ik heb tot nu een cyclus van 42 dagen en dat terwijl ik altijd een cyclus van 28 of 29 dagen heb. (zelf na mijn curretage precies 28 dagen)
ik voel me zwanger (ken het gevoel na een goede zwangerschap en 2 miskramen) en droom veel, bultjes op tepels, ruik sterk, heb echt al een opgezettere buik vooral sávonds…puistjes die ik nooit heb…
maar… heb nu al zo’n 8 testen gedaan die iedere keer negatief zijn… 
ik snap het gewoon niet.
heeft iemand dit ook meegemaakt en zou het kunnen dat ik toch nog positief ga testen?
ik word hier zo onzeker van, dan heb ik nog liever als ik dan toch niet zwanger ben dat ik maar ongesteld word dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. toch?
Ik herken het wel, ik had ook de bekende kwaaltjes, maar ik wist niet of dat een zwangerschap was of niet
Ik had een cyclus van 44 dagen (normaal 28), en negatieve testen bleven maar komen.
Was ik zwanger? Want de kwaaltjes waren er wel?
Beelde ik het me in?
Na 44 dagen werd ik ongesteld, maar het voelde zo raar & ik was Opgelucht.
Ik wist waar ik aan toe was, ik had op een gegeven moment ook van.
Liever nu ongesteld , dan dat ik niet zwanger ben en me lichaam zo iets heb van Bekijk het lekker ik pest je!
Misschien test je nog positief, of moet je langs de HA gaan.
Want na zoveel dagen hoort er toch al positief uit te slaan als je zwanger bent?
Dit heb ik afgelopen maand ook gehad.
Vanalles en nogwat aan kwaaltjes, overtijd en ook een ander/vreemd gevoel in mijn buik enzo.
Maar ik bleef negatief testen.
Na een paar dagen heb ik me erbij neergelegd dat ik niet zwanger was, omdat ik anders wel positief zou moeten testen,
en 's avonds nadat ik me ‘erbij neergelegd’ had dat ik niet zwanger was, kwam de bloeding op gang.
Hopelijk is jouw gevoel wel juist en ben je gewoon zwanger!!
Sterkte en succes!! :-*
ja ook ik heb het een keer gehad…normaal altijd een cyclus van rond de 30 dagen en 1 keer een uitschieter van 45 dagen…ik dacht wel dat ik een keer een positieve test had, maar een bloedtest wees negatief uit!!
ik was toch aan de ene kant heel erg opgelucht dat ik ongi werd want de onzekerheid was weg…maar toch ook wel ontroostbaar, want je houdt nog zoveel hoop…