Niet als je na vriendelijk vragen gewoon de baby bij je neemt. Of iets minder vriendelijk vragen of ze die vieze vinger uitvhet mondje willen halen.
Ik ben echtiet subtiel met dat. Soort. Dingen, bah.
Ik kan heel moeilijk uit m’n woorden komen, dus het duurt best wel lang voor ik m’n verhaal kwijt kan en sommige mensen vinden dat niet prettig en gaan er dan door heen praten. (soms bij de 2e zin al). Dan klap ik dicht en begin ik te stotteren. Heel vervelend, maar het zei zo.
Al ben ik niet op m’n mondje gevallen, maar dan denken hun dat ik er een grapje van maak. Dus ik ga denk ik de familie maar eens een mailtje sturen (want er spelen nog meer zaken rondom de kleine in aantocht).
Zeker doen, als ze anders niet naar je luisteren en met je in discussie gaan!!!
Want het is JOUW (jullie ;)) baby en zullen ze dus moeten schikken naar JOUW regels/afspraken rondom hygiene, voeding, baby wel of niet laten huilen etc.
Dat je SM het onzin vindt, dat is haar probleem. Als jij het niet wilt, dan moet ze dat gewoon respecteren!! Punt uit.
Oeeehh… kan me ook zo ergeren aan mensen die een ander d’r wensen/regels niet respecteren!!! :twisted:
Er zijn al veel tips gegeven. Maar ik wil er nog iets aan toevoegen.
Wat bij mij enorm heeft geholpen om de BV goed op gang te krijgen is: goed eten en drinken. Onderschat dat niet. Je lijf moet herstellen van de bevalling en de borstvoeding moet op gang komen. Tel daar de gebroken nachten bij op. En je kunt wel nagaan dat het je lijf enorm veel energie kost.
Ik at grote maaltijden en veel tussendoor. Ik deed dubbel vleesbeleg op brood. At meerdere keren per dag beschuit met muisjes (omdat ik het zo graag lust) Ik at tussendoor ontbijtkoek met roomboter, fruit, schaaltje vruchtenkwark, noten etc. Ik gebruikte in de kraamweek volle melkproducten. Ik had altijd een flesje water binnen handbereik. En als ik het ene opgegeten had, zette de kraamzorg het andere al weer neer. Maar ik moet zeggen, dat ik ook onverzadigbaar was. Ik heb geen moment een vol gevoel gehad.
Dus zorg dat je voorraadkast en je koelkast goed gevuld zijn met voedzame producten.
mijn nicht heeft zo’n handje ervan of eigenlijk een vinger die dan in de mond van een baby verdwijnt om te troosten/sussen of weet ik het.
Moet je mij ook niet proberen.
Daar zeg ik niet eens wat van, dan ben je mijn kind gewoon kwijt :oops: .
Er zijn veel dingen die best subtiel kunnen maar een vinger in de mond van mijn pasgeborene? Nee echt niet!
Je mag het proberen als de eerste tandjes net door zijn, lief he .
Kan me best voorstellen dat je compleet flabbergasted bent als je het iemand ziet doen en niet weet wat te moeten zeggen… zeggen zou ik eigenlijk ook niet weten, ik haal mijn kind er gewoon weg dus.
Bij de jongste onder het mom van even schone luier en dan kan je drinken en hop van schoot.
Voor wat betreft TS: stoppen kan altijd… beginnen kan later niet alsnog.
Tuurlijk is je oudste groot geworden op KV, dat is onze oudste ook.
Maar oh wat ben ik blij dat de andere heren wel op BV groot zijn geworden (ik wou het bij de oudste ook, maar is jammerlijk mislukt).
Echt als het om BV en twijfel gaat heb ik altijd zoiets: beginnen!
Mocht je dan na een week/ 2 weken/ een maand denken ‘het is niks voor mij’ dan weet je dat tenmisnte zeker.
Begin je er niet eens aan ga je waarschijnlijl jezelf later afvragen ‘had ik het niet moeten proberen?’.
BV is mijn enige uitzondering op de regel ‘bij twijfel niet…’… dus ‘bij twijfel wel’!.
Het is wel fijn als je man je hier in steunt en er achter staat.
Want stel het gaat niet direct vloeiend… en er staat iemand achter/naast je die direct roept ‘ik haal de fles met kv wel’ is dat niet echt motiverend te noemen en zal je denk ik ook sneller overstag gaan (want je bent net bevallen en moe en je weet het allemaal niet zo goed meer en ja je oudste is er echt groot op geworden dus dit kindje ook echt wel en en en en …).
(soms bij de 2e zin al). Dan klap ik dicht en begin ik te stotteren. Heel vervelend, maar het zei zo.
.