verkeerde relatie met eten aanleert. En daar ik zelf een eetprobleem heb gehad ben ik daar heel huiverig voor.