Ik hoop hier een antwoord te vinden voor een vriendin en haar man met een tweeling van bijna 14 maanden.
Ik zal een beknopte omschrijving geven van hun problemen.
Jochem en Mayke leuke tweeling die met ruim 37 weken zwangerschap geboren zijn en zich goed ontwikkelden. Best makkelijke kindjes, die al snel een goed ritme hadden. Naarmate ze ouder werden was het slapen soms een probleem, 's nacht gillend wakker worde of om 5.00 uur niet meer willen slapen. Overdag verder niks aan de hand. Nou wil het dat sinds een paar maanden dat Mayke vooral 's nachts gillend wakker wordt en nauwelijks te troosten is en ook niet meer alleen dan wil zijn, de kindjes liggen gewoon bij elkaar op de kamer in een eigen bedje. Zowel mayke als jochem zijn de afgelopen maanden erg vaak verkouden geweest en bij Mayke speelt het krijgen van tanden/kiezen ook een rol.
Doordat de kindjes slecht slapen en het overdag ook niet altijd lekker loopt, weten de ouders zo langzaam aan niet meer wat te doen. Ze hebben veel adviezen opgevolgd, maar een kind wat benauwd is kun je niet laten krijsen 's nachts. Nu waren ze een paar dagen er tussen uit en zijn ze na 3 dagen maar weer gegaan met 2 nauwelijks geslapen nachten.
Kent iemand dit? En hebben jullie tips. Ik wil ze graag een zetje in de goede rchting geven, maar ze denken nu zelf dat het echt aan hun zelf ligt dat de kindjes zo reageren. Het zijn twee goede vrienden die wel snel emotioneel kunnen reageren en ja ik weet dat dat ook een uitstraling naar de kindjes kan geven.
hey hey meid,
wat naar zeg 
…
Ik zou zo ook geen tips kunnen geven
Ik denk alleen mischien bij het kindje dat verkouden is dat je het bedje met boeken aan een kant wat kan ophogen zodat ze een betere ademhaling heeft …
Mischien ook eens de bedjes anders zetten ??? wil ook wel eens helpen…
:hug:
Ze gaan nu de kindjes ieder een eigen slaapkamer geven, zodat de kans dat ze elkaar wakker maken kleiner wordt en ze hebben Mayke nu al een nacht in de kinderwagen laten slapen (ligstand) en dat ging ook wat beter.
Hoi
Ik heb niet echt tips. Maar hoe oud zijn ze eigenlijk? Is het geen sprong? Zijn ze weleens bij een arts geweest om iets lichamelijks uit te sluiten. Anders is een osteopaath misschien iets.
Ik hoop dat het snel beter gaat. :hug:
Wij hebben dat al maanden met Juul, waardeloos. Maar goed, wij weten ook niet waar het vandaan komt en gaan er vanuit dat het maar een fase is. De laatste tijd begint ze vaker nachten door te slapen, dus er zit nu wel schot in…
Ik begrijp dat de kindjes wel wakker worden van elkaars gehuil? :think: Zelf denk ik juist niet dat je ze uit elkaar moet halen, denk dat ze op den duur troost vinden bij het zien van elkaar. Klinkt als en fase, begint het dromen ook niet rond deze leeftijd?
Ik hoop dat het snelw eer beter gaat voor ze, want het is flink aanpoten met een tweeling…helemaal als de ouders ook niet de nodige nachtrust krijgen.
Oh en heb je al eens wisseldiensten voorgesteld? Dus dat er één ouder uit bed gaat om de kinderen te doen en dat de andere desnoods beneden op de bank gaat slapen? Niet gezellig, maar het heeft ons door die allereerste nachten heen gesleept.
De tweeling is nu bijna 14 maanden oud. De ouders willen echt bij elkaar slapen en nemen samen de zorg op zich, omdat meestal als er dus een komt de andere ook komt. De kleintjes zijn de laatste tijd wel erg vaak verkouden, maar niks in het bijzonder, dokter geeft dit ook aan.
Tja het is gewoon moeilijk, omdat de ouders er emotioneel zelf enorm aan trekken. Met zijn tweeen er een weekend tussen uit willen ze ook niet voor hun eigen rust, omdat ze vinden dat ze de kleintjes dan maar van zich afschuiven en de verantwoording voor en weekend niet op een ander willen leggen. Zelf een dagje is al aan de lange kant.
ik denk serieus dat ze hun eigen trots opzij moeten zetten voor hun eigen welbevinden, en dat van hun kinderen… een nachtje door kunnen slapen doet wonderen voor je gemoed en incasseringsvermogen. Af en toe is dat gewoon nodig om even bij te tanken.
Persoonlijk denk ik dat de opa’s en oma’s ze dankbaar een nachtje willen opvangen(elk eentje?) om hun kinderen bij te laten tanken…
ik zou ze die raad echt meegeven…
Ja, helaas willen ze deze tip niet aannemen. Ik heb dat ook al voorgesteld. Ze voelen zichzelf te schuldig en ik vind dat persoonlijk niet terecht. Het zijn lieve en makkelijke kindjes die gewoon af en toe wat extra aandacht vragen als papa en mama niet lekker in hun vel zitten en ik ben een beetje bang dat ze in een fisueel cirkeltje terecht komen doordat de kleintjes de emoties van hun ouders ook bemerken.
Ik ben het eens met Marieke hoor. De kindjes houden er geen trauma’s aan over als ze een nachtje uitbesteed worden. Het zou de ouders zoveel goed doen. Daarom hebben wij toen apart geslapen zodat we toch aan onze rust toekwamen.
Ik vind het ook jammer dat ze er geen gehoor aan willen geven.