Al geruime tijd schrijf ik bij de oktober mama’s, maar heb ondekt dat er ook een forum is voor kleuter en peuterpraat.
Vandaar dat ik graag een vraag aan ervaren moeders zou willen stellen.
Ik heb een zoontje van 3,5 die momenteel behoorlijk dwars is. Hij is 's morgens al om 5.00 a 5.30 wakker en dan begint het al.
Gehuil en geschreeuw omdat hij terug moet naar zijn kamer
Hoop gemopper en geschreeuw omdat hij zijn boterham niet op wil eten en zijn melk niet op wil drinken. Hij mag altijd kiezen wat hij erop wil, maar het is nooit goed. Doe ik de boterham in stukjes, dan moet ie dubbel en andersom. Hij loopt hier rustig een half uur over te krijsen.
Vervolgens gaan we douchen en daar maakt hij dan ook weer 1 groot probleem van. Wil er niet meer onderweg e.d. Kleren aandoen is altijd gehuil en gemopper.
Dan naar beneden en dan begint het. Hij speelt gewoon nergens langer dan een paar minuten mee. Heb al van alles geprobeerd. Volle speelgoedkist heeft hij niet, want dat heb ik opgeruimd en hij mag steeds wat kiezen. Ook moet hij eerst het ene opruimen voordat hij het andere krijgt.
Hij loopt dus w.s. door het gebrek aan intresse in zijn speelgoed de hele dag achter mij aan te jammeren en te mopperen. Hij houdt dus echt geen 2 tellen zijn mond en blijft constant over 1 ding doordrammen. Ook al probeer je hem met iets anders te stimuleren hij komt er altijd weer op terug. Ik wordt er echt moedeloos van.
De hele dag loopt hij op de bank te springen en dat wil ik gewoon niet hebben. Ik vind het niet nodig en waarschuw dus ook steeds dat hij daar mee moet stoppen. Op de gang zetten maakt geen indruk. Zodra hij weer in de kamer is begint het weer opnieuw. Ook al zet ik hem 20 keer op de gang.
In de ogen van mijn zoontje doen wij het nooit goed. Hij is eigenlijk constant kwaad en mopperig. Snap er echt niks van. Ik onderneem van alles met hem, maar hij verpest het steeds. Ik ben al zover dat ik liever niet meer met hem naar het dorp loop, omdat ik weet dat hij weer rare dingen gaat doen.
Help wat moet ik hier nu toch mee? Ik wil het zo graag goed doen, maar weet niet meer hoe!
hij is toe aan school denk ik ook en anders jij wel
maar heel vervelend. mijn tips:
wat betreft broodbeleg liet ik kiezen tussen twee dingen, dit of dat. meer keuzes kon ze niet aan. Zelfde met dubbel of niet.
Als dat niet gaat kan je nog kleur bord laten kiezen en daar een boterham met beleg opleggen, dat dan dus dan niet laten kiezen.
spelen is mijn oudste ook niet goed in, speelt niet met speelgoed. begint daar nu wat mee met vriendinnen ( bijna 5.5) maar ze kon wel heel goed even een filmpje kijken. dat is haar ontspanning.
of tussendoor even voorlezen.
hij is erg vroeg wakker, slaapt ie nog overdag? dat zou ik dan niet meer doen en anders wat later naar bed misschien.
kleding en douchen kan je hem misschien eigen douchegel geven en dat laten doen. kleding ook laten kiezen tussen twee broeken ( niet de hele kast) misschien kan hij zichzelf wat aankleden al? of dat je dat met hem oefent? mijn jongste vind dat erg leuk.
