Als mijn zoontje niet z’n zin krijgt dan slaat hij me en als dat niet lukt dan gaat hij bijten!
Voorbeeld: Afgelopen zaterdag deed ik zijn jas dicht omdat we buiten waren maar hij wou dat niet! Mama is de BAAS dus doet zijn jas dicht en tilt hem op omdat hij al begint te schreeuwen (midden in het centrum :oops: ) hij probeert me in mijn gezicht te slaan dus ik kijk weg waarna hij me keihard in mijn wang bijt :x Ik heb hem neergezet en moest gewoon huilen van de pijn :oops:
Hij heeft me wel een kusje gegeven en sorry gezegd maar dit kan gewoon niet. Het is niet de eerste keer want ik heb ook al 2 keer blauwe kuiten gehad omdat hij me daar had gebeten. En laten we de rest maar even achterwegen houden.
Hij doet het alleen bij mij en dat zal wel komen omdat bij mij Nee = Nee is!
Is er iemand die tips voor me heeft om hem dit af te leren want ik wordt er heel erg moedeloos van 
Heb al hulp gevraagd bij het cb maar verder niks meer gehoord.
Hoi Mop
Jeetje wat vervelend zeg.
Jou mannetje gaat dus behoorlijk ver in zijn zoektocht naar grenzen
Devi heeft mij ook weleens geslagen, waarna ik heb meesleurde naar de gang en hem boos toesprak.
gelukkig weet hij nu dat als hij zijn hand opheft en ik mijn vinger naar 'm uitsteek dat hij het niet hoeft te wagen.
maar daar help ik jou niet mee.
Ieder kind een ander temperament.
hier wat tips waar je misschein wel wat meekan;
Je hebt een hoop type bijters. Jay is duidelijk een frustratiebijters…
En het lastige is dat je het bijten zelf niet echt af kan leren omdat ze het als middel zien om te uiten.
Het belangrijkste is dus de stappen voor het bijten onder ogen te zien.
Bijvoorbeeld de situatie met de jas.
Misschien een idee om het zo te brengen : “Jay, het is koud buiten, zullen we samen je jas dicht doen, pak de rits maar”
Of
“Jay, het is koud buiten, zal mama je jas dichtdoen of wil je zelf je jas dichtdoen”
Bij Devi helpt het enorm als ik alles aankondig, uitleg en samendoe.
dit bespaart hem een hoop onvrede en strijd tussen ons.
Ook als je een drift"'zie’aankomen, mopperen etc, is het belangrijk om de gevoelens te benoemen.
‘ik zie dat je boos bent’ ‘mama snapt dat het niet leuk is’
Mocht hij boos worden, laat dan zien dat dat mag en ga samen met hem op de grond stampen om het zo te uiten. Geef hem ideeën om het anders te doen
Bijten is echt een uiting van spanningen en een emotiebommetje.
Sommige psychologen wijten het aan de geboorte ( lange bevallingen, etc ) maar ik weet niet of ik het daar mee eens ben 
Je hebt ook mensen die terugbijten of hun kind op hun eigen hand laten bijten.
daar ben ik het absoluut niet mee eens.
Je keurt het gedrag daarmee in feite goed, want een peuter is nog niet volledig empatisch ontwikkeld.
Nou meid, succes ermee…
het is natuurlijk heel erg vervelend.
Maarrrrr…je kan er als moeder echt niks aan doen dat je een bijter hebt hoor…dat zit er nou eenmaal in of niet :-*
bij mij is het enige dat helpt:
het gedrag zelf negeren door Tyg zonder iets te zeggen op zijn stoeltje te zetten, (of op de grond, als je ergens bent en je hebt hem opgetild en het gebeurt), me om te keren en weg te lopen.
na een minuut of 2 weer terug komen en zeggen waarom hij op het stoeltje zit en dat hij sorry moet zeggen of een knuffel geven.
elke schrikreactie, of ‘auw’ zorgt alleen maar voor een hoop lol hier,
wanneer ik hem op bovenstaande manier aanpak, voelt ie echt dat ie verkeerd bezig is. hij gaat huilen dan en wil het graag goed maken.
