@greet wrote:
hoi danielle,
als ik het zo lees, probeer je een heleboel en heb je het beste voor met jezelf, emma en je oppaskindje. Je bent er weloverwogen aan begonnen en wilt het ook de kans geven om te slagen.
Lastige situatie hoor. Ik zou inderdaad je gedachten even met de moeder bespreken en dan kun je samen beslissen of je het nog even de tijd geeft of.
Succes met ermee.
ik heb eerder nog niet willen reageren, maar doe het nu toch wel.
Als ik jou was zou ik juist in het welzijnsbelang van je oppaskindje aangeven dat het tussen jou (gezin) en het meisje niet klikt.
Ik heb een paar jaar terug met een soortgelijk geval te maken gehad, het klikte tussen mij en de ouders, ze vonden mij prima en dus gingen we ervoor. Maar het werkte niet, het kindje (een jongetje van 13 maand) flipte al zodra als ik van tafel opstond met de lunch om ZIJN drinken te gaan pakken.
Het werd een soort emotioneel gevecht om mijn aandacht en zijn wil.
In een pittig gesprek met moeders heb ik eens gevraagd of ze alsjeblieft eens een dagboekje wilde bijhouden van hoe zij met haar kind omging want steeds als ik vroeg hoe het thuis ging kreeg ik enkel als antwoord…
Thuis doet hij niet zo, thuis gaat het goed enz…
Uiteindelijk bleek dat dit jongetje thuis enorm werd verwend. Alles draaide om hem en om wat HIJ wilde.
Hij bepaalde hoe en wat mama deed en als hij huilde kreeg hij direct zijn zin.
Zijn ouders zagen dit totaal niet als verwennen of de zin geven, voor hun werkte het.
Je geeft al aan dat ze eerder bij oma was, daar zal het niet veel anders zijn gegaan dan thuis, met name als ze het eerste kleinkind is, zal oma ook graag aan haar wensen tegemoet komen.
Ik heb er toen voor gekozen, met name in mijn eigen belang om te stoppen.
OOk eerlijk gezegd dat ik bewust zeg in mijn belang omdat ik er tuureluurs van werd en daardoor zeker geen leuke gastmoeder kon zijn en dat had weer een negatieve invloed op het kind zijn belangen.
De beste keuze ooit gemaakt. Ik kreeg al gauw weer een ander kindje en dat ging super, die was overigens ook maar 14 maand, dus ik denk niet dat het persee aan leeftijd ligt.
Soms zien ouders gewoon niet dat wat zij thuis doen vergaande gevolgen kan hebben voor hoe een kind bij een ander reageert.
Maar dit kindje is duidelijk niet op haar plek bij een gastouder waar ze de aandacht moet delen.
Dat lijkt me iets voor de ouders om eerst aan te werken en het is niet aan jou om als probleemoplosser aan de gang te gaan.
Mijn ervaring is echt dat als het puur om wennen gaat het met een paar keer bekeken is, dan gaat het niet zo hoor. :hug:
@purpled82 wrote:
@Soleil wrote:Weten ouders hoe jij hier nu in staat? Want als het mijn kind was, zou ik niet willen dat jij nog oppaste…En niet óm jou, maar omdat de situatie duidelijk niet werkt voor jullie beiden… Daarbij schrik ik van het feit dat je haar armpjes vast houdt en dan een speentje erin drukt…
Ja de ouders weten hoe ik hierin sta. Ik heb duidelijk aangegeven dat dit zeer vermoeiend is en dat dit zo niet te doen is. Bovendien heb ik ze zeer duidelijk aangegeven dat hun dochter hartstikke verdrietig is als ze hier is. Wat betreft haar armpjes vasthouden… ik voel me hier enigsins op aangevallen (wat misschien niet zo bedoeld is). Ik heb haar ouders gevraagd wat te doen als ze zo’n driftbui krijgt en moeder zei dat ik het beste kon proberen haar armpjes vast te houden en te proberen het speentje erin te doen. Ik doe hierin alleen wat van me gevraagd wordt en ik houd echt niet hardhandig haar armpjes vast en prop die speen erin ofzo.