ik heb nog wel even een vraag en dat is wat hij doet met speelgoed, doet hij er zelf wat mee maar niet wat ermee hoort of doet hij er gewoon niets mee? Ik vraag dat omdat mijn man een tijdje heeft gehad dat hij wilde dat er met speelgoed op een bepaalde manier gespeeld werd. waar het voor bedoeld was zeg maar, terwijl de kids eigen dingen verzonnen, als je ze laat spelen op hun manier houden ze het langer vol. En anders misschien kleuren? tekenen? Dit zijn mijn tips ik hoop dat je er wat aan hebt
Ik moet zeggen dat ik wel heel consequent ben 1x waarschuwen 2de x op de gang zodra ik daar een paar dagen mee aan de slag gaat het weer een poos goed.bij Amy had ik ook het idee heeft dit nut die gang ze vond het helemaal niet erg en rende er soms zelf naar toe.Dit besproken op het cb en die zeiden dat ik toch met dit door moest gaan.Ze vinden het toch niet heel erg leuk om uit de gezelligesituatie gehaald te worden.
Ik denk ook dat je toch hem s’morgens terug naar zijn kamer moet sturen het is nog gewoon nacht(voor mij in iedergeval dan)probeer het krijssen te negeren (makkelijker gezegt dan gedaan)
ga niet in discussie met ze daar zijn ze echt nog te klein voor jou wil is wet.
Als Amy haar brood niet wil eten zet ik haar op de gang met brood en daar mag ze pas vanaf als hij op is,dit werkt bij haar heel goed.
Laat hem ook niet uit te veel dingen kiezen op zijn brood en jij bepaald of het in stukjes is of dubbel geklapt.
Ik weet dat het krijssen erg irritant kan zijn en ook het achter je aan lopen is irritant maar negeren en zeggen dat je nu even wat anders te doen hebt moeten ze leren accepteren.
Ik vind deze leeftijd erg moeilijk maar moet zeggen dat het met Amy nu aardig gaat.
Ps is er net een baby bij of moet je nog bevallen dit kan ook een rede zijn dat hij om extra aan dacht vraagt.
In ieder geval succes en opvoeden is heel erg moeilijk vind ik.
Allereerst hartstikke bedankt voor je reactie. Ik denk ook zeker dat hij aan school toe is, alleen is dat helaas pas in september. Help nog 9 maanden dus!
Televisie vind mijn zoontje inderdaad ook erg lekker en boekjes lezen vind hij ook erg fijn. Dat doe ik dus ook regelmatig. Maar voel me altijd een beetje slecht als ik hem de halve middag voor de tv parkeer. Maar soms verlies ik bijna mijn zelfbeheersing dus dan is dat altijd nog beter denk ik dan maar.
Slapen doet hij overdag niet meer. Later naar bed toe doen heeft geen enkel effect. Vaak is hij dan nog eerder wakker. We hebben al van alles geprobeerd, maar de juiste oplossing helaas nog niet gevonden.
Bedankt voor de tip van het douchen. Ga het morgen direkt proberen.
Hij gebruikt zijn speelgoed inderdaad op een andere manier dan waar het voor bedoeld is. Meestal laat ik hem gewoon zijn gang gaan, mits het niet kapot gemaakt wordt natuurlijk.
Wat hij ook heel erg heeft is dat hij opdrachten geeft wat er moet gebeuren met het speelgoed en dan wij het dan moeten uitvoeren. Zelf gaat hij er dan bij zitten, maar doet helemaal niks.
Knutselen heeft hij ook een tijdje gedaan, maar daar vind ie nu weer niks aan. Het is echt een paar keer en dan heeft meneertje het wel weer gezien.
Nogmaals bedankt voor je tips! Fijn om te lezen dat er meerdere mensen zijn die dezelfde problemen bij de hand hebben.
Dus ze hebben tegen jou ook gezegd dat je er gewoon mee door moest gaan met het op de gang zetten. Dan blijf ik het dus ook nog is even volhouden.
Ja jij hebt inderdaad gelijk dat ik de regels moet bepalen, maar soms dan is hij me gewoon bijna de baas met zijn grote mond. Ik moet echt goed laten merken dat ik de baas ben natuurlijk!
Ons 2e kindje is 14 oktober geboren en ik moet zeggen dat hij daar superleuk mee omgaat. Is stapelgek op zijn broertje. Dat is wel een hele opluchting hoor! Daar heb ik ook wel een beetje over ingezeten of dat goed zou gaan.