Dankje…
Ik voel me idd een slechte moeder
Ik kan soms niet eens lief tegen hem doen :oops:
Vaak negeer ik zijn gedrag en loop ik weg en laat ik hem uitschreeuwen en soms komt hij achter me aan rennen en trekt aan me omdat ik terug moet naar de plek waar het was begonnen :eh:
Ook als hij me slaat zeg ik niks en doe ik net of het me niks doet (heeft een tijdje geholpen) en ik heb hem ook wel een boos toegesprokken dat dat niet mag maar dan wordt hij nog bozer! Ik praat ook veel met hem en leg hem alles uit, hebben we met Charelle ( dochter van 7) ook altijd gedaan en dat is goed bevallen die had nooit driftbuien.
We hebben hem ook een keer op de gang gezet maar dan loopt hij snel naar buiten of naar boven en dan weet hij dat ik achter hem aan moet.
Als z’n bui over is dan komt hij ook weer naar me toe en zegt hij dat het over is en wil dan graag een knuffel, nu zegt hij steeds 'jay wil huilen!! en dan zeg ik ‘dat is goed jay! ga maar even huilen’ en dat lijkt idd te helpen :think:
Ik schaam me gewoon :oops: voel me echt een stress moeder aan het worden die zijn kind niet onder controle kan houden.
Noes…
Bedankt meid :-* (je berichtje doet me goed)
Ik zal je tips zeker uitproberen!
Vooral de gevoelens benoemen lijkt bij hem te helpen.
Terug bijten is ook niks voor mij en dat maakt het bij hem erger!
Ziet…
Bedankt voor je tip…
En Tyg blijft dan ook gewoon zitten???
Ik ga het proberen maar ben bang dat Jay daar te druk voor is (jammer genoeg)
-x-
Tyg is ook een erg druk (beweeglijk) kind (niet qua karakter, maar hij is wel weer erg opvliegend)
hij bleef nooit zitten,
maar de stoel gebruik ik zó weinig,
dat áls ik hem een keer gebruik
op de manier die ik heb beschreven,
dus zonder woorden,
hij écht wel doorheeft dat het menens is.
Meestal als ie me slaat, dan moet ie meteen van schoot (ook zonder woorden).
dit is meestal genoeg.
Hij krijgt een waarschuwing dat het niet meer mag.
Doet ie het toch? dan zit ie binnen een seconde op de stoel.
hij probeert er nog 1 keer af te komen,
dan zet ik hem zonder woorden weer op de stoel.
als ie iets doet op weg naar de stoel wat niet mag:
dat negeer ik
als ie iets doet wat niet mag als ie op de stoel zit:
negeer ik,
alles mag, als ie maar op de stoel zit.
als ie wil gillen, prima, als ie maar zit.
het voordeel van deze manier:
- JIJ bepaalt wanneer het genoeg is, niet hij
- JIJ bepaalt de grens, niet hij.
- je haalt hem tijdelijk uit de situatie
- je biedt hem een plek om uit te razen, maar wel binnen de grenzen (de plek is om uit te razen, niet de kamer, niet de persoon wie hem die straf geeft.
- JIJ bepaalt wanneer het weer ‘klaar’ is.
- je kunt hem daarna (als hij weer rustig is) op zijn gedrag aanspreken en de waarschuwing geven dat als hij het weer doet, hij weer op de stoel moet.
- jullie maken het weer goed en JIJ hebt daarin de regie, niet hij.
zonder woorden:
- je voelt je niet gestressed door steeds bozer te worden
- als je toch gestressed bent, kun je zelf even uit de situatie lopen om weer rustig te worden.
- je kind voelt fysieke begeleiding, hij weet waarschijnlijk toch al dat slaan niet mag, dus dat hoef je hem op dat moment ook niet uit te leggen, dat zorgt alleen maar voor (negatieve) aandacht.
