R. is nu 3 jaar en 6 maanden oud. Heeft een grote mond, en luistert voor geen meter.
Hij is afgelopen zomer(vakantie) een weekje bij mijn zus geweest, en ook een aantal weekendjes bij Oma.
Na mij zus heeft hij even moeten wennen aan thuis, daar waren andere regels. Maar als hij bij Oma vandaan komt is hij niet te houden. (haar regels zijn duidelijk anders, geeft hem veelal zijn zin als hij gaat dreinen.) en wij zijn dan thuis alles weer recht aan het breien. (overlegd met oma, maar echt veranderen doet ze niet).
Nu begint voor R. ook zijn regelmaat weer (psz). en ik denk dat hij daar vreselijk aan toe is, hij heeft zoals ik al zei een grote mond. Als ik nee zeg, zegt hij ja, schreeuwt, gilt… heel gezellig… en dan het luisteren… wat hij dus niet doet.
Hij probeert op de voorgrond te treden, als zijn zusje aandacht krijgt, gaat hij heel vervelend doen. (Expres er tussen lopen etc.) Ook doet hij soms gewoon expres dingen die hij niet mag. Dat weet hij,maar uitdagen is toch leuk?
Hoe daag ik hem uit?! Is het gewoon het ritme dat hij kwijt was?
Of zijn leeftijd? Toe aan school?
Ik denk dat je zoon gewoon weer moet wennen dat jullie regels weer gelden en in het ritme komen dus ik zou me eerst daarop focussen. Als dat
alles bij elkaar denk ik een beetje.
Ik vond bij dochter en zoon het laatste half jaar voor ze 4 werden ellendig. Gewoon omdat ze veranderen, beginnen te onderhandelen over regels, een beetje aan school toe beginnen te raken, en als er dan ook nog een onrustige vakantie aan vooraf is gegaan waarin de regels niet meer telden zoals thuis… volgens mij is het dan logisch dat je met een dwarse peuter zit.
Maar aan het logisch vinden heb je niets natuurlijk, je zit er wel mooi mee.
Maak je regels weer duidelijk, zorg voor een prettig ritme in de dag en probeer consequent te blijven, hij is niet de baas 
en zijn gedrag hoef je ook niet de baas over jezelf te laten spelen want dat heeft alleen maar een negatief effect op jou.
het gaat over, helpt dat?
(ook zo’n dooddoener )
Het helpt wel hoor, hihi.
Ik dacht dat hij misschien wat vroeg was met aan school toe zijn.
Maar merk wel dat hij een gigantische sprong heeft gemaakt afgelopen weken in zijn taal-motoriek etc…
Hij geeft wel aan ‘’ Ik moet zeker 4 zijn voor de basisschool.’’
Verder, inderdaad is deze week alles weer begonnen, en krijgt hij dus zijn ritme weer . Geen vrijheid blijheid meer… want inderdaad het onderhandelen…
‘’ Mama mag ik eerst dit, dan ga ik naar bed…’’ …
‘’ Nee mama eerst dit en dan… ‘’…
Ik vind het wel vervelend dat oma niet aan de regels heeft gehouden zeg maar, we zijn duidelijk geweest en ze vond het eigenlijk allemaal logisch, Maar puntje bij paaltje… gaat R. dreinen, boos doen, stamp voeten…
Ook wij moeten hier in leren , want week of 2 geleden had oma gezegd dat hij misschien wel een snoepje kreeg in de winkel van ons.
Nou het moest een keer gebeuren, zijn eerste woedeaanval, gillen als een speenvarken , alsof je hem net door de winkel had gesmeten ofzo, was een feit… echt… dit was dus nog nooit gebeurt he…
En dan komt er ‘’ Mama ik mocht een snoepje van oma! Als ik nou niet eet vanavond… mag het dan?’’ :lol:
Hier ook een aantal maanden voor haar 4de verjaardag was het een ramp. Deed niets anders dan gillen/slaan/niet luisteren/zusje pesten. Heeft hier echt een aantal maanden geduurd voordat het beter ging. Vanalles geprobeerd, en uiteindelijk echt al het negatief gedrag negeren, of 1 a 2 keer uitleggen dat ik het niet prettig vind als ze zo zit te gillen/slaan etc, daarna haal ik haar uit de situatie zonder iets te zeggen, of als ze slaat liep ik gewoon weg etc. De eerste 3 dagen werd ze alleen maar erger, ze kwam naast me staan en bleef dan gewoon gillen (om niets!) Positief gedrag vooral prijzen. Gewoon een keer zeggen dat ze lief zit te spelen etc. Een keer alleen wat gaan doen een gezellig dagje ervan maken. Ik kon niet meer genieten van T, bleef maar in die negatieve cirkel hangen. Na een week heeeel geduldig zijn en me vooral niet uit de tent laten lokken begon ze een stuk rustiger te worden en sindsdien gaat het echt weer lekker hier :thumbup:
Ik zou het uitdagen niet zoeken in gedragsregels maar in het aanleren van nieuwe vaardigheden. Hier werkte fysieke vaardigheden goed. Leren fietsen, steppen, voetballen, lange stukken wandelen
Fysiek zijn ze niet meer moe te krijgen lijkt het soms… :silenced: sprak ze uit ervaring maar het werkt wel gek genoeg. Dus als je de kans krijgt bv in een weekend een dagje naar een grote buiten speeltuin. Heeft ie weer even de gelegenheid gehad zichzelf uit te dagen, gek te doen en dingen te doen die hij wel mag en kan maar zusjelief nog niet. 
