Onze zoon is al een tijdje zindelijk, maar ik vind het zo raar dat hij altijd wil poepen als hij gaat plassen. Het drukt zich helemaal wild :think: 
en vaak komt er alleluja dan een miniscuul klein drolletje. En vervolgens gaat hij staan, draait zich om en bukt hij zich. ‘Zo mamma, jij moet mij afvegen’. Dus… :shifty:
Sinds kort weet ik als hij tijdens het eten moet plassen, dan zeg ik ‘snel dan, en alleen plassen hè, niet poepen!’ En dat werkt :doh: !
Het gewoon uitleggen dat het niet nodig is om telkens te poepen bij het plassen, heb ik uiteraard al tig keer gedaan.
Herkenbaar? Of tips?
Nee eigenlijk niet herkenbaar, misschien omdat R. eerst plas zindelijk was en nog poepte in een luier.
Beetje laat… maar hier is het herkenbaar. Elke keer zit ze zich de blubbers te persen op een ieniemienie keuteltje. Ik heb haar nu een paar keer gezegd dat het helemaal niet zo hoort en dat je ook een paar keer per dag moet plassen zonder een drolletje.
Maar ze vind het geloof ik een stuk echter als het wc verhaaltje “compleet” is zeg maar…
Gaat vast weer van zelf over… daar maak ik me niet druk over.
Even omhoog.
Hier ook een meisje dat niet van de wc af wil komen tot er gepoept is.
Als ik vraag: ben je klaar? Dan zegt ze: nee ik wil poepen! (dus willen niet moeten)
Ik heb geen zin om telkens zo lang te wachten (want vaak komt er niks)
En als ik zeg: roep maar als je klaar bent, dan gaat ze met wc papier spelen of met de wcborstel :sick:
Dus toezicht is wel nodig.
En als ik haar dan toch van de wc af til, dan is het een groot drama. Enige wat dan een beetje helpt is afleiden. (zullen we… gaan doen? ga je mee naar …?)
Was het bij jullie kindjes een fase?
Iemand tips hoe hier toch een beetje in te sturen?
We hebben al vaker gezegd dat je ook alleen kunt plassen zonder te poepen.
Maar niets helpt tot nu toe.