Hallo allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met jullie, maar ik zelf nog niets geschreven.
Maar nu is het dan zover.
Ik weet even niet wat ik moet met onze dochter van 5,5 jaar.
Vanmiddag had ze een vriendinnetje te spelen. En na mijn idee hebben ze het heel leuk gehad. Ze zijn begonnen met kleuren, daarna lekker boven gespeeld(K3 muziek er bij aan) en uiteindelijk weer gezellig samen kleuren. Geen geruzie gehoort of zo.
Nou nu komt het … Het vriendinnetje wordt om 17 uur opgehaald en ik ben aan het vertellen dat het alllemaal goed was gegaan. Nou en toen kwam onze dochter er tussen. Het vriendinnetje had flauw tegen haar gedaan. Nou ik heb er echt niets van gemerkt, nou ben ik er natuurlijk ook niet bij geweest toen ze boven aan het spelen waren, maar toch.
Ik ken onze dochter ook wel een beetje. Ze is erg dominant en ze wil graag alles zoals zij het wil! Ik heb het een beetje gelaten voorwat het was op dat moment. Onze dochter wou ook geen dag zeggen. uiteindelijk wel,maar niet echt vriendelijk. Nadat ik haar vriendinnetje en vader had uitgezwaait heb ik even een hartig woordje met haar gesproken. Het is nu al zo vaak gebeurd dat ze raar doet als ze we haar ergens ophalen of als er een kindje bij ons word opgehaald. Als het niet tegen ons is dan is het wel tegen het vriendinnetje waar ze op dat moment mee heeft gespeeld.
Ik baal daar zo van. Ik zou het zo fijn vinden als ze eens wat liever zou doen. Ze is zo dominant!!! Ik heb haar wel gezegt dat als ze zo doorgaat dat er dan geen kindjes meer met haar willen spelen. En daar wil ik haar voor beschermen. Ik hoop dat ze vriendinnetjes krijgt. En dat andere kindjes graag met haar willen spelen. maar ze is soms zo kattig.
Ik word er soms echt zo verdrietig van(nu heel erg, vandaar dat ik ook schrijf). Wat kan ik nu doen, om tot haar door te dringen.
Ik vind het echt zo moeilijk!!! Ik zou het zo erg vinden als er straks geen kindjes (meer) met haar willen spelen.
Hebben jullie tips wat Ik er aan kan doen?
Alvast bedankt
groetjes Ilse
Volgens mij had @nneke hier laatst ook een topic over. Ik weet alleen niet meer waar. Niet helemaal hetzelfde, maar de strekking is (en dan denk ik ook even aan mijn eigen kleuter):
Meisjes die spelen + meisjes die komen spelen = dominant, competitie, vervelende eigen dochters = vrij normaal maar wel irritant.
Sorry, kan je niet verder helpen, maar je zou even dat andere topic moeten lezen eigenlijk!
Dank je wel voor je reactie!
groetjes Ilse
Hier het zelfde ilse, dus lees even mee!
Hier ook zie iets bij mijn zoontje.
Ben er wel achter dat het bij gewoon een hele rare manier van onvrede uitten is, omdat hij het niet leuk vind dat het kindje weer naar huis moet, of omdat hij boos is omdat hij zelf weer naar huis moet…
Bij het ophalen is het inderdaad vaak mis, gelukkig niet alleen bij Myrthe, vaak ook bij de andere meiden. Ik geloof dat het idd een rare manier is om hun teleurstelling te uiten. Ze vinden het gewoon jammer en willen dat niet zo zeggen. Een vriendinnetje van Myrthe zegt sowieso altijd standaard dat ze het niet leuk gevonden heeft, maakt niet uit wat. Ze zegt altijd eerst “nee” en pas later wordt het “ja, het was wel leuk”.
Maar ik zou me daar niet te druk over proberen te maken, want kinderen vergeten snel weer. Ik had het laatst ook met dat vriendinnetje dat hier kwam spelen, het ging helemaal niet goed, maar toch hadden zij het leuk gehad :eh: . Je snapt er niets van. Het ene moment zijn ze beste vriendinnen, het andere moment niet en de volgende dag weer wel… Kinderen??
De enige manier om er achter te komen wat er aan de hand is, en om het gedrag de goede kant op te draaien, is door mee te spelen. Kinderen moeten leren samenspelen, dat kunnen ze niet vanzelf. Als ze boven aan het spelen zijn, kun je op de achtergrond aanwezig zijn (de was doen ofzo) zodat je alles kunt horen. Ga af en toe even kijken en vragen wat ze doen. Als je hoort dat het mis gaat, kijk eerst even hoe ze het zelf oplossen. Probeer zonder partij te trekken tips te geven hoe ze dingen zelf op kunnen lossen. Als ze dan bij het afscheid weer zegt dat het niet leuk was, kun je refereren aan de wél leuke dingen.
Mocht ze na een leuke spelmiddag toch de negatieve dingen oprakelen en daar de nadruk op leggen, dan kun je misschien al vóór het ophalen het spel stoppen en met beide meiden de middag evalueren. Leg dan zelf de nadruk op de leuke dingen (weet je nog dat jullie zo’n lol hadden toen…) en zorg dat de negatieve dingen uitgesproken worden. Dan kan iedereen ze namelijk vergeten.
Dit is teveel om allemaal de eerste keer meteen in te voeren, maar misschien iets om in het achterhoofd te houden? Blijkbaar onthoudt je dochter de negatieve dingen eerder dan de positieve dingen. Zoals ik al zei: samenspelen is iets dat kinderen moeten leren. Ook dominantie beteugel je niet zo 1,2,3. Zeker niet als het gedrag is dat je niet bij jezelf herkent (of juist wel, waardoor je banger bent voor de gevolgen).