En regels, oef als daar vanaf geweken wordt is het hommeles. Hier ook een periode gehad dat met bedtijd het complete peuter/kleutersmoezenboek doorlopen werd door meneer. Uiteindelijk ben ik overgegaan op; NEE de regel is; naar boven, pyama, wassen en tandenpoetsen, verhaaltje en slapen. Die regel wil ik hem per avond 1 x opnieuw vertellen en daarna is het klaar. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik het bij vlagen best moeilijk vind de verhalen, vragen, ‘eisen’ ed per babyfoon doorgegeven te negeren… :shifty: Ik kan mijn zoon bv niet dwingen te slapen, ik kan hem wel ‘opleggen’ dat na het verhaaltje er in bed gebleven moet worden, wanneer hij dan in slaap valt is aan hem. Rubberen hamertjes vind ik zoooo 1024
Oh we hebben 1 klein ding gewijzigd aan het avondritueel. Hij mag terwijl hij in bed ligt niet te slapen sjucht luisteren naar een luisterCD van Piet Piraat. Dat voorkomt hier iig dat hij zijn bed uitgaat en gaat spelen en heb zelf het idee dat hij er sneller door in slaap valt omdat hij echt gaat liggen luisteren. Wij hoeven niet meer naar boven te lopen om de 10 minuten om hem terug te leggen in bed en telkens dat boos worden vonden we ook allemaal niet leuk.
@Rhiannon wrote:
… de regel is; naar boven, pyama, wassen en tandenpoetsen, verhaaltje en slapen. Die regel wil ik hem per avond 1 x opnieuw vertellen en daarna is het klaar. …
En wat gebeurt er dan? Hier nl ook een dwars peuterpubertje van 3,5…die getriggerd wordt door 3 grote zussen van 9,11 en 13 en broertje van 1,5…
Gelukkig gaat ze graag naar bed, knuffel mee, boekjes lezen en keten met haar kleine broertje met wie ze op 1 kamer ligt.
Maar de gewone dagelijkse dingen heeft ze ‘geen zin in’, ‘dat wil ik niet’, ‘ik ben het beu’…etc…
We gebruiken nu vaak het krukje in de keuken om af te koelen…maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet…
@sweet-love: errug herkenbaar hoor! Maar…althans zo is het hier: bij opa en oma moet/mag het leuk zijn, en die hoeven echt niet onze regels te hanteren (gaat toch ook niet?) Helaas moeten ze dan terug aanpassen na een logeerpartijtje, maar dat moeten de grote meiden hier ook na een weekendje papa, of een weekje mama…heel lastig, want zelfs met hun leeftijden gaat dat blijkbaar nog steeds niet vanzelf terwijl ze echt alle regels weten/kennen/kunnen dromen, maar het gedrag erbij is helaas iets anders.
En ja cliché, het is een fase…over een tijdje vraag je je af waar je je nu druk om maakt :mrgreen: om weer voor de volgende uitdaging te komen staan.
Ik merk vooral dat R. een uitdaging nodig heeft. Inderdaad oefenen we nu met fietsen en ook vind hij Bobo leuk op de computer.
Dan merk je ook echt dat hij best slim is. (Herkent letters, cijfers, kan best goed tellen…)
Helaas is er ook een zusje, die tegenwoordig leuk vind alles van hem af te pakken, hij pakt het wel terug, maar is eigenlijk te lief voor zijn zusje.
Als hij het al terug pakt, dan gaat zijn zusje zo hard huilen, dat hij het terug geeft. (Buiten dat, is zijn zusje ook gewoon een klein krengetje af en toe, inclusief haartjes trekken…)
Hij gaat makkelijk slapen, we brengen hem naar bed en hij slaapt binnen 5 minuten.
Hij klaagt wel over vermoeidheid, maar ik weet niet wat ik er precies mee moet.
Hij heeft wel de laatste dagen dat hij gillend wakker word ‘s avonds en zo moeilijk daar uit te halen is. (Hij is dan denk ik wel wakker, maar niet aanspreekbaar).
Hij is gewoon opzoek naar grenzen, en oma wil hem hem dan a.k weekend weer maar ik twijfel dan weer. Juist omdat het zo moeilijk is om het daarna weer ‘recht te breien’.
Hij vind het erg leuk bij haar, en oma heeft best veel van onze opvoeding weg (zelfde regels.) maar als oma een dagje niet mee heeft dan laat ze hem gewoon in alles zijn zin krijgen.
En dat was vorige week, wat heel lastig is… om hem dan weer gezellig te krijgen, in zijn ritme.
Riley is sociaal, en ook best slim (vind ik). Maar vind het moeilijk om te gaan met zijn onderhandelingen en zijn ‘’ Ik wil dit en wel nu!!’’…
Ik ben de baas, maar hij kan zoooooooo dwars zijn… dat je soms heb van ‘’ nou dan maar ‘’, en dat doe ik dan niet… maar toch… hij weet het gewoon hoe ver hij mij moet krijgen…
[/url]