Wat ik ook heel apart vind aan Noah is dat hij zich vreselijk druk kan maken over dingen waarvan ik denk dat het niks is voor een peuter.
Toen ik bv borstvoeding gaf kon hij echt compleet uit zijn dak gaan als hij vond dat ik de andere borst moest geven. Dat is toch niet normaal?
Gelukkig gaat het met jouw dochter op het moment erg goed en dat is lekker. Dan kun je zelf weer een beetje opladen.
Te jong voor school, maar zou een peuterspeelzaal een optie kunnen zijn?
Misschien is hij meer een buitenkind, bladeren harken in de tuin, planten water geven, wandelen naar een speeltuintje of fietsen op zijn fietsje. Lekker moe worden !
Onze kinderen (slapen samen op 1 kamer) worden ook vroeg wakker. We moeten er wel elke keer dan uit om te zeggen dat het nog te vroeg is en dat ze nog een uurtje moeten slapen en in het begin moesten we er soms wel 5x achter elkaar uit, maar nu gaan ze dan meestal weer even slapen. Na zevenen mogen ze spelen, dan gaan we er ook uit om het losgedraaide bolletje weer vast te draaien zodat ze licht hebben.
Met douchen waarschuw ik altijd vantevoren dat ze nog 1 minuutje mogen douchen en tel ik 20 tellen vantevoren terug af.
Kun je niet voor het snijden van het brood met hem afspreken hoe hij het wil hebben? Eet ie altijd 2 broodjes? Anders 1 broodje a la mama en het volgende broodje ‘doen we wel dubbel’.
Dat de bank geen klimrek en trampoline is, wordt hier ook vaak vergeten. Hier volgt dan ook de trap als strafplek. Maken jullie het daarna wel goed (sorry zeggen en knuffel), anders blijf je in de negatieve sfeer zitten.
Mijn oudste kan ook wel eens heel lang in een mopperbui blijven. Dan zeggen we vaak ‘maak jezelf niet aan het huilen’ omdat ie anders ons overal de schuld van geeft.
Mijn jongste krijgen we uit een nare bui, meestal door iets te zeggen in de trant van ‘en boos blijven kijken hoor, laat ik het niet zien dat je ga lachen!’ of we gaan hem als straf in zijn zij kietelen of met mijn haren over zijn gezicht kietelen.
Probeer toch elke keer weer wat positieve sfeer te krijgen, want uit ervaring weet ik, dat je voor dat je het weet, zelf in een mopperkont verandert.
Succes!
p.s. ik heb evengoed nog regelmatig problemen met ze hoor, dus neem mijn adviezen met een korrel zout, maar soms werken ze en baat het niet schaadt het niet
Ik denk dat het een stukje karakter is, want mijn jongste zoon vertoont nukken die mijn oudste nog nooit heeft gehad. Het wordt wel al beter communiceren hoe ouder ze worden natuurlijk.
O ja nog een tip voor het vroeg wakker worden Amyy slaapt met een lampje aan op haar kamer deze hebben we op een tijd klok gezet en als hij uit komt mag ze van haar kamer dit kan ook anders om dat als hij aan springt ze van hun kamer mogen.Bij Amy werkte dit goed.
Ik denk dat het een stukje karakter is, want mijn jongste zoon vertoont nukken die mijn oudste nog nooit heeft gehad. Het wordt wel al beter communiceren hoe ouder ze worden natuurlijk.
Ach ja als je de hoop maar blijft houden dat houd je af en toe op de been hè
SeeSeeEm, peuterspeelzaal heb ik hem niet opgedaan, omdat hij altijd op maandag de hele dag naar het kinderdagverblijf gaan en vrijdag de hele dag bij mijn ouders is waar zijn neefje dan ook is. Ik dacht vorig jaar dat het wel erg veel zou worden als hij dan ook nog 2 dagdelen naar de peuterspeelzaal zou moeten. Helaas kan het hier niet 1 dagdeel. Maar achteraf gezien had ik dit inderdaad beter wel kunnen doen. Aangezien de wachtlijst gaat dat niks meer worden.
Een buitenkind is het zeker, maar hij wil niet alleen in de tuin zijn. Dus als ik zelf in de tuin bezig ben dan kan hij natuurlijk ook in de tuin, maar ik ga niet constant zelf in de tuin staan als hij buiten is. Gisteren wou ik ook nog een stuk met hem rond gaan fietsen op zijn nieuwe fietsje, maar hij vertikt het gewoon. Hij fietst 2 minuten en stapt dan af en ik moet de fiets maar verder duwen. En zo gaat het eigenlijk met alles. Ik probeer het altijd leuk te maken voor hem, maar het is eigenlijk nooit naar zijn zin.
Ik vraag hem altijd hoe hij zijn brood wil hebben, maar als ik het dan voor zijn neus zet dan wil hij het toch weer anders. Ik vertik het dan dus om weer een nieuwe boterham te gaan maken op de manier zoals hij wil, want dan is het einde zoek.
Als hij straf heeft gehad dan maak ik het zeker goed met hem, maar hij maakt er meestal maar een grapje van en gaat dan vervolgens weer vrolijk verder met waar hij mee bezig was. En dan gaat het weer van voren af aan.
Je hebt absoluut gelijk dat je op moet passen voor een negatieve sfeer. Maar soms ben je het zo zat dat het ontsettend moeilijk is om altijd maar in je rol te blijven zeg maar.
Opvoeden is en blijft denk ik het moeilijkste wat er is, maar ben erg blij dat er mensen zijn die wat meer ervaring hiermee hebben. Daar kan ik in ieder geval nog een hoop van leren.
Als hij zo vroeg wakker is, zeggen we tegenwoordig dat wij zelf net op bed liggen… en dat scheelt, dan is hij weer een half uurtje stil, of hij slaapt weet ik niet, maar stil is hij zeker en hij komt niet uit zijn bed. Maar ja… het is fijn om te bonken op de gipsen muur… maakt zulke lekkere herrie…
Ook hier is de tv favoriet en kan mama ff onstpannen… :oops: dan is de sfeer in ieder geval bedaard en weer relaxed en kunnen we met zijn allen de hele wereld aan
Gerben probeert hier ook wel eens de baas te spelen hoor, vooral tegenover zijn broertje of de honden… en dan moet ik weer zeggen dat IK dat allemaal moet regelen, niet HIJ pffff…
Hij kan zelf zijn pyjama uit doen en zijn onderbroek/broek aan doen, sokken, shirt, schoenen, maar het vastmaken van de broek en schoenen etc. doe ik. Hij zegt de laatste tijd vaak: mama wil je me helpen? En ik weet op welke moment hij dat doet en wanneer hij er dus zelf gewoon geen zin in heeft en dan zeg ik gewoon nee. Word hij dan boos: ja… maar dan zeg ik rustig dat hij dat niet hoeft te worden, want mama zegt dat hij het moet doen, klaar. Doet hij het alsnog niet, dan word ik boos.
's ochtends brood eten… hier wil hij nog wel eens de korsten laten liggen op de dag dat hij naar de psz gaat, en dan is hij nog niet klaar als we weg moeten. Ik zeg dan altijd dat ik ze bewaar en hij ze staks moet opeten. En als hij terug is en we gaan brood eten, krijgt hij die als eerste. Hij moppert nooit meer en alles gaat op. Als we niet weggaan, eet hij nl wel alles op, en hij moet ook op andere momenten door leren eten.
Straffen doe ik na 1 keer gewaarschuwd te hebben. Ik heb 3x geprobeert, en dat is teveel voor hem, dan walst hij zo weer door. Nu na 1 keer waarschuwen dat als hij niet luisterd, hij naar de trap moet, en hij doet het niet? Dan zonder verdere omhaal naar de trap. Als ik dan al op hem af kon lopen, zegt hij al meteen: mama ik wil luisteren… maar dan is hij te laat. Had hij eerder moeten doen. Klinkt misschioen hard, maar nu werkt het wel bij hem en dat moeten we hebben, toch? Of na 1 keer waarschuwen de tv uit of het speelgoed afpakken waar hij mee bezig is? MAAR DAN OOK ECHT DOEN EN NIET NOG EEN KEER WAARSCHUWEN, dat is zo onduidleijk voor ze.
En als hij na 2 minuten fietsen geen zin meer heeft en jou voor het opruimen laat opdraaien? Jammer, maar dan haal ik hem aan zijn arm naar de fiets toe en laat hem zelf zijn fiets opruimen, dan maar krijsen en tieren, maar ik laat me niet als een sloofje gebruiken door hem. Hij moet leren dat hij de baas niet moet proberen te spelen. Er is geen kwestie van baas zijn; JIJ bent zijn mama en HIJ moet luisteren, klaar. Ga de strijd niet aan, JIJ verliest nl…
Geef je uiteindelijk toe als hij iets op een bepaalde manier wil? Of ruim jij aan het eind van het verhaal alsnog zijn rommel op?
Het klinkt misschien heel hard maar: jij leert de omgeving hoe ze met jou moeten omgaan… en in dit geval, jouw zoon… En JIJ bent degene die dat kan stoppen.
Ik wil je hiermee niet als sloof of slechte moeder neerzetten, zeker niet, ik weet hoe je je voelt(gisteren en vanochtend zelf nog gevoeld…) Maar ik probeer je net als de andere dames een beetje te helpen. En idd, het ene helpt wel , het andere niet…
Succes! En blijf hier schrijven, dan doen we met zijn allen weer ervaringen op en tips van elkaar
Danja, bedankt voor je berichtje. Ik zie het absoluut niet als kritiek hoor! Ik vind het erg fijn dat jullie allemaal reageren met tips enzo.
Ik ben altijd bang dat ik te streng ben, maar als ik het zo lees zijn jullie ook allemaal best heel duidelijk in wat wel en niet kan.
Heb vanmorgen de minuut ingesteld bij de douche en me daar ook aan gehouden. Ging redelijk moet ik zeggen.
Waarschuwen ga ik nu ook maar 1 keer doen en dan naar de gang. Vanmorgen maakte hij weer drama over het brood omdat hij niet wou eten. Heb hem op de gang gezet en gezegd dat hij terug kon komen als hij weer wou eten. Heeft er 2 minuten gezeten en is zonder mokken aan tafel gegaan en heeft zijn brood opgegeten.
Ik probeer absoluut om niet toe te geven, maar wat is het soms moeilijk he! Opruimen doen we samen. Daar haal ik hem dan ook echt bij. Ga het niet alleen zitten doen.
Ik merk aan jullie berichten wel dat jullie er behoorlijk wat ervaring mee hebben. Was al een beetje ten einde raad, maar merk wel dat het echt peutergedrag is.
Ben erg blij met alle tips en ik ga gewoon kijken wat het beste werkt. Ik blijf zeker meeschrijven bij verschillende onderwerpen.
Wat ik zeker heel duidelijk naar voren moet brengen is dat ik de baas ben. Maar als je dan in de supermarkt loopt en hij gaat zo tekeer en iedereen staat te kijken dan voel ik me zo vreselijk opgelaten. Moet denk ik maar is leren om daar sch**t aan te hebben zeg maar!
hardop tegen hemzelf(en daarmee dus tegen de mensen om je heen) dat hij mag krijsen wat hij wil, maar dat hij moet leren naar jou te luisteren in de winkel :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: Dan “leer” je de mensen dat een kind het ook moet leren en dat je dus duidelijk maakt dat het kind mag krijsen op dat moment(en je hem laat krijsen tot je eigen grens), maar dat er dus(voor de mensen om je heen) niets aan de hand is, want hij moet het nog leren…
En daarna sch**t aan de blikken hebben, als ze die nog mochten hebben… :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