- je geeft hem geen (negatieve) aandacht :mrgreen:
- je wordt niet geslagen of gebeten, want je kan uit de weg gaan, zonder dat ie weer aan je broek hangt
het daarna uitpraten en goedmaken is heel belangrijk!
je kunt hem als je het goed uitpraat en goedmaakt ook weer makkelijker complimeteren bij goed gedrag!
ookal gaat het de eerste paar keer nog niet zo goed:
als je consequent bent, dan gaat het op een gegeven moment echt zijn vruchten afwerpen.
nou dat was het zo’n beetje.
Ziet…
Heel erg bedankt dat je het zo goed voor me uitlegt :-
Het geeft me weer wat moed!!
Morgen ga ik het meteen uitproberen.
:-
succes
en misschien maakt het jezelf ook rustiger als je bedenkt dat ie het echt niet doet om jou te pesten…
hij is gewoon op zoek naar een grens
oja,
mocht ie nou echt 100 x opstaan
zet hem dan weer terug
en zeg dan alleen wat ie wél moet doen:
zitten!
en draai je om en neem weer afstand.
@charelle wrote:
Ik voel me idd een slechte moeder
Ik kan soms niet eens lief tegen hem doen :oops:
Ik schaam me gewoon :oops: voel me echt een stress moeder aan het worden die zijn kind niet onder controle kan houden.
Och meis toch :hug: .
Ik kan je gevoel misschien niet wegnemen maar je bent echt wel een goede moeder, juist door hier advies te vragen. :-*
Kan je verder geen "uit-ervaring-advies" geven maar ik hoop echt dat je snel deze circel kunt doorbreken.
ben heel benieuwd hoe het vandaag ging
Sorry, heb de laatste dagen geen tijd gehad om te reageren :oops:
Er is een wonder gebeurt :think:
Eerst werd ik gebeld door iemand van het cb om een keertje langs te komen en naar het gedrag van jay te kijken om te zien wat er mis gaat en wat er beter kan!
Maar Jay is in 1 x veranderd! :eh:
Hij is rustig en lief en als hij een beetje stout wordt dan hoef ik alleen maar te zeggen “moet mama BOOS worden” en dan zegt hij “Nee” en dan is het over :eh: :eh: :eh:
Het zal wel voor een paar dagen zijn maar nu geniet ik weer van hem :inlove:
Ziet…
Heb hem nog niet op de stoel gehad, hij heeft wel een driftbui gehad maar dat was op straat. Ik ga het nog zeker proberen als het moet.
Nannietje…
Bedankt :-
Ik moet wel zeggen dat Jay de laaste paar dagen erg moe is, mischien dat hij daarom rustiger is.
En hij praat ook veel duidelijker dan vorige week.
We zien het wel, ik weet nu wat ik moet doen als hij een bui heeft en daar voel ik me zekerder door.
:-
fantastisch toch?
misschien is jouw hele houding wel helemaal veranderd zonder dat je het merkte
en kwam dat al helemaal goed op hem over.
fijn dat je de stoel niet hoefde te gebruiken
houen zo :mrgreen:
Ik had het nog niet getypt en het was alweer begonnen :?
Meneertje was weer niet te genieten en vandaag heeft hij me weer geprobeert te bijten, Ik heb hem vandaag op de stoel gezet en hij was het er niet mee eens (natuurlijk) … zo! die was boos :shock:
Maar na heel vaak terug zetten op de stoel bleef hij ook echt zitten :eh: (schreeuwen natuurlijk). De volgende keer gebruik ik de stoel weer.
:dance:
boos zijn dat mag ie
en hoe was het met jouw boze gevoel?
minder?
Ik voel me wel een beetje rustiger idd…
Ik weet dat er een oplossing is en dat maakt me rustiger,
Hij zal dat ook wel voelen denk ik.
Bedankt…
nou ik hoop dat ie het snel door heeft