de titel zegt het al lizz sliep de 1e week netjes in dr bedje of wieg
nu wil ze alleen bij mama of papa slapen en als ze slaapt en ik leg dr weg gaat ze huilen
ze trapt ook de dekens weg en kruipt helemaal omhoog (pittige dame)
ze wil ook geen speen alleen pink
ik heb ook me slaap nodig dus tips zijn welkom
we verwarmen dr bed al voor dus dat kan het niet zijn
tja, voor zo’n heel klein babytje is het natuurlijk heel gewoon dat ze lekker dicht bij papa of mama wil zijn.
Onze oplossing was overdag een draagdoek, en met het slapen bij ons in bed. Zo krijgt iedereen zijn rust en heb je een tevreden babytje.
Je zou ook een cosleeper kunnen overwegen als je in jouw bed eng vindt, maar op internet is ook wel te vinden hoe je veilig kunt samen slapen.
Op Kiind.nl staan er volgens mij ook wel artikelen over.
Ze is pas 10 dagen. Ze wil gewoon bij papa en mama zijn.
Hier heb ik maanden een draagdoek gebruikt. Ook kon ik ze eenmaal slapend wel overleggen. Ging natuurlijk niet altijd :lol: Maar oefening baart kunst.
Ik zou lekker overgeven aan haar behoeften. 8)
dank jullie wel vind op de dag niet zo erg maar ik kan snachts Nit zo lekker slapen
met haar op me buik krijg stijven nek kan niet slapen op me rug
aankleedkussen in bed ging vannacht goed zal vannacht wel weer proberen
draagdoek vandaag geprobeerd maar ze wilde ook me pink speen wil ze niet
dus kon ik niks doen en moet toch ook nikki vermaken en verzorgen
Thanks voor antwoord lekker knuffelen dus gaat vanzelf over :think:
Weet je, het gaat ook over, maar het is vooral een nieuw ritme vinden dat voor jullie allemaal prettig is. Hier wilde mijn kinderen ook geen speen en liep ik met een pink te leuren.
Het komt allemaal goed, go with the flow…Dat is het enige wat ‘goed’ werkt.
Bianca ik zou er aan toegeven meis, ze is nog heel jong. Niet niks om 9 maand bij mama te hebben gelegen en dan opeens de wereld te zien :mrgreen:
Lekker overdag in een draagdoek , dichtbij je. s avonds proberen als ze slaapt over te leggen.
ik zou er ook aan toegeven… hier was het net zo… Manoël slaapt 's nachts nu ook nog steeds bij ons!
dank jullie wel
ze heeft vannacht op aankleedkussen naast me gelegen en hebben allebei heerlijk geslapen
ik ga dr nu lekker in bakje doen
het is ook wel fijn dat ze graag bij mama wil zijn 
dat deed Fréderique ook de eerste twee weken!
Geen zorgen… de wereld (en dus ook d’r eigen bedje) zijn gewoon nog een beetje té groot…
Ik zette ons meisje overdag in de wandelwagenbak in haar eigen kamertje (bak in het ledikant). En 's nachts stond ze bij mij op bed in de wandelwagenbak. En toen we ook 's avonds probeerden was het huilen dus was ze er nog niet aantoe. En toen we haar in het ledikant deden ging het in eerste instantie goed maar toen weer huilen, dus hup de wagenbak er weer in.
Het is gewoon zoeken wat nu werkt meid.
:lol: :lol: :lol: Dit is nu het derde topic wat ik lees over kindjes die niet in hun eigen bed willen slapen.
Onderstaand heb ik even gekopieerd. Kijk maar of je er iets mee kan.
@Debbie & Lana wrote:
Zonder de rest van de reacties te lezen even een reactie.
Wat ik lees, zou zo mijn jongste kunnen zijn. Nu is er bij hem wel meer aan de hand, maar hij sliep overdag niet! Huilde zodra hij maar weggelegd werd, maakte niet uit waar (box, reiswieg, mc, bedje).
Om toch aan onze rust te komen heb ik hem, vanaf 1 week oud, bij mij in bed genomen. Ik heb internet afgestruind om zo er achter te komen wat nu de beste manier is om VEILIG SAMEN te slapen. Ik ben heel ver gekomen met het borstvoedingsforum. Daar staat een heel stuk in over veilig samen slapen.
Er werd tegen mij van alle kanten gezegd dat je het niet moet doen, maar het was voor ons de enige manier om aan onze rust toe te komen.
L.R.:
- was een huilbaby. Dat begon 's ochtends om 6 uur en dat eindigde om 12 uur 's nachts. Van 12 uur 's nacht tot 6 uur 's ochtends sliep hij in mijn armen tegen mij aan. Hij kreeg bv dus als hij dorst, honger of iets te sabbelen wilde lag het voor hem klaar. Zo kreeg iedereen in huis zijn slaap! Er er is niets zo belangrijk als slaap (in mijn ogen!).
- was onder behandeling bij de osteophaat omdat de spieren aan zijn rechterkant helemaal verkrampt waren (bij neerleggen deed dat dus enorm pijn doordat je de spieren aan het strekken bent). Hierdoor huilde hij dus heel veel, het enige wat hielp was in de draagdoek.
- is een cara-patientje. Hij had het altijd benauwd. Dus bij je moeder hangen is dan voor een baby een heel veilig gevoel, neemt de benauwdheid niet weg, maar zorgt wel voor troost, veilig gevoel en geborgenheid.
- heeft tot 1 1/2 jaar bij ons in bed geslapen tegen mij aan.
L.R. slaapt nu nog steeds bij ons op de kamer. Toen hij 10 maanden oud was, kon hij zich al over de box heen trekken. Met 13 maanden klom hij eruit. Zijn bed staat tegen ons bed aan, hij trok zich op tot zijn middel en maakte een koprol zo ons bed op. Hierop heb ik gelijk de spijlen uit het ledikant gehaald zodat hij geen halsbrekende toeren hoefde uit te halen om bij ons in bed te komen.
Hij is inderdaad 3x uit ons bed gevallen. Toen ben ik naast de deur gaan staan, als hij zijn ledikant uit kwam, pakte ik hem op zonder hem aan te kijken of iets te zeggen, zette hem weer in zijn bedje en liep weer weg. Dit heb 4 dagen consequent gedaan, toen kreeg hij door dat hij zijn eigen bed niet uit mocht. De eerste dag ben ik wel 20 keer de kamer in gelopen om hem in zijn eigen bedje te zetten. Dat werd met de dag minder.
Dat je nu geen tijd hebt voor jezelf, dat kan ik me heel goed voorstellen. Maar ik heb ons het eerste 1 1/2 jaar op de tweede plek gezet omdat ik wist dat mijn kindje het nodig had om bij mij te zijn.
Mijn tip… doe waar jij je goed bij voelt. Laat je niets opdringen waarvan je van te voren als zoiets hebt als… brrr… moet er niet aan denken.
Het bovenstaande was mijn/onze manier. En daar voelde ik mij heel erg goed bij. Nog heb ik totaal géén spijt van deze manier. Mijn kindje is opgegroeid tot een heerlijk ventje die volledig vertrouwd op mij en mijn man.
Inmiddels kan hij zelfstandig in slaap vallen, zonder ons er bij. Hij slaapt in zijn eigen bedje (nog steeds bij ons op de kamer) en hij blijft erin. Hij huilt niet meer als hij moet slapen, hij gaat liggen, krijgt een dekentje over hem heen en hij doet zijn ogen dicht.
Ik zeg zelf altijd… als ze 18 zijn dan slapen ze echt wel in hun eigen bedje (alhoewel mijn zus van 19 nog wel eens bij mijn moeder in bed kruipt :lol: ).
:-*
Bianca, allereerst gefeliciteerd!!
Ik heb de eerste 6 weken (tegen alle adviezen in ) met Lars op mijn borst of naast me op een aankleedkussen geslapen. Het ging niet anders. Lars had het nodig om bij ons te zijn en na 6 weken is hij in zijn wiegje gaan slapen. Gewoon steeds proberen om haar over te leggen, lukt het niet dan is ze er w.s. nog niet aan toe…