Jawel, Hadewijch houdt van Diego. En heeft nu al een paar maanden de onhebbelijke gewoonte om ook gered te willen worden. In het begin best grappig, maar ook lastig. Want als zij boven aan de trap roept, kan ik dus niet horen of er echt iets is of dat ze gewoon even geen zin heeft om de trap af te lopen, om maar een voorbeeld te noemen.
Hoe ga ik hier mee om? Tips?
oh sorry :lol: Ik moest toch even erg lachen… zie het helemaal voor me want… hier ook zo 1.
Nou is deze mama zwanger en veel valt er niet te redden… dus hier is het steevast…
Mama is Diego niet, mama kan je niet redden, enkel helpen als het nodig is. (soms moet ik dat echt 3 of 4 keer herhalen, want dan gaat hij door)
Vervolgens vraag ik gewoon… “wat is er” dan heb ik gauw genoeg door of er serieus iets is of dat het een spelletje is.
Het is net als met alle andere tics… hier bv ook de tic van het zielig vragen… consequent en op dezelfde manier blijven zeggen dat je gaarne bereid bent te helpen en te luisteren als ze normaal kunnen vragen om hulp.
Go Gerry, rescue her :mrgreen: 
Als ze in zicht is heb ik ook gauw genoeg door of het serieus is of niet. Da’s het probleem niet. Maar hoe doe jij het als Peter niet in zicht is? Want ik heb dus gewoon geen zin om iedere keer te komen opdraven (van de wc of zo) omdat er luid help, help geroepen wordt en ik eigenlijk wel weet dat er niks is, maar ja, het zou toch kunnen…
oh wat grappig!!
de mijne denkt juist dat ie Diego is,
dus ik kan hem wel ff langs sturen? :mrgreen:
Grrr, grappig zei je? :evil: 
.
Wij wonen in Den Haag, vlak bij Rijswijk. Stuur die knul maar langs. Als hij ook van auto’s en voetballen houdt is dochter’s dag helemaal gemaakt.
auto’s wel,
maar voetballen vindt ie minder :mrgreen:
Ook onze oudste is een dierenredder net als Diego.
Dat heeft echter ook zo z’n nadelen. Hij komt continu met allemaal slijmerig en kruiperig spul aan. Papa kan er hard om lachen, maar ik vind het maar niets.
Grotere dieren wil hij ook wel redden (bv. poezen of vogels), maar deze blijven gelukkig niet stil op hem zitten wachten. Nu maar hopen dat er gauw weer iets anders (schoners) interessants langskomt.
Anke
hm… Ik hoor toch echt wel als het serieus is hoor… dan gaan ze namelijk echt niet roepen “help help”
Dan is het please rescue me erg verdrongen door de aandrang te gaan huilen.
Dus nee ik trap er niet in.
Vraag gewoon wat er is, als ze help help kunnen roepen, dan kunnen ze ook nog praten en dus vertellen wat er is
Ik heb mijn zoontje zover gekregen dat hij zelf Diego is … dus hij redt al zijn knuffels en ik hoef hem niet meer te redden.