Ik weet niet hoe julie het eerst hebben gedaan, hebben jullie wel proef gedraaid? Ik heb met de gastouder van Yaniek het eerst uitgeprobeerd hoe het ging. Ook heb ik het met haar gehad over hoe ik met Yanniek omging en hoe zij met babies omging. Dat bleek veel raakvlakken te hebben. Als Yanniek daar niet op zijn gemak was geweest, dan verwacht ik van haar dat ze dat aangeeft. Ook verwacht ik van haar dat ze om zijn welzijn denkt, ergert ze zich aan hem omdat ze nergens aan toekomt dan wil ik dat weten en zsm naar evt. een andere gastouder zoeken die het geduld en de tijd voor zijn gedrag heeft.
Ik heb eerst 2 gesprekken met de ouders gehad voor ik met oppassen begon. Ik ga er vanuit dat zij een goed gevoel bij ons hadden anders hadden ze wel verder gezocht. Hun dochter was ook hartstikke vrolijk met Emma aan het spelen toen zij erbij waren. Echt proef gedraaid heb ik verder niet. Zij is hier gewoon vanaf Januari gekomen. Ik heb 2 maanden de tijd te beslissen of het klikt of niet zonder dat er een opzegtermijn aan vast zit. Maar als ik opzeg hebben de ouders dus niet direct een andere oppas. En ik denk echt wel aan haar welzijn. Ik wil graag dat ze het hier naar haar zin heeft en als dat er niet in zit dan houdt het gewoon op. Maar ik wil het wel graag een kans geven.
Zoals jij aangeeft wil je ook nog aandacht en tijd over hebben voor je eigen dochter. Dat is op zich logisch, maar de ouder die jou huurt moet dit ook weten dat jij dit wilt. Zij huren jou in en verwachten dus dat jij die tijd met hun kind doorbrengt en dat kind de volledige aandacht kan geven. En tuurlijk moeten ze weten dat je niet alle onverdeelde aandacht aan haar kunt geven. Check of jullie reële verwachtingen van elkaar hebben. Yanniek is te gast bij een lieve gastmoeder die zelf nog een kindje van bijna 1 heeft en een boefje van 2 en nog een kind van 7. Ja dan weet ik dat Yanniek niet alle aandacht voor zich alleen kan krijgen. Maar mocht Yanniek dat wel nodig hebben, dan heb ik er vertrouwen in dat ze me zegt dat het niet gaat en niet lukt, zodat ik wél een bij hem passend gezin kan vinden.
De ouders weten ook echt wel dat ik mijn dochter ook aandacht wil geven. Emma kan zichzelf heel goed vermaken waardoor ik heel veel tijd heb om mijn oppaskindje aandacht te geven, maar Emma is wel pas een jaar en moet dus wel een schone broek en eten en naar bedje gebracht en zelfs die mogelijkheid krijg ik niet als mijn oppaskindje alleen maar huilt en bij mij wilt zitten.
Wat je misschien met moeder of vader kunt overleggen is of hun dochtertje ipv 1 keer 2 keer in de week kan komen, zodat de tijdsspanne er tussen niet te lang is. Yanniek gaat nu ook op dagen dat ik nu nog thuis ben naar de gastouder, puur om hem daar gewend te laten zijn.
Ze komt al 2 dagen in de week hier maar dat lijkt niet veel te helpen. Ik kan haar moeder wel bellen als het echt niet gaat (zoals vrijdag) en dan komt ze hier naar toe.
Maar goed... nu weet ik het eigenlijk helemaal niet meer zo goed. Wat is wijsheid? Ik wil het eigenlijk nog wel tot eind van de maand de kans geven. Wie weet is het alleen een kwestie van wennen. Maar als het dat niet is heeft dat meiske alleen nog maar meer stress. *Zucht* lastig dit hoor. Misschien moet ik haar moeder vragen morgen even met mij te komen